پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم

برای اجرا، این قراردادها به چیزهایی به نام oracles نیاز دارند که بر که بر مبنای اطلاعات به روز شده است. (اگرچه، شایان ذکر است که برخی از توسعه دهندگان شک دارند که این مورد استفاده را می توان به روش غیر متمرکز انجام داد.)

Avalanche

پروژه آوالانچ در ابتدا بعنوان یک پلتفرم قابل برنامه ریزی منبع باز در سال 2019 توسط پروفسور امین گون سیرر( Emin Gun Sirer ) با هدف مبادله کردن به صورت جهانی و حل معضل بلاکچین راه اندازی شد. وی فارغ التحصیل و استاد دانشگاه کرنل آمریکا بود و عمده فعالیتش بر روی سیستم های عامل، شبکه و سیستم های توزیع شده بود. همچنین یک پیشکسوت در زمینه تحقیقات رمز نگاری می باشد. از او به نام اولین ابداع کننده ارز دیجیتال استفاده کننده از الگوریتم اثبات کار یاد میشود. از دیگر اعضای تیم آوالانچ میتوان به Kevin Sekniqi و MaofanTed Yin اشاره کرد. اعضای دیگر تیم را متخصصان علوم کامپیوتر، اقتصاد، دارایی و حقوق تشکیل می دهند.

آوالانچ، پلتفرمی متن باز و غیر متمرکز می باشد و ارز دیجیتال آن با نماد (AVAX) شناخته میشود. آوالانچ برای راه اندازی برنامه های غیر متمرکز مالی دیفای و استقرار بلاکچین های سازمانی در یک اکوسیستم باز و مقیاس پذیر می باشد. ارز دیجیتال آوالانچ، یک بلاکچین لایه یک میباشد که بعنوان بستری برای برنامه های بلاکچین سفارشی عمل میکند. با حذف اتریوم بعنوان محبوب ترین بلاکچین برای قراردادهای هوشمند و یکی از رقبای اتریوم میباشد. با استفاده از پلتفرم آوالانچ، میتوان برنامه های غیر متمرکز سریع و کم هزینه ای ساخت که با زبان برنامه نویسی Solidity سازگار باشد. علاوه بر اینها، پلتفرم آوالانچ قادر به پذیرش سفارشات بیشتر از شبکه های بلاکچین موجود (4500 تراکنش در ثانیه) است. همچنین آستانه ایمنی کاملا بالاتر از استاندارد 51 درصد سایر شبکه ها میباشد. الگوریتم اجماع تفاوت بزرگ بین آوالانچ و سایر شبکه های غیر متمرکز میباشد.

وایت پیپر آوالانچ؛

وایت پیپر پلتفرم آوالانچ، در ارتباط با نوع معماری و ویژگی های خاص آن توضیحاتی ارائه می دهد. وایت پیپر آوالانچ یک خانواده کاملا جدید از پروتکل های اجماع را تعریف میکند که امنیت و قدرت سیستم عامل آوالانچ را تامین و به نحوه استفاده از توکن آوالانچ اشاراتی می کند.

از جمله ویژگی های آوالانچ میتوان به موارد زیر اشاره نمود؛

*تیم قدرتمند آوالانچ: پروفسور Emin Gun Sirer ، پروفسور علوم کامپیوتر در دانشگاه کرنل آمریکا میباشد و بنیان گذار آوالانچ و خالق اولین ارز دیجیتالاستفاده کننده از الگوریتم اجماع ثبات کار به نام Karma در سال 2003 می باشد.

*استفاده از تکنولوژی نوآورانه: آوالانچ بر اساس یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد و نو اورانه ساخته شده است. این پروتکل عملکرد بسیار قدرتمند در پردازش تراکنش ها و مقیاس پذیری و همچنین از امنیت و تمرکززدایی بالایی برخوردار میباشد.

*ساخته شده بر مبنای برابری و عدالت: آوالانچ به گونه ای طراحی شده است که بتواند عدالت را میان طیف وسیع کاربران خود برقرار سازد.

*رشد بسیار سریع: شبکه بلاکچین آوالانچ خیلی سریع توانست هزاران نفر را در جامعه توسعه دهندگان خود جذب کند.

*پشتیبانی از اتریوم: آوالانچ به طور کامل از ماشین مجازی اتریوم ( EVM ) پشتیبانی می کند. یعنی تمام ابزار توسعه اتریوم مانند؛ ترافل، ریمیکس، متامسک، مای اتر والت در این شبکه قابل استفاده می باشد.

*پلتفرم ایجاد قرار دادهای هوشمند: آوالانچ یک پلتفرم ایجاد قرار دادهای هوشمند می باشد که از سرعت بسیار بالایی بهره می برد. به طوری که تراکنش ها در این شبکه کمتر از 1 ثانیه انجام می پذیرد. تا جاییکه میتوان سرعت شبکه آوالانچ را هم رده با ویزا دانست.

*استفاده از تکنولوژی شاردینگ: یعنی توسعه دهندگان ارز دیجیتال آوالانچ، میتوانند بر اساس نیاز خود برای اپلیکیشن های خود از شاردینگ استفاده کنند.

*پشتیبانی از NFT : اوالانچ به طور کامل از توکن های غیر قابل تعویض NFT پشتیبانی میکند.

بهترین کیف پول های آوالانچ؛

Wallet.avax.network, MetaMask, Ledger Nano X, Ledger Nano S, Trezor, Trust, Coin 98.

خرید و فروش آواکس ( AVAX )؛

اگر قصد خرید یا فروش این ارز دیجیتