سرمایه گذاری کم ریسک چگونه است؟

ریسک چیست؟ توضیح ریسک های سرمایه گذاری

ریسک در شرایط مالی به عنوان شانسی تعریف می شود که یک نتیجه یا سود واقعی سرمایه گذاری با یک نتیجه یا بازده مورد انتظار متفاوت باشد. ریسک شامل احتمال از دست دادن بخشی یا تمام سرمایه اولیه است. به طور کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و نتایج تاریخی ارزیابی می شود. در امور مالی، انحراف استاندارد یک معیار رایج مرتبط با ریسک است. انحراف استاندارد معیاری از نوسان قیمت دارایی ها در مقایسه با میانگین های تاریخی آنها در یک بازه زمانی معین ارائه می دهد. به طور کلی، مدیریت ریسک های سرمایه گذاری با درک اصول اولیه ریسک و نحوه اندازه گیری آن ممکن و محتاطانه است. یادگیری ریسک هایی که می تواند در سناریوهای مختلف اعمال شود و برخی از راه های مدیریت کل نگر آنها به همه نوع سرمایه گذاران و مدیران تجاری کمک می کند تا از زیان های غیرضروری و پرهزینه جلوگیری کنند.

• 1 مبانی ریسک
• 2 اوراق بهادار بدون ریسک
  • 2.1 ریسک و افق زمانی
  • 2.2 رتبه بندی ریسک مورنینگ استار
  • 2.3 انواع ریسک مالی
  • 2.4 ریسک کسب و کار
  • 2.5 ریسک اعتباری یا پیش فرض
  • 2.6 ریسک کشور
  • 2.7 ریسک ارز
  • 2.8 ریسک نرخ بهره
  • 2.9 ریسک سیاسی
  • 2.10 ریسک طرف مقابل
  • 2.11 ریسک نقدینگی
  • 2.12 ریسک در مقابل پاداش

  مبانی ریسک

  همه افراد هر روز در معرض خطراتی قرار می گیرند، چه از رانندگی، راه رفتن در خیابان، سرمایه گذاری، برنامه ریزی سرمایه یا چیز دیگری. شخصیت، سبک زندگی و سن یک سرمایه گذار از مهمترین عواملی است که برای مدیریت سرمایه گذاری فردی و اهداف ریسک باید در نظر گرفته شود. هر سرمایه گذار دارای یک پروفایل ریسک منحصر به فرد است که تمایل و توانایی آنها را برای مقاومت در برابر ریسک تعیین می کند. به طور کلی، با افزایش ریسک های سرمایه گذاری، سرمایه گذاران انتظار دارند بازده بالاتری برای جبران این ریسک ها داشته باشد.

  یک ایده اساسی در امور مالی، رابطه بین ریسک و بازده است. هر چه میزان ریسکی که سرمایه گذار مایل به پذیرش آن است بیشتر باشد، بازدهی بالقوه بیشتری خواهد داشت. ریسک‌ها می‌توانند به روش‌های مختلفی بروز کنند و سرمایه‌گذاران باید بابت ریسک‌های اضافی جبران شوند. به عنوان مثال، اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده یکی از امن ترین سرمایه گذاری ها در نظر گرفته می شود و در مقایسه با اوراق قرضه شرکتی، نرخ بازده کمتری را ارائه می دهد. احتمال ورشکستگی یک شرکت بسیار بیشتر از دولت ایالات متحده است. از آنجایی که ریسک پیش فرض سرمایه گذاری در اوراق قرضه شرکتی بیشتر است، به سرمایه گذاران نرخ بازده بالاتری پیشنهاد می شود.

  به طور کمی، ریسک معمولاً با در نظر گرفتن رفتارها و نتایج تاریخی ارزیابی می شود. در امور مالی، انحراف استاندارد یک معیار رایج مرتبط با ریسک است. انحراف استاندارد معیاری از نوسانات یک مقدار را در مقایسه با میانگین تاریخی آن ارائه می دهد. انحراف استاندارد بالا نشان دهنده نوسانات ارزش زیادی و در نتیجه درجه بالایی از ریسک است.

  افراد، مشاوران مالی و شرکت ها همگی می توانند استراتژی های مدیریت ریسک را برای کمک به مدیریت ریسک های مرتبط با سرمایه گذاری ها و فعالیت های تجاری خود توسعه دهند. از نظر آکادمیک، چندین نظریه، معیار و استراتژی وجود دارد که برای اندازه‌گیری، تحلیل و مدیریت ریسک‌ها شناسایی شده‌اند. برخی از این موارد عبارتند از: انحراف استاندارد، بتا، ارزش در معرض خطر (VaR) و مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM). اندازه‌گیری و کمی‌سازی ریسک اغلب به سرمایه‌گذاران، معامله‌گران و مدیران کسب‌وکار اجازه می‌دهد تا با استفاده از استراتژی‌های مختلف از جمله تنوع‌سازی و موقعیت‌های مشتقه، از برخی ریسک‌ها جلوگیری کنند.

  

  اوراق بهادار بدون ریسک

  در حالی که درست است که هیچ سرمایه‌گذاری کاملاً عاری از همه خطرات احتمالی نیست، برخی از اوراق بهادار آنقدر ریسک عملی کمی دارند که بدون ریسک یا بدون ریسک در نظر گرفته می‌شوند.

  اوراق بهادار بدون ریسک اغلب مبنایی برای تجزیه و تحلیل و اندازه گیری ریسک است. این نوع سرمایه گذاری ها نرخ بازده مورد انتظار را با ریسک بسیار کم یا بدون ریسک ارائه می دهند. اغلب، همه انواع سرمایه گذاران برای حفظ پس انداز اضطراری یا برای نگهداری دارایی هایی که نیاز به دسترسی فوری دارند، به این اوراق نگاه می کنند.

  نمونه هایی از سرمایه گذاری های بدون ریسک و اوراق بهادار شامل گواهی سپرده (CD)، حساب های بازار پول دولتی و اسناد خزانه داری ایالات متحده است. اسکناس 30 روزه خزانه داری ایالات متحده به طور کلی به عنوان امنیت پایه و بدون ریسک برای مدل سازی مالی در نظر گرفته می شود. این توسط ایمان و اعتبار کامل دولت ایالات متحده پشتیبانی می شود، و با توجه به تاریخ سررسید نسبتاً کوتاه آن، دارای حداقل نرخ بهره است.

  ریسک و افق زمانی

  افق زمانی و نقدینگی سرمایه گذاری ها اغلب یک عامل کلیدی موثر بر ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک است. اگر سرمایه‌گذار برای دسترسی فوری به وجوه نیاز داشته باشد، احتمال کمتری دارد که در سرمایه‌گذاری‌های پرریسک یا سرمایه‌گذاری‌هایی سرمایه‌گذاری کند که نمی‌توانند فوراً نقد شوند و احتمالاً پول خود را در اوراق بهادار بدون ریسک قرار می‌دهند.

  افق زمانی نیز عامل مهمی برای پرتفوی سرمایه گذاری فردی خواهد بود. سرمایه گذاران جوان با افق های زمانی طولانی تر تا بازنشستگی ممکن است مایل به سرمایه گذاری در سرمایه گذاری های با ریسک بالاتر با بازده بالقوه بالاتر باشند. سرمایه‌گذاران مسن‌تر تحمل ریسک متفاوتی خواهند داشت، زیرا برای دسترسی آسان‌تر به منابع مالی نیاز دارند

  رتبه بندی ریسک مورنینگ استار

  مورنینگ استار یکی از آژانس‌های هدف برتر است که رتبه‌بندی ریسک را به صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل و صندوق‌های قابل معامله در مبادله (ETF) اضافه می‌کند. یک سرمایه‌گذار می‌تواند مشخصات ریسک پرتفوی را با تمایل خود برای ریسک مطابقت دهد.

  انواع ریسک مالی

  هر اقدام پس انداز و سرمایه گذاری شامل ریسک ها و بازده های متفاوتی است. به طور کلی، تئوری مالی ریسک‌های سرمایه‌گذاری را که بر ارزش دارایی‌ها تأثیر می‌گذارند به دو دسته طبقه‌بندی می‌کند: ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک. به طور کلی، سرمایه گذاران در معرض خطرات سیستماتیک و غیرسیستماتیک قرار دارند.

  ریسک‌های سیستماتیک که به عنوان ریسک‌های بازار نیز شناخته می‌شوند، ریسک‌هایی هستند که می‌توانند کل بازار اقتصادی یا درصد زیادی از کل بازار را تحت تأثیر قرار دهند. ریسک بازار ریسک از دست دادن سرمایه گذاری ها به دلیل عواملی مانند ریسک سیاسی و ریسک اقتصاد کلان است که بر عملکرد کل بازار تأثیر می گذارد. ریسک بازار را نمی توان به راحتی از طریق تنوع پرتفوی کاهش داد. سایر انواع رایج ریسک سیستماتیک می تواند شامل ریسک نرخ بهره، ریسک تورم، ریسک ارز، ریسک نقدینگی، ریسک کشور و ریسک اجتماعی-سیاسی باشد.

  ریسک غیرسیستماتیک که به عنوان ریسک خاص نیز شناخته می‌شود، دسته‌ای از ریسک است که تنها بر یک صنعت یا یک شرکت خاص تأثیر می‌گذارد. ریسک غیر سیستماتیک ریسک از دست دادن سرمایه گذاری به دلیل خطرات خاص شرکت یا صنعت است. به عنوان مثال می‌توان به تغییر در مدیریت، فراخوان محصول، تغییر مقرراتی که می‌تواند فروش شرکت را کاهش دهد و یک رقیب جدید در بازار با پتانسیل گرفتن سهم بازار از یک شرکت.9 سرمایه‌گذاران اغلب از تنوع برای مدیریت ریسک غیرسیستماتیک استفاده می‌کنند. سرمایه گذاری در انواع دارایی ها.

  علاوه بر خطرات سیستماتیک و غیرسیستماتیک گسترده، چندین نوع ریسک وجود دارد که عبارتند از:

  ریسک کسب و کار

  ریسک تجاری به دوام اساسی یک کسب و کار اشاره دارد (این سؤال که آیا یک شرکت می تواند فروش کافی داشته باشد و درآمد کافی برای پوشش هزینه های عملیاتی خود و کسب سود ایجاد کند). در حالی که ریسک مالی مربوط به هزینه‌های تامین مالی است، ریسک تجاری مربوط به تمام هزینه‌های دیگری است که یک کسب‌وکار باید پوشش دهد تا عملیاتی و عملکردی باقی بماند. این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه‌های تولید، اجاره تسهیلات، هزینه‌های اداری و اداری است. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند قیمت تمام شده کالا، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می فروشد.

  ریسک اعتباری یا پیش فرض

  ریسک اعتباری خطری است که وام گیرنده قادر به پرداخت سود قراردادی یا اصل تعهدات بدهی خود نباشد. این نوع ریسک به ویژه در مورد سرمایه گذارانی است که اوراق قرضه را در پرتفوی خود نگه می دارند. اوراق قرضه دولتی، به ویژه آنهایی که توسط دولت فدرال منتشر می شوند، کمترین میزان ریسک و در نتیجه کمترین بازده را دارند. از سوی دیگر، اوراق قرضه شرکتی دارای بالاترین میزان ریسک نکول و همچنین نرخ بهره بالاتری هستند. اوراق قرضه با شانس نکول کمتر، درجه سرمایه گذاری در نظر گرفته می شوند، در حالی که اوراق با شانس بالاتر، اوراق با بازده بالا یا اوراق ناخواسته در نظر گرفته می شوند. سرمایه‌گذاران می‌توانند از آژانس‌های رتبه‌بندی اوراق قرضه مانند استاندارد اند پورز، فیچ و مودیز استفاده کنند تا مشخص کنند کدام اوراق از نظر درجه سرمایه‌گذاری و کدام اوراق ناخواسته هستند.

  ریسک کشور

  ریسک کشور به خطری اشاره دارد که یک کشور نتواند به تعهدات مالی خود عمل کند. هنگامی که کشوری تعهدات خود را نکول کند، می تواند به عملکرد سایر ابزارهای مالی در آن کشور و همچنین سایر کشورهایی که دارد، آسیب برساند. روابط با. ریسک کشور در مورد سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری متقابل، اختیار معامله و قراردادهای آتی که در یک کشور خاص منتشر می شوند، اعمال می شود. این نوع ریسک بیشتر در بازارهای نوظهور یا کشورهایی که کسری شدید دارند دیده می شود.

  ریسک ارز

  هنگام سرمایه گذاری در کشورهای خارجی، توجه به این واقعیت مهم است که نرخ ارز می تواند قیمت دارایی را نیز تغییر دهد. ریسک ارز خارجی (یا ریسک نرخ مبادله) برای همه ابزارهای مالی که به ارزی غیر از واحد پول داخلی شما هستند، اعمال می‌شود. به عنوان مثال، اگر در ایالات متحده زندگی می‌کنید و در یک سهام کانادایی به دلار کانادا سرمایه‌گذاری می‌کنید، حتی اگر این سهم ارزش افزایش می یابد، اگر دلار کانادا نسبت به دلار آمریکا کاهش یابد، ممکن است ضرر کنید.

  ریسک نرخ بهره

  ریسک نرخ بهره خطری است که ارزش سرمایه گذاری به دلیل تغییر در سطح مطلق نرخ های بهره، اختلاف بین دو نرخ، در شکل منحنی بازده یا هر رابطه نرخ بهره دیگری تغییر می کند. این نوع ریسک بر ارزش اوراق قرضه مستقیم‌تر از سهام تأثیر می‌گذارد و ریسک قابل توجهی برای همه دارندگان اوراق قرضه است.

  ریسک سیاسی

  ریسک سیاسی ریسکی است که بازده یک سرمایه گذاری ممکن است به دلیل بی ثباتی سیاسی یا تغییرات در یک کشور متحمل شود. این نوع ریسک می‌تواند ناشی از تغییر در دولت، نهادهای قانون‌گذار، سایر سیاست‌گذاران خارجی یا کنترل نظامی باشد.9 که به عنوان ریسک ژئوپلیتیکی نیز شناخته می‌شود، با طولانی‌تر شدن افق زمانی سرمایه‌گذاری، ریسک بیشتر به عاملی تبدیل می‌شود.

  ریسک طرف مقابل

  ریسک طرف مقابل، احتمال این است که یکی از افراد درگیر در یک معامله ممکن است تعهد قراردادی خود را نپذیرد. این نوع ریسک می‌تواند در معاملات اعتباری، سرمایه‌گذاری و تجاری وجود داشته باشد، به‌ویژه برای معاملاتی که در بازارهای خارج از بورس (OTC) اتفاق می‌افتد. محصولات سرمایه گذاری مالی مانند سهام، اختیار معامله، اوراق قرضه و مشتقات ریسک طرف مقابل را به همراه دارند.

  ریسک نقدینگی

  ریسک نقدینگی با توانایی سرمایه گذار برای انجام معاملات سرمایه گذاری خود در قبال پول نقد مرتبط است. معمولاً، سرمایه گذاران برای دارایی های غیر نقدشونده به مقداری حق بیمه نیاز دارند که به خاطر نگهداری اوراق بهادار در طول زمان که به راحتی قابل نقد نیستند، جبران می کند.

  ریسک در مقابل پاداش

  معاوضه ریسک و بازده تعادل بین تمایل به کمترین ریسک ممکن و بالاترین بازده ممکن است. به طور کلی، سطوح پایین ریسک با بازده بالقوه پایین و سطوح بالای ریسک با بازده بالقوه بالا مرتبط است. هر سرمایه‌گذار باید تصمیم بگیرد که چقدر ریسک را می‌خواهد و می‌تواند برای بازده مورد نظر بپذیرد. این بر اساس عواملی مانند سن، درآمد، اهداف سرمایه گذاری، نیازهای نقدینگی، افق زمانی و شخصیت خواهد بود.

  مهم است که به خاطر داشته باشید که ریسک بالاتر به طور خودکار با بازده بالاتر برابر نیست. معاوضه ریسک و بازده فقط نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌های با ریسک بالاتر امکان بازده بالاتری دارند اما هیچ تضمینی وجود ندارد. در سمت کم ریسک این طیف، نرخ بازده بدون ریسک است ( نرخ نظری بازده سرمایه گذاری با ریسک صفر). این نشان دهنده علاقه ای است که از یک سرمایه گذاری کاملاً بدون ریسک در یک دوره زمانی خاص انتظار دارید. در تئوری، نرخ بازده بدون ریسک حداقل بازدهی است که برای هر سرمایه‌گذاری انتظار دارید، زیرا ریسک اضافی را نمی‌پذیرید مگر اینکه نرخ بازده بالقوه بیشتر از نرخ بدون ریسک باشد.

  

  ریسک و تنوع

  اساسی ترین و مؤثرترین استراتژی برای به حداقل رساندن ریسک، تنوع بخشی است. تنوع بخشی به شدت بر مفاهیم همبستگی و ریسک استوار است. یک سبد دارای تنوع مناسب از انواع مختلف اوراق بهادار از صنایع مختلف تشکیل شده است که درجات مختلفی از ریسک و همبستگی با بازده یکدیگر دارند.

  در حالی که اکثر متخصصان سرمایه گذاری موافقند که تنوع نمی تواند تضمین کننده ضرر باشد، اما مهم ترین مؤلفه برای کمک به سرمایه گذار برای رسیدن به اهداف بلندمدت مالی است و در عین حال ریسک را به حداقل می رساند.

  چندین راه برای برنامه ریزی و اطمینان از تنوع کافی وجود دارد که عبارتند از:

  پرتفوی خود را در میان بسیاری از وسایل سرمایه گذاری مختلف از جمله پول نقد، سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری متقابل، ETF ها و سایر صندوق ها پخش کنید. به دنبال دارایی‌هایی باشید که بازده آنها در طول تاریخ در یک جهت و به همان درجه حرکت نکرده است. به این ترتیب، اگر بخشی از پورتفولیوی شما در حال کاهش است، بقیه ممکن است همچنان در حال رشد باشند.

  در هر نوع سرمایه گذاری متنوع بمانید. شامل اوراق بهاداری که بر اساس بخش، صنعت، منطقه و ارزش بازار متفاوت است. همچنین ایده خوبی است که سبک هایی مانند رشد، درآمد و ارزش را با هم ترکیب کنید. همین امر در مورد اوراق قرضه نیز صدق می کند: سررسید و کیفیت اعتباری متفاوت را در نظر بگیرید.

  شامل اوراق بهاداری که از نظر ریسک متفاوت هستند. شما محدود به انتخاب سهام خاصی نیستید. درواقع خلاف این موضوع صحت دارد. انتخاب سرمایه‌گذاری‌های مختلف با نرخ‌های بازده متفاوت، تضمین می‌کند که سودهای بزرگ خسارات را در سایر حوزه‌ها جبران می‌کند به خاطر داشته باشید که تنوع سبد یک کار یکباره نیست. سرمایه‌گذاران و کسب‌وکارها به طور منظم «چک‌آپ» یا تعادل مجدد را انجام می‌دهند تا مطمئن شوند که پرتفوی‌هایشان دارای سطح ریسکی است که با استراتژی و اهداف مالی آن‌ها همخوانی دارد.

  سخن پایانی

  همه ما هر روز با خطراتی روبرو هستیم. چه در حال رانندگی به سمت محل کار، موج سواری در یک موج 60 فوتی، سرمایه گذاری یا مدیریت یک تجارت باشیم. در دنیای مالی، ریسک به این احتمال اشاره دارد که بازده واقعی یک سرمایه‌گذاری با آنچه مورد انتظار است متفاوت باشد. این احتمال که یک سرمایه‌گذاری آنطور که می‌خواهید عمل نکند، یا اینکه در نهایت پول را از دست بدهید.

  موثرترین راه برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری از طریق ارزیابی منظم ریسک و تنوع بخشیدن به آن است. اگرچه تنوع تضمین کننده سود یا تضمین در برابر ضرر نیست، اما پتانسیل بهبود بازده را بر اساس اهداف و سطح ریسک هدف شما فراهم می کند. یافتن تعادل مناسب بین ریسک و بازده به سرمایه‌گذاران و مدیران کسب‌وکار کمک می‌کند تا از طریق سرمایه‌گذاری‌هایی که می‌توانند با آن راحت‌تر باشند، به اهداف مالی خود برسند.

  ریسک چیست

  

  معمولا زمانی که صحبت از انواع ریسک به میان می‌آید، کلمه خطر برجسته می‌شود؛ اما باید بدانیم که ریسک فقط دربردارنده خطر و مفهومی منفی نیست.

  ریسک در معنای کلی، نا اطمینانی از آینده را نشان می‌دهد. ممکن است ما خود را در معرض ریسک قرار دهیم و با فرصت‌های مثبت مواجه شویم. این فرصت‌های مثبت در مفاهیم مالی قابل توضیح هستند. بنابراین ریسک دارای دو بعد مثبت و منفی است.

  عموماً مفهوم ریسک در مالی و سرمایه‌گذاری مورد توجه است. در مقاله پیش رو قصد داریم به توضیح انواع ریسک بپردازیم.

  چرا ریسک وجود دارد و انواع آن کدامند؟

  از آغاز پیدایش تمدن، انسان‌ها همواره با عوامل متغیر و خطرهای زیادی مواجه بوده‌اند و احتمال خسارت همواره وجود داشته است. انسان نخستین با مخاطرات طبیعی مواجه بوده و به تدریج آموخته است که اتفاقات ناخوشایند را پیش‌بینی کند و برای مقابله با آن‌ها‌ آماده باشد.

  هر چه میزان رشد و پیشرفت انسان بیشتر می‌شود، در معرض تصمیم‌گیری‌ها‌ و پیچیدگی‌های بیشتری قرار می‌گیرد و در معرض ریسک‌های بیشتری قرار می‌گیرد.

  به طور کلی، موقعیت‌های ریسکی که افراد با آن مواجه می‌شوند معمولا شامل دو دسته می‌شود:

  ریسک واقعی یا خالص (Pure Risk)

  این ریسک‌ها در واقع همان خطرات فیزیکی مثل خطر تصادف، بیماری، طلاق، بلایای طبیعی و …. هستند که عمدتا در اختیار ما نیستند و در صورت وقوع، نتیجه‌ای جز خسارت ندارند. این ریسک‌ها عموماً قابلیت بیمه شدن دارند و همیشه موجب زیان می‌شوند.

  ریسک سوداگرانه یا پویا

  این نوع ریسک‌ها معمولا در شرایط اقتصادی قابل اندازه‌گیری هستند و نتیجه احتمالی آن‌ها می‌تواند سود یا زیان باشد. انواع سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی، بازی‌های مبتنی بر شرط‌بندی، از جمله چنین ریسک‌هایی هستند.

  ریسک‌های نوع اول کاملا زیان ده هستند و با بیمه کردن می‌توان خسارات ناشی از آن را کاهش داد. اما ریسک‌های نوع دوم می‌توانند به نتایج مثبت و سود ده ختم شوند. در ادامه به تقسیم بندی ریسک‌های پویا که در سرمایه‌گذاری با آن مواجه هستیم، می‌پردازیم.

  بهتر است ابتدا “مفهوم ریسک” در سرمایه‌گذاری را تعریف کنیم، در مفهوم مالی به احتمال اختلاف میان بازده مورد انتظار و بازده واقعی ریسک گفته می‌شود. این انحراف بازده می‌تواند مثبت یا منفی باشد، هر اندازه احتمال عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، در اصطلاح گفته می‌شود که ریسک سرمایه‌گذاری بیشتر خواهد بود.

  طبقه بندی افراد از نظر پذیرش انواع ریسک

  سرمایه‌گذاران را از منظر پذیرش ریسک می‌توان به سه دسته تقسیم‌ نمود:

  • افراد ریسک‌گریز: این افراد رویکرد محافظه‌کارانه دارند. این شخص ترجیح می‌دهد، بازده مطمئنی داشته باشد و احتمال موفقیت وی بالا باشد.
  • افراد ریسک‌پذیر: این افراد رویکرد جسورانه دارند شخص ریسک بالا را به منظور دریافت سود بالاتر می‌پذیرد.
  • افراد خنثی نسبت به ریسک: سومین گروه افرادی هستند که به اصطلاح آن‌ها‌ را ریسک خنثی می‌نامند. این افراد ارزش پولی را مقدار ارزش اسمی‌ آن می‌دانند.

  ریسک‌پذیری و ریسک گریزی به معنای به استقبال ریسک رفتن و از ریسک فراری بودن نیست. بلکه نشان می‌دهد، افراد ریسک گریز در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی بیشتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی انتظار دارند.

  همچنین افراد ریسک‌پذیر در ازای پذیرش یک واحد ریسک بیشتر، بازدهی کمتری نسبت به یک واحد ریسک‌پذیرفته شده قبلی توقع دارند.

  این اصل که کسب بازده بالاتر تنها با پذیرش ریسک بیشتر امکان پذیر است بیانگر این حقیقت است که نمی‌توان ریسک نکرد و بازده به دست آورد و در مقابل نیز اگر سرمایه‌گذاری ریسک بالاتری بپذیرد به طور طبیعی باید انتظار بازده بالاتری داشته باشد.

  در واقع شما با پذیرش ریسک بیشتر پاداش دریافت می‌کنید که به آن صرف ریسک می‌گویند. صرف ریسک در سرمایه‌گذاری‌هایی که ریسک بالاتری دارند، بیشتر است.

  معیارهای سنجش انواع ریسک سرمایه گذاری

  برای اندازه‌گیری ریسک سرمایه‌گذاری معیارهای متفاوتی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ‌انحراف معیار بازده تاریخی یا میانگین یک سرمایه‌گذاری است.

  بالا بودن انحراف معیار محاسبه شده نشان‌دهنده بالا بودن ریسک سرمایه‌گذاری می‌باشد. شرکت‌‌های بسیاری زمان و منابع مالی خود را صرف شناسایی ریسک‌های متفاوتی که در معرض آن هستند قرار داده تا بتوانند ریسک خود را ارزیابی و مدیریت کنند. عموماً ریسک‌های سرمایه‌گذاری، به دو نوع اساسی تقسیم می‌شود:

  ۱- ریسک سیستماتیک

  این نوع ریسک، مربوط به شرایط سیاسی و اقتصادی کلان جامعه است که قابل حذف نیست. ریسک سیتماتیک بر کل بازار اثر می‌گذارد و محدود به صنعت خاص نیست.

  ۲- ریسک غیرسیستماتیک

  برخلاف ریسک سیستماتیک، این نوع ریسک قابل کنترل و کاهش است. ما می‌توانیم شرکتی را که در اثر تصمیم‌گیری‌های نادرست یا شرایط بحرانی با افت قیمتی مواجه شده را خریداری نکنیم و از این ریسک جلوگیری کنیم. به جز دو مورد فوق، انواع دیگری نیز از ریسک وجود دارد که برخی زیرمجموعه همین دو نوع ریسک هستند.

  ۳- ریسک نرخ سود (Interest rate risk)

  اگر چند گزینه برای سرمایه‌گذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. به عنوان مثال سرمایه‌گذاری در سهام یا اوراق مشارکت. تفاوت نرخ سود این دو سرمایه‌گذاری می‌تواند ما را به یکی از دو گزینه که ریسک کمتری برای ما دارد، سوق دهد.

  مثلاً اگر خرید سهام ۲۰ درصد سود و خرید اوراق سود ثابت ۱۵ درصدی داشته باشد و بانک سود اوراق را تا سطح ۲۰ درصد افزایش دهد در این صورت به صرفه است که با ریسک کمتری اوراق خریداری کنیم نه سهام. این نوع ریسک معمولا روی اوراق مشارکت و اوراق بدهی بیشتر اثر می‌گذارد.

  ۴- ریسک تورم (Inflation risk)

  رشد نرخ تورم باعث می‌شود بر بازدهی سرمایه‌گذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. به طور مثال اگر انتظار بازدهی ۵۰ درصدی داشته باشیم و نرخ تورم سالانه ۱۵ درصد داشته، در نهایت ۳۵ درصد بازدهی خواهیم داشت.

  هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود. پس باید سرمایه‌گذاری انتخاب کنیم که بازدهی بیشتری داشته و در نهایت پس از کسر تورم، رضایت ما را فراهم کند. به این نوع ریسک که در اثر افزایش نرخ تورم به فرد تحمیل می‌شود، ریسک تورم می‌گویند.

  ۵- ریسک مالی (Financial risk)

  شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد. به این نوع ریسک، ریسک مالی گفته می‌شود.

  بسیاری از سرمایه‌گذاران با لحاظ این نکته سهام شرکت‌ها را خریداری می‌کنند و از شرکت‌هایی که تعهدات مالی زیادی دارند به دلیل ریسک مالی فاصله گرفته و به سراغ گزینه‌های کم ریسک تر می‌روند.

  ۶- ریسک نقدشوندگی (liquidity risk)

  دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالا سرمایه گذاری کم ریسک چگونه است؟ دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است.

  در مورد سهام نیز این ریسک وجود دارد. فرض کنید قصد دارید سهام شرکتی را در بازار به فروش برسانید ولی به دلیل عملکرد نامناسب شرکت، کسی سهام را نمی‌خرد. در این حالت شما با ریسک نقد شوندگی مواجه هستید. هرچه سرعت خرید و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن را روان‌تر باشد این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.

  ۷- ریسک نرخ ارز (currency risk)

  در مورد شرکت‌های واردات محور، ریسک نرخ ارز بسیار با اهمیت است. اگر شرکت مورد نظر شما، عمده مواد اولیه خود را وارد می‌کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود.

  با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت کاسته شده و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است. البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیتماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست.

  ۸- ریسک تجاری

  در ریسک تجاری به این موضوع توجه می‌شود که آیا شرکت قادر به فروش محصولات و تامین هزینه‌های عملیاتی خود است یا خیر؟ به عبارتی، ریسک تجاری کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد.

  این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری می‌شود. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد، می‌باشد.

  ۹- ریسک اعتباری یا ریسک نکول

  ریسک اعتباری یا نکول، ریسک عدم بازپرداخت سود یا اصل بدهی قلمداد می‌شود. این نوع ریسک برای سرمایه‌گذاران اوراق قرضه، نگران کننده است. اوراق قرضه دولتی، کمترین میزان ریسک نکول و به همین ترتیب کمترین بازده را دارند.

  از طرف دیگر اوراق بهادار شرکت، دارای بالاترین میزان ریسک نکول و در نتیجه نرخ بهره بالاتر هستند.

  ۱۰- ریسک کشور

  ریسک کشور، به عدم توانایی یک کشور در پرداخت تعهدات مالی گفته می‌شود. در صورت بروز چنین ریسکی، به عملکرد سایر بخش‌های مالی کشور نیز صدمه وارد می‌شود. آسیب سایر کشورهای در ارتباط با آن نیز محتمل است. این ریسک در غالب کشورهای در حال توسعه که کسری بودجه شدید دارند، رخ می‌دهد.

