پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟

فیدل کاسترو: هر کشوری باید کاملا آزاد باشد تا نوعی از سیستم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که مناسب می‌داند را برگزیند.

استخر نقدینگی Liquidity Pool چیست؟

استخر نقدینگی چیست؟ و چه کاربردی در بازار رمزارزها دارد؟ اصطلاح «نقدینگی» در کریپتو نشانگر این است که تعویض یک دارایی با دارایی دیگر یا تبدیل یک دارایی کریپتو به پول فیات چقدر آسان است. نقدینگی یک عامل حیاتی برای انجام عملیات در DeFi است. سطوح پایین نقدینگی برای یک توکن خاص باعث نوسانات شدید در نرخ سوآپ آن ارز دیجیتال می شود. برعکس، نقدینگی بالا به این معنی است که نوسانات قیمت سنگین برای یک توکن، کمتر محتمل است.

موضوعی که قصد داریم تا در این مقاله پیرامون آن صحبت کنیم، استخرهای نقدینگی است. اما سوالی که در ابتدا پیش می آید این است که اصلا استخر نقدینگی چیست؟! استخرهای نقدینگی فضای بزرگ و مهمی در اکوسیستم DeFi را اشغال می کنند. استخر نقدینگی اساساً ذخیره‌ای از یک ارز دیجیتال است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده و برای مبادلات رمزنگاری استفاده می‌شود. هر استخر نقدینگی از دو توکن تشکیل شده است، به همین دلیل استخرهای نقدینگی جفت نیز نامیده می شوند. یکی از کاربردهای استخرهای نقدینگیدر صرافی‌های غیرمتمرکز است که بر اساس مدل بازارساز خودکار (AMM) فعالیت می‌کنند. برخلاف مبادلات سنتی، در DEXهای مبتنی بر AMM، کاربران، ارزهای دیجیتال را با قراردادهای هوشمند معامله می‌کنند.

مثلاً، کاربر می خواهد توکن A را با توکن B در یک DEX مبتنی بر AMM عوض کند. بنابراین، کاربر به استخر نقدینگی AB DEX می رود، مقدار A را که می خواهد مبادله کند، واریز می کند و در ازای آن مقدار B تعیین شده توسط قرارداد هوشمند را دریافت می کند. اما، برای اینکه کاربران بتوانند هر مقدار A یا B را در هر زمان مبادله کنند، استخر باید مقادیر کافی توکن A و B را داشته باشد، یا به عبارت دیگر، نقدینگی عمیق برای هر دو توکن استخر داشته باشد. بنابراین، هر DEX که بر روی مدل AMM کار می کند، علاقه مند به داشتن عمیق ترین نقدینگی ممکن است. استخرهای نقدینگی کاربران را قادر می‌سازد تا بدون نیاز به بازارسازان متمرکز، ارزهای دیجیتال را در صرافی‌های غیرمتمرکز و دیگر پلتفرم‌های DeFi خریداری و بفروشند. استخر نقدینگی مجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال یا توکن‌هایی است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده‌اند و برای تسهیل معاملات بین دارایی‌ها در یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) استفاده می‌شود. به جای بازارهای سنتی خریداران و فروشندگان، بسیاری از پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) از بازارسازان خودکار (AMM) استفاده می‌کنند که امکان داد و ستد دارایی‌های دیجیتال را به صورت خودکار و بدون مجوز از طریق استفاده از استخرهای نقدینگی فراهم می‌کند. استخر نقدینگی یک قرارداد هوشمند است که عرضه USDC و ETH را مدیریت می کند. این قرارداد هوشمند بازارساز خودکار (AMM) نامیده می شود. همچنین سهمی از کارمزد پرداخت شده توسط معامله گرانی که از استخر استفاده می کنند را دریافت می کنند که متناسب با ارزش نقدینگی سهام آنها است.
هر معامله گر باتجربه ای در بازارهای سنتی یا ارزهای دیجیتال می تواند در مورد معایب احتمالی ورود به بازاری با نقدینگی کم را، به شما بگوید. علاوه بر این لغزش قیمت در دوره‌هایی با نوسانات بیشتر رایج است و همچنین می‌تواند زمانی رخ دهد که یک سفارش بزرگ اجرا می‌شود اما حجم کافی در قیمت انتخاب‌شده برای حفظ پیشنهاد و تقاضا وجود ندارد. بین قیمتی که فروشندگان مایل به فروش دارایی هستند و قیمتی که خریداران مایل به خرید آن هستند، نقطه میانی است. با این حال، نقدینگی پایین می‌تواند لغزش قیمت بیشتری را به همراه داشته باشد و قیمت معاملاتی انجام‌شده می‌تواند بسیار بیشتر از قیمت سفارش اصلی بازار باشد.

نحوه کار استخر نقدینگی

استخرهای نقدینگی کریپتو نقش اساسی در اکوسیستم مالی غیرمتمرکز (DeFi) ایفا می کنند، به ویژه هنگامی که صحبت از مبادلات غیرمتمرکز (DEXs) می شود. استخر نقدینگی مکانیسمی است که به وسیله آن کاربران می توانند دارایی های خود را در قراردادهای هوشمند DEX جمع کنند تا نقدینگی دارایی را برای معامله گران فراهم کنند. استخرهای نقدینگی، سرعت و راحتی مورد نیاز را برای اکوسیستم DeFi فراهم می کنند. قبل از اینکه سازندگان بازار خودکار (AMM) وارد بازی شوند، نقدینگی بازار کریپتو چالشی برای DEX های اتریوم بود. در آن زمان، DEXها یک فناوری جدید با رابط کاربری پیچیده بودند و تعداد خریداران و فروشندگان کم بود، بنابراین یافتن افراد کافی برای تجارت به طور منظم دشوار بود. AMM این مشکل محدودیت نقدینگی را با ایجاد استخرهای نقدینگی و ارائه انگیزه به تامین کنندگان نقدینگی برای تامین دارایی های این استخرها، بدون نیاز به واسطه های شخص ثالث، برطرف می کند. هر چه دارایی‌ها و نقدینگی در یک استخر بیشتر باشد، تجارت در صرافی‌ ارز دیجیتال و صرافی‌های غیرمتمرکز آسان‌تر می‌شود. یک استخر نقدینگی رمزنگاری باید به گونه‌ای طراحی شود که ارائه‌دهندگان نقدینگی کریپتو را تشویق کند تا دارایی‌های خود را در یک استخر به اشتراک بگذارند. به همین دلیل است که اکثر ارائه‌دهندگان نقدینگی از صرافی‌ ارز دیجیتالی که توکن‌ها را بر اساس آن جمع می‌کنند، کارمزد معاملات و پاداش‌های ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. هنگامی که یک کاربر یک استخر را با نقدینگی تامین می کند، ارائه دهنده اغلب با توکن های ارائه دهنده نقدینگی (LP) پاداش می گیرد. توکن‌های LP می‌توانند به خودی خود دارایی‌های ارزشمندی باشند و همچنین در اکوسیستم DeFi در ظرفیت‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. معمولاً یک ارائه‌دهنده نقدینگی کریپتو، توکن‌های LP را متناسب با مقدار نقدینگی که به استخر عرضه کرده‌اند، دریافت می‌کند. هنگامی که یک استخر معامله را تسهیل می کند، کارمزد کسری به طور متناسب بین دارندگان توکن LP توزیع می شود. استخرهای نقدینگی به لطف الگوریتم های AMM که قیمت توکن ها را نسبت به یکدیگر در هر استخر حفظ می کند، ارزش بازار را برای توکن هایی که در اختیار دارند حفظ می کنند. استخرهای نقدینگی در پروتکل‌های مختلف ممکن است از الگوریتم‌ هایی استفاده کنند که کمی متفاوت هستند.

نحوه تعیین قیمت در استخر نقدینگی

تعیین قیمت در استخر نقدینگی از الگوریتم خاصی پیروی میکند. اغلب قیمت توکن های ارزهای دیجیتال در یک استخر AMM از منحنی تعیین شده توسط فرمول پیروی می کند. در این حالت تعادل ثابت، خرید یک اتریوم، قیمت اتریوم را اندکی در امتداد منحنی افزایش می‌دهد و فروش یک اتریوم، قیمت اتریوم را اندکی در طول منحنی کاهش می‌دهد. بیشتر AMM و استخر نقدینگی از فرمول محصول ثابت استفاده می کنند که معادل با x * y = k است. این فرمولی است که به صورت ریاضی تعیین می کند که قیمت بازار توکن در استخر چقدر باید باشد. x و y نشان دهنده تعادل توکن مربوطه یک جفت شده است و k متغیر ثابتی است که هرگز تغییر نخواهد کرد.
بنابراین به طور کلی می توان گفت که، استخر نقدینگی یک قرارداد هوشمند است که ذخایر دو یا چند توکن را در خود نگه می دارد و به هر کسی اجازه می دهد وجوهی را از آنها واریز و برداشت کند، اما فقط طبق قوانین بسیار خاص. یکی از این قوانین، فرمول حاصلضرب ثابت x * y = k است که x و y ذخایر دو نشانه A و B هستند.
به عنوان مثال استخرهای نقدینگی Uniswap از یک فرمول ثابت محصول برای حفظ نسبت قیمت استفاده می کنند و بسیاری از پلتفرم های DEX نیز از مدل مشابهی استفاده می کنند. این الگوریتم کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که یک استخر به طور مداوم نقدینگی بازار کریپتو را با مدیریت هزینه و نسبت توکن های مربوطه با افزایش مقدار تقاضا فراهم می کند.

نحوه شرکت در استخر نقدینگی و کسب درآمد از آن

برای پیوستن به یک استخر نقدینگی، باید یک حساب کاربری در پلتفرم مورد نظر خود ایجاد و به یک کیف پول رمزنگاری دارای قرارداد هوشمند مانند Metamask متصل شوید. در مرحله بعد، باید یک جفت ارز دیجیتال( برای مثال خرید کاردانو و فروش آن) و استخر نقدینگی را برای سپرده گذاری دارایی رمزنگاری خود انتخاب کنید.
برای شرکت در استخر نقدینگی و سرمایه گذاری در آن میبایست طبق مراحل زیر اقدام کرد:
مرحله ۱: به پورتفولیوی DeFi خود در سایت app.zerion.io/connect-wallet وارد شوید.

مرحله ۲: کیف پول مورد نظر خود را به WalletConnect وصل کنید و سپس اتصال کیف پول خود را تأیید کنید.

مرحله ۳: گزینه ی "Pools" را انتخاب کرده و سپس می توانید وارد استخر نقدینگی شوید.

ارائه دهندگان نقدینگی معمولاً از ۲ روش کسب درآمد می کنند. ارائه‌دهندگان نقدینگی از تراکنش‌های روی پلتفرم DeFi که نقدینگی را در آن ارائه می‌کنند، کارمزد دریافت می‌کنند. کارمزد تراکنش ها به طور متناسب بین تمام ارائه دهندگان نقدینگی در استخر توزیع می شود، بنابراین هر چه دارایی های رمزنگاری بیشتری را به اشتراک بگذارید، کارمزد بیشتری به دست خواهید آورد.
برای دستیابی به نقدینگی عمیق، AMM ها باید کاربران را تشویق کنند تا توکن های خود را به استخرها بسپارند. در اینجا، مفهوم بازده (همچنین به عنوان استخراج نقدینگی شناخته می‌شود) مطرح می‌شود. ایده کلی بازدهی این است که کاربران در ازای ارائه نقدینگی به استخرهای AMMs برای تسهیل مبادله توکن‌ها، پاداش‌های رمزی دریافت می‌کنند. این شبیه به واریز پول فیات به حساب پس انداز در بانک و جمع آوری سود دارایی های سپرده شده، است. کاربرانی که رمزنگاری خود را به استخرها واریز می کنند، ارائه دهندگان نقدینگی (LP) نامیده می شوند و به پاداش هایی که به آنها پرداخت می شود، هزینه های LP یا پاداش LP گفته می شود. LPها باید مقدار مساوی از هر دو توکن استخر را واریز کنند. جوایز LP از مبادلاتی می‌آیند که در استخر اتفاق می‌افتد و بین LPها به نسبت سهم آنها از کل نقدینگی استخر، توزیع می‌شود. علاوه بر این، پروژه هایی که علاقه مند به تبلیغ سکه های خود هستند، گاهی اوقات توکن های خود را به ارائه دهندگان نقدینگی در استخرهای خاص ارائه می دهند. بازدهی کاربر از ارائه توکن به استخر نقدینگی،سکه های سپرده شده و شرایط کلی بازار که به طور قابل توجهی متفاوت است، بستگی دارد. برخی از استخرها دارای نرخ بالایی از پاداش هستند، اما همچنین می توانند نوسانات و ریسک بیشتری نیز داشته باشند.

مزایا و معایب استخر نقدینگی

استخر های نقدینگی دارای مزایا و معایبی هستند که در ادامه به توضیح آنها پرداخته شده است:

مزایای استخرهای نقدینگی

۱- شما معامله نه، بلکه تبادل می کنید: بزرگترین مزیت LP ها این است که نیازی به نگرانی در مورد اینکه آیا شریکی را پیدا خواهید کرد که در کریپتو ارزشی مشابه شما داشته باشد، نیست. اگر پیش از این در کریپتو معامله می‌کردید، برای مثال اقدام به خرید ارز دیجیتال مانا یا فروش آن می کردید،احتمالاً با کاربرانی مواجه شده‌اید که قصد داشتند کریپتو شما را با قیمت‌های پایینی بخرند. با این حال، Liquidity Pools ارزش ارزهای دیجیتال را بر اساس نرخ مبادله در پلتفرم تنظیم می کنند. در صرافی‌ ارز دیجیتال، کاربران دارایی‌هایی را با معامله به دست نمی‌آورند، بلکه دارایی ها را از یک استخر نقدینگی که از قبل تامین مالی شده است، قرض می گیرند.

۲- تأثیر کم در بازار: اکنون که هیچ فروشنده ای وجود ندارد که دو برابر قیمت بازار را تقاضا کند یا خریدارانی که آماده کاهش ارزش آن کمتر از حد متوسط هستند، معاملات بسیار روان تر می شود. استخر نقدینگی مجموعه ای از وجوه قفل شده در یک قرارداد هوشمند است که ارزش آن به طور خودکار بسته به نرخ ارز، به روز می شود.
مزیت استفاده از استخرهای نقدینگی این است که نیازی نیست خریدار و فروشنده تصمیم به مبادله دو دارایی با قیمت معین داشته باشند و در عوض از یک استخر نقدینگی از پیش تأمین شده استفاده می کنند.

معایب استخرهای نقدینگی

۱- AMM ممکن است ارزش دارایی های شما را کاهش دهد: بازارسازان خودکار، اکوسیستم DeFi را از طریق استخرهای نقدینگی نگهداری می کنند و با استفاده از یک فرمول ساده به ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن، میدهند. توکن A موجودی x توکن B موجودی = موجودی ثابت دارایی ها

هنگامی که A بالا می رود، B پایین می آید. بنابراین، اگر قدرت خرید یک دارایی خیلی زیاد باشد، اگر قبلاً مالک آن نباشید، ممکن است ضرر کنید. (زیان ناپایدار)
۲- یک اشتباه ساده می تواند منجر به از بین رفتن کل سرمایه شما برای همیشه شود: استخرهای نقدینگی بر اساس قراردادهای هوشمند ساخته شده‌اند که بازارسازی را انجام می‌دهند و از آنجایی که هیچ شخص ثالثی در امور مالی غیرمتمرکز وجود ندارد، متولی دارایی های شما در استخرها، قراردادهای هوشمند هستند که اگر اتفاقی برای آن بیفتد، سرمایه شما نیز کاهش می یابد.

جمع بندی و نتیجه گیری

ابزارهای DeFi اغلب به عنوان لگو توصیف می شوند زیرا می توانند در ترکیب با یکدیگر برای ایجاد راه حل های نوآورانه استفاده شوند. استخرهای نقدینگی نمونه خوبی از این نوع ابزار هستند. استخرهای نقدینگی اساساً مجموعه ای از وجوه هستند که توسط ارائه دهندگان نقدینگی به یک قرارداد هوشمند سپرده می شوند. طی یک سال گذشته یا بیشتر، استخرهای نقدینگی به روشی محبوب برای کسب پاداش در فضای DeFi تبدیل و تعداد فزاینده‌ ای از کاربران را به خود جذب کرده اند. در این مقاله نیز، ما سعی کردیم تا هر آنچه که نیاز است راجع به استخرهای نقدینگی، نحوه عملکرد آنها، فرصت‌های کسب درآمد و ریسک‌های احتمالی که باید در نظر گرفته شوند را جمع آوری کرده و به طور جامع شرح دهیم.

معرفی بهترین کیف پول‌های NFT + مزایا و معایب آن

هر سرمایه‌گذاری که قصد دارد در زمینه‌ی توکن‌های NFT معامله نماید، بدون شک به کیف پول‌های NFT هم نیاز پیدا خواهد کرد. این کیف‌های پول را به منظور نگهداری و مبادله‌ی NFT به کار می‌بندند. امروزه بسیاری از کیف پول‌های NFT کاربران را قادر می‌سازند تا NFTهای خود را به ارز یا پول فیات هم مبدل سازند. از سویی، چارت‌های متعددی را هم به کاربر ارائه می‌دهند که عملکرد هر NFT را زیر ذره‌بین می‌کشند. معمولا کیف پول‌های NFT بر روی بلاک‌چینی بنا می‌شوند، که با توکن‌های NFT تطابق دارد. شما می‌توانید این والت‌ها را به اپلیکیشن یا نسخه‌ی وب بازار NFT متصل سازید و معاملات خود را به آسانی به انجام برسانید.

آنچه در این مقاله می‌خوانید

بهترین کیف‌ پول‌های NFT در 2022

بهترین کیف پول‌های NFT در 2022

اگر به گردآوری و سرمایه‌گذاری بر توکن‌های NFT علاقمند هستید؛ به قطع به کیف پول‌های مخصوص NFT نیاز پیدا خواهید کرد.

کیف پول‌های NFT به انواعی از کیف پول ارز دیجیتال گفته می‌شود که از پروتکل‌های خاصِ یک بلاک‌چین پشتیبانی می‌کند. معمولا این بلاک‌چین، همان بلاک‌چینی‌ست که NFT بر پایه‌ی آن ساخته و پرداخته شده است. ضمن آن‌که این کیف پول باید بتواند آن کریپتو کارنسی یا رمز ارز خاصی را که قصد دارید از طریق آن NFT بخرید، پشتیبانی نماید. به عنوان مثال اگر قرار است NFT خود را با اتریوم یا Ether خریداری کنید؛ والت یا کیف پول شما باید این ارز را نیز پشتیبانی نماید.

با توجه به این‌که اکثر کیف پول‌های NFT بر مبنای بلاک‌چینِ اتریوم عمل می‌کنند؛ معمولا اکثر والت‌های اتریوم را می‌توان به این منظور استفاده نمود. اما در این میان، تعدادی از والت‌ها از سایر کیف‌ پول‌های ارز دیجیتال یک سر و گردن بالاتر هستند.

در این مقاله بیزکوین اختصارا به کیف پول‌های برتر NFT در دنیا می‌پردازد و به شما نشان می‌دهد وقتی دارید به دنبال یک والت درست و حسابی برای توکن‌های NFT خود می‌گردید؛ باید چه مشخصاتی را معیار قرار دهید!

تعدادی از بهترین کیف پول‌های NFT در دنیا

تعدادی از بهترین کیف پول‌های برتر NFT در دنیا

در این بخش، با نام تعدادی از بهترین کیف پول‌های مهم NFT، که در حال حاضر در دسترس هستند، آشنا خواهیم شد.

1. Metamask
2. Math Wallet
3. AlphaWallet
4. Trust Wallet
5. Coinbase Wallet

Metamask یکی از بهترین کیف پول NFT دنیا

متامسک یکی از معروف‌ترین کیف پول‌های معروف NFT دنیاست. تنها چند کلیک کفایت می‌کند تا به افزونه‌ی متامسک در مرورگرها وصل شوید. بعد به راحتی به سایت‌های وب نسل سوم (Web3)، از جمله بازارهای توکن‌های NFT متصل گردید. یکی از قابلیت‌های بی‌نظیر متامسک این است که به شما اجازه می‌دهد بتوانید چندین آدرس برای سرمایه‌ی خود ایجاد کنید. به این شکل می‌توانید NFTهای خود را در یک آدرس جداگانه از کریپتو کارنسی‌های خود نگه دارید. ضمن آن که شما حتی می‌توانید برای هر NFT که خریداری می‌کنید، آدرسی مجزا ایجاد کنید.

کمپانی مادرِ متامسک (ConsenSys) در سال 2020 یک اپلیکیشن موبایلی ایجاد کرد. با کمک این اپلیکیشن، شما می‌توانید بین اپلیکیشن موبایل و کامپیوترِ خود، هماهنگی کاملی ایجاد کنید و اندوخته‌های خود را مدیریت نمایید. اپلیکیشن موبایلیِ متامسک حتی یک مرورگرِ داخلی هم برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dApps هم دارد و حتی شما را به بازارهای NFT هم متصل می‌سازد.

حتی اگر به سواپ کردن ارزهای دیجیتال برای خرید NFT نیاز داشته باشید، متامسک یکی از بهترین کیف پول‌های NFT برای انجام این‌کار است. اگر از ریسک تراکنش‌های خود می‌ترسید، حتی می‌توانید گس‌ فیِ تراکنش‌های خود را محدود سازید و به پلتفرم‌های گوناگون وصل شوید تا از بلاک‌چین‌های متعدد بهره بگیرید.

Math Wallet

Math Wallet نسبت به سایر کیف پول‌ها تنوع بیشتری دارد. علاوه بر این‌که از 70 بلاک‌چینِ متعدد پشتیبانی می‌کند، ورژن وب، دسک‌تاپ و موبایلیِ آن هم در دسترس کاربران قرار دارد. از این رو می‌توانید به سادگی بین دستگاه‌های خود همگام‌سازی کنید. از جمله بهترین والت NFT بازار، که با والت‌های سخت‌افزاری متعددی هم شراکت دارد و به شما اجازه می‌دهد آدرس‌های متعددی برای دارایی خود ایجاد کنید.

درست مانند سایر کیف پول‌های NFT، Math Wallet با کمک اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز خود، امکان اتصال به بازارهای NFT را برای شما ایجاد می‌کند. Math Wallet توکنِ انحصاری خود را هم به کاربران ارائه می‌دهد و ویژگی‌های خارق‌العاده‌ای برای هولدرهای ارزهای دیجیتال، سرمایه‌گذاران، سواپ کنندگان و… دارد.

AlphaWallet

محال است که لیستی از کیف پول‌های مخصوص NFT در میان باشد و اسمی از آلفا والت به میان نیاید. یکی از والت‌های ارز دیجیتال متن‌باز، که اگرچه محدودیت‌های خاصی دارد (تنها اتریوم را تحت پوشش قرار می‌دهد و تنها در موبایل قابل دسترس است.)، اما حمایت آن از بازی‌های برپایه‌ی بلاک‌چین و NFT، آن را از سایر کیف پول‌های ان اف تی متمایز می‌سازد.

آلفا والت یکی از معدود کیف پول‌های NFT است که رابط کاربری آن بسیار ساده و قابل استفاده توسط تازه‌کاران است. این والت یک بخش مجزا برای توکن‌های NFT و گیمینگ دارد. یک فیلتر خاص هم در مرورگر خود ایجاد کرده که به کاربر اجازه می‌دهد با قرار دادن متا-تَگ بر روی توکن‌های خود، به راحتی آن‌ها را “تنها با یک جستجوی ساده” پیدا کنند. آلفا والت به طور مستقیم با OpenSea، CryptoKitties، Dragonereum و ChainZ Arena همکاری دارد. بماند که از مرورگر داخلیِ اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز هم برای پیدا کردن بازارهای NFT بیشتر پشتیبانی می‌کند. بعلاوه به طور مستقیم شما را به برخی اپلیکیشن‌های ارزهای غیرمتمرکز، مانند Compound، وصل می‌کند.

trust wallet

یکی از کیف پول‌های NFT بسیار مشهور که تنها برای موبایل طراحی شده است. تقریبا هرکسی که اندکی با ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز آشنا باشد، تراست والت را می‌شناسد. این والت هم در لیست بهترین والت NFT قرار دارد و از چندین بلاک‌چین، مانند اتریوم پشتیبانی می‌کند. همین که اسم بایننس در کنارِ این والت می‌آید، به این نشانه است که تمرکز بسیار سنگینی بر روی توکن‌های اسمارت‌چین دارد. بنابراین اگر به توکن‌های اسمارت‌چین بایننس علاقمندید، تراست والت بدون شک بهترین والت ارز دیجیتال برای شما خواهد بود.

درست مانند سایر کیف پول‌های NFT، تراست والت هم اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را در دسترس شما قرار می‌دهد. به این شکل، شما سریع می‌توانید بازارهای NFT را یافته، به سادگی آب خوردن در آن‌ها معاملات NFT خود را به انجام برسانید. تراست والت را می‌توان یک صرافی ارز دیجیتالِ همراه دانست، که هم سواپ کردن ارز دیجیتال را برای شما ساده می‌سازد، هم می‌توانید به راحتی و هر زمان که خواستید ارز خود را تبدیل به توکن‌های NFT که به آن علاقه دارید، نمایید!

Coinbase Wallet

بدون شک وقتی اسم بهترین کیف پول ارز دیجیتال به میان می‌آید، همگی نامی از کوین بیس هم خواهند آورد! بسیاری کوین بیس را به صرافی ارز دیجیتالِ مشهوری که دارد می‌شناسند. کوین بیس در کنار صرافی موفق خود، یک والت غیرامانی هم برای نگهداری NFT و سایر توکن‌ها دارد. کوین بیس والت برخلاف صرافیِ خود، به هولدرهایی که ارز خود را در این کیف پول نگه می‌دارند، کنترل کاملی بر رمز ارزهای‌شان می‌دهد.

سال 2021 بود که کوین بیس، افزونه‌ی مرورگر خود را هم به جهان ارائه کرد. این افزونه کار خرید توکن‌های NFT و استفاده از سایر اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را ساده می‌کرد. کاربران می‌توانستند از طریق این مرورگر هم اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز خود را پیدا کنند، هم به والت موبایلی خود مرتبط گردند.

یکی از مزایای شگفت‌انگیزِ کوین بیس والت در مقایسه با سایر کیف پول‌ها، این است که به شما اجازه می‌دهد به جای استفاده از آدرس‌های عمومی برای انتقال توکن به دیگران، از نام کاربری استفاده کنید. این کار تراکنش‌ها را انحصاری می‌کند و امنیت بیشتری را برقرار می‌سازد. چرا که کاربر می‌داند که توکن‌ها را برای فرد درستی ارسال می‌کند. کوین بیس والت، هم سیستم بکاپِ فضای ابری را برای کلیدهای پرایوت برقرار می‌کند؛ هم آن‌ها را در پوشه‌ی ابریِ شخصی شما ذخیره می‌سازد، تا مطمئن باشید دسترسی‌تان به NFTهای‌تان یا هر سرمایه‌ی دیگری در والت‌تان قطع نمی‌شود.

اهمیت استفاده از کیف پول‌های NFT

اهمیت استفاده از کیف پول‌های NFT

این کیف پول‌ها را نمی‌توان با کیف پول‌های معمولی مقایسه کرد؛ چرا که شما در حقیقت توکن‌های NFT یا ارزهای دیجیتال خود را در آن این سو و آن سو نمی‌برید. این کیف پول‌ها شما را به دارایی‌های‌تان، که در بلاک‌چین نگهداری می‌شوند، “مرتبط” می‌سازند. شما از طریق کلیدهای پرایوت و شخصی، به آدرسِ این بلاک‌چین‌ها وصل می‌شوید. این کلیدها در واقع سندی برای به رسمیت شناخته‌شدنِ تراکنش‌ها، توسط شما هستند. تا زمانی‌که شما کلید پرایوتِ آدرسِ بلاک‌چین خود را داشته باشید، می‌توانید با دارایی خود هر کاری کنید.

این کیف پول‌های و رمز ارزها، یک فضا و بستر عالی برای خرید، فروش و انتقال NFTها و رمز ارزها ایجاد می‌کنند. این والت‌ها به تایید دو مرحله‌ای هم مجهز هستند که امنیتِ کاربری والت را بالاتر می‌برد و استفاده از آن را ساده‌تر می‌سازد.

حین انتخاب والت‌های NFT به این نکات دقت کنید!

وقتی به دنبال کیف پول‌های معتبر NFT می‌گردید، این نکات را از یاد نبرید!

پول فیات چیست و چه تفاوتی با رمز ارزها دارد؟

پول فیات چیست ؟ پولی دولتی است و توسط دولت صادرکننده آن، حمایت و تامین می‌شود. و این طور نیست که توسط یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی شود. ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده نشأت می‌گیرد. اکثر پول‌های پیشرفته و کاغذی، ارز فیات هستند. از جمله دلار آمریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم جهانی. در این مقاله هم با ارزهای فیات و تفاوت آنها با پول فیات آشنا می شوید.

چند نکته در مورد پول فیات

• پول فیات یک ارز دولتی است که توسط کالایی مانند طلا پشتیبانی نمی‌شود.
• بانکهای فدرال به واسطه پول فیات، تسلط بیشتری بر اقتصاد دارند زیرا آنها می‌توانند مقدار عرضه و چاپ پول را تنظیم کنند.
• اکثر پول‌های کاغذیِ امروزی مثلا دلار آمریکا، پول فیات هستند.
• یکی از خطرهای پول فیات این است که دولت‌ها بیش از حد آن را چاپ می‌کنند و ممکن است منجر به تورم شدید شوند.

چرا ارزهای فیات شکل گرفتند؟

قبل از قرن بیستم، اکثر کشورها از نوعی استاندارد طلا یا پشتوانه کالا برای حمایت از پول خود استفاده می‌کردند. این سیاست تا حدی در شمار معدودی از ارزها حفظ شده است مثلا فرانک سوئیس یکی از معدود پول هایی است که همچنان توسط ذخایر طلای ملی سوئیس حمایت می‌شود. اما بسیاری از کشورها نتوانستند این سیاست را ادامه دهند.

ویکتور هوگو :

هیچ چیزی به اندازه جیب خالی انسان را ماجراجو نمی‌کند.

توسعه دامنه و حجم تجارت، سبب شکل گیری ارزهای دیجیتال فیات شد

با افزایش مقیاس و دامنه تجارت و امور مالی بین المللی، مقدار محدود طلای موجود نتوانست از پس پشتیبانی از حجم عظیم پول مورد نیاز برای تجارت بر بیاید. این موضوع باعث ایجاد اختلالات جدی در بازارها و تجارت جهانی می‌شد به همین دلیل دولت‌ها چاره ای نداشتند جز اینکه به ارزهای فیات روی بیاورند. پول فیات سبب می‌شود دولت‌ها برای تعیین سیاست‌های پولی، تثبیت بازارهای جهانی و به طور کلی برای مدیریت اقتصاد، توانا تر عمل کنند. همچنین به بانک‌های تجاری اجازه می‌دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

پول فیات فاقد ارزش ذاتی است

ارزشمندی پول فیات، تنها به این دلیل است که دولت در حفظ ارزش آن تلاش می‌کند. در گذشته، پول دولتی به صورت سکه‌هایی ضرب شده از یک مادۀ با ارزش مانند طلا و نقره بود این موضوع سبب می‌شد که خود پول، دارای ارزش ذاتی باشد ولی با چاپ پول کاغذی این پشتوانه ذاتیِ پول از بین رفت و کم کم مفهوم پول فیات شکل گرفت. پول فیات غیر قابل تبدیل و بازیافت است.

پول فیات با ذخیره طلا یا نقره مرتبط نیست، پس ممکن است در اثر تورم، ارزش آن افت کند. اگر مردم، اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، آن پول دیگر ارزشی ندارد و مانند سکه‌های طلای قدیم نیست.

دو دلیل مهمِ پول فیات چیست

کمک به اقتصاد ملی کشورها

پول فیات چیست که در صورتی که پول فیات از عهده نقش خود در سیاست‌های مالی کلان بر بیاید می‌توانند مزایای زیادی برای اقتصاد ملی یک کشور داشته باشد. نقش‌هایی که برای یک پول فیات تعریف شده اند عبارتند از ذخیره ارزش، تسهیل مبادلات اقتصادی، فراهم کردن نقدینگی و…نقش پول فیات در اقتصاد ملی کشورها چشمگیر است.

قدرت بخشیدن به بانک‌های مرکزی در کنترل متغیر‌های اقتصادی

در قرن بیستم بانکها و دولت‌های مرکزی سعی کردند اقتصاد خود را از اثرات منفی توسعه اقتصادی و رکوردهای تجاری در امان نگه دارند به همین دلیل اهمیت زیادی به ارزهای فیات دادند. چونکه موجودی پول فیات مانند طلا، ثابت و یا کمیاب نیست، بانک‌ها می‌توانند با سهولت بیشتری عرضه آن را کنترل کنند. این کنترل به بانک‌ها قدرت زیادی می‌دهد تا متغیرهای اقتصادی مختلف مانند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را مدیریت کنند. به عنوان مثال، بانک فدرال رزرو ایالات متحده، وظیفه دارد به کمک سیاست‌های پولی خود بیکاری و تورم را در آمریکا پایین نگه دارد.

معایب پول فیات چیست

بدون پشتوانه بودن و امکان شکل گیری حباب در اقتصاد

بحران وام مسکنِ سال 2007 و بحران مالی پس از آن به دلیل وابستگی اقتصاد به پول‌های فیات رخ داد. همیشه سیاست‌های مالی بانک‌های مرکزی، موفق عمل نمی‌کنند و در صورتی که این اتفاق بیفتد یک پول فیات، ممکن است به سرعت سبب رکود اقتصادی شود. در شرایط بحران‌های اقتصادی یک ارز وابسته به طلا نسبت به یک ارز فیات، بسیار با ثبات تر است. البته اقتصاد دانان و بانک‌های مرکزی، خود می‌دانند که

بدون پشتوانه بودن ارزهای فیات یک مشکل است. ولی به دلیل محدود بودن عرضه و موجودیت طلا در سطح جهان، امکان اینکه به اندازه کل موجودی یک پول فیات، طلا داشته باشیم وجود ندارد. پس ناگزیر بخش بزرگی از پول فیات، بدون پشتوانه چاپ می‌شود. این عرضه نامحدود و بدون پشتوانه بودن، امکان شکل گیری حباب در ارزهای فیات را افزایش می‌دهد. گاها سیاست های پولی مبتنی بر ارزهای فیات، دچار شکست می‌شوند.

بدون پشتوانه بودن ارزهای فیات یک مشکل است. ولی به دلیل محدود بودن عرضه و موجودیت طلا در سطح جهان، امکان اینکه به اندازه کل موجودی یک پول فیات، طلا داشته باشیم وجود ندارد. پس ناگزیر پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟ بخش بزرگی از پول فیات، بدون پشتوانه چاپ می‌شود. این عرضه نامحدود و بدون پشتوانه بودن، امکان شکل گیری حباب در ارزهای فیات را افزایش می‌دهد. گاها سیاست های پولی مبتنی بر ارزهای فیات، دچار شکست می‌شوند.

خطرهای استفاده از پول فیات سه متهم اصلی در پرونده خطرهای پول بدون پشتوانه به چشم می‌خورند:

تورم و امکان از دست رفتن ارزش پول فیات در اثر تورم

از زمان ایجاد پول‌های بدون پشتوانه، تورم با آن هم‌نشین بوده است. دولت‌ها با چاپ پول‌هایی که نمی‌توانستند ارزشی برای آن‌ها ایجاد کنند، درگیر مفهومی به نام تورم شدند. به زبان ساده، تورم یعنی کاهش درصد پشتوانه‌دار از پول ملی نسبت به درصد پول خلق ‌شده که باعث افزایش شاخص قیمت – معمولا افزایش قیمت مصرف‌کننده – می‌شود. وجود تورم بالا باعث می‌شود که نرخ جمعیت افراد فقیر در جامعه افزایش پیدا کند. چون تورم به افراد دارای درآمدهای پولی ثابت مثل حقوق بگیرها ضرر می‌زند. و از قدرت خرید آن‌ها می‌کاهد. اما در مقابل، به نفع بیشتر کسانی تمام می‌شود که درآمدهای پولی متغیر دارند.

یا مثال دیگه :

ملت آفریقاییِ زیمبابوه یکی از بدترین سناریوهای مربوط به پول فیات را در اوایل دهه 2000 شاهد بودند. در آن زمان، در پاسخ به مشکلات اقتصادی جدی در زیمبابوه، بانک مرکزی این کشور با سرعت سرسام آوری شروع به چاپ پول کرد. این کار سبب به وجود آمدن تورمی ‌عظیم شد که به میلیاردها درصد رسید. قیمت‌ها به سرعت افزایش یافت و مصرف کنندگان مجبور شدند فقط برای خرید کالاهای اساسی اولیه از پول استفاده کنند. در اوج بحران، پول زیمبابوه چنان بی ارزش شد که 100 تریلیون پول زیمبابوه تنها معادل 40 سنت از دلار آمریکا ارزش داشت. این نمونه نشان می‌دهد که در صورت شکست سیاست‌های بانک مرکزی یک کشور، پول فیات می‌تواند بسیار آسیب پذیر باشد.

علاوه بر این :

تورم، هزینه‌های عمومی دولت را افزایش می‌دهد و دولت را مجبور می‌کند که برای جبران این کسری بودجه به سراغ قرض گرفتن پول از بانک مرکزی برود. روشن است که این راه‌حل‌ها به جای خاموش کردن آتش تورم، آن را بیشتر شعله‌ور می‌کنند. نکته جالب اینجا است که مردم می‌توانند با سرمایه گذاری در بازار بورس،ارز دیجیتال پول خود را از خطرهای تورم دور کنند.

افزایش بیش از حد نقدینگی

به تمام پول‌هایی که خارج از سیستم بانکی در حال گردش هستند، «نقدینگی» گفته می‌شود. اگر حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد یعنی دچار افزایش غیرمعمول نقدینگی در میان مردم باشیم. ضربه بزرگی به اعتبار پول‌ بدون پشتوانه زده می‌شود. چون با افزایش نقدینگی، تقاضا برای دریافت کالا و خدمات به شدت بالا می‌رود و اگر چرخه تولید و ارائه خدمات، نتواند در کوتاه مدت به این تقاضا پاسخ دهد در آن صورت بر آتش تورم، دامن زده می‌شود.

فیدل کاسترو:

هر کشوری باید کاملا آزاد باشد تا نوعی از سیستم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که مناسب می‌داند را برگزیند.

دو سوال در مورد رابطه ارزهای فیات و تورم

پول فیات چیست و آیا همیشه ارزهای فیات تورم زا هستند؟ و آیا همیشه تورم به ضرر ارزهای فیات، عمل می‌کند؟ در جواب هر دو سوال باید گفت خیر، زیرا اولا اکثر کشورهایی که پول فیات دارند تا این لحظه فقط تورم متوسطی را تجربه کرده اند که در چند دهه گذشته به طور متوسط، ​​کمتر از 2 درصد در سال بوده است.

ثانیا، داشتن تورم ثابت و پایین، یک محرک مثبت برای رشد و سرمایه گذاری اقتصادی، تلقی می‌شود. این نوع تورم، مردم را تشویق می‌کند تا پول خود را به کار اندازند نه اینکه بیکار بنشینند و قدرت خرید خود را به مرور از دست بدهند. این کاری که تورم در تشویق مردم به سرمایه گذاری می‌کند به نفع ارزهای فیات است زیرا اگر مردم به پول‌های فیات به عنوان داراییِ قابل ذخیره نگاه می‌کردند دولت‌ها مجبور به چاپ بیشتر پول می‌شدند.

همواره پول فیات با تورم در ارتباط است

ثالثا مشخص نیست که آیا اَبر تورم، ناشی از چاپ بدون پشتوانه پول است یا خیر. در واقع ابرتورم‌ها در طول تاریخ اتفاق افتاده اند، حتی زمانی که پول بر اساس فلزات گرانبها بوده است. در مورد ابرتورم‌هایِ معاصر نیز باید گفت که اغلب آنها به دلیل شکست در اقتصاد تولیدی و یا بی ثباتی سیاسی در کشورها آغاز شده اند و نه در اثر خود ارزهای فیات.

ظهور ارزهای دیجیتال بعد از بحران اقتصادی سال 2009

رمز ارزها مستقل از دولت‌ها فعالیت می‌کنند. بیت کوین، معروف ترین نمونه از آنهاست که در سال 2009 در بحران مالی و در بحبوحه نگرانی از ثبات سیستم مالی جهانی ظاهر شد. این ارزها به دلیل ترس از بی ثباتی سیاسی و بدهی‌های زیاد دولتها، به سرعت مورد استقبال قرار گرفتند. توسعه بازار ارزهای دیجیتال چنان سریع بود که در مدتی کوتاه بیش از 5000 رمز ارز به وجود آمدند و ارزش کلی بازار ارزهای دیجیتال به بیش از 1 تریلیون دلار (820 میلیارد یورو) رسیده است. بیت کوین در پنج روز اولِ پس از راه اندازی از قیمت 0.0008 دلار به 0.08 دلار افزایش یافت و از آن زمان تاکنون، رشدی سرسام آور داشته است به گونه ای که امروزه به بالای 60 هزار دلار رسیده است.

سایر انگیزه‌ها برای استفاده از ارزهای دیجیتال به جای پول فیات چیست

نکته دیگر اینکه، دولت‌ها کنترل ارزهای فیات را در دست دارند و بسیاری از افراد فکر می‌کنند ارزهای دیجیتال گزینه‌های بهتری برای استفاده هستند آنها می‌خواهند با آزادی و امنیت بیشتر و بدور از نظارت‌های دولتی تراکنش‌های مالی خود را انجام دهند. پول فیات چیست که با ارز دیجیتال تفاوت های بنیادی دارد.

برخی می‌گویند که روش شفاف “استخراج” بیت کوین و سایر رمز ارزها سبب می‌شود این ارزها به اندازه طلا برای سرمایه گذاری مناسب پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟ باشند. حتی گفته می‌شود می‌توان برای حمایت از پول‌های رایج به جای طلا از رمز ارزها استفاده کرد. آنها پیش بینی می‌کنند که وقتی کل موجودی بیت کوین به گردش درآید و استخراج آن به پایان برسد هر بیت کوین می‌تواند قیمتی در حدود 514،000 دلار داشته باشد.

آیا امکان جایگزین کردن ارزهای دیجیتال با پول فیات وجود دارد؟

در جواب باید گفت خیر و دلایلی که نمی‌توان این کار را کرد به شرح زیر هستند :

1-حذف ارزهای فیات از اقتصاد جهانی، غیرممکن است

علی رغم مشکلاتی که ارزهای فیات دارند اما این ارزها در تاروپود اقتصاد جهانی تنیده شده اند و اقتصاد دنیای امروزی بر پایه آنها استوار است. پس حذف آنها چندان منطقی نیست. به علاوه این ارزها ابزار اصلی در سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی هستند. که تنظیم اقتصاد جهانی وابسته به این سیاست‌هاست. پس به صورت قاطع می‌توان گفت حذف کردن ارزهای فیات غیر ممکن است.

2- بیشترین کاربرد ارزهای دیجیتال برای سرمایه گذاری و معامله گری است

هرچند استقبال از ارزهای دیجیتال، بسیار وسیع است اما بیشترین کاربردی که توکن‌ها دارند برای سرمایه گذاری و نوسان گیری است. یعنی اینکه بیشترِ افراد با این هدف آنها را خریداری می‌کنند و کمتر از این ارزها به عنوان پول استفاده می‌شود. رایج ترین استفاده از رمز ارزها برای سرمایه گذاری و نوسان گیری است

3-کمبود پذیرنده ارز دیجیتال در بسیاری از مشاغل

استفاده از ارزهای فیات تا حد امکان تسهیل شده است و امروزه کارت‌های اعتباری و دستگاه‌های خودپرداز و کارت خوان‌ها تقریبا در تمام مشاغل، مورد استفاده قرار می‌گیرند اما امکانات مشابه برای استفاده از ارزهای دیجیتال وجود ندارد و اگر قصد خرید روزانه را داشته

باشید به احتمال زیاد نمی‌توانید با ارز دیجیتال، پرداخت کنید. به علاوه سیستم پرداخت پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟ با پول‌های فیات در میان جوامع، کاملا جا افتاده است و تصمیم به جایگزین کردن این سیستم با ارزهای دیجیتال بعید به نظر میرسد و منطقی نیست.

4- نوسانات ارزهای دیجیتال، شدید است

منتقدان کریپتو به نوسان‌های شدید ارزش بیت کوین، اتریوم و بقیه رمز ارزها اشاره می‌کنند و می‌گویند که پذیرش آنها به عنوان پول برای پرداخت بهای کالا و خدمات دشوار است. به عنوان مثال، تسلا در ماه مارس امسال اعلام کرد که بیت کوین را برای خرید خودروهای برقی خود می‌پذیرد، اما دو ماه بعد به دلیل تغییر قیمت این رمز ارز دیجیتال از گفته خود عقب نشینی کرد.

5-تاثیر نهنگ‌ها بر قیمت ارزهای دیجیتال

بسیاری از افراد به امید داشتن یک پول آزاد، غیر متمرکز و غیر دولتی، ارزهای دیجیتال را به پول فیات ترجیح می‌دهند اما ماهیت قدرت‌های پشت ارزهای دیجیتال بسیار مبهم است. همه میدانیم که دارندگان حجم‌های عظیم از رمز ارزها (نهنگ ها) می‌توانند به آسانی قیمت رمز ارزها را تحت تاثیر قرار دهند اما چه کسی می‌داند واقعا نهنگ‌ها چه کسانی هستند و چه افکاری در سر دارند شاید بسیاری از نهنگ‌ها همان دولت‌هایی باشند که ما می‌خواهیم از زیر نفوذ اقتصادی آنها خارج شویم.

بازار ارزهای دیجیتال تا حد زیادی وابسته به رفتار نهنگ‌های کریپتوکارنسی است

6- ارز‌های دیجیتال مشکلات قانونی دارند

در کل جهان یک سری قوانین، وجود دارند که تخطی از آنها جرم محسوب می‌شود و جوامع بر پایه پیروی از این قوانین شکل گرفته اند مثلا یکی از اصول اقتصاد مدرن، پرداخت مالیات است و برای تحقق این امر، دولت باید بر دارایی شهروندان اشراف داشته باشد اما استفاده از ارزهای دیجیتال با این سیستم نظارتی در تضاد خواهد بود. مسئله بعدی به موضوع پولشویی ارتباط دارد.

در اقتصاد‌های مدرن استفاده از پول حاصل از فعالیت‌های غیر قانونی بسیار دشوار شده است و نهاد‌های ناظر باید بدانند منشا ایجاد هر درآمد از کجاست. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند که حجم عظیمی‌از پول کارتل‌های مواد مخدر از طریق ارزهای دیجیتال جابه جا میشود زیرا امکان جابه جایی این پول‌ها در سیستم‌های رایج ارزهای فیات وجود ندارد. این مشکلات سبب شده است دولت‌ها در پی تصویت قوانین نظارتی بیشتر بر ارزهای دیجیتال شوند.

7- تولید ارزهای دیجیتال، سبب ایجاد مشکلات زیست محیطی می‌شود

تحقیقات نشان می‌دهد که در طول سال، برای استخراج بیت کوین به اندازه مصرف سالانه یک کشور مستقل برق مصرف می‌شود این میران بالا از مصرف انرژی با منافع زیست محیطی انسان در تضاد است. بسیاری از طرفداران محیط زیست، خواهان محدود کردن مصرف انرژی برای فعالیت‌های استخراج رمز ارزها هستند. مصرف زیاد برق در استخراج رمز ارزها موجب نگرانی طرفداران محیط زیست است

در پایان پول فیات چیست

به صورت قطع می‌توان گفت که استفاده از ارزهایی مانند بیت کوین و یا اتریوم به عنوان پول رایج، مناسب نیست. زیرا این ارزها هزینه شبکه و کارمزدهای انتقال بالایی دارند. نوسانات آنها زیاد است و سرعت انتقال تراکنش‌ها هم در آنها مناسب نیست. مثلا گاهی حتی تا 72 ساعت طول می‌کشد تا یک تراکنش‌ بیت کوین تایید شود. اما پتانسیل بسیار خوبی در اسیبل کوین‌ها وجود دارد که می‌تواند آنها را به پول‌های آینده تبدیل کند اسیبل کوین‌هایی مانند تتر که همان پول فیات دیجیتال هستند قابلیت جایگزینی با سیستم‌های پول فیات امروزی را دارند و گزینه‌های ایده آلی هستند. اما نکته قابل تامل این است که استیبل کوین‌ها همچنان مانند ارزهای فیات، زیر نظر دولت‌ها هستند و با آرمان غیرمتمرکز بودن در تضاد هستند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال و مزایا و معایب آن

ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

تمام پروژه‌ها برای راه‌اندازی به پول نیاز دارند. حتی پروژه‌هایی که خود حاوی نوعی از ارزهای دیجیتال هستند. این پروژه‌ها، برای تامین مالی خود، پیش از راه‌اندازی کامل شبکه، تعدادی از ارزهای پروژه را می‌فروشند و از این طریق، سرمایه جذب می‌کنند. عرضه اولیه ارز دیجیتال (initial coin offering- ICO) که به آن آی سی او ارز دیجیتال نیز گفته می‌شود؛ روشی برای جذب سرمایه‌گذاران و تامین سرمایه لازم برای تکمیل پروژه است. طی این روش، توسعه‌دهندگان یک پلتفرم بلاک چینی، تعدادی از توکن‌های آن را پیش‌فروش کرده و از این طریق، سرمایه لازم برای راه‌اندازی و توسعه پروژه را به دست می‌آورند.

از بین تمامی ارزهایی که عرضه اولیه خود را انجام داده و اعتبار آنها تایید شده است؛ ما در کوتاه ترین زمان ممکن بهترین‌ها را در صرافی ارزپایا لیست می‌کنیم. شما می‌توانید پس از لیست شدن، آن‌ها را با کارمزد ۰.۲ درصد در صرافی ارزپایا خریداری کنید. برای ثبت نام در صرافی ارزپایا می‌توانید از طریق این لینک اقدام کنید.

زمانی که یک پروژه ارز دیجیتال، می‌خواهد از طریق برگزاری یک عرضه اولیه، سرمایه لازم برای ادامه کارش را فراهم کند؛ معمولا یک سپیدنامه یا وایت پیپر (White paper) منتشر می‌کند. دست‌اندرکاران پروژه باید اطلاعات کاملی را در سپیدنامه خود ارائه دهند. این اطلاعات شامل هدف پروژه، مشکلی که پروژه به دنبال حل آن است، مقدار پول مورد نیاز، تعداد توکن‌های قابل‌عرضه، تاریخ و طول مدت عرضه اولیه است.

علاقه‌مندان به شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، می‌توانند با خواندن سپیدنامه آن‌ها، متوجه شوند که کدام پروژه ارزش سرمایه‌گذاری دارد. خرید کوین در عرضه اولیه رمز ارزها، مانند خرید سهام‌های یک شرکت در عرضه اولیه آن‌ها است. همان‌طور که با خرید سهام یک شرکت در عرضه اولیه، در سود یا زیان شرکت سهیم خواهید شد، با خرید ارز دیجیتال در عرضه اولیه نیز در موفقیت یا عدم موفقی پروژه سهیم خواهید بود. البته این دو عرضه اولیه تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارند که در ادامه مقاله به آن‌ها خواهیم پرداخت.

در بسیاری از موارد، توکنی که در ICO عرضه می‌شود، قیمت بسیار پایینی داشته و با تکمیل شدن پروژه ارز دیجیتال، قیمت توکن آن نیز افزایش پیدا می‌کند؛ بنابراین، شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال معمولا سودده است. سرمایه‌گذاران با خرید توکن‌ها در عرضه اولیه، در پیشرفت پروژه کمک می‌کنند و خود نیز با افزایش قیمت توکن‌ها، سود می‌برند. به نظر می‌رسد این یک معامله دوسر برد باشد اما استثنائاتی نیز وجود دارد.

هرجا سخن از پول و سرمایه در میان باشد، مطمئنا افراد سودجو و کلاهبردار نیز کمین کرده‌اند. پروژه‌های زیادی وجود دارند که هیچ برنامه‌ای برای آینده آن‌ها در نظر گرفته نشده است. توکن‌های عرضه اولیه آن‌ها قیمت بالایی داشته و معمولا با لیست شدن در صرافی‌ها قیمتشان کاهش پیدا کرده یا حتی صفر می‌شود!

با این اوصاف، پیش از خرید یک توکن در عرضه اولیه، باید به‌‌خوبی در مورد پروژه، اهداف و تیم توسعه‌دهنده آن تحقیق کنید. در این مقاله، با تشریح سازوکار عرضه اولیه رمزارزها، اطلاعات لازم برای سود بردن از این فرصت سرمایه‌گذاری را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

تاریخچه عرضه اولیه سکه ico

برخلاف تصور عموم مردم، عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، با اتریوم شروع نشد! اولین ICO در جولای سال ۲۰۱۳ توسط شخصی به نام J.R. Willett برگزار شد. آقای ویلت، بنیان‌گذار پلتفرم MasterCoin، برای اولین بار در انجمن bitcointalk پروژه خود را برای مردم شرح داد. این پلتفرم، نسخه‌ای کامل‌تر و جذاب‌تر از پلتفرم بیت کوین بود. صرافی غیرمتمرکز و توکن بومی، امکان شرط‌بندی به‌صورت غیرمتمرکز و دیگر امکانات جالب این پلتفرم، آن را تبدیل به بحث داغ انجمن‌های ارز دیجیتال کرد.

اما جالب بودن یک پلتفرم کافی نیست! ویلت برای ایجاد پلتفرم به پول نیاز داشت و به همین دلیل، تصمیم گرفت توکن‌های مسترکوین را پیش‌فروش کند. ویلت برای ایجاد انگیزه در سرمایه‌گذاران، اعلام کرد که تعدادی از امکانات موجود در پلتفرم، فقط مختص کسانی هستند که توکن‌های مسترکوین را خریداری کرده باشند.

میزان سرمایه‌ای که ویلت از این کار به دست آورد چیزی حدود ۴۷۴۰ بیت کوین بود که در آن زمان ارزشی حدود ۵۰۰۰۰۰ دلار داشت. پس از مسترکوین، پروژه‌های کوچک و بزرگ دیگر نیز به ارائه توکن‌ها به‌صورت عرضه اولیه روی آوردند و این روش، به‌عنوان روشی برای جذب سرمایه در پروژه‌های ارز دیجیتال رواج پیدا کرد.

اتریوم نیز یکی از پروژه‌هایی بود که یک سال بعد از مسترکوین ایجاد شد و اقدام به فروش توکن‌های خود از طریق ICO کرد. باتوجه‌به شرایطی که امروزه در بازار ارزهای دیجیتال شاهد آن هستیم، سرمایه‌گذاران عرضه اولیه سکه اتریوم سود خوبی به دست آوردند اما کمتر کسی است که مسترکوین یا ارزهای مشابه آن را بشناسد؛ بنابراین، درصورتی‌که به‌خوبی راجع به پروژه ارائه شده در ICO تحقیق نکنید، ممکن است سرمایه خود را از دست بدهید.

انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال

به‌طورکلی، عرضه اولیه ارز دیجیتال را باتوجه‌به نوع سرمایه‌گذاران آن‌ها می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

۱- عرضه اولیه خصوصی (Private ICO)

در عرضه اولیه خصوصی، تنها تعداد خاصی از سرمایه‌گذاران می‌توانند شرکت داشته باشند. این سرمایه‌گذاران معمولا شامل شرکت‌های معتبر، موسسات مالی یا افراد سرشناس می‌شوند.

۲- عرضه اولیه عمومی (Public ICO)

این نوع سرمایه‌گذاری دموکراتیک‌تر است چرا که همه افراد می‌توانند در آن شرکت کنند. هرکسی با هر میزان سرمایه می‌تواند در آن سهیم شود و سرمایه مورد نیاز پروژه را تامین کند.

چگونه از زمان عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

یک منبع رسمی و معتبر برای اعلام عرضه اولیه رمزارزها وجود ندارد. شما می‌توانید با پیگیری اخبار مربوط به حوزه ارزهای دیجیتال از عرضه اولیه‌های جدید مطلع شوید. وب‌سایت‌های زیر می‌توانند به شما در سریع‌تر پیداکردن عرضه اولیه‌ها کمک کنند:

• CoinSchedule – The best cryptocurrency ICOs (Initial Coin Offering) Crowdsale and Token Sales List
• ICOAlert – The only complete list of ICOs, token sales, and crowdsales. Calendar of active and upcoming Initial Coin Offerings

• ICOList – https://www.ico-list.com/

به یاد داشته باشید که این وب‌سایت‌ها کاملا خصوصی هستند و به سازمان خاصی تعلق ندارند. به همین دلیل هرکدام می‌توانند سلایق و نظرات خود را در تبلیغ یک ICO لحاظ کنند. برخی از آنان ممکن است برای تبلیغ یک عرضه اولیه خاص، پول دریافت کنند. پس قبل از شرکت در عرضه اولیه یک پروژه، به‌خوبی تحقیق کرده، سپید نامه آن را مطالعه کنید و از سابقه مدیران و دست‌اندرکاران پروژه مطلع شوید.

چگونگی شرکت در ICO

شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال ممکن است کمی پیچیده به نظر برسد. شما نیاز دارید که با پیچیدگی‌های سازوکار بلاک چین اتریوم آشنا باشید چرا که بیشتر عرضه اولیه‌ها، در این بلاک چین اتفاق می‌افتند. در این قسمت، به طور خلاصه مراحلی که لازم است برای شرکت در یک ICO پشت سر بگذارید توضیح داده می‌شود:‌

۱- بیت کوین یا اتریوم خریداری کنید.

با پول‌های فیات (دلار، یورو، ریال و غیره) نمی‌توان در ICOها شرکت کرد. پرداخت هزینه توکن‌های ارائه شده در عرضه اولیه، مشروط به داشتن بیت کوین یا اتریوم است. هر تیم در سپید نامه خود مشخص می‌کند که دقیقا چه نوع ارز دیجیتالی برای شرکت در عرضه اولیه مورد نیاز است.

۲- ارزهای دیجیتال خود را به یک کیف پول امن منتقل کنید.

ازآنجاکه بیشتر ICO ها روی شبکه اتریوم اتفاق می‌افتند، شما به یک کیف پول اتریوم احتیاج خواهید داشت. بهترین کیف پول‌ها برای شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، کیف پول‌های MetaMask ،MyEhterWallet و Parity هستند.

۳- توکن‌های عرضه اولیه را خریداری کنید.

قبل از شرکت در ICO، حتما شرایط عمومی و قوانین عرضه اولیه را مطالعه کنید. این شرایط، توسط تیم برگزارکننده در وب‌سایت آن‌ها یا در سپید نامه پروژه گفته شده است. این تیم همچنین یک آدرس ولت در اختیار شما قرار می‌دهد تا شما با ارسال اتریوم به آن آدرس، توکن‌های خود را دریافت کنید.

با وارد کردن آدرس مقصد در کیف پول و مشخص‌کردن مقدار خرید اتریوم می‌توانید خرید خود را انجام دهید.

توجه داشته باشید که در زمان شروع عرضه اولیه معمولا تعداد زیادی از افراد مشغول خرید توکن‌ها هستند؛ بنابراین ممکن است شبکه اتریوم با ترافیک مواجه شود. به کارمزد (گس) شبکه اتریوم توجه داشته باشید و تلاش کنید پیش از تمام شدن توکن‌های عرضه اولیه، خرید خود را انجام دهید.

پس از اتمام خرید، ممکن است توکن‌های خود را بلافاصله پس از اتمام عرضه اولیه دریافت کنید. این امکان نیز وجود دارد که از شما خواسته شود چند روز برای دریافت توکن‌هایتان صبر کنید. در بعضی موارد نیز باید خودتان به‌صورت دستی توکن‌ها را به حسابتان منتقل کنید. این موارد نیز توسط تیم برگزارکننده عرضه اولیه مشخص شده است.

اکثر ICO ها تمام مراحل لازم برای خرید توکن‌های عرضه اولیه را کاملا توضیح داده‌اند. پس با خواندن دقیق راهنمایی‌ها، می‌توانید خریدی مطمئن داشته باشید.

مزایا و معایب عرضه اولیه سکه

عرضه اولیه ارز دیجیتال، فرصت مناسبی برای کلاهبرداران و افراد سودجو به وجود می‌آورد. ساخت یک توکن جدید و نوشتن یک وایت پیپر فقط چند دقیقه زمان لازم دارد و هرکسی از عهده آن برمی‌آید. آسان بودن کلاهبرداری به این روش، بزرگ‌ترین انتقادی است که به عرضه اولیه ارزهای دیجیتال وارد است.

مبهم بودن آینده پلتفرم جدید نیز یکی دیگر از معایب آن است. حتی اگر پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟ توسعه‌دهندگان پلتفرم، افراد صادقی باشند؛ باز هم تضمینی برای سودده بودن سرمایه‌گذاری شما وجود ندارد. دنیای ارزهای دیجیتال، دنیایی پر از رقابت است. احتمال دارد که بعد از چند سال، هیچ نامی از پلتفرمی که در آن سرمایه‌گذاری کرده‌اید باقی نمانده باشد. علاوه بر این، شما برای خرید توکن‌های ارائه شده در عرضه اولیه، بایستی که ارزهای ارزشمندی مانند بیت کوین یا اتریوم را بدهید و توکن‌های جدیدی با آینده نامعلوم دریافت کنید.

اگر پلتفرمی که برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنید موفق شود، سود بسیار زیادی عایدتان خواهد شد. توکن پلتفرم‌های موفق، رشد چند صد درصدی خواهند کرد و شما بسیار بیشتر از آنچه سرمایه‌گذاری کرده بودید به دست می‌آورید. سوددهی زیاد، نقطه مثبت شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال است.

تفاوت ICO و IPO

احتمالا نام عرضه اولیه را در زمینه بورس زیاد شنیده باشید. عرضه اولیه سهام (IPO) روشی است که شرکت‌ها با فروش قسمتی از حق مالکیت شرکت در بورس اوراق بهادار، اقدام به جذب سرمایه و افزایش نقدینگی خود می‌کنند.

تفاوت ICO و IPO در نوع کسب‌وکارها است. در ICO معمولا کسب‌وکارهای نوپا وارد می‌شوند. سهام این شرکت‌ها معمولا ارزش چندانی ندارد و تضمینی هم برای آینده در کار نیست. درحالی‌که یک IPO توسط یک شرکت بزرگ و شناخته شده برگزار می‌شود. هدف از IPO، جمع‌آوری بودجه برای راه‌اندازی شرکت نیست بلکه توسعه و رشد بیشتر شرکت مدنظر است.

یک IPO باید در سازمان بورس و اوراق بهادار کشور تایید شده و پس از طی‌کردن مراحل قانونی، به مردم ارائه شود. درحالی‌که هر شخصی می‌تواند در عرض چند روز یک ICO برگزار کند. بدیهی است که IPO ها از اعتبار بیشتری برخوردار باشند و شرکت در آن‌ها ریسک کمتری نسبت به ICO ها داشته باشد.

سوالات متداول

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) چیست؟

عرضه اولیه ارز دیجیتال روشی برای جذب سرمایه‌گذاران و تامین سرمایه لازم برای تکمیل پروژه است. طی این روش، توسعه‌دهندگان یک پلتفرم بلاک چینی، تعدادی از توکن‌های آن را پیش‌فروش کرده و از این طریق، سرمایه لازم برای راه‌اندازی و توسعه پروژه را به دست می‌آورند.

تفاوت ico و ipo در چیست؟

تفاوت ICO و IPO در نوع کسب‌وکارها است. در ICO معمولا کسب‌وکارهای نوپا وارد می‌شوند. سهام این شرکت‌ها معمولا ارزش چندانی ندارد و تضمینی هم برای آینده در کار نیست. درحالی‌که یک IPO توسط یک شرکت بزرگ و شناخته شده برگزار می‌شود. هدف از IPO، جمع‌آوری بودجه برای راه‌اندازی شرکت نیست بلکه توسعه و رشد بیشتر شرکت مدنظر است.

اولین عرضه اولیه تاریخ ارز دیجیتال در چه تاریخی انجام شد؟

در ماه جولای سال ۲۰۱۳، آقای ویلت که مدیر عامل شرکت مستر کوین بود اولین عرضه اولیه تاریخ این حوزه را انجام داد.

سرمایه گذاری در NFT

زمان مطالعه: 5 دقیقه چنانچه قبلا درمورد توکن‌های غیر مثلی NFT شنیده باشید، احتمالا به سرمایه گذاری روی آن‌ها نیز فکر کرده اید. اما.

لینک کوتاه صفحه

چنانچه قبلا درمورد توکن‌های غیر مثلی NFT شنیده باشید، احتمالا به سرمایه گذاری روی آن‌ها نیز فکر کرده اید. اما درحقیقت سرمایه گذاری در NFT به چه معنی است و چه مزایا و معایبی دارد؟

بهتر است پیش از شروع سرمایه گذاری با هر مقدار دارایی، باید این توکن‌ها را خوب درک کرده باشید و به همه ی جوانب آن آگاهی کامل داشته باشید. در این مقاله قصد داریم به طور کامل این موضوع را شرح دهیم.

توکن‌های غیر مثلی به خودی خود یک شکل از دارایی نیستند. در حقیقت توکن‌های غیرمثلی از تکنولوژی بلاکچین برای نشان دادن مالکیت دیجیتالی یک اثر هنری یا موسیقی استفاده می نمایند و توکن‌های غیر مثلی را بیشتر به صورتی از دارایی مانند یه ماشین شبیه می کنند.

مثل زمانیکه شما یک ماشین را خریداری می‌کنید و آن را به عنوان یک دارایی و تنها بخاطر سند کاغذی که همراه آن هست خرید نمی کنید بلکه به عنوان یک وسیله قابل استفاده و به دلیل کارایی آن ماشین در زندگی شما، آن را خریداری می‌کنید.

آیا خرید یک ماشین تنها به عنوان یک دارایی که به شکل NFT تبدیل شده است، خرید عاقلانه‌تری نیست؟ چراکه دیگر لازم نیست نگران استهلاک دارایی‌تان در هنگام استفاده از باشید.

خرید NFT

هر دارایی که در قالب توکن ارائه می شود را نباید با چشم بسته خریداری کنید!

این مسئله که اگر یک دارایی توکن شده را یافتید و برای شما جالب توجه هست و پول خرید آن را هم دارید، اقدام به سرمایه‌گذاری روی آن کنید، احتمالا ایده بدی نیست. در حقیقت مالکیت یک دارایی توکنیزه شده امکان دارد مزایای دیگری نیز برای شما به همراه داشته باشد. بنابراین خرید آن ایده بدی نیست. اما باید بدانید که سرمایه گذاری در توکن‌های غیر مثلی خالی از ریسک نمی باشد.

در اینجا سعی داریم به طور خلاصه مهم‌ترین مزایا و معایبی که موقع خرید‌ و سرمایه‌گذاری در توکن‌های NFT باید به آن توجه کنید را توضیح دهیم.

مزایای سرمایه گذاری در NFT

سرمایه گذاران دلایل متعددی برای خرید دارایی‌های توکنیزه شده NFT دارند. بعضی از مزایای سرمایه گذاری در NFT ها عبارتند از:

• هرفردی می‌تواند در NFT سرمایه گذاری (پرخطر) کند.

• مالکیت NFT توسط بلاکچین تضمین می گردد.

• NFTها فرصتی بسیار خوب برای افزایش آگاهی جامعه در مورد تکنولوژی بلاکچین هستند.

در ادامه به توضیح هر یک از این موارد می‌پردازیم:

هرفردی می‌تواند در NFT سرمایه گذاری کند یعنی سرمایه گذاری در دارایی‌های توکنیزه شده برای همه ی افراد بدون هیچ محدودیتی قابل دسترسی می باشد.

مالکیت دارایی که تبدیل به یک NFT می‌شود، می‌تواند به شکل ساده تر و کارآمدتری بین مردم در هر نقطه از جهان انتقال یابد.

مالکیت توکن‌های غیر مثلی توسط یک بلاکچین تضمین می گردد.

استفاده از تکنولوژی بلاکچین برای ارائه مالکیت دیجیتالی می‌تواند مالکیت سرمایه‌گذار بر دارایی ها را امن تر و شفاف‌تر کند.

شانسی برای کسب آگاهی بیشتر در مورد تکنولوژی پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟ بلاکچین .سرمایه گذاران با تخصیص مبلغ کمی به دارایی‌های توکن شده ، می توانندNFT، اطلاعات بیشتری در مورد بلاکچین کسب کنند. در عین حال می توانند سرمایه‌گذاری خود را متنوع کنند.

بعضی از معایب سرمایه گذاری در توکن‌های غیر مثلی عبارتند از:

• NFT ها یک کلاس دارایی (مثل بیت‌کوین یا طلا) نمی باشند.

• تولید یک توکن‌های غیر مثلی گاها نیاز به انرژی زیادی نیازدارد.

• امکان دارد نیاز به مقداری اتریوم (ETH) پیدا کنید.

سرمایه گذاری روی NFT ها

NFT در حقیقت یک شیوه ی تکنولوژیک برای نشان دادن مالکیت می باشد. اطلاعات غلط عمومی و هیاهویی که در باره ی NFT وجود دارد، می‌تواند باعث افزایش قیمت کاذب دارایی‌های NFT و در نهایت بی‌ثباتی بازار آن بشود.

• تولید NFT به انرژی بسیار زیادی نیاز دارد.

• بیشتر توکن‌های NFT موجود، اکنون در بستر شبکه اتریوم پشتیبانی می‌شوند که از یک پروتکل اجماع پر مصرف انرژی با نام اثبات کار (POW) استفاده می کند.

• هر تراکنش NFT تقریبا به اندازه مصرف برق یک روز و نیم یک خانه متوسط انرژی مصرف می کند.

• با در نظر گرفتن این موضوع که بیشتر فروش‌ توکن‌های غیر مثلی در پلتفرم اتریوم انجام می گیرند، داشتن ارز بومی بلاکچین اتریوم (ETH) معمولا برای خرید توکن‌های NFT ضروری می باشد.

• سرمایه گذارانی که تمایل دارند NFT با پول فیات مانند دلار آمریکا خریداری کنند، احتمالا گزینه‌های چندان زیادی برای رسیدن به این مقصود نخواهند داشت.

• نیاز به گفتن ندارد که کارمزد Mint یک توکن NFT در بلاکچین اتریوم از 50 تا 150 دلار متغیر می باشدکه برای ساخت یک کلکسیون هزار تایی NFT، سرمایه زیادی نیاز است.

چرا مردم در NFT سرمایه گذاری می‌کنند؟

سرمایه گذاران به دلایل گوناگونی توکن‌های غیر مثلی را خریداری می‌کنند. بعضی به دلیل علاقه زیاد به داشتن سرمایه‌گذاری در این زمینه و بعضی دیگر، ممکن است به دلیل ارزش زیاد یک دارایی NFT شده آن را خریداری کنند.

بعضی افراد نیز به دنبال راهی برای کسب آگاهی بیشتر در مورد فناوری بلاکچین، وارد این زمینه می‌شوند.

آیا NFT سرمایه گذاری خوبی است؟

سرمایه گذاری روی یک دارایی تنها به این خاطر که به یک NFT تبدیل شده است فکرخوبی نیست و توصیه نمی شود.

توکن‌های غیر مثلی به خودی خود یه کلاس دارایی نیستند، بنابراین قبل از خریداری آنها NFT مطمئن شوید که از ارزش دارایی اصلی که خریداری می‌کنید آگاهی دارید.

آینده NFT چگونه است ؟

سوالی که به ذهن هر فردی ممکن است خطور کند این است که توکن‌های NFT قرار است ماندگار بمانند یا مانند هر پدیده دیگری از ذهن ها پاک شوند؟

بسیاری از کارشناسان حوزه ارز‌های دیجیتال معتقدند که توکن‌های غیر مثلی فقط یک حباب هستند که با ترند و بزرگ‌نمایی فراوان از سوی اینفلوئنسر‌ها به جایگاه کنونی رسیده‌اند.

با این وجود گروهی دیگر معتقدند توکن‌های NFT فرصتی برای شیوه نوین حفظ مالکیت دارایی‌ها به حساب می آیند که در آینده‌ای نه چندان دور می‌توانند با روش‌های قدیمی ترکیب شوند.

بعضی معتقدند که توکن‌های غیر مثلی فرصتی برای خرید ارزان قیمت تصاویر گرافیکی و فروش آن‌ها با قیمت بیشتری هستند.

با این وجود از نقطه نظر طراحان و سازنده‌های آثار هنری، توکن‌های NFT شیوه ای جدید برای کسب درآمد و حفظ مالکیت معنوی آثار هنری به حساب می آید.

سخن آخر

نکته مهم این است که NFT ها دارای مزایا و معایبی می باشند، اما اینکه تنها به این خاطر که توکنیزه شده است، روی هر دارایی سرمایه گذاری کنید، فکر خوبی نیست و امکان دارد سرمایه‌ خود را از دست بدهید.

قوانین سرمایه گذاری در توکن‌های غیر مثلی مثل سایر سرمایه گذاری‌های دیگر از جمله بیت کوین می باشد. جدا از این موضوع که آیا مالکیت یک دارایی توسط یک بلاکچین مشخص می‌شود یا نه، بهترین اقدام شما به عنوان یک سرمایه گذار این است که پیش از خرید توکن‌های NFT، دارایی‌هایی را که دوست دارید خریداری کنید را ابتدا به خوبی مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهید و پس از شناسایی عملکرد و استفاده آن‌ها، تصمیم نهایی خود را بگیرید.