سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟

واژه لاتین پرتفولیو portfolio به معنی کیف بزرگ چرمی، حاوی اسناد و مدارک است. واژه پورتفوی یا سبد دارایی در بورس، نیز از همین واژه برگرفته شده است.

راهنمایی برای سرمایه گذاری

پاسخ: به طور کلی سرمایه گذاری در بازار سرمایه از طریق تجزیه و تحلیل و مدیریت پرتفوی سبد مالی انجام می شود. روند سرمایه گذاری با مدیریت صحیح پرتفوی تداوم می یابد. به همین جهت تبیین استراتژی چرخشی سهام در پرتفوی از ضرورت های سرمایه گذاری در بازار سرمایه است. سرمایه گذارانی که نسبت به حرکت چرخشی سهام در پرتفوی خود کم توجه بوده و یا اعتقادی به آن ندارند و دارایی های مالی خود را با باور تکرار روزهای خوش نگهداری می کنند، ممکن است لطمه مالی را در درازمدت متقبل شوند. بنابراین ورود و خروج به موقع در بازار سرمایه و ایجاد تعادل بین ریسک هزینه و ریسک از دست دادن فرصت ها اهمیت زیادی در فرآیند سرمایه گذاری در بازار سهام دارد. از این رو سرمایه گذاران باید به طور مرتب نسبت به ترکیب سبد سهام خود از صنایع مختلف توجه کنند و مزیت ها و معایب آن را بررسی کنند. اگر در سبد مالی خود سهام شرکت های فعال در صنایع پیشرو، وجود دارد، آن را باارزش ترین دارایی مالی خود بدانید و سعی کنید حداکثر بازده را از آن به دست آورید. در غیر این صورت از بازار عقب افتاده اید و باید حرکت را از نقطه دیگر و با تٲخیر آغاز کنید. تاخیر در ورود، ریسک سرمایه گذاری جدید را افزایش می دهد و یا احتمالا بازدهی کمتری نصیب پرتفوی می شود. کسب سود در گرو خرید و فروش مناسب و به موقع است. دقت در این مرحله حائز اهمیت است، بنابراین روند حرکتی قیمت سهام، حجم معاملات مربوطه، مقدار حجم مبنا و برآورد آتی از قیمت سهام بررسی شود تا تحت تاثیر شایعات و جو روانی بازار قرار نگیرید. در چنین شرایطی می توان خرید را پلکانی انجام داد تا بخشی از ریسک کاهش یابد. یا از خرید با تاخیر زمانی بسیار منصرف شوید.

پرسش:رفتار سرمایه گذار باید چگونه باشد؟

پاسخ: یک سرمایه گذار موفق و هوشیار همیشه به دنبال اصلاح سبد مالی خود است. به طور کلی نحوه تصمیم گیری در بازار سرمایه، متاثر از دو رویکرد پیش نگر یا پس نگر است. رویکرد پیش نگر بر مبنای پیش بینی فرصت های نهفته در بازار شکل می گیرد و ریسک و نیز بازده بالاتری به همراه دارد. در حالی که رویکرد پس نگر به مراتب محافظه کارانه تر و کم ریسک تر بوده و پس از ظهور فرصت ها به ایجاد قابلیت های لازم جهت کسب بازدهی می پردازد و بالطبع میزان کسب بازدهی آن هم کمتر است. مجموع باورها، اعتقادات، خصوصیات شخصیتی ازجمله میزان ریسک پذیری سرمایه گذاران، به انتخاب یکی از آن دو رویکرد منجر می شود.

پرسش: نسبت نقدی (Cash Ratio) چیست؟

پاسخ: نسبت حجم نقدینگی و اوراق بهادار قابل فروش به تعهدات جاری شرکت را نسبت نقدی می‌گویند. این نسبت نشان می‌دهد که شرکت حداکثر تا چه زمانی می‌تواند بدهی‌های خود را تسویه کند.

3 دسته از افراد از نظر ریسک پذیری

در بازار سرمایه معمولا افراد را از نظر ریسک پذیری به سه دسته تقسیم بندی میکنند. در این مطلب 3 گروه از افرادی که ریسک های متفاوتی را می پذیرند را بررسی کرده ایم.

افراد خنثی نسبت به ریسک

اولین گروه اشخاصی هستند که به اصطلاح آنها را ریسک خنثی می نامند. این افراد ارزش پولی را مقدار ارزش اسمی آن می دانند.

افراد ریسک پذیر

این اشخاص رویکرد جسورانه دارند، شخص ریسک بالا را به منظور رسیدن به سود بالاتر می پذیرد.

افراد ریسک گریز

این اشخاص رویکرد محافظه کارانه دارند. این شخص ترجیح میدهد، بازه مطمئنی داشته باشدودرصد موفقیت وی بالا باشد.

میتوانید از مقاله مدیریت سرمایه گذاری و ریسک چیست ؟ در این زمینه استفاده کنید.

معرفی سبد سهام یا پرتفوی به زبان ساده

به مجموعه سهم های خریداری‌ شده توسط شخص سرمایه گذار، پرتفوی portfolio گفته می شود. سبد سهام یا همان پرتفوی، اشاره به تقسیم سرمایه، بین چند دارایی مختلف دارد. این روش، میزان ریسک سرمایه گذاری را کاهش خوهد داد.در واقع به ما می گوید همه تخم مرغ ها داخل سبد نگذاریم. اگر شما 20 میلیون تومان از سرمایه خود را برای خرید سهام بورس اختصاص دهید، و آن را بین چهار سهم مختلف تقسیم می‌ کنید، در این حالت شما یک سبد سرمایه‌ گذاری تشکیل داده ‌اید. در ادامه این مطلب قصد داریم به سوال پرتفوی چیست و انواع آن کدامند، بپردازیم. با ما همراه باشید.

واژه لاتین پرتفولیو portfolio به معنی کیف بزرگ چرمی، حاوی اسناد و مدارک است. واژه پورتفوی یا سبد دارایی در بورس، نیز از همین واژه برگرفته شده است.

پرتفوی چیست؟

در واقع پورتفوی، یک تصویر بزرگ از سرمایه هر فرد است. در بهترین حالت، پورتفوی باید کمک کند تا با توجه به تحمل ریسک، بهترین بازده یا سود را داشته باشد. ترکیب دارایی های افراد در هر پورتفوی، باید نیاز مالی و مدت زمانی مالکیت شما را روی هر دارایی نشان دهد.

آیا پرتفوی فقط شامل سهام است؟

خیر؛ پورتفوی می تواند شامل هر نوع دارایی مانند ارز خارجی، طلا، املاک یا حتی سرمایه گذاری در شرکت های خصوصی باشد. عوامل بسیاری وجود دارند که بر نحوه طراحی پورتفوی هر فرد می تواند اثر گذار باشد؛ از جمله این عوامل قدرت ریسک و میزان صبر افراد برای نگهداری از یک دارایی می باشد. در واقع پورتفوی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.

شاید تنها به یک دارایی مانند سهام یا اوراق قرضه اختصاص داده شود. با این حال، توصیه‌ ها و راه های بسیاری برای مدیریت بهتر پرتفوی وجود دارد. این توصیه ‌ها معمولا به میزان درآمد هر فرد، زمان بازنشستگی، سبک زندگی و تحمل ریسک افراد بستگی دارد. به یاد داشته باشید که در هیچ کجای دنیا خانه یا اتومبیل در سبد پورتفوی بورس قرار نمی‌ گیرد.

هر دارایی موجود در سبد سرمایه گذاری، نشان دهنده تکه ‌ای از سرمایه‌ است که شامل سهام، اوراق قرضه، صندوق‌ های سرمایه گذاری مشترک، وجوه قابل معامله در بورس (ETF) ، پول نقد یا هر چیز دیگری می باشد. به عنوان مثال، اگر ۵۰ درصد از پورتفوی شما در سهام باشد، بخش سهام نیمی از کل سرمایه‌ گذاری شما را نشان می ‌دهد. به این ترتیب با افزایش و کاهش قیمت سهام، اندازه آن بخش از سرمایه‌ گذاری ‌تان هم به ترتیب رشد می‌ کند یا کاهش می‌ یابد.

هدف از داشتن سبد سرمایه گذاری یا پرتفوی

سبد سرمایه گذاری به شما کمک می کند دارایی ‌های خود را به صورت متنوع بچینید و سرمایه خود را در سهام، اوراق قرضه و یا سایر موارد دیگر، سرمایه گذاری کنید. فراموش نکنید که نظارت بر پورتفوی در هر کلاس دارایی، کمک می کند تا تعیین کنید آیا استراتژی معاملاتی و استراتژی سرمایه گذاری منتخب شما، متناسب با اهداف شما می باشد یا خیر. ممکن است در گذر زمان، تصمیمات جدیدی اتخاذ کنید؛ مثلا دارایی های خود را بفروشید و در پی دارایی های جایگزین دیگیری باشید.

شاید لازم باشد در این زمینه از یک متخصص مالی کمک بگیرید؛ به عنوان مثال، با یک برنامه ‌ریز یا مشاور مالی صحبت کنید تا تعیین کند چند درصد از دارایی خود را اوراق قرضه یا صندوق های ETF سرمایه ‌گذاری کنید. باشگاه سرمایه گذاری رزسا، به صورت رایگان مشاور مالی شما، در همه زمینه ها خواهد شد. کافیست با ما تماس بگیرید یا فرم درخواست مشاوره را پر کنید تا مشاوران حرفه ای ما در اسرع وقت با شما تماس بگیرند.

عوامل مهم در ایجاد سبد سهام

ساخت پورتفوی، می ‌تواند به سادگیِ خرید چند سهم باشد! اکثر افراد، سرمایه‌ گذاری در بورس را از همین نقطه شروع کرده اند. با این حال، تجربه نشان داده ایجاد یک پورتفوی خوب به معنی دارایی ‌های مختلف است.

سه راه اصلی برای ایجاد یک پرتفوی واقعی وجود دارد:

• انتخاب دارایی ها توسط خود شخص
• سرمایه گذاری در صندوق های قابل معامله
• استخدام مشاور مالی

دو نکته مهم هنگام ایجاد پرتفوی، عبارتند از:

دانستن تحمل ریسک

درک محدوده زمانی خود

این پارامترها می‌ توانند به شما کمک کنند تا تعیین کنید چه نوع سرمایه‌ گذاری در پورتفوی خود داشته باشید؛ معمولا این دو به طور همزمان اثر گذار هستند. به عنوان مثال، سرمایه‌ گذاران سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ با افق زمانی طولانی‌تر (به عنوان مثال، افرادی که سال‌های بیشتری تا زمان بازنشستگی دارند) تحمل ریسک بیشتری نسبت به سرمایه ‌گذاران کوتاه مدت دارند. آن ها انتظار دارند دارایی‌ های خود را زودتر بفروشند.

افراد ریسک پذیر که برنامه های سرمایه گذاری بند مدت دارند، معمولا تمایل به خرید دارایی هایی مانند سهام، املاک و مستغلات دارند. زیرا این افراد به دنبال کسب سود بیشتری هستند، هر چند اغلب نوسان بیشتری را نیز تجربه می ‌کنند.

افراد ریسک ناپذیر، با برنامه سرمایه‌ گذاری محافظه‌ کارانه معمولا اوراق بهادار را ترجیح می‌ دهند زیرا ثبات مالی و بازدهی قابل پیش ‌بینی ‌تری دارند. اغلب اوقات سرمایه‌ گذاران محافظه‌ کار بیشتر پول خود را در سرمایه‌ گذاری‌های درآمد محور مانند اوراق یا سهام شرکت‌های بزرگ ‌تر صرف می کنند.

ریسک پرتفوی چیست؟

همیشه این امکان وجود دارد که در سرمایه‌ گذاری خود ضرر کنید ممکن است محافظه کارانه برخورد کنید یا اگر اهل ریسک باشید ممکن است خطر را به جان بپذیرید. در کل بهتر است میزان تحمل ریسک خود را بسنجید و تخصیص دارایی خود را انتخاب کنید تا توان تحمل سقوط بازار را داشته باشید.

باید گفت ریسک مرتبط با کل پورتفوی به تخصیص دارایی شما بستگی دارد که به آن ریسک پرتفو گفته می شود.سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ همیشه خرید تک سهم با ریسک بالایی داشته است. شاید با یک اتفاق منفی، شرکت دچار افت سهام شود و به این ترتیب شما و دیگر سرمایه گذاران، با ضرر مواجه شوید. از طرف دیگر دارایی های فردی دیگر مانند اوراق نیز، دارای ریسک خاص خود می باشند.

تعادل مجدد پرتفوی چیست؟

معمولا با گذشت زمان، قیمت برخی از دارایی ها با افزایش و برخی دیگر با کاهش همراه است. در نتیجه، تخصیص دارایی شما هم ممکن است تغییر کند. به عنوان مثال، اگر یکی از سهم ها نسبت به دیگر دارایی ها، عملکرد خوبی داشته باشد، ممکن است سبد سهام شما بیشتر شامل سهام شود.

توازن یا تعادل مجدد به معنای بازگشت پورتفوی به سمت تخصیص یا اصلاح مجدد هدف شما است. بسته به استراتژی خود، ممکن است به سمتی از بازار سرمایه تمایل پیدا کنید که حتی یک مرتبه هم بر روی آن دارایی، تمرکز نداشته اید. تعادل مجدد به شما کمک کند پورتفوی متنسب با تحمل ریسک خود را ایجاد و حفظ کنید.

پرتفوی متنوع چیست؟

پورتفوی متنوع می ‌تواند با پخش سرمایه ‌گذاری‌های‌ شما در دارایی‌ های مختلف، به شما در مدیریت ریسک کمک کند. به طور معمول، متنوع‌ سازی سبد سرمایه همواره به کاهش نوسانات و افزایش بازده، کمک می ‌کند.

به عبارت دیگر، قرار دادن کل پول در یک واحد دارایی، پورتفوی شما را با ریسک، همگام می سازد. مثلا اگر شما فقط سهام داشته باشید و بازار سهام سقوط کند، احتمالا سبد سهام شما بدتر از مالکیت اوراق خواهد بود. دلیل این امر این است که اکثر اوراق به سرعت سهام سقوط نمی ‌کنند؛ معمولا اوراق منبع درآمد قابل پیش ‌بینی ‌تری را فراهم هستند.

با داشتن یک پرتفوی متنوع حتی اگر برخی از دارایی ها کاهش یابد، دیگر دارایی‌ها، به رشد خود ادامه داده و ضرر را بهدکمترین حد ممکن می رسانند. اما باز هم به خاطر داشته باشید که همیشه این‌ طور نیست؛ شاید در شرایط خاصی کل کشور و اقتصاد یک دنیا در معرض ضرر و زیان قرار ‌بگیرد.

متنوع ‌سازی پورتفوی به نوعی مانند برنامه ‌ریزی آخر هفته، برای بررسی اتفاقات غیرقابل پیش ‌بینی است. یعنی اگر هوا آفتابی باشد، به ساحل می‌ روید و در غیر این صورت در خانه می مانید. این برنامه ‌ریزی همان متنوع‌ سازی پرتفوی است.

به یاد داشته باشید که این عمل از ضرر جلوگیری نمی‌ کند اما می ‌تواند میزان ضرر را به حداقل برساند. ایجاد یک سبد متنوع به طور معمول شامل ترکیبی از سهام، اوراق و پول نقد و اضافه کردن املاک و مستغلات، طلا، ارز و دارایی‌های دیگر می‌ باشد.

حتی اگر تصمیم دارید همه سرمایه خود را در سهام سرمایه ‌گذاری کنید، بهتر است بیش از یک سهم بخرید؛ در دهه ۱۹۶۰، محققان بازار سهام دریافتند، داشتن ۱۰ سهام متفاوت برای متنوع سازی خوب است. با این اوصاف، در دوران معاصر، بسیاری بر این باورند که برای تولید یک پورتفوی واقعا متنوع، سهام به سهام بیشتری نیاز داریم.

انواع پرتفوی یا انواع سبد سرمایه گذاری

به یاد داشته باشید که گاهی یک نمونه پورتفوی به تنهایی ممکن است نتواند همه نیازهای مالی شما را برآورده کند. برای رسیدن به ترکیبی ایده‌آل، ممکن است لازم شود انواع خاصی از سرمایه ‌گذاری را همزمان استفاده کنید. در ادامه لیستی از انواع پورتفوی محبوب‌ را معرفی خواهیم کرد:

هدف این پورتفوی، ایجاد بازدهی و سود بیشتر است، بنابراین برای رسیدن به این هدف، ریسک بالایی را متحمل خواهید شد. به پورتفوی تهاجمی، شامل چندین سهم بتای بالا است که در مقایسه با بازار کل، دارای نوسانات بالاتری هستند. در کل با ایجاد پورتفوی تهاجمی، هم احتمال دریافت سود و هم احتمال زیان ‌دهی خود را دو برابر خواهید کرد.

سرمایه گذارانی که پورتفوی تهاجمی دارند، به دنبال اسامی سهم خاصی نمی‌ روند. آن ها اغلب سهم شرکت هایی را ترجیح می ‌دهند که هنوز در مراحل رشد اولیه خود قرار دارند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند که با بازدهی چشمگیری همراه شود؛ هر چند ریسک بالایی داشته باشد.

اگر قصد دارید در سبد سرمایه گذاری خود سهام شرکت هایی که در مراحل اولیه رشد قرار دارند داشته باشید، روی شرکت های فناوری محور سرمایه گذاری کنید. اما خوب است عاقلانه این کار بکنید و هنگام انتخاب سهام، سهمی را بخرید که ریسک آن بالاتر از سودش نباشد.

پرتفوی دفاعی

پورتفوی دفاعی برعکس تهاجمی است و بیشتر شامل سهامی است که ارزش بتای بالایی ندارند. این سهم ها عموما تحت تلثیر تحرکات بازار نیستند؛ بنابراین سرمایه ‌گذاری در آن بسیار ایمن است چراکه حداقل ریسک را در پی دارد. این نوع سهم ها، روندی با ثبات دارند و حتی هنگام رکود اقتصادی هم اوضاعشان ثابت خواهد ماند. (این سهم ‌ها شامل سهم شرکت‌هایی است که کالاهایی مانند مواد غذایی روزانه تولید می ‌کنند. فراموش نکنید که، پورتفوی دفاعی، سبد مطمئنی برای سرمایه گذاران ریسک‌ گریز است.

پرتفوی متمرکز بر درآمد

این سبد سهام با پورتفوی دفاعی مشترکاتی دارد؛ اما یک تفاوت قابل توجه این دو نوع پورتفو این است که سهام پورتفوی متمرکز بر درآمد، بازده بالاتری دارد. پورتفوی متمرکز بر درآمد، روی کسب سود از سهام یا سایر مزایای مکرر ارائه شده به سهامداران متمرکز است.

نمونه‌ های عالی از دارایی که باید در پورتفویمتمرکز بر درآمد قرار بگیرد شامل املاک و مستغلات می باشد. این نوع سرمایه اصولا سود خوبی دارد. اگر قصد دارید این سبد سرمایه را بسازید، باید سهام شرکت ‌های ساختمانی ناشناخته با سودهای خوب را خریداری نمایید.

پرتفوی سفته بازانه

این نوع پورتفوی بسیار پرریسک است! بسیاری از افراد آن را شبیه قمار می ‌دانند. در این پورتفوی سهام موجود، فقط تهاجمی نیستند بلکه حرف از این است که آیا محصول یا خدمات ارائه شده در آینده می ‌تواند خوب کار کند یا خیر! عرضه سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ اولیه‌، معمولا در سبد سرمایه گذاری سفته بازانه قرار می‌ گیرد.

شرکت‌ های فناوری یا شرکت‌ های مراقبت ‌های بهداشتی که در زمینه تحقیقات پیشرفته یا اکتشافات، موفقیت ‌آمیز کار می ‌کنند، در این گروه قرار گرفته اند. معمولا مشاوران مالی توصیه می ‌کنند اگر می ‌خواهید دارایی‌ های سفته بازانه داشته باشید، تنها۱۰ درصد یا حتی کمتر از پورتفوی خود را به این دارایی‌ ها محدود نمایید.

پرتفوی ترکیبی

همانطور که از نام آن پیداست، شامل تجمیع دارایی با اصول مختلف و متفاوت سرمایه گذاری است. چنین سبد سرمایه‌ گذاری معمولا سبد منعطفی بوده و این پرتفو ترکیبی از سود سهام، با بازدهی بالا و ابزارهای درآمد ثابت، مانند صندوق‌ های درآمد ثابت و اوراق بدهی می باشد.

نتیجه ‌گیری

پرتفوی اشخاص، بسته به شرایط و اهداف، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، سرمایه‌ گذاری‌ های معمول یک شخص سرمایه‌ گذار محافظه‌ کار معمولا شامل حفظ پول نقد و سرمایه گذاری روی اوراق بیشتر بوده و درصد کمتری از سهام شرکت‌ های بزرگ خواهد شد. سرمایه‌ گذاران جسورتر معمولا در سهم های کوچک، سهم ‌های خاص یا اوراق با بازده بالا سرمایه ‌گذاری می‌ کنند. در همین راستا مشاوران مالی حرفه ای و با تجربه باشگاه سرمایه گذاری رزسا، با اندازه گیری میزان ریسک پذیری شما، سبد سهام، متناسب با اهدافتان را رایگان به شما معرفی خواهند کرد. کافیست با ما در تماس باشید. امیدواریم در مقاله پرتفوی چیست همه ابهامات ذهنی شما را برطرف کرده باشیم.

سفته بازی چیست و به چه کسی سفته باز می‌گویند؟

سفته بازی یکی از واژه‌هایی است که در ادبیات اقتصادی عامه مردم ما، به عنوان واژه ای با بار معنایی منفی رواج پیدا کرده است. گاهی اوقات ممکن است در نشریات، مقاله‌ها و تحلیل‌هایی را مشاهده کنیم که از سفته بازها به شکلی بسیار منفی و در حد قاچاقچی یا تروریست اقتصادی نام می‌برند.

البته واقعیت هم این است که اگر سفته بازی در یک بازار اقتصادی به شکل گسترده رایج شود و از سوی دیگر سفته بازها در یک بازار مالی،‌ به گروهی خاص با دارایی‌های خاص یا امتیازهای خاص محدود شوند، سفته بازی ممکن است به سلامت آن بازار لطمه جدی وارد کند.

اما بهتر است با مفهوم کلی سفته باز و سفته بازی آشنا باشیم تا این واژه (یا صفت)‌ را به شکل دقیق‌تری به کار بگیریم.

در ساده‌ترین تعریف، سفته بازی یا Speculation را به این صورت تعریف می‌کنند:

وارد شدن به تعاملات مالی پرریسک به منظور سود بردن از نوسانات ارزش یک کالا یا خدمت، سفته بازی نامیده می‌شود.

گاهی در زبان فارسی – البته با کمی قربانی کردن از مفهوم دقیق این کلمه – به کسانی که سفته بازی می‌کنند، نوسان گیر هم گفته می‌شود.

معمولاً سفته بازی را در برابر سرمایه گذاری قرار می‌دهند. اما اینکه تفاوت این مفهوم دقیقاً چیست، مورد توافق همگان نیست:

گاهی اوقات، سرمایه گذار و سفته باز را از نظر افق زمانی تصمیم گیری، با یکدیگر مقایسه می‌کنند. از این دیدگاه، کسی که مثلاً خانه‌ای را خریده و آن را خالی و بدون استفاده نگه داشته و سالها بعد فروخته است، سرمایه گذار و کسی را که خانه ای را به خاطر قیمت مناسب و ارزان آن (مثلاً به دلیل نیاز مالک خانه به نقدینگی) خریداری می‌کند و طی روزها یا ماه‌های آتی آن را به فرد دیگری می‌فروشند، سفته باز گفته می‌شود.

گاهی اوقات، سرمایه گذار و سفته باز را از نظر میزان ریسکی که معاملات خود می‌پذیرند، مقایسه می‌کنند. سرمایه گذار را کسی می‌دانند که محافظه کارانه تصمیم گرفته یا ریسک معقول انجام می‌دهد و سفته بازی را رفتار کسی می‌دانند که وارد ریسک‌های بزرگ قمارگونه می‌شود. در این تعریف، فردی که در حوزه‌ی بازرگانی فعالیت می‌کند، اگر با هدف کاهش ریسک معاملات خود، پس از اعلام قیمت به مشتری، ارز مورد نیاز معامله خود را تامین کند، تصمیم او از جنس سرمایه گذاری محسوب می‌شود. بازرگان،‌ با این کار، اطمینان حاصل می‌کند که به دلیل تغییر ناگهانی ارزش پول، دچار زیان نخواهد شد. البته طبیعی است که بر خلاف برخی از همکاران خود، با نوسان قیمت ارز،‌ سود مضاعف هم کسب نخواهد کرد.

اما کسی که بر اساس شنیده‌های خود، بر این باور است که احتمال دارد ارزش ریال مثلاً در هفته‌ای آینده بیست درصد کاهش پیدا کند و سرمایه‌ی قابل توجهی را – به امید کسب سود – به دلار یا یورو تبدیل می‌کند، سفته باز در نظر گرفته می‌شود.

برخی منابع رسمی، سفته بازی را کسب سود از طریق تلاش برای پیش بینی نوسان قیمت تعریف می‌کنند و تاکید می‌کنند که وجود سفته بازی در حد معقول،‌ برای فعالیت هر بازار ضروری است. اما شکل افراطی آن می‌تواند به مکانیزمهای بازار آسیب بزند.

اگر بحث کوسه های خشن یا پشه های مزاحم در متمم را مطالعه کرده باشید احتمالاً باید به این باور رسیده باشید که بازارها، درست مانند یک اکوسیستم هستند و هر یک از این نقش‌ها، در صورتی که به شکل متعادل و منطقی آن ایفا شوند، می‌توانند ضامن سلامت و بقاء بازار باشند.

اما خوب است به خاطر سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ داشته باشیم که شکل متعادل سفته بازی به تعدیل عرضه و تقاضا و تامین نقدینگی کمک کرده و شکل نامطلوب آن، به ایجاد نارضایتی در معامله کنندگان و سرمایه گذاران و همینطور ایجاد حباب در قیمت‌ها و نوسانات شدید قیمت‌ها (Market Volatility) منجر می‌شود.

سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟

چه عواملی باعث ایجاد سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی می‌شود؟ کارآفرینی و سرمایه‌داری از مباحث مهم و بحث برانگیز این روزها است. به طور معمول در سراسر دنیا، کارآفرینی و سرمایه‌داری از فاکتورهای مهم اقتصادی به حساب می‌آیند؛ زیرا فرصت‌های شغلی بسیاری را برای سایر افراد ایجاد می‌کنند.

همانطور که می‌دانید احتمال دارد که سرمایه‌دار و کارآفرین هردو در یک شرکت و یا استارتاپ کار کنند. اما فراموش نکنید که هریک از آن‌ها مسئولیت و حوزه اختیارات متفاوتی را بر عهده خواهند داشت. به همین خاطر تصمیم داریم تا در این مقاله به بررسی تفاوت سرمایه گذار و کارآفرین بپردازیم. پس تا آخر مطالب ما را همراهی کنید.

کارآفرین و کارآفرینی

قبل از آنکه به مقایسه سرمایه گذار و کارآفرین بپردازیم، قصد داریم تا نظر شما را به تعریف و مفهوم کارآفرین و کارآفرینی جلب کنیم. شاید برایتان جالب باشد که بدانید کلمه کارآفرین که معادل انگلیسی آن ” Entrepreneur ” از زبان فرانسوی به دیگر زبان‌ها راه پیدا کرده است و به معنای متعهد شدن می‌باشد. در حقیقت، از نظر آن‌ها، کارآفرین کسی است که متعهد می‌شود که خطرهای فعالیت اقتصادی را اداره و سازمان‌دهی کند. اما سوالی که وجود دارد این است که به چه افرادی کارآفرین می‌گوییم ؟

کارآفرینان، صاحبین ایده و بنیانگذارانی هستند که در فکر تاسیس یک شرکت و یا گسترش فعالیت خود می‌باشند. این دسته از افراد دارای ایده‌های ارزیابی شده و بررسی شده هستند که برای گسترش کسب و کار خود و یا تاسیس شرکت‌های جدید به دنبال سرمایه‌گذار می‌گردند.

در حقیقت، تفاوت سرمایه گذار و کارآفرین در این است که کارآفرینان کسانی هستند که با استفاده از سرمایه‌های شخصی و یا حمایت مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاران اقدام به راه‌اندازی کسب و کار می‌کنند تا فرصتی شغلی برای سایر افراد فراهم سازند. این دسته از افراد به آینده و تحولات اقتصادی کشور بسیار خوشبین هستند؛ به همین دلیل است که از نیروی خلاقه خود برای راه اندازه کسب و کار استفاده می‌کنند و متعهد می‌شوند که در هر شرایطی، از کسب و کار خود حمایت کنند.

توجه داشته باشید که کار آفرینان افرادی اجتماعی هستند که برای گسترش کسب و کار خود با دیگران همکاری می‌کنند و ترجیح می‌دهند که هیچ کاری را به تنهایی آغاز نکنند. از مهم‌ترین ویژگی‌های یک کارآفرین، مردم‌داری و فعالیت در کنار دیگران است.

برای مثال، هر ساله افراد زیادی وارد دانشکده هنر می‌شوند و در رشته عکاسی تحصیل می‌کنند. تعداد کمی از فارغ‌التحصیلان این رشته موفق می‌شوند تا شغلی مناسب با رشته تحصیلی خود پیدا کنند. از میان این دسته از افراد، تعداد کمی با ایده‌پردازی و خلاقیت موفق می‌شوند که وارد گروه عکاسان حرفه‌ای و هنرمندان شوند و هزاران دلار بابت فعالیت خود کسب کنند.

به نظر شما تفاوت عکاس موفق با عکاس کم درآمد در چیست ؟ براساس مطالعات صورت گرفته تفاوت این دو عکاس در مهارت آن‌ها نیست؛ بلکه توانایی عرضه هنر، نحوه بازاریابی، روابط اجتماعی و توانایی فروش هنر به متقاضیان است. این دسته از افراد در دسته کارآفرینان موفق قرار می‌گیرند و موفقیت آن‌ها باعث گسترش دامنه آشنایان و دوستانشان می‌شود.

ویژگی‌های کارآفرینی چیست ؟

آشنایی با ویژگی‌های کارآفرینی به درک بهتر تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی کمک می‌کند. پس تا آخر مطالب این بخش سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟ همراه ما باشید.

ویژگی‌های کارآفرین به شرح زیر است:

• کارآفرینی (Entrepreneurship) فرآیندی خلاقانه، هدفمند، سیستماتیک و مستمر است.
• ویژگی کلیدی که باعث تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی می‎شود، نوآوری است. نوآوری و کارآفرینی کمک می‌کند تا شرکت و یا کسب و کار، محصول و خدمات خود را به سرعت به بازار معرفی کند؛ زیرا کمتر شرکتی وجود دارد که آن محصول و خدمات را در بازار بفروشد.
• کارآفرین (Entrepreneur) دارای شبکه ارتباطی قوی با توزیع‌کنندگان، تامین کنندگان، بانک‌ها و… است و به طور مستقیم و غیرمستقیم به فرآیند کسب و کار کمک می‌کند تا ارزش خوبی در بازار داشته باشد.
• کارآفرینان باید روند بازار و تقاضاهای آتی را بررسی کنند تا بتوانند به طور مداوم، محصولات و خدمات ارائه شده را بهبود بخشند.

انواع روش‌های کارآفرینی چیست ؟

دسته بندی‌های متفاوتی برای کارآفرینی وجود دارد که معروف‌ترین دسته بندی براساس نوع کسب و کار به شرح زیر است :

• تجاری
• فرهنگی
• کشاورزی و زراعت
• اجتماعی
• تولیدی
• بین‌المللی
• تکنولوژی
• خصوصی
• دولتی
• استارتاپی

سرمايه‌گذار و سرمایه‌ داری

سرمایه‌گذار یک نهاد یا شخصی است که سرمایه خود را با هدف دریافت بازده مالی در اختیار صاحبین ایده و کارآفرینان قرار می‌دهد. در حقیقت، سرمایه‌گذاران معمولا برای تامین بودجه مورد نیاز کسب و کارها، افزایش سرمایه استارتاپ‌ها و یا تامین مالی خود در دوران بازنشستگی در استارتاپ‌های موفق و یا کسب و کارهای نوپا سرمایه‌گذاری می‌کنند. این دسته از سرمایه‌گذاری‌ها شامل طیف گسترده‌ای مانند کالا‌ها، سهام، صندوق سرمایه‌گذاری، اوراق بهادار، ارز، برنامه‌های بازنشستگی، صندوق‌های قابل معامله، قراردادهای آتی، املاک و … می‌شود.

به طور کلی، سرمایه‌گذاران یک دسته یکنواخت نیستند و سرمایه، اولویت، سبک و تحمل ریسک مختلفی دارند. برای مثال، بعضی از سرمایه‌گذاران ریسک‌ پذیری کمی دارند و در معاملات خود بسیار محافظه کارانه عمل می‌کنند. در صورتی که برخی از سرمایه‌گذاران ریسک پذیری بالایی دارند و سرمایه گذاری در استارتاپ‌های نوظهور و یا معاملات پرریسک را ترجیح می‌دهند.

در مطالب فوق با مفهوم سرمایه‌گذار آشنا شده‌اید. به نظر شما سرمایه داری چیست ؟ فرق سرمایه داری و کارآفرینی در چیست؟ به طور کلی می‌توان گفت که سرمایه داری به سرمایه‌گذاری پول توسط سرمایه‌گذار و صاحب سرمایه برای کسب سود گفته می‌شود و سرمایه نیز پولی است که با هدف کسب پول یسشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای پاسخ دهی به سوال دوم، عنوان زیر را مطالعه فرمایید.

10 تفاوت سرمایه‌گذار و کارآفرین

در مطالب فوق یک شرح کلی از کارآفرین و سرمایه‌گذار ارائه کردیم. اکنون وقت آن است که به مقایسه سرمایه داری و کارافرینی بپردازیم.

فرق سرمایه گذار و کارآفرین به شرح زیر است :

1. یکی از مواردی که باعث تفاوت سرمایه گذار و کارآفرین می‌شود این است که کارآفرینان منتظر فرصت‌های مناسب، سازنده و مثبت هستند و دیدی خوشبینانه نسبت به همه چیز دارند. در صورتی که سرمایه‌گذاران افرادی بدبین هستند و تنها مواردی را در نظر می‌گیرند که باعث شکست کسب و کار می‌شود.

2. از دیگر فرق سرمایه گذار و کارآفرین می‌توان به قدرت تحلیل و ارزیابی آن‌ها اشاره کرد. به طور کلی سرمایه‌گذاران موفق، قدرت تحلیل بالایی دارند. به همین دلیل است که مدیرهایی موفق‌تر و متخصص‌تر نسبت به کارآفرینان خواهند بود؛ زیرا کارآفرینان در مقایسه با سرمایه‌گذاران، قدرت تحلیل اقتصادی خوبی ندارند. به گونه‌ای که در اکثر موارد، کارآفرینان به دنبال هیات مدیره و یا گروه مدیران برای مدیریت کسب و کار خود می‌گردند.

3. همانطور که می‌دانید، سرمایه‌گذار تنها به سود خود می‌اندیشد و قدرت تصمیم‌گیری بالایی در بحران‌های اقتصادی دارد؛ زیرا زودتر از سایر افراد از آسیب‌های بازار آگاه می‌شود. در حقیقت، سرمایه‌گذار موفق می‌تواند به یک کارآفرین نمونه تبدیل شود. در صورتی که کارآفرینان چندان قادر به مدیریت بحران در شرایط سخت اقتصادی نیستند و نیاز به حمایت‌های مشاور و سرمایه‌گذار دارند.

4. فرصت شغلی از دیگر مواردی است که باعث تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی می‌شود. کارآفرینی یکی با اهمیت‌ترین مباحث در اقتصاد کشورها است؛ زیرا فرصت شغلی زیادی برای سایر افراد فراهم می‌سازد. همچنین، خلاقیت کارآفرینان باعث پیشرفت و رشد اقتصادی می‌شود. در صورتی که بارها سخنان بسیاری در رابطه با تقبیح سرمایه‌داری به میان آمده است.

5. یکی از فاکتورهایی که در هنگام مقایسه سرمایه داری و کارآفرینی باعث ایجاد تفاوت میان این دو مورد می‌شود، انگیزه مالی است. یک سرمایه‌گذار موفق بر خلاف کارآفرین، انگیز مالی زیادی برای آغاز فعالیت خود دارد. در صورتی که یک کارآفرین موفق به دنبال طراحی محصول و یا ارائه یک سرویس برای ایجاد تغییر در جامعه و یا رفع نیاز متقاضیان است.

6. همانطور که به احتمال زیاد تاکنون متوجه شده‌اید، دیگر تفاوت سرمایه گذار و کارآفرین در این است که کارآفرین یک ایده جدید ارائه می‌دهد. در حالی که سرمایه‌گذار ایده کسب و کار را با کمک کارآفرین اجرا می‌کند. در حقیقت، کارآفرینان برای تامین مالی کسب و کار خود به سرمایه‌گذاران مراجعه می‌کنند. کارآفرینان با ارائه طرح تجاری و ایده‌های ناب به سراغ سرمایه‌گذاران می‌روند و سرمایه‌گذاران بعد از جمع آوری اطلاعات، ر صورتی که کسب و کار را سودآور بدانند، در آن سرمایه‌گذاری خواهند کرد.

7. همانطور که در مطالب فوق نیز عنوان شده است، تفاوت سرمایه گذار و کارآفرین در این است که کارآفرین فردی متعهد می‌باشد که مشتاق به اجرای ایده و طرح است و تمام سختی‌ها، ضررها و زیان‌ها را به جان می‌خرد و همچنان بر اداره تجارت پایبند می‌ماند. در صورتی که سرمایه‌گذار نسبت به همه چیز بدبین است و تنها در صورتی وارد تجارت می‌شود که از سودآوری آن مطمئن شود و زمانی که آن کسب و کار سود زیادی به همراه نداشته باشد، آن را ترک خواهد کرد.

8. کارآفرین کسی است که اداره کسب و کار را در دست دارد. در صورتی که سرمایه‌گذاران درگیر عملیات روزانه مرتبط با کسب و کار نخواهند شد. در اکثر موارد، کارآفرینان باید یک گزارش تهیه کرده و به سرمایه‌گذاران ارائه دهند. سرمایه‌گذار نیز گزارش را مطالعه و ارزیابی می‌نماید.

9. یکی از مهم‌ترین مواردی که باعث تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی می‌شود این است که کارآفرینان می‌توانند بدون سرمایه و پول اقدام به راه‌اندازی استارتاپ کنند. در صورتی که پول و سرمایه مهم‌ترین ابزار تجاری یک سرمایه‌گذار است.

10. هنگام مقایسه سرمایه گذار و کارآفرین این نکته را در نظر بگیرید که کارآفرینان به دلیل اداره کسب و کار، تسلط بیشتری بر روی عملیات روزانه، فروش، کارکنان، رفتارهای مشتری و تقاضاهای بازار دارند. در صورتی که سرمایه‌گذار، کسب و کار را تنها براساس گزارش مالی و بازگشت سرمایه می‌شناسد و اتفاق‌های اقتصادی بازار را پیش بینی می‌کند.

سخن پایانی

در مطالب فوق شرحی کلی در رابطه با کارآفرینی و سرمایه‌داری در متون اقتصادی و علمی ارائه کردیم تا درک صحیحی از تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی داشته باشید. امیدواریم که این مقاله مورد توجه و رضایت شما قرار گرفته باشد.

سوالات متداول در رابطه با تفاوت سرمایه داری و کارآفرینی

مفهوم کارآفرینی چیست ؟

کارآفرینی به معنای توسعه کسب و کار با هدف رسیدن به سود است. اما کارآفرینی مدرن به معنای ایجاد تعییر با هدف حل مشکلات بزرگ می‌باشد. این تغییرات شامل عرضه محصولات و خدمات نوآورانه برای به چالش کشیدن وضعیت کنونی است.

کارآفرین و سرمایه گذار چه شباهتی با یکدیگر دارند ؟

در مطالب فوق، فرق سرمایه گذار و کارآفرین را بیان کردیم. اما توجه داشته باشید که سرمایه‌گذار و کارآفرین هردو صاحب کسب و کار هستند؛ به تجارت فکر می‌کنند؛ ریسک پذیر هستند و در راستا رشد اقتصادی و جنبه مالی با یکدیگر همکاری می‌کنند.

کارآفرینی بهتر است یا سرمایه‌گذاری؟

سرمایه‌داری بسیار راحت‌تر از کارآفرینی است؛ زیرا سرمایه‌گذار لازم نیست که در امور اداری کسب و کار دخالت کند و بیشتر زحمات بر دوش اشخاص دیگر از جمله کارآفرین می‌باشد؛ لذا سرمایه‌گذار وقت بیشتری دارد تا به کارهای دیگر و افزایش درآمد شخصی اختصاص دهد. از طرف دیگر، کارآفرین برخلاف سرمایه‌گذار می‌تواند فعالیت اقتصادی خود را بدون سرمایه آغاز کند و درآمد زیادی از ایده و طرح خود کسب کند. به طور کلی، هم سرمایه‌داری و هم کارآفرینی، سختی‌ها و چالش‌های منحصر به فرد خود را به همراه خواهند داشت.