  ۱۱- ریسک سیاسی

  ریسک سیاسی زیرمجموعه ریسک سیستماتیک است. در این حالت، بی‌ثباتی سیاسی، جنگ، کنترل‌های نظامی، تغییر قوانین دولتی، روی تصمیم‌های سرمایه‌گذاری اثر می‌گذارد. این نوع ریسک با عنوان ریسک ژئوپلیتیک نیز شناخته می‌شود. نکته‌ای که در مورد این ریسک وجود دارد، آن است که هر چه افق زمانی سرمایه‌گذاری طولانی‌تر شود، این ریسک بیشتر می‌شود.

  جمع بندی انواع ریسک

  در این مقاله با تعریف ریسک آشنا شدیم. انواع مختلف ریسک از منظرهای مختلف را بررسی کردیم. همچنین با طبقه بندی پذیرش ریسک در افراد مختلف، آشنا شدیم.

  به طور کلی، ریسک‌هایی که با آن مواجه هستیم؛ دو نوع قابل پویا و خالص هستند. ریسک‌های خالص عموماً زیان ده هستند و هدف ما صرفا کنترل ریسک‌های پویا است. به منظور کاهش زیان‌های ناشی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری، چندین راه حل وجود دارد.

  لازم به ذکر است که ما قادر نیستیم همه ریسک‌های سرمایه‌گذاری را مهار کنیم. بلکه با دانش و تجربه حاصل از مدیریت ریسک می‌توانیم آن را به سطح قابل تحملی کاهش دهیم. یکی از راه‌های کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، سبد دارایی است.

  در واقع با سرمایه‌گذاری در چند سهام، ریسک کلی سبد سهام کمتر از مجموع ریسک‌های تک‌ تک سهام خواهد شد. استفاده از تنوع بخشی این امکان را فراهم می‌کند که با کنار هم قراردادن دارایی‌های مالی متنوع ریسک کمتری را متحمل شویم.

  استفاده از سهام مختلف در سبد سرمایه‌گذاری موجب کاهش ریسک غیرسیستماتیک می‌گردد. تنوع‌بخشی باید با دانش و تجربه کافی صورت بگیرد و در صورت امکان از متخصصین این امر بهره گرفته شود.

  درحالی‌که اکثر متخصصان سرمایه‌گذاری موافق هستند که تنوع سازی نمی‌تواند در برابر ریسک آن‌ها را تضمین کند، می‌توان گفت تنوع سازی مهم‌ترین مؤلفه برای کمک به یک سرمایه‌گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است و این درحالی‌که ریسک مالی را به حداقل می‌رساند.

  پذیرش ریسک سرمایه گذاری چیست؟

  

  پذیرش ریسک زمانی رخ می‌دهد که شخص حقیقی یا حقوقی درمی‌یابد که پتانسیلِ از بین رفتنِ سرمایه به‌اندازهٔ کافی بزرگ نیست که اجتناب از سرمایه‌گذاری را ضمانت کند. همچنین به‌عنوان “مسئولیت ریسک را به‌عهده گرفتن” شناخته می‌شود. این قضیه یکی از جنبه‌های مدیریت ریسک محسوب می‌شود که در زمینه‌های تجارت و سرمایه‌گذاری معمولاً قابل دسترسی است.

  پذیرش ریسک، خطرات کوچک – آنهایی که پتانسیل فاجعه‌آمیز بودن را ندارند و یا اینکه بیش از حد هزینه‌زا نیستند – را این‌طور در نظر می‌گیرد که ارزش پذیرفته شدن را دارند ولی با آگاهی کامل از اینکه در صورت اتفاق افتادن با مشکلات آن مواجه خواهد شد. این مقایسه و به‌نوعی این ارزیابی، یک ابزار ارزشمند در فرآیندهای اولویت‌بندی و بودجه‌بندی به‌حساب می‌آید.

  نکات کلیدی :

  • پذیرش ریسک یا همان پذیرفتن مسئولیت ریسک، یک استراتژی آگاهانه نسبت به دانستن احتمال وقوع ریسک‌های کوچک یا نادر است بدون برداشتن قدمی برای بیمه کردن، ممانعت و یا اجتناب کردن از آنها.
  • پذیرش ریسک براساس این منطق است که توجیحی برای هزینه‌های زیاد اجتناب و یا کاستن آن وجود ندارد، با توجه به اینکه درصد احتمال خطر و یا میزان اثرگذاری آن بسیار کم است.
  • بیمه خویش‌فرما نوعی از پذیرش ریسک است. بیمه از طرف دیگر ضرر و زیان را به شخص ثالث منتقل می‌کند.

  تشریح پذیرش ریسک

  بسیاری از مشاغل از تکنیک‌های مدیریت ریسک در راستای شناسایی، ارزیابی و اولویت‌بندی خطرات با هدف به حداقل رساندن، نظارت و کنترل ضررهای احتمالی استفاده می‌کنند. اکثر تجار و پرسنل مدیریت ریسک متوجه شدند که آنها با خطرات بزرگتر و فراوانی پیشرو هستند که با توجه به منابعی که برای روبرو شدن با این خطرها در دسترس دارند امکان مدیریت، کاستن احتمال خطر و یا اجتناب از آنها وجود ندارد. به این ترتیب آنها مجبور به پیدا کردن یک تعادل بین هزینه‌های احتمالی ایجاد شده از یک خطر شناخته شده و هزینهٔ نادیده گرفتن آن هستند و در غیر این صورت مجبور به کنار آمدن با هر آنچه که رخ می‌دهد می‌شوند. انواع ریسک‌ها شامل عدم قطعیت در بازارهای مالی، شکست خوردن پروژه‌ها، بدهی‌های قانونی ایجاد شده، ریسک‌هایی که با وام (بودجه اعتباری یا قرض گرفته شده) انجام شده، حوادث، رخدادها و بلایای طبیعی، و رقابت بسیار سرسختانه می‌شوند.

  برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بازارهای مالی می‌توانید از مطلب آموزشی «بازارهای مالی چیست؟» دیدن نمایید.

  

  به پذیرش ریسک می‌توان به‌عنوان یک بیمهٔ خویش‌فرما نگاه کرد. مسئولیت هرگونه خطراتی که پذیرفته، انتقال داده و یا اجتناب نشده‌اند به‌عهدهٔ خویش است. اکثر نمونه‌های ریسک‌پذیری (مرجع) یک تجارت شامل ضررهای احتمالی نسبتاً کوچکی هستند. اما گاهی اوقات اشخاص ممکن است ریسکی را بپذیرند که چنان فاجعه‌بار باشد که بیمه کردن آن به سبب هزینه‌های زیاد امکان‌پذیر نباشد. علاوه بر این هرگونه ضرر و زیان احتمالی ناشی از ریسکی که تحت پوشش بیمه نباشد و یا هزینه آن بیش از سقف مبلغ بیمه شده باشد، نمونه‌ای از پذیرش ریسک است.

  برخی ازگزینه‌های دیگر برای پذیرش خطر

  علاوه بر پذیرش ریسک چند رویکرد دیگر برای چگونه رفتار کردن با یک ضرر و زیان احتمالی در مدیریت ریسک وجود دارد، که شامل موارد زیر هستند:

  • اجتناب: این شامل تغییر برنامه‌ها در راستای از بین بردن خطر است. این استراتژی برای ریسک‌هایی مناسب است که به‌طور بالقوه می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی در یک تجارت یا پروژه داشته باشند.
  • واگذاری یا انتقال: مناسب برای پروژه‌های چندبخشی است. اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و غالباً شامل بیمه‌ها می‌شوند. همچنین با عنوان “تقسیم کردن ریسک” شناخته می‌شوند که سیاست‌گذاری به صورتی است که ضرر و زیان احتمالی از بیمه‌شونده به بیمه‌کننده منتقل می‌شود.
  • کاهش: محدود کردن تأثیر خطر به‌گونه‌ای که در صورت اتفاق، بازیابی آن به‌راحتی انجام شود. این رایج‌ترین رویکرد است. همچنین با عنوان “بهینه‌سازی خطر” یا “تقلیل” شناخته می‌شود.
  • بهره‌برداری: برخی از ریسک‌ها خوب هستند به‌عنوان مثال اگر محصولی آنقدر پُرطرفدار باشد که پرسنل حاضر از عهده فروش برنیایند، در این مورد می‌توان با اضافه کردن پرسنل جدید برای ادامهٔ فروش آن محصول، از ریسک ایجاد شده بهره‌برداری نمود.

  تیم تحریریه دیجی کوینر

  این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

  ظرفیت تحمل ریسک چیست و چرا باید هنگام سرمایه‌گذاری به ظرفیت ریسک توجه کنیم؟

  تحمل ریسک موضوعی است که اغلب مورد بحث قرار می‌گیرد، اما به ندرت تعریف می‌شود. ظرفیت ریسک میزانی از تحمل شما در برابر از دست دادن سرمایه در معامله است. اهداف شما، سرمایه‌گذاری در جدول زمانی و سطح ریسک، همگی از جمله عوامل موثر در ریسک معامله هستند. تحمل ریسک، توانایی شما در تحمل ضررها در زمان عدم موفقیت در سرمایه‌گذاری است. برای مثال، اگر سهام خریداری می‌کنید، چه مقدار از افت بازار بر شما تاثیر منفی می‌گذارد؟ اگر تحمل شما کم باشد، به طور محافظه کارانه سرمایه‌گذاری خواهید کرد. به عنوان مثال، بخش زیادی از سبد سهام شما ممکن است شامل سهام کم ریسک باشد. آگاهی از تحمل ریسک، به شما در ایجاد برنامه‌ای مناسب کمک می‌کند.

  

  عوامل موثر بر ظرفیت ریسک

  بر اساس گفته افراد متخصص، عوامل متفاوتی بر ظرفیت ریسک موثر هستند. در نتیجه، بایستی به تمام آنها توجه کنیم و هر کدام از آنها را به صورت مجزا و در کنار هم در نظر داشته باشیم. توجه و آگاهی کامل از این موارد، شما را در شناخت ریسک پذیری و بالا بردن ظرفیت ریسک کمک خواهد کرد. بنابراین، بهتر است در ادامه به بررسی هرکدام از این عوامل در سرمایه‌گذاری موفق بپردازیم.

  اهداف

  هدف از برنامه ریزی مالی، کسب بیشترین سود نیست. بلکه این است که تصمیم بگیرید که چه چیزی از زندگی می‌خواهید، محاسبه کنید که چه مقدار پول برای رسیدن به آن اهداف نیاز دارید و پس از آن استراتژی مناسب سرمایه‌گذاری را برای بازدهی بهتر، انتخاب کنید.

  جدول زمانی

  به طور کلی، مدت زمان بیشتر موجب کاهش ریسک می‌شود. هورونزی، برنامه‌ریز امور مالی معتقد است که سرمایه‌گذاری به مدت ۵ یا ۱۰ سال با ۱۵ سال یا بیشتر، بسیار متفاوت است. مسیر کلی بازار سهام، طی چند دهه صعودی است؛ اما در این میان افت و خیزهایی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، اگر برای خرید خانه به دنبال راهکاری هستید، سرمایه‌گذاری سهام بسیار ریسک پذیر است؛ زیرا در صورت ریزش سهام بورس، زمان کافی برای جبران خسارات وجود نخواهد داشت.

  سن و مرحله زندگی

  اگر شما در دهه ۸۰ زندگی خود هستید، ظرفیت ریسک شما با فردی که ۳۰ سال سن دارد متفاوت است. در ۳۰ سالگی، شما نه تنها برای سرمایه‌گذاری، بلکه برای درآمدزایی نیز فرصت بیشتری دارید.

  اندازه پرتفو

  کولادو می‌گوید، کسی که بازنشستگی خود را با پرتفوی ۵ میلیون دلاری شروع می‌کند، بیش از شخصی که با ۵۰۰۰۰۰ دلار سرمایه‌گذاری را آغاز می‌کند، ریسک کرده است. زیرادر صورت افت ارزش، فردی که سرمایه‌گذاری بیشتری کرده است، آسیب بیشتری می بیند. پیشنهاد می‌کنیم مقاله دیگر آکادمی دکتر ژند راجع به ویژگی‌های یک سبد سهام خوب را مطالعه کنید.

  سطح ریسک شخصی

  به طور کلی، بعضی از افراد ریسک پذیری کمتری نسبت به افراد دیگر دارند. کلادو می‌گوید: "شما باید شب‌ها راحت بخوابید." اگر نوسانات بازار بیش از حد استرس‌زا باشد، بهتر است در سرمایه‌گذاری‌های کم‌ریسک‌تر شرکت کنید.

  

  خطرات نادیده گرفتن ظرفیت ریسک

  سرمایه‌گذاری بدون در نظر گرفتن تحمل ریسک، مانند خوابیدن در لبه پرتگاه است. بهتر است به پیش‌بینی واکنش‌های خود در برابر ریزش بازار، جهت سرمایه‌گذاری موفق بپردازید. زیرا اکثر کارشناسان معتقدند که افت بازار، در واقع فرصتی برای خرید است؛ زیرا قیمت‌ها پایین آمده است.

  تجربه سرمایه‌گذاری

  هنگام تعیین میزان ظرفیت ریسک، سطح تجربه سرمایه‌گذاری باید در نظر گرفته شود. آیا تازه وارد سرمایه‌گذاری و تجارت شده‌اید؟ آیا مدتی است که این کار را انجام داده اید اما در شاخه‌های مختلف مشغول انجام فعالیت‌های مختلف شده‌اید؟ بهتر است که سرمایه‌گذاری‌های جدید را با قدری احتیاط شروع کنید و به تجارت یا سرمایه‌گذاری خود توجه بیشتری داشته باشید. قبل سرمایه‌گذاری زیاد، تمام جوانب را بسنجید. تمام روش‌های موجود برای حفظ سرمایه را امتحان کنید. با انجام این کار، احتمال موفقیت خود را بیشتر می‌کنید.

  ظرفیت ریسک من چه مقدار است؟

  هنگام تعیین جواب این سوال، موارد زیادی را باید در نظر بگیرید. جواب بسته به سن، تجربه، ارزش خالص، سرمایه در معرض خطر و سرمایه‌گذاری واقعی یا تجارت مورد نظر شما بستگی دارد. فکر کردن به این موضوع پاسخ‌هایی را به شما می‌دهد که باید در سرمایه‌گذاری خود از این پاسخ‌ها استفاده به‌جا و کارآمد داشته باشید. برای افزایش ظرفیت ریسک خود، بهتر است از روش‌های مختلفی استفاده کنید. اطلاع از تحمل ریسک خود، فراتر ازآگاهی از موارد ساده موثر در سرمایه‌گذاری موفق است. این یک روند پیچیده برای تجزیه و تحلیل وضعیت مالی شخصی شما و متعادل کردن آن در برابر اهداف خود است. درنهایت، اطلاع از آن، در کاهش ضررهای مالی به شما کمک می‌کند.

  استفاده از پرسش نامه

  برای آگاهی از این مورد، بهتر است از پرسشنامه مناسبی در این راستا استفاده کنید. پرسشنامه‌های مربوطه به شما در سنجش تحمل ریسک کمک می‌کنند. بهتر است به سوالات صادقانه پاسخ دهید. به دنبال آن، به نتیجه بهتر و واقعی‌تری دست پیدا خواهید کرد. علاوه بر ارزیابی پاسخ‌های پرسشنامه، بهتر است با برنامه ریزان مالی، در این رابطه مشورت کنید. کارشناسان بر عادی بودن بی ثباتی بازار سهام تاکید می‌کند و به مشتریان کمک می‌کند که سرمایه گذاری کم ریسک چگونه است؟ از نظر ذهنی برای ریسک پذیری بیشتر، آماده شوند. افراد بایستی توانایی مدیریت شرایط در مواقع حساس را داشته باشند. در غیر این صورت، به دلیل تجربه‌های نامناسب، ریسک پذیری آنها به مرور زمان کاهش می‌یابد و دیگر تمایلی به خرید سهام با ریسک بالا نخواهند داشت.

  نتیجه‌گیری

  ظرفیت ریسک، یکی از عوامل مهم در استراتژی سرمایه‌گذاری است. اطلاع از عوامل موثر بر ریسک پذیری و استفاده از راهکارهای موثر بر سرمایه‌گذاری موفق، از جمله کارهایی است که هر سهامداری باید انجام دهد. در این رابطه موارد مختلفی را ذکر کرده ایم، که مطالعه آنها خالی از لطف نیست. به عنوان مثال، ظرفیت ریسک در افراد جوان بیشتر از افراد دیگر است؛ زیرا فرصت و زمان بیشتری برای سرمایه‌گذاری دارند. به هر حال، اگر به‌دنبال کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با تحمل ریسک هستید، نیاز به مطالعه بیشتر و عمیق‌تر خواهید داشت.

  برای سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم کجا را انتخاب کنیم؟

  

  در سرمایه گذاری نیازی نیست همیشه افراد سرمایه های کلانی را دارا باشند؛ گاهی پیش می آید شخصی قصد سرمایه گذاری با سرمایه ای بسیار کم را داشته باشد.درست است که هرچه سرمایه بیشتر باشد سوددهی نیز بیشتر است اما باید به ریسک آن نیز توجه ویژه ای داشت تا در صورت بروز هرگونه مشکل شخص ضرر مالی زیادی متحمل نشود.به همین دلیل ممکن است برخی افرادی که سرمایه زیادی دارند نیز ابتدای کار ترجیح دهند سمت سرمایه گذاری پرسود با ریسک کم بروند.
  اکنون سوال پیش می آید که چه سرمایه گذاری هایی دارای ریسک کمتر و همچنین سود معقول می باشند.پاسخ به این سوال برای افراد با بودجه های مختلف متفاوت است.همچنین توجه داشته باشید در سرمایه گذاری ها نقدینگی، مدت زمان(کوتاه مدت یا بلند مدت) و مواردی از این قبیل نیز مطرح می باشد.با این حال چند توصیه به شما می کنیم تا برای سرمایه گذاری های آینده کار ساده تری را پیش رو داشته باشید.اگر قصد سرمایه گذاری بلند مدت و با سرمایه زیاد و ریسک معقولی(با توجه به شرایط کنونی که قیمت ملک همواره افزایش می یابد) را دارید، بازار مسکن برای شما مناسب است.
  اگر قصد سرمایه گذاری کوتاه مدت و با سرمایه متوسط را دارید، می توانید سرمایه خود را در بانک بگذارید.(البته امکان سرمایه گذاری طولانی در بانک با سپرده بلند مدت نیز وجود دارد.)سایر روش های سرمایه گذاری نیز بستگی به نیاز و ریسک پذیری شما دارد؛ بنابراین سرمایه گذاری را با شناخت کامل بازار مورد نظر یا مشاوره گرفتن از مشاوران خبره آغاز نمایید.

  روش های سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم چه می باشند و هرکدام به چه شکل هستند؟

  اجازه دهید پیش از صحبت راجع به سرمایه گذاری کم ریسک با مفهوم ریسک، بیشتر آشنا شویم.عده زیادی از مردم ریسک را به معنی احتمال از دست دادن تمام یا بخشی از سرمایه خود می دانند.البته نمیتوان گفت که این تعریف غلط است اما تعریف دیگری وجود دارد که صحیح تر از تعریف بالا می باشد.ریسک به معنی احتمال تفاوت بین بازده پیشبینی شده با بازده واقعی است؛ هرچه این احتمال بیشتر باشد می گوییم ریسک سرمایه گذاری مورد نظر بالاتر است.حال که با مفهوم ریسک آشنا شدید، نوبت به روش های سرمایه گذاری با ریسک کم می باشد.روش های سرمایه گذاری زیادی وجود دارد که که در زیر ما به بررسی چند مورد از مناسب ترین آن ها و زیرشاخه هایشان می پردازیم.

  اوراق و اسناد،مرسوم ترین روش سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم

  خرید و سرمایه گذاری روی اوراق و اسناد از گذشته تا کنون یکی از روش های مرسوم سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم بوده اند؛ در زیر برخی از آن ها را به شما معرفی خواهیم کرد.

  اوراق مشارکت

  

  این اوراق یک سند مالی بهادار است که به وسیله آن شما سرمایه خود را در اختیار شرکت مورد نظر قرار داده و در تاریخی که در رابطه با آن توافق کرده اید اصل پول و سود خود را دریافت خواهید کرد.
  حال شاید برایتان سوال باشد که این اوراق را چگونه تهیه کنیم؟در پاسخ باید بگوییم که فروش این اوراق از دو طریق رسانه ها و بازار بورس اطلاع رسانی شده و سرمایه گذاران در صورت تمایل می توانند این اوراق را تهیه نمایند.

  اوراق قرضه

  اوراق قرضه نیز تقریبا همانند اوراق مشارکت است با این وجود یک تفاوت مهم دارد.در اوراق قرضه نحوه هزینه سرمایه برای افراد به طور واضح مشخص نمی باشد؛ در صورتی که در اوراق مشارکت چگونگی هزینه سرمایه به وضوح به اطلاع سرمایه گذاران میرسد.در اوراق قرضه نیز پس از مدتی مشخص سرمایه گذار اصل و سود سرمایه خود را دریافت می کند.

  اسناد خزانه

  از جمله روش های سرمایه گذاری که هنوز هم خیلی از افراد در خصوص آن نمی دانند میتوان به اسناد خزانه اشاره کرد.دلیل عدم اطلاع مردم از روش ذکر شده این است که عموم افراد در این زمینه تحقیقات مناسبی نکرده اند و به همین دلیل قادر نخواهند بود تعریف درستی از کاربرد این اسناد به شما ارائه دهند.اما در این بخش ما شما را با این روش به خوبی آشنا می کنیم.

  یکی از وظایف دولت پرداخت بدهی پیمانکاران در زمان مشخص است.حال تصور کنید دولت بنا به دلایلی در تاریخ مقرر قادر به پرداخت بدهی این افراد نباشد.در این شرایط دولت اوراقی را به پیمانکاران ارائه می دهد که در آن تعهد می کند به عنوان مثال تا یک سال دیگر بدهی پیمانکاران را تسویه نماید.حال ممکن است پیمانکاری بنا به دلایلی به پول خود نیاز داشته باشد تنها راه حل برای او فروش اسناد خزانه در فرابورس با قیمتی پایین تر می باشد.در این شرایط سرمایه گذاران می توانند با خرید این اسناد و انتظار برای سر رسیدن موعد آن بدون آن که ریسک بالایی کرده باشند سود زیادی کنند.
  در این روش از سرمایه گذاری سود سرمایه گذاران تفاوت بین قیمت خرید اسناد با قیمت اصلی آن می باشد.همچنین از آن جایی که یک طرف قضیه دولت است ضمانت نقد شوندگی این روش بسیار مناسب است.

  اوراق سپرده بانکی

  اگر به دنبال روشی کوتاه مدت و با سود مناسب هستید این اوراق مناسب شما می باشد.
  با سرمایه گذاری روی این اوراق بانک متعهد می شود در تاریخ مقرر(مثلا بعد از یک سال) اصل و سود پول را به سرمایه گذار برگرداند.
  از آن جایی که تضمین کننده این اوراق بانک ها هستند بنابراین ریسک این نوع سرمایه گذاری و متعاقبا سود آن کم تر از سایر روش ها می باشد؛ با این وجود افرادی نیز هستند که این نوع سرمایه گذاری را می پسندند.
  پیشنهاد ما به شما این است سایر روش ها را نیز بررسی کرده و پس از آن در خصوص سرمایه گذاری از طریق این اوراق تصمیم بگیرید.

  صندوق های سرمایه گذاری،از روش های سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم

  از جمله روش های سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم میتوان صندوق های سرمایه گذاری را نام برد.
  این صندوق ها که تشکیل شده از متخصصان مجرب هستند با دانش خود تا حد زیادی ریسک سرمایه گذاری را کاهش داده و میزان سود را بالا می برند.
  اما پیش از هرگونه اقدام لازم است در این زمینه تحقیق کرده تا بتوانید اطلاعات لازم و در نهایت روش مناسب سرمایه گذاری خودتان را پیدا کنید.
  به همین منظور در زیر به بررسی برخی از این صندوق ها می پردازیم.

  صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت

  یکی از روش های سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم صندوق های سرمایه گذاری می باشند.در حقیقت افراد با قرار دادن سرمایه خود در این صندوق ها به صورت ماهیانه سود خود را دریافت می کنند.حال به بررسی روش کاری صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت که برخی آن را بهترین مکان برای سرمایه گذاری با ریسک کم می دانند می پردازیم.هنگامی که شما با تهیه کد بورسی، سرمایه خود را در این صندوق ها قرار می دهید صندوق های سرمایه گذاری که تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار هستند، به صورت ماهیانه سود شما را به حسابتان واریز خواهند کرد.
  همچنین به دلیل میزان شفافیت بالا این روش عده زیادی آن را یکی از بهترین سرمایه گذاری های کم ریسک می دانند.
  ذکر این نکته نیز ضروری است که تمامی صندوق ها موظف به قرار دادن برخی از اطلاعات خود مانند میزان دارایی به مردم هستند، در نتیجه با خیالی آسوده تر میتوان سرمایه را در این صندوق ها قرار داد.

  صندوق های سرمایه گذاری مختلط

  اگر کمی ریسک پذیر هستید این صندوق مناسب سرمایه گذاری شما است.بسیاری از افراد که قصد سرمایه گذاری در بازار بورس ایران را دارند به دلیل عدم دانش و همینطور ترس از ریسک بالا این کار را به تعویق میاندازند.اما اگر به شما بگوییم متخصصانی هستند که با دانش بالای خود در زمینه بورس حاضر به کار با سرمایه شما می باشند چه می گویید؟
  صندوق های سرمایه گذاری مختلط حداکثر تا 60 درصد از دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری کرده و مابقی آن را در اوراق با درآمد ثابت(همانطور که در مورد قبل به آن اشاره شد) سرمایه گذاری می کنند.
  این نوع از سرمایه گذاری شاید پر سود ترین سرمایه گذاری نباشد اما از سود معقولی به ویژه در رابطه با صندوق قبل برخوردار است.

  صندوق های سرمایه گذاری در سهام

  سرمایه کم دارید اما سود زیاد می خواهید؟ پیشنهاد ما به شما بالا بردن ریسک پذیری خود است.عموم افراد انتظار دارند با سرمایه کم سود زیادی ببرند اما آن ها فراموش می کنند که سود زیاد در خطر کردن است.البته این جمله به معنای آن نیست که باید هرچه دارید و ندارید را سرمایه گذاری کرده و تمام سرمایه تان را در یک شب به باد دهید؛ بلکه اگر حساب شده عمل کنید این خطر تا میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
  درضمن قراردادن سرمایه در صندوق های سرمایه گذاری به تنهایی کمی از ریسک کار را کاهش می دهد.صندوق های سرمایه گذاری در سهام معمولا در کمترین حالت 70 درصد از دارایی خود را در بازار سهام سرمایه گذاری کرده و با باقی مانده آن جهت کاهش میزان ریسک پذیری اقدام به خرید اوراق مشارکت با سود ثابت خواهند کرد.

  آیا قرار دادن سرمایه در تمامی صندوق های سرمایه گذاری ریسک کمی دارد؟
  اکنون که چند مورد از صندوق های سرمایه گذاری را بررسی نموده ایم ممکن است برای برخی این تصور پیش بیاید که سرمایه گذاری در تمام صندوق های سرمایه گذاری ریسک کم و یا معقولی دارد؛ این تصور تا اندازه ای غلط است.برای تغییر طرز فکرتان اجازه دهید یکی از صندوق های سرمایه گذاری با ریسک بالا را به شما معرفی کنیم.یکی از صندوق های موجود در بین صندوق های سرمایه گذاری، صندوق جسورانه می باشد.
  سرمایه گذاری در این صندوق نیازمند ریسک پذیری بسیار بالایی است.در حقیقت اساس کار صندوق های جسورانه، سرمایه گذاری روی کسب و کارهای نوپا می باشد.
  این کسب و کارها همانطور که از نامشان مشخص است به تازگی راه اندازی شده اند و مشخص نیست که در آینده چه جایگاهی خواهند داشت؛ ممکن است پیشرفت کرده و سرمایه شما را تا حد بسیار زیادی افزایش دهند یا ممکن است به سوددهی نرسیده و موجب ضرر مالی بسیار زیادی شوند.بنابراین در انتخاب صندوق ها برای سرمایه گذاری حتما دقت لازم را داشته باشید.

  بازار طلا و سکه

  از جمله سرمایه گذاری های پرسود و با ریسک کم میتوان به این بازار اشاره کرد.این روش که امروزه بیش از قبل مورد توجه مردم قرار گرفته است یکی از مناسب ترین مکان ها برای سرمایه گذاری می باشد.از جمله مزایای این روش نقدشوندگی بسیار مناسب آن است؛ بدین معنا که در بسیاری از مواقع به سادگی قادر به فروش و تبدیل آن ها به پول نقد خواهید بود.ریسک سرمایه گذاری در این روش بسیار پایین است کافیست به روند افزایش قیمت آن طی چند سال اخیر نگاه کنید تا منظورمان را بهتر متوجه شوید.
  مهم ترین تفاوت این بازار با بازار ارز و دلار نیز همین مورد است.عدم ثبات بازار دلار باعث می شود سرمایه گذاری در آن نیازمند ریسک پذیری بالایی باشد اما خوشبختانه این میزان ریسک پذیری سرمایه گذاری کم ریسک چگونه است؟ در بازار سکه بسیار کم می باشد.
  اکنون ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که اگر بازار طلا و سکه تا این اندازه پرسود و دارای ریسک کم است چرا همه مردم در آن سرمایه گذاری نمی کنند؟
  جواب ساده است؛ چراکه سرمایه گذاری در این بازار یک سرمایه گذاری بلند مدت است؛ یعنی برای رسیدن به سود مناسب باید حداقل چند سال منتظر بمانید.بنابراین اگر سرمایه تان مدتی است راکد است و تا مدتی نیاز به خرج کردن آن ندارید، سرمایه گذاری در بازار طلا و سکه یکی از مناسب ترین راه های موجود می باشد.

  نتیجه گیری

  هرکدام از روش های ذکر شده در بالا دارای مزایا و معایب خاص خودشان هستند.به این نکته نیز توجه داشته باشید هر اندازه که سود یک روش بالاتر باشد میزان ریسک آن نیز افزایش خواهد یافت.با این وجود با استفاده از برخی راهکارها میتوان این ریسک را کاهش داد.
  قرار دادن سرمایه در صندوق های سرمایه گذاری یکی از این روش ها محسوب می شود.همچنین اگر بازار سکه را در نظر بگیریم با سرمایه گذاری بلند مدت در آن قادر خواهید بود سود مناسبی کسب نمایید.درنتیجه برای یک سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم، سرمایه گذاری در صندوق ها و همچنین سرمایه گذاری های بلند مدت بسیار مناسب می باشند.
  ممنون از اینکه تا پایان این مقاله با موضوع “برای سرمایه گذاری پرسود و با ریسک کم کجا را انتخاب کنیم” همراه ما بودید.