مختصری از الگوریتم اثبات سهام

آپدیت مرج اتریوم؛ نویدبخش کاهش 99 درصدی مصرف انرژی

آپدیت مرج اتریوم یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ رمزارزها محسوب می‌شود و پس‌ از این ادغام، اتریوم 2 (Ethereum 2.0) به وجود می‌آید.

در دیجیاتو ثبت‌نام کنید

جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.

تازه‌های تکنولوژی

شبکه اتریوم در تلاش است با تغییر الگوریتم استخراج خود مصرف انرژی را تا 99 درصد کاهش دهد و این موضوع می‌تواند برای بازار ارزهای دیجیتال بسیار حائز اهمیت باشد. در واقع آپدیت مرج اتریوم یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخ رمزارزها محسوب می‌شود و پس از این ادغام، اتریوم 2 (Ethereum 2.0) به وجود می‌آید.

اما ممکن است این سوال پیش بیاید که چگونه مرج اتریوم می‌تواند چنین تاثیری را بر بازار بگذارد و انجام این کار ممکن است چه تهدیدها و چالش‌هایی به همراه داشته باشد؟ در این مطلب قصد داریم ضمن مرور اجمالی بر آپدیت مرج اتریوم، به آسیب پذیری‌های احتمالی آن اشاره کنیم و وضعیت احتمالی بازار را در زمان بعد از مرج به صورت مختصر مورد توجه قرار دهیم.

حدود 15 سپتامبر شبکه اتریوم آپدیت می‌شود و الگوریتم استخراج رمزارز اتریوم از مدل استخراج اثبات کار (PoW) به مکانیزم اجماع اثبات سهام (POS) تغییر خواهد کرد. این فرآیند باعث می‌شود مصرف انرژی تا 99 درصد کاهش پیدا کند که دلیل آن این است که ماینرها برای استخراج اتریوم دیگر نیازی به سیستم‌های کامپیوتری با گرافیک گران قیمت نخواهند داشت و تغییراتی در شبکه رخ می‌دهد که نتیجه آن خوشایند است.

بازار کریپتو با انتقادهای بسیاری روبرو است که یکی از آنها مصرف بالای انرژی است و با مرج اتریوم این وضعیت بهینه خواهد شد.

استخراج اتریوم و چالش‌ها

زمانی که بیت کوین و اتر ارزش یک پنی داشتند، استخراج آنها نیز ارزان‌تر بود. اما با افزایش ارزش ارزهای دیجیتال، د رواقع نوعی رقابت در بازار ایجاد شد. ماینرها هم مجبور شدند منابع خود را برای به دست آوردن کوین‌های بیشتر ارتقا داده و از منابع بیشتری استفاده کنند. در این راستا، مصرف انرژی نیز افزایش پیدا کرد و فعالان محیط زیست به این رویکرد واکنش منفی نشان دادند.

اتحادیه اروپا قبل از تصمیم‌گیری در مورد رمزارزها، ابتدا موضوع مصرف بالای انرژی و اثرات زیست محیطی این دارایی‌های دیجیتالی را مورد توجه قرار داد.

مدل استخراج اثبات کار یا PoW

مدل اثبات کار یا به اختصار Pow که سرواژه‌های Proof of Work است در واقع نوعی الگوریتم برای استخراج رمزارز محسوب می‌شود که در آن ماینرها برای تایید تراکنش‌های شبکه از این روش استفاده می‌کند. این روش مصرف بالای انرژی دارد و به دلیل مشکلات زیست محیطی و ردپای کربن مورد انتقاد بسیاری قرار دارد. شبکه اتریوم برای حل این مشکل بر آن شد تا این روش را کنار گذاشته و مدل اثبات سهام یا PoS را در پیش بگیرد. در این روش جدید مصرف انرژی بهینه می‌شود و می‌تواند پاسخگوی فعالان محیط زیست و انتقادهایی که به رمزارزها وارد می‌کنند باشد.

مدل اثبات سهام یا PoS

مدل اثبات سهام یا Proof of Stake و به اختصار PoS نوعی الگوریتم استخراج رمزارز در سیستم‌های مبتنی بر بلاک چین است که در آن ماینرها می‌توانند با توجه به تعداد کوین‌هایی که در آن شبکه نگهداری می‌کنند، تراکنش‌هایی را تایید کنند.

گفتنی است در این مدل، هرچقدر تعداد کوین‌های کاربر بیشتر باشد، از قدرت بالاتری در شبکه برخوردار است. در این روش دیگر نیازی به داشتن کارت‌های گرافیک تخصصی برای استخراج کوین نیست و این رویکرد مصرف انرژی را تا 99.5 درصد کاهش داده و دوستدار محیط زیست محسوب می‌شود. با آپدیت اتریوم مدل اثبات سهام جایگزین مدل اثبات سهام می‌شود.

مزایای مرج اتریوم از نظر مصرف انرژی

به نظر می‌رسد تغییر مدل استخراج و مدل اثبات سهام مصرف انرژی اتریوم را به شدت کاهش می‌دهد. برخی برآوردها حاکی از آن است که 45000 گیگاوات ساعت در سال یا کمی بیشتر از آن در نیوزلند مصرف انرژی کاهش پیدا می‌کند که در واقع رقمی حدود 99.9 درصد کاهش انرژی محسوب می‌شود.

از نظر ردپای کربن، اساسا مانند هر عملیات اینترنتی دیگری، می‌توان گفت که این تغییر می‌تواند ردپای کربن را به شدت کاهش دهد.

آسیب پذیری‌های احتمالی مرج اتریوم

بی‌شک مدل اثبات سهام نسبت به روش استخراج اثبات کار که امنیت آن برای بیش از یک دهه مورد بررسی قرار گرفته است، کمتر مورد آزمایش قرار گرفته است. بنابراین می‌تواند آسیب پذیری‌های جدیدی را ایجاد کند. همچنین، خطر جدید دیگری وجود دارد که می‌تواند به صورت خطرناکی قدرتمند باشد. در واقع بازیکن جدیدی وارد میدان شده است. این بازیکن جدید اضافی در اکوسیستم اتریوم که در واقع سازندگان هستند، خطرات خاص خودش را دارد. سازندگان، تراکنش‌ها را در بلوک‌ها دسته بندی می‌کنند و آنها را به اعتبارسنجی‌ها منتقل می‌کنند. در حال حاضر بیش از 400000 تایید کننده وجود دارد.

به‌روزرسانی‌های اصلی نرم‌افزاری تقریبا هیچ‌وقت بدون مشکل انجام نمی‌شوند. علی‌رغم سال‌ها آزمایش قبل از مرج ممکن است مشکلات مختلفی ظاهر شوند. حتی این احتمال وجود دارد مختصری از الگوریتم اثبات سهام که برخی مشکلاتی به وجود بیایند که نیاز شود به صورت موقت زنجیره بلوک متوقف شود. همچنین خطر حملات مختلف را نیز نباید نادیده گرفت. خطر حمله هکرها هم در این بین می‌تواند مشکل ساز باشد.

در حالی که اتریوم در برابر چنین حملاتی سخت‌تر شده است، برخی از برنامه‌های در حال اجرا در شبکه ممکن است حفاظت‌های لازم را در کد خود لحاظ نکرده باشند.

موفقیت مرج اتریوم چه اثری بر بازار می‌گذارد؟

شاید این سوال پیش بیاید که اگر مرج اتریوم موفقیت آمیز باشد، این موضوع برای مدل اثبات کار بلاک‌چین چه معنایی خواهد داشت؟ و در واقع چه اثری روی بازار می‌گذارد؟

اگر سیستم جدید اتریوم به خوبی شروع به کار کند، می‌تواند فشار بیشتری را بر سیستم‌های اثبات کار به‌ویژه بیت‌کوین وارد کند تا به فرآیندی با انرژی کارآمدتر روی آورند. نگرانی‌های زیست‌محیطی پیرامون چنین بلاک‌چین‌هایی مدت‌ها است که مانع از سرمایه‌گذاری شرکت‌ها و صندوق‌های بزرگ روی آنها شده است. شرکت‌هایی که به مسایل زیست محیطی اهمیت می‌دهند به سراغ چنین سرمایه‌گذاری‌هایی نمی‌روند.

امیدواری اتریوم این است که وقتی پلتفرم سازگارتر با محیط زیست شد، سرمایه‌گذاران نهادی و سازمانی بیشتری به آن توجه نشان بدهند. همچنین توسعه‌دهندگان بیشتری روی خوش نشان داده و وارد بازار شوند.

چنین رویکردهایی به صورت بالقوه می‌تواند تغییراتی رد وضعیت بازار ایجاد کند و شاید بتواند به سمتی پیش برود که اتریوم برای اولین بار از بیت کوین پیشی بگیرد. برخی تحلیلگران بازار می‌گویند حتی شاید زمانی برسد که ارزش بازار اتریوم از بیت کوین جلو بزند.

همچنین مرج اتریوم روی معاملات اتر نیز بی‌تاثیر نیست. در حال حاضر، تنها درصد کمی از اتر در گردش برای سهامداری در اثبات آزمایشی اتریوم بلاک چین استفاده می‌شود. در طی یک یا دو سال از زمان ادغام، ممکن است حدود 80 درصد اتر در معرض خطر قرار گیرد، به این معنی که برای مدتی قفل خواهد شد. این می تواند پیامدهایی برای قیمت گذاری و نقدینگی بلندمدت اتر به دنبال داشته باشد.

سولانا چیست؟ راهنمای کامل ارز دیجیتال سولانا (SOL)

شبکه سولانا در سال 2017 توسط گروهی از مهندسان اینتل و دراپ باکس تاسیس شد. این شبکه یک پروتکل مبتنی بر بلاک چین است که ارز دیجیتال بومی آن با نماد SOL شناخته میشود.

این پروژه بیشتر بر روی مقیاس پذیری تمرکز دارد بدون اینکه به غیر متمرکز بودن یا امنیت شبکه آسیبی رسانده شود به طوری که یکی از قابلیت های این شبکه، توانایی پردازش 50 تا 65 هزار تراکنش در ثانیه است.

سولانا در روش کار خود از الگوریتم اثبات سهام یا POS بهره می گیرد. بنابراین کاربران این امکان را دارند که دارایی خود را بر روی شبکه قفل و به تراکنش های موجود در این شبکه کمک کنند تا به شما پاداش تعلق بگیرد.

سولانا چیست؟

سولانا یک پروژه کاربردی و منبع باز مبتنی بر بلاک چین است که برنامه های سریع ، ایمن ، مقیاس پذیر و غیرمتمرکز را ارائه می دهد. این سیستم در حال حاضر از 65،000 تراکنش در ثانیه پشتیبانی می کند.

هدف اصلی سولانا این است که میزان تراکنش متناسب با پهنای باند شبکه که تمام خصوصیات یک بلاک چین اعم از مقیاس پذیری، امنیت و عدم تمرکز را برآورده می کند، را فراهم کند تا شبکه مقیاس پذیر شود.

در واقع پروتکل Solana برای تسهیل ایجاد برنامه غیرمتمرکز (DApp) طراحی شده است. در همین راستا مقیاس پذیری را با معرفی پروتکل اثبات تاریخ (PoH) همراه با اجماع اثبات سهام (PoS) در بلاک چین تامین می کند.

تاریخچه

پلتفرم سولانا (SOL) در سال 2017 توسط آناتولی یاکوونکو تاسیس شد. یاکوونکو قبل از تأسیس سولانا در کوالکام کار می کرد. وی پس از تجربه قبلی خود در دراپ باکس (Dropbox) به عنوان مهندس نرم افزار، تجربه گسترده ای در مورد الگوریتم های فشرده سازی را آغاز کرد.

او همراه با اریک ویلیامز و مدیر ارشد فناوری سولانا، گِرگ فیتزجرالد، راه حل های جدیدی را برای مقابله با مشکلات تولید سنتی ایجاد کردند که در بلاک چین بیت کوین و اتریوم وجود داشت.

او امیدوار است که یک پروتکل قابل اعتماد و توزیع شده ایجاد کند که مقیاس پذیری بیشتری را فراهم میکند. این تیم در حال حاضر با پشتیبانی از سوی سازمانهای برتر جهان از جمله: اپل، کوالکام، اینتل، گوگل، مایکروسافت، توییتر، دراپ باکس و موارد دیگر همراه است.

چه چیزی سولانا را منحصر به فرد می کند؟

این شبکه به عنوان یکی از شبکه های برتر بلاک چین در جهان، دارای 200 گره مجزا از نظر فیزیکی است که هنگام کار با GPU از توان بیش از 50،000 تراکنش در ثانیه پشتیبانی می کنند.

برخلاف برخی از رمز ارزها که از الگوریتم اثبات کار (PoW) به عنوان ساعت غیرمتمرکز برای سیستم استفاده می کند، سولانا از روش اثبات تاریخ (Proof of History) استفاده می کند.

با اثبات تاریخ، شما می توانید سوابق تاریخی ایجاد کنید که ثابت کند یک رویداد در یک لحظه خاص از زمان رخ می دهد.این اجماع در راستای حل مشکلات مقیاس پذیری در سولانا به کار میرود.

به تراکنش ها یا رویدادهایی که ارزیابی می شوند، یک هش منحصر به فرد و تعداد قابل استفاده داده میشود که می تواند به صورت عمومی تایید شود. شمارش این امکان را به ما می دهد تا بدانیم که هر معامله یا رویدادی چه زمانی رخ داده است و مانند یک مهر زمان رمزنگاری شده عمل می کند.

در هر گره یک ساعت رمزنگاری نیز وجود دارد که زمان شبکه و ترتیب رویدادها را ردیابی می کند. این سیستم اجازه می دهد تا توان و کارایی در شبکه Solana افزایش پیدا کند.

سولانا در فضای ارزهای رمزپایه شناخته شده است، زیرا امکان پردازش فوق العاده کوتاه برای تراکنش های بلاک چین را ارائه می دهد. پروتکل ترکیبی Solana زمان اعتبار سنجی را برای پردازش معاملات و اجرای قرارداد هوشمند به طور قابل توجهی کاهش می دهد.

به دلیل همین زمان پردازش سریع ، سولانا مورد توجه بسیاری از نهادها قرار گرفته است.

یکی دیگر از وعده های اصلی سولانا به مشتریان این است که آنها از افزایش کارمزد ها تعجب نخواهند کرد. پروتکل به گونه ای طراحی شده است که هزینه معامله کمی داشته باشد در حالی که مقیاس پذیری و پردازش سریع را تضمین می کند.

سولانا چه ویژگی هایی دارد؟

سولانا دارای سه ویژگی اصلی است که در ادامه توضیح مختصری در مورد هر کدام ارائه شده است:

بهبود مقیاس پذیری: سولانا با بکارگیری الگوریتم اثبات زمان (POH) قادر به حل این مشکل تا حدودی شده است و توانسته به تعداد 50 الی 65 هزار تراکنش در ثانیه دست یابد.

زمان بسیار کوتاه انجام تراکنش ها: در دنیای رمز ارزها سولانا را به سبب زمان پردازش کوتاهی که دارد می شناسند. پروتکل ترکیبی مورد استفاده سولانا از زمان اعتبار سنجی معاملات و قرارداد های هوشمند به میزان چشمگیری می کاهد.

کارمزد پایین انتقال: علیرغم کارمزد انتقال بالایی که تعدادی از بلاک چین ها مانند اتریوم و یونی سواپ برای تراکنش خود دریافت میکنند، سولانا با وجود سرعت بالایی که در انجام تراکنش های خود دارد، کارمزد پایینی دریافت می کند.

ارز دیجیتال سولانا (SOL) چه کاربردهایی دارد؟

ارز دیجیتال بومی شبکه سولانا که با نماد SOL نشان داده می شود، به منظور کمک به فعالیت های شبکه و توسعه بلاک چین سولانا راه اندازی شده است. برخی از مهمترین کاربردهای SOL عبارتند از:

با خرید سولانا و نگهداری آن برای شرکت در فرایند استیکینگ یا سهام گذاری، علاوه بر کمک به شبکه میتوانید به شکل دوره ای توکن SOL دریافت کنید.

جهت استفاده از شبکه سولانا و ایجاد قرارداد هوشمند و تراکنش، کاربران می توانند کارمزد ها را از طریق ارز SOL پرداخت کنند.

در صورت نگهداری توکن های سولانا قابلیت رای دهی در شبکه برای شما فراهم خواهد شد. به همین جهت هرچه مقدار بیشتری از توکن سولانا را نگه داشته باشید، تاثیر رای شما در آینده شبکه سولانا و تصمیم گیری های این شبکه بیشتر خواهد بود.

سولانا چه نوآوری هایی داشته است؟

• اثبات تاریخ (PoH) : الگوریتم اجماع

الگوریتم اجماع اثبات تاریخ سولانا به ایجاد کارایی بیشتر و توان بالاتر در شبکه سولانا کمک می کند. بنابراین با داشتن سوابق تاریخی وقایع یا معاملات، به سیستم این امکان را می دهد تا راحت تر معاملات را ردیابی کند و ترتیب وقایع را پیگیری کند.

• توربین (Turbine): پروتکل انتشار بلوک

پروتکل Turbine انتقال داده ها به گره های بلاک چین را آسان تر می کند. توربین قادر است این کار را با شکستن داده ها در بسته های کوچکتر انجام دهد. این اقدام اجازه می دهد تا سولانا به مشکلات پهنای باند بپردازد و همچنین ظرفیت کلی خود را برای تسویه سریع معاملات افزایش می دهد.

• گلف استریم (Gulf Stream): پروتکل انتقال معاملات ممپول

پروتکل Gulf Stream نقش مهمی را در انجام تراکنش و هدایت آن به مرز شبکه ایفا می کند. این امر به اعتبارسنج ها اجازه می دهد معاملات را زودتر از موعد انجام دهند و زمان تایید و فشار حافظه را از اعتبار سنجی تراکنش های تایید نشده کاهش دهند. بنابراین این پروتکل همان چیزی است که به سولانا امکان پشتیبانی از 50 هزار تراکنش در ثانیه را می دهد.

• سیلول (Sealevel) : مدت زمان قرارداد های هوشمند موازی

سیلول یک موتور پردازش تراکنش موازی است که در GPU ها و SSD ها استفاده می شود. استفاده از این سیستم، به سولانا اجازه می دهد تا زمان کارآمد تری به دست آورد و همچنین اجازه می دهد معاملات همزمان با بلاک چین های مشابه را انجام شود.

• پایپ لاین (Pipeline): واحد پردازش معاملات برای بهینه سازی اعتبار سنجی

Pipelining فرآیندی است که در آن جریان داده ی ورودی به سخت افزارهای مختلف مسئول آن، اختصاص می یابد. بنابراین این مکانیزم اجازه می دهد تا اطلاعات تراکنش به سرعت در تمام گره های شبکه تأیید و تکرار شود.

• کلودبریک (Cloudbreak): بانک اطلاعاتی با مقیاس افقی

برای دستیابی به مقیاس پذیری لازم در شبکه Solana، نیاز به استفاده از Cloudbreak است. کلودبریک یک ساختار داده است که برای خواندن و نوشتن همزمان در سراسر شبکه بهینه سازی شده است.

• بایگانی ها(Archivers) : ذخیره سازی دفتر توزیع شده

داده های مربوط به بارگیری سولانا از اعتبار سنج ها به شبکه ای از گره ها معروف به بایگانی انتقال میابد. این گره ها می توانند سبک باشند (به عنوان مثال: لپ تاپ ها) و هر چند وقت یک بار تحت بررسی قرار می گیرند تا اطمینان حاصل شود که داده های صحیح را ذخیره می کنند.

کاردانو چیست؟ + راهنمای کاملی برای آن

کاردانو یک شبکه مبتنی بر بلاک چین است که ارز دیجیتال آن «Ada» نام دارد. از این شبکه می‌توان برای انتقال پول دیجیتالی و همچنین ثبت قراردادهای هوشمند و ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده کرد. به نوعی می‌توان گفت که کاردانو رقیبی برای اتریوم، ایاس و دیگر پلتفرم‌های قرارداد هوشمند محسوب می‌شود. در این مقاله با کاردانو، چگونگی کار آن، کیف پول‌های آن و نحوه خرید این ارز دیجیتال آشنا می‌شوید.
کاردانو یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که مانند اتریوم امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند؛ با این تفاوت که کاردانو خود را پیشگام در «نسل سوم بلاک چین» می‌نامد و امنیت آن با استفاده از معماری چند لایه تأمین شده است. به گفته تیم کاردانو، سرعت و کارمزد تراکنش‌های این شبکه بسیار بهتر از بلاک چین‌های قدیمی مانند اتریوم است.

کاردانو چیه؟

به گفته تیم توسعه‌دهنده، کاردانو اولین پروژه مبتنی بر بلاک چین است که با فلسفه علمی و تحقیقات دانشمندان طراحی شده است. کار بر روی این پروژه از سال ۲۰۱۵ آغاز شد و ارز دیجیتال کاردانو (Ada) در دسامبر ۲۰۱۷ (آذر ۹۶) به صرافی‌ها عرضه شد. همانطور که اشاره شد، مانند اتریوم، با استفاده از کاردانو و امکان ایجاد قراردادهای هوشمند، می‌توان روی این بلاک چین برنامه‌های غیرمتمرکز ساخت؛ برنامه‌هایی که هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را متوقف کند. تیم کاردانو هر دو نیاز کاربر و تنظیم‌کننده مقررات را در نظر گرفته است. آنها تلاش می‌کنند تا بین موارد قانونی و حریم خصوصی کاربران ‌تعادل برقرار کنند. به دلیل اینکه بیشتر توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران اولیه این پروژه، ژاپنی هستند و شباهت‌های زیادی با اتریوم دارد، به کاردانو «اتریوم ژاپنی» هم می‌گویند.

تاریخچه مختصر کاردانو

بنیان‌گذار کاردانو،‌ چارز هاسکینسون (Charles Hoskinson) است که خودش یکی از اعضای تیم اتریوم بوده است. سال ۲۰۱۵ پروژه کاردانو کلید خورد و به مدت دو سال به‌منظور یافتن راه حل‌هایی برای مشکلات اتریوم و بیت کوین، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. کاردانو توانست با ایجاد فرایندهای جدید در تاًیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک، مسائل مقیاس‌پذیری در بیت کوین و قراردادهای هوشمند در اتریوم را حل کند.‌ چارز هاسکینسون، بیت کوین را از نسل اول بلاک چین و اتریوم را از نسل دوم بلاک چین در نظر می‌گیرد. طبق عقیده‌ او، ما به یک نسل سومی از بلاک چین‌ها نیاز داریم که کاردانو این نیاز را برطرف می‌کند.

در حال حاضر سه بنیاد و شرکت زیر روی توسعه کاردانو کار می‌کنند:

• The Cardano Foundation
• IOHK
• Emurgo

به جز شرکت‌های بالا، ده‌ها تیم دیگر به شکل جداگانه در حال کار بروی کد منبع‌باز کاردانو و ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز روی آن هستند. پس از دو سال تحقیق و آزمایش، در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷ (۶ مهر ۹۶) شبکه اصلی کاردانو راه‌اندازی و کمی بعد ارز دیجیتال کاردانو (Ada) به فهرست بیترکس، بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال آن زمان، اضافه شد.

کاردانو چگونه کار می‌کنه؟

برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر مانند بیت کوین که از روش ماینینگ یا همان اثبات کار (Proof Of Work) برای حفظ امنیت شبکه و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند، کاردانو از الگوریتم اثبات سهام (Proof Of Stake) بهره می‌برد.

اثبات انجام کار چیه؟

اثبات کار در شبکه ارزهای دیجیتال با بلاک چین جدا،‌ مانند بیت کوین،‌ اتریوم، لایت کوین و … یک الگوریتم امنیتی است که با هدف بازدارنگی از حمله به شبکه طراحی شده است. طبق این الگوریتم، افراد داوطلبی به نام «ماینر» با در اختیار قراردادن قدرت پردازش سخت‌افزارهای کامپیوتر خود برای شبکه، به حفظ امنیت شبکه کمک می‌کنند و پاداش می‌گیرند. مفهوم اثبات کار حتی قبل از بیت کوین هم مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت کوین، از این تکنیک به شیوه‌ای نوآورانه در ارز دیجیتال انقلابی خود استفاده کرد. برای کنترل و یا حمله به یک شبکه مبتنی بر اثبات کار، یک شخص مجبور است بیش از ۵۱ درصد از کل قدرت پردازش شبکه را در اختیار داشته باشد که در شبکه‌های بزرگی مانند بیت کوین، توجیه اقتصادی ندارد.

اثبات سهام چیه؟

اثبات سهام راه متفاوتی برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایجاد بلاک‌های جدید برای بلاک چین است. در این الگوریتم، افراد برای مشارکت در کار اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایجاد بلاک، باید مقداری از ارز دیجیتال مورد نظر (مثلاً کاردانو) را بخرند و در یک کیف پول به شبکه اختصاص دهند. به این ترتیب می‌توانند در کار تأیید تراکنش‌ها مشارکت‌ کنند و واحدهای جدید ارز دیجیتال (کاردانو) دریافت کنند. مشارکت‌کنندگان کارمزدهای تراکنش‌های شبکه را برای خود برمی‌دارند.

این روش باعث می‌شود که دیگر برای مشارکت در شبکه نیاز به خرید سخت‌افزارهای گران‌قیمت نباشد. همچنین اثبات سهامْ مقیاس‌پذیری (سرعت و کارمزد تراکنش‌ها) را به شدت بهبود می‌بخشد.

با استفاده از اثبات سهام، اگر کسی بخواهد به شبکه حمله کند و کنترل آن را به دست بگیرد، مجبور است بیش از ۵۱ درصد از تمام واحدهای ارز دیجیتال مورد نظر (مثل کاردانو) را بخرد و به شبکه اختصاص دهد. خرید ۵۱ درصد از کل واحدهای یک ارز دیجیتال بسیار مشکل است و با استناد به اصل عرضه و تقاضا در بازار تقریباً امکان‌پذیر نیست. اگر کسی بتواند به فرض محال این کار را انجام بدهد، با حمله به شبکه و از بین رفتن امنیت آن، قیمت ارز دیجیتال به شدت کاهش پیدا می‌کند و حمله‌کننده خودش ضرر سنگینی را متحمل می‌شود.

در واقع در اثبات سهام، فرد مشارکت‌کننده با اختصاص دادن دارایی خود تضمین می‌کند که یک عامل مخرب برای شبکه نیست.

اوروبروس: اثبات سهامی متفاوت

الگوریتم اثبات سهام کاردانو اوروبروس (Ouroboros) نام دارد. در این الگورتیم، زمان واقعی به دوره‌های زمانی (epochs) تقسیم می‌شود. هر دوره زمانی هم خود به دوره‌های زمانی کوتاه‌تری به نام «اسلات» (Slot) تقسیم می‌شود. این دوره‌های زمانی مانند کارکنان شیفتی در یک کارخانه عمل می‌کنند؛ یعنی زمانی که یک دوره زمانی به پایان می‌رسد، کار دوره زمانی دیگر شروع می‌شود. در پروژه کاردانو، محدوده زمانی که اسلات‌ها دربرمی‌گیرند متفاوت است و می‌تواند در الگوریتم آن تغییر داده شود.

هر اسلات یک رهبر دارد که به آن رهبر اسلات (SL) می‌گویند. این رهبر را دارندگان واحدهای کاردانو (ADA) با رای خود در شبکه انتخاب می‌کنند. این رهبران اسلات مسئول ایجاد و تایید تراکنش‌های بلوک‌هایی هستند که به بلاک چین کاردانو اضافه می‌شوند. هر رهبر فقط می‌تواند یک بلوک تولید کند. این مکانیزم سبب می‌شود که نتوان در یک دوره زمانی خاص، بیشتر از تعداد خاصی بلاک تولید کرد.

اگر رهبری در یک اسلات که مسئول ایجاد بلوک و تأیید تراکنش‌های آن است، نتواند کار خود را انجام دهند (مثلاً آنلاین نباشد)، آن‌گاه حق تولید بلاک را از دست می‌دهد و پاداشی نمی‌گیرد.

یک یا چند اسلات می‌توانند خالی از بلاک باشند، اما بیشتر بلاک‌ها (حداقل ۵۰ درصد) باید طی یک دوره زمانی (epoch) تولید شوند.

تراکنش‌هایی که توسط رهبران اسلات ایجاد شده، توسط تأییدکنندگان ورودی (Input Endorsers) مورد تأیید قرار می‌گیرد. این تایید کنندگان ورودی، دومین مجموعه از دارندگان سکه هستند که مسئول اجرای پروتکل‌اند. در یک دوره زمانی مشخص ممکن است از یک تا چندین تایید کننده وجود داشته باشد. حق رأیی که هر کدام از این تاییدکنندگان برای تایید تراکنش‌ها دارند، بر اساس تعداد سکه‌هایی است که نگهداری می‌کنند.

یعنی هرچه تعداد سکه‌های ADA که یک فرد دارد بیشتر باشد، می‌تواند حق رأی بیشتری برای تایید تراکنش‌ها داشته باشد.

برای اطمینان از اینکه نتایج حاصل از تایید تراکنش‌ها بی طرفانه بوده است، این سیستم رأی‌گیری بر اساس مختصری از الگوریتم اثبات سهام دو ورودی طراحی شده است.

سیستم اولیه یک سیستم محاسباتی با چندین شرکت‌کننده است. مجموعه‌ای از دارندگان سکه، محاسباتی را در شبکه انجام داده و نتایج آن را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.

سیستم دوم بر اساس توزیع ثروت یا سهام است. نودهایی که تعداد سکه‌های بیشتری دارند، شانس بیشتری دارند تا به عنوان رهبر یک اسلات انتخاب شوند.

تمرکز اصلی پروژه کاردانو بر روی حل مشکل مقیاس‌پذیری است. برای این منظور پروژه کاردانو از یک تکنولوژی به نام رینا (RINA) استفاده می‌کند. رینا یک نوع جدید از ساختارسازی برای شبکه‌ها است و هدف آن ساخت شبکه‌ای است که حریم خصوصی، شفافیت، مقیاس‌پذیری را ارائه می‌دهد. به عبارت دیگر، رینا این امکان را برای کاردانو فراهم می‌کند که با افزایش حجم تراکنش‌ها تا هزاران تراکنش در ثانیه، سرعت انجام آنها و هزینه لازم برای انجام تراکنش‌ها تغییر نکند.

کاردانو برای این کار از یک ساختار دو لایه‌ای استفاده می‌کند:

لایه اجماع CSL

لایه CSL اولین لایه پلتفرم کاردانو به شمار می‌رود و هدف آن استفاده از یک الگوریتم اجماع مبتنی بر اثبات سهام (PoS) برای ایجاد بلوک‌های جدید و تأیید تراکنش‌ها است.

لایه محاسباتی (CCL)

این لایه دومین لایه پلتفرم کاردانو است و شامل اطلاعاتی در مورد نحوه انجام تراکنش‌ها می‌شود.

با وجود اینکه لایه مربوط به پردازش تراکنش‌ها (CCL) از لایه مربوط به اجماع و تایید تراکنش‌ها (CSL) جداست، کاربران کاردانو می‌توانند با استفاده از لایه محاسباتی CCL، در زمان بررسی تراکنش‌ها، قوانین مختلفی را ایجاد کنند که بر روی لایه اجماع CSL اعمال شود.

برای مثال، با استفاده از لایه محاسباتی CCL می‌توان دفتر کلی ایجاد کرد که تراکنش‌های مشکوک و ناشناس در لایه اجماع CSL ثبت نشود.

قیمت کاردانو

نام واحدهای ارزی کاردانو «Ada» است. این ارز دیجیتال تعداد محدودی دارد و در نهایت ۴۵٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ واحد از آن تولید خواهد شد.

در ۲ اکتبر ۲۰۱۷ (۱۰ مهر ۹۶) ada با قیمت هر واحد ۰.۰۲ دلار در صرافی بیترکس، بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال آن زمان عرضه شد و خیلی زود جهش خود را آغاز کرد.

در ۴ ژانویه ۲۰۱۸ (۱۴ دی ۹۶) کاردانو همگام با تمام بازار ارزهای دیجیتال با ۶,۰۰۰ درصد افزایش نسبت به قیمت اولیه خود، به بالاترین قیمت تاریخش یعنی ۱.۲۲ دلار رسید.

پس از رسیدن به اوج، قیمت کاردانو هم مانند اغلب ارزهای دیجیتال دیگر در یک روند نزولی طولانی‌مدت که به «زمستان ارزهای دیجیتال» مشهور شد، به شدت سقوط کرد. پس از آن قیمت در سال ۲۰۱۹ کمی بازیابی شد و اکنون که در حال نگارش این مطلب هستیم، هر واحد Ada با قیمت حدود ۰.۰۵ دلار معامله می‌شود که حدود ۱۳۰ درصد بالاتر از قیمت عرضه اولیه است.

نمودار کل قیمت کاردانو

با وجود سقوط شدید، کاردانو با توسعه خود و جذب مقبولیت توانست در رتبه‌های بالای بازار باقی‌ بماند و همچنان برای کسب جایگاه بزرگانی همچون اتریوم و ایاس بجنگد.

کیف پول کاردانو

با این‌که کاردانو در رتبه‌های بالای جدول ارزهای دیجیتال قرار دارد، کیف پول‌های زیادی برای آن عرضه نشده است.

کیف پول رسمی کاردانو «Daedalus» است که فعلاً فقط روی کامپیوترهای شخصی نصب می‌شود. این کیف پول کاملاً غیرمتمرکز و امن بوده و برای سیستم‌عامل‌های ویندوز، لینوکس و مک عرضه شده است. برای استفاده از این کیف پول، باید چند گیگابایت بلاک چین کاردانو را دانلود کنید. از سایت رسمی کاردانو می‌توانید کیف پول رسمی این ارز دیجیتال را دریافت کنید.

به جز Daedalus، چند کیف پول غیررسمی برای ذخیره کاردانو وجود دارد که بدون نیاز به دانلود بلاک چین امکان ذخیره‌سازی، دریافت و ارسال واحدهای Ada را فراهم می‌کنند. از جمله این کیف پول‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کیف پول‌ سخت‌افزاری لجر (Ledger)
• کیف پول سخت‌افزاری ترزور مدل تی (Trezor Model T)
• کیف پول نرم‌افزاری یورویی (Yoroi)
• کیف پول نرم‌افزاری اتمیک (Atomic)

فراموش نکنید قبل از استفاده از کیف پول یک ارز دیجیتال، حتما از آن بک‌آپ تهیه کنید. معمولاً کیف پول‌ها برای بک‌آپ به شما یک مجموعه ۱۲ تایی از کلمات انگلیسی می‌دهند که باید آنها را در جایی امن یادداشت کنید. در صورت حذف شدن کیف پول یا هر مشکل دیگری می‌توانید دارایی‌های خود را دوباره مختصری از الگوریتم اثبات سهام بازیابی کنید. اگر از کیف پول خود بک‌آپ نگیرید، با حذف شدن کیف پول، سرقت و یا خرابی دستگاه، هرگز نمی‌توانید دارایی‌های خود را بازیابی کنید.

چگونه کاردانو بخرم؟

برای خرید کاردانو بهترین کار مراجعه به یک سایت صرافی ارز دیجیتال است. کاربران ساکن ایران برای خرید کاردانو از یک صرافی آنلاین معمولاً از یکی از دو روش زیر استفاده می‌کنند:

• خرید مستقیم کاردانو از سایت‌های ایرانی با ریال و کارت بانکی
• خرید بیت کوین یا تتر از سایت‌های ایرانی با ریال و کارت بانکی و سپس تبدیل آن به کاردانو در صرافی‌های خارجی مانند بایننس

شما می‌توانید با جستجو در گوگل وب‌سایت‌های ایرانی را که با ریال کاردانو می‌فروشند پیدا کنید و پس از ثبت‌نام در آنها، به‌طور مستقیم با کارت بانکی خود کاردانو بخرید. با این حال، از آنجایی که اغلب سایت‌های ایرانی کاردانو را در فهرست ارزهای خود ندارند و یا هزینه تمام‌شده خرید بالا است، بیشتر سرمایه‌گذاران از روش دوم استفاده می‌کنند؛ خرید بیت کوین یا تتر از سایت‌های داخلی و سپس تبدیل آن به کاردانو در صرافی‌های خارجی ارز دیجیتال مانند بایننس.

لیست صرافی‌های بین‌المللی که از کاردانو پشتیبانی می‌کنند، در این لینک قابل مشاهده است. توجه داشته باشید که صرافی‌های بین‌المللی به دلیل تحریم‌ها اجازه فعالیت به کاربران ساکن ایران نمی‌دهند و ریسک مسدود شدن حساب وجود دارد. با این حال، اغلب کاربران ایرانی در حال حاضر از بایننس استفاده می‌کنند که البته باید قبل از استفاده آی‌پی را تغییر داد. در مطلب «آموزش صرافی بایننس» می‌توانید نحوه تبدیل ارزهای دیجیتال در این صرافی را یاد بگیرید.

تفاوت اثبات کار و اثبات سهام (POW Vs POS) چیست؟

بلاک ‌چین‌ها با هدف انجام تراکنش‌های مالی به‌صورت غیرمتمرکز، امن و با شفافیت بالا ایجاد شدند؛ بنابراین این فناوری زمانی اثربخش است که به این سه هدف اصلی دست یابد، اما سؤال اصلی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که بلاک چین چطور به این سه هدف دست پیدا می‌کند؟
پروتکل‌هایی که برای برآورده‌کردن این اهداف استفاده می‌شوند، چطور کار می‌کنند و چه تفاوتی با هم دارند؟ اگر شما هم به‌دنبال پاسخ به این سؤالات هستید، در ادامه این مطلب با موضوع تفاوت اثبات کار و اثبات سهام، دو پروتکل رایج در شبکه‌های بلاک ‌چین همراه ما باشید.
فهرست این مقاله
بلاک ‌چین به الگوریتم‌های اجماع نیاز دارد
احتمالاً می‌دانید تراکنش‌هایی که به‌کمک بلاک ‌چین انجام می‌شوند، به هیچ واسطه‌ای نیاز ندارند و تمام جزئیات تراکنش در دفتر کل دیجیتال توزیع‌شده ثبت می‌شود. برای اعتبارسنجی و تأیید و انجام تراکنش‌ها در بلاک ‌چین، به نودها نیاز است. نودها با استفاده از قوانینی که در الگوریتم اجماع تعیین شده‌اند، اعتبارسنجی را انجام می‌دهند.
از آنجا که Proof of Work (PoW) و Proof of Stake (PoS) دو الگوریتم اجماع رایج در دنیای بلاک ‌چین هستند، شرکت‌ها در انتخاب بهترین گزینه از میان آن‌ها با مشکل رو‌به‌رو می‌شوند. هر دوی آن‌ها برای کنترل فرایند تأیید تراکنش کاربران و افزودن آن‌ها به دفتر کل عمومی استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌هایی نیز با هم دارند که آگاهی از آن‌ها به انتخاب صحیح از میان این دو الگوریتم کمک شایانی می‌کند؛ به همین دلیل در ادامه به بررسی تفاوت اثبات کار و اثبات سهام خواهیم پرداخت.
الگوریتم اثبات کار (PoW) چیست؟

الگوریتم اثبات کار اولین الگوریتمی است که به‌عنوان الگوریتم اجماع به رسمیت در بلاک ‌چین شناخته شده است؛ به همین دلیل برخی PoW را مکانیسم اجماع اصلی در بلاک ‌چین در نظر می‌گیرند. پروتکل Proof of Work مطمئن‌ترین رویکرد برای دستیابی به اجماع بلاک ‌چین معرفی شده است.
این الگوریتم برای دستیابی به تمرکززدایی و در عین حال حذف واسطه‌ها و اعتبارسنجی معاملات به بلاک ‌چین کمک کرد. با وجود این، مسئله مقیاس‌پذیری، چالش موجود در پروتکل اثبات کار است. الگوریتم اجماع اثبات کار، ماینرها را ملزم می‌کند تا معادله‌ای رمزنگاری‌شده را برای اعتبارسنجی یک تراکنش خاص حل کنند.
برای درک بهتر این موضوع می‌توانید حل این معادله را مانند یک مسابقه در نظر بگیرید، اولین ماینری که موفق به حل معادله شود، پاداش شبکه را دریافت می‌کند. توجه به این نکته مهم است که معادله‌های مربوط به اجماع PoW بسیار پیچیده هستند و ماینرها برای حل این معادلات، به منابع محاسباتی بسیار پیچیده‌ای نیاز دارند.
الگوریتم اثبات سهام (PoS) چیست؟

مشکلات مرتبط با اجماع PoW به ایجاد جایگزینی بالقوه برای دستیابی به یک اجماع بهتر منجر شد. درواقع الگوریتم اجماع PoS با هدف رفع مشکلاتی مانند مصرف انرژی بسیار زیاد در اجماع اثبات کار ارائه شد. در این الگوریتم، هیچ ارتباطی میان قدرت و توان کامپیوترها و توانایی آن‌ها برای حل معادلات وجود ندارد.
در مقابل، پروتکل PoS بر تعیین مشارکت براساس میزان مالکیت رمز ارز تمرکز دارد؛ بنابراین می‌توان گفت در پروتکل اثبات سهام، قدرت محاسباتی با قدرت ارزی جایگزین شده است؛ از این‌رو توانایی نودها برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها به میزان استیک کاربر در شبکه بستگی دارد.
با توجه به عملکرد متفاوت الگوریتم اثبات سهام، نیاز به ماینرها برای استخراج رمز ارز و ایجاد بلاک جدید از بین رفت. پروتکل PoS اعتبارسنج‌ها را مختصری از الگوریتم اثبات سهام به‌طور تصادفی با توجه به میزان استیک آن‌ها در شبکه انتخاب می‌کند. اعتبارسنج‌ها هیچ نوع پاداشی برای اعتبارسنجی بلوک‌ها دریافت نمی‌کنند و تنها کارمزد تراکنش یا کارمزد شبکه را دریافت می‌کنند. اعتباردهنده مسئولیت اعتبارسنجی معاملات در بلوک، امضای آن‌ها و پیشنهاد بلوک برای اعتبارسنجی را بر عهده می‌گیرد.
تفاوت اثبات کار و اثبات سهام چیست؟
حال که به‌طور مختصر با پروتکل اثبات سهام و اثبات کار آشنا شدید، می‌توان به‌طور موردی به تفاوت اثبات کار و اثبات سهام اشاره کرد:
۱- نحوه عملکرد
تفاوت در عملکرد، اولین موردی است که باید درباره تفاوت اثبات کار و اثبات سهام به آن اشاره کرد. بی‌شک الگوریتم Proof of Work یکی از قدیمی‌ترین الگوریتم‌های اجماع است. PoW شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها در یک mempool است و ماینرها باید اعتبار تراکنش‌ها را با حل یک معادله رمزنگاری بررسی کنند.
الگوریتم‌های Proof of Stake یا PoS بر حل پازل‌های ریاضی متکی نیستند. این الگوریتم اعتبارسنج‌ها را به‌طور تصادفی با توجه به سهم استیک آن‌ها در شبکه انتخاب می‌کند. در این الگوریتم، استخراج هیچ معنایی ندارد و هیچ ارزی با روش استخراج به وجود نمی‌آید.
۲- میزان مصرف انرژی
تفاوت در میزان مصرف انرژی، یکی دیگر از تفاوت‌های اثبات کار و اثبات سهام است. در الگوریتم اثبات کار، تنها یک نود می‌تواند با قدرت و سرعت بیشتر، جزئیات تراکنش‌ها را وارد دفتر کل کرده و آن را به‌روز کند. ماینرها مجبور به حل توابع پیچیده ریاضی (به نام هش) هستند که عددی تصادفی را بیابند تا اجازه ایجاد یک بلوک جدید و افزودن آن به بلاک ‌چین را به دست آورند.
این فرایند به‌کمک ماشین‌های سخت‌افزاری تخصصی ASIC انجام می‌شود که مصرف انرژی زیادی دارند. در حال حاضر مصرف انرژی بیت کوین به‌تنهایی و بدون احتساب سایر شبکه‌های PoW، قابل مقایسه با کشورهای متوسط مانند نروژ یا آرژانتین است.
درواقع اگر بیت کوین یک کشور بود، از نظر میزان مصرف انرژی در ۳۰ کشور برتر جهان قرار می‌گرفت! به گفته محققان دانشگاه کمبریج، مصرف انرژی سالانه BTC به حدود ۱۲۱ تراوات ساعت (TWh) می‌رسد. براساس این گزارش، ۳۹ درصد از کل انرژی مصرفی هشینگ از انرژی‌های تجدیدپذیر حاصل می‌شود.
اما در الگوریتم اثبات سهام، نیاز به سخت‌افزارهای قدرتمند و با مصرف انرژی بالا از بین رفته است. در شبکه‌های PoS، هیچ رقابتی براساس مصرف انرژی برای ایجاد یک بلوک جدید وجود ندارد. با این حال، ماینرها در PoS باید همیشه سیستم‌ها و اتصال اینترنت خود را فعال نگه دارند که البته انرژی زیادی مصرف می‌کند. در مقایسه با PoW، بلاک ‌چین‌هایی که از الگوریتم PoS استفاده می‌کنند، به انرژی بسیار کمتری نیاز دارند.
۳- میزان مشارکت در شبکه
کاربرانی که قصد ورود به شبکه‌هایی را دارند که از الگویتم اثبات کار استفاده می‌کنند، قبل از هر چیز به سرمایه کلانی برای خرید سخت‌افزار استخراج بسیار گران‌قیمت نیاز دارند. هرچه سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، شانس ایجاد بلوک جدید بیشتر است؛ بنابراین می‌توان گفت کسانی که پیش از این برای خرید تجهیزات استخراج قدرتمند اقدام کرده‌اند یا شانس خرید فناوری‌های جدید و نسخه‌های به‌روزشده ASIC یا GPU را داشته، شانس بیشتری برای استخراج در شبکه‌های PoW دارند.
اما در شبکه‌های مبتنی بر در PoS همه کاربرانی که توکنی خاص دارند، می‌توانند در یک الگوریتم اجماع شرکت کنند؛ درنتیجه در چنین شبکه‌هایی با موانع و محدودیت‌های کمتر هر کاربری می‌تواند اعتباردهنده یا تولیدکننده بلوک باشد. پروژه‌هایی که از استخرهای استیکینگ مانند Cardano یا Polkadot استفاده می‌کنند، به کاربران کمک می‌کنند تا به‌سادگی توکن‌های خود را به برخی استخرها یا اعتبارسنج‌هایی با عملکرد خوب واگذار کنند.
شرایط ورود به استخرها یا واگذاری سرمایه به اعتباردهنده‌ها در شبکه‌های PoS به‌گونه‌ای است که کاربران باید تعداد مشخصی توکن داشته باشند و آن‌ها را برای مدتی به‌عنوان سهام در شبکه قرار دهند.
۴- امنیت الگوریتم
امنیت مهم‌ترین دغدغه در بلاک ‌چین‌های مختلف است. در شبکه بلاک ‌چین‌هایی که مبتنی بر PoW کار می‌کنند، اگر فورک اتفاق بیفتد، ماینرها باید روی بلاک ‌چین قدیمی کار کنند یا به بلاک ‌چین جدید و تغییریافته انتقال یابند. ایجاد فورک‌های مختلف، یک ضرر اقتصادی بزرگ است؛ زیرا موجب گسستگی زیادی در شبکه و جامعه می‌شود، اما در پروتکل اثبات سهام، هیچ محدودیتی برای اعتبارسنج‌ها وجود ندارد و شرکت‌کنندگان برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها در چندین نسخه از یک بلاک ‌چین، نیازی به افزایش میزان سهام خود ندارند.
۵- نرخ پاداش
کدام مکانیسم اجماع از نظر میزان پاداش برای ماینرها مناسب‌تر است؟ در اجماع PoW، پاداش بلاک به‌صورت توکن جدیدی است که به ازای تأیید و ایجاد هر بلاک به ماینر تعلق می‌گیرد، اما در پروتکل اثبات سهام، پاداش به شکل کارمزد تراکنش یا کارمزد شبکه به اعتبارسنج‌ها تعلق می‌گیرد که در شبکه‌های مختلف متفاوت است.
در شبکه بیت کوین، ماینرها به ازای هر بلوک استخراج‌شده پاداش دریافت می‌کنند. این پاداش شامل کارمزد تراکنش و هزینه ثابت برای یک بلوک جدید است. این مقدار هر ۴ سال یک‌بار پس از استخراج تعداد معینی از بلاک‌ها در رویدادی به نام هالوینگ به نصف کاهش می‌یابد.
با برگزاری این رویداد، میزان عرضه بیت کوین به‌مرور زمان کاهش می‌یابد؛ درنتیجه نصف‌شدن تعداد ارزهای دیجیتال که به‌عنوان پاداش به کاربران داده می‌شود، یا قیمت بیت کوین دو برابر شده یا کارمزد تراکنش‌ها افزایش می‌یابد؛ در غیر این صورت، ماینرها هیچ سودی از استخراج دریافت نخواهند کرد و به ناچار از شبکه خارج می‌شوند.
آیا الگوریتم PoS جایگزین PoW خواهد شد؟
تاریخچه الگوریتم PoW به سال ۲۰۰۸ بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که ساتوشی ناکاموتو وایت پیپر بیت کوین را منتشر کرد. PoW توسط بسیاری از بلاک ‌چین‌ها پذیرفته شد؛ زیرا شبکه را در برابر حملات مختلف از جمله حمله DOS محافظت می‌کند. الگوریتم PoS در سال ۲۰۱۲ توسط رمز ارز Peercoin به‌عنوان نسخه‌ای بهبودیافته از الگوریتم PoW معرفی شد. از آن زمان، فناوری الگوریتم PoS بارها و بارها توسط محققان و توسعه‌دهندگان ارتقا یافته است.
هنگام مقایسه PoW و PoS، باید به کاربرد هر الگوریتم نیز توجه کنیم؛ برای مثال، بسیاری از قراردادهای هوشمند بهتر است با بلاک ‌چین‌های رمزنگاری PoS اجرا شوند. اگر الگوریتمی بتواند چالش سه‌گانه بلاک ‌چین، یعنی مقیاس‌پذیری، امنیت و تمرکززدایی را حل کند، می‌تواند جایگزین مناسبی برای الگوریتم PoW باشد که در زمینه مقیاس‌پذیری چالش‌های زیادی دارد. در حال حاضر شبکه‌هایی که از الگوریتم PoS استفاده می‌کنند، توانایی انجام تعداد بیشتری تراکتش در ثانیه را دارند.
با افزایش تعداد کاربران، مقیاس‌پذیری در لایه اول بیت کوین و سایر بلاک ‌چین‌های PoW که امنیت زیادی دارند، تا حد زیادی بهبود خواهد یافت. با این حال همچنان هم مشخص نیست که آیا الگوریتم PoS می‌تواند جایگزین PoW باشد یا نه.
نتیجه‌گیری
در این مطلب به مهم‌ترین تفاوت‌های اثبات کار و اثبات سهام اشاره خواهیم کرد. با این حال اظهارنظر درباره اینکه آیا الگوریتم اثبات سهام جایگزین اثبات کار می‌شود یا نه، بسیار زود است. مدت‌زمان زیادی از عرضه الگوریتم PoS نمی‌گذرد و به نظر می‌رسد این فناوری هنوز پتانسیل بهبود دارد.
Proof of Work به‌منزله یک مکانیسم اجماع سنتی در پلتفرم‌های بلاک ‌چین قابل‌توجهی مانند اتریوم پذیرفته شده است. از سوی دیگر بسیاری از برنامه‌های فعلی اتریوم در حال استفاده از الگوریتم PoS هستند و به نظر می‌رسد میزان پذیرش این الگوریتم در آینده بیشتر هم خواهد شد.

توجه: با وجود اینکه دو صرافی کوینکس و کوکوین هر دو فعلا بدون نیاز به تغییر IP فعالیت می‌کنند اما بهتر است برای امنیت بیشتر از IP ثابت خارج از ایران استفاده کنید.
برای ورود به صرافی کوینکس حتما باید با IP خارج از ایران وارد شوید.

۵/۵ (۱ امتیاز)
به این مقاله امتیاز دهید تا با کمک شما کیفیت آن را بسنجیم

کاهش 10 برابری استخراج اتریوم تا 2 سال دیگر

جاستین دریک یکی از فعالان پروژه‌ اتریوم ۲.۰، به تازگی اعلام کرده که ممکن است تا 2 سال دیگر شاهد کاهش 10 برابری استخراج اتریوم در جهان باشیم. دریک گزارش مختصری از برنامه زمانبدی شده بنیاد اتریوم ارائه کرد. این برنامه شامل جزئیات زیر است:

ژانویه سال ۲۰۲۰: راه‌اندازی زنجیره‌ بیکن

ژوئن سال ۲۰۲۰: آماده‌سازی لایت کلاینت اتریوم ۲.۰

نوامبر سال ۲۰۲۰: فورک اول اتریوم ۱ با هدف نهایی سازی اتریوم ۲.۰

مارس سال ۲۰۲۰: اجرای فورک دوم اتریوم ۱ با هدف کاهش 10 برابری استخراج اتریوم

دریک اعلام کرد که مشکلات غیرفنی وجود دارد که پیش‌بینی‌های شرکت را با مشکلاتی مواجه کرده است. توسعه‌دهندگان اتریوم همچنین پیش‌بینی کرده‌اند که تا سال ۲۰۲۱، شاردینگ به صورت کامل انجام شده باشد و پس از آن نیز به چند سال زمان برای انتقال کامل اکوسیستم از الگوریتم اثبات انجام کار (PoW) به اثبات سهام، نیاز خواهد بود. در اواسط ماه ژوئن، دریک پس از تماس با توسعه‌دهندگان اتریوم اعلام کرد که فاز اول انتقال شبکه اتریوم به اتریوم 2.0 احتمالا تا پایان ماه ژانویه سال 2020 انجام خواهد شد. گفته می‌شود که در حال حاضر، تیم توسعه اتریوم، در حال بررسی فاز صفر این پروژه است.

فاز صفر در واقع همان مرحله اول انتقال شبکه اتریم از الگوریتم اجماع اثبات سهام به اثبات انجام کار است. پس از انتقال شبکه اتریوم دیگر به جای ماینرها، اعتبارسنج‌ها (validator)، کار تائید بلاک‎‌ها را انجام می‌دهند.

بر اساس گزارشی که در تاریخ 28 ژوئن منتشر شده، حجم تراکنش‌های روزانه اتریوم برای اولین بار از ماه می سال ۲۰۱۸ تا کنون، از مرز یک میلیون عبور کرد. ضمن این که ارزش تراکنش‌های ماهانه درون زنجیره‌ای اتریوم در ماه دسامبر سال ۲۰۱۸، به نوعی رکورد محسوب می‌شود.

همانطور که شرکت تحقیقاتی ارزهای دیجیتال Diar در ماه می گزارش داد، حجم تراکنش‌های انجام شده اتریوم در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در ماه آوریل سال جاری به 776،000 ETH رسید. این مقدار تراکنش نیز بی سابقه بوده است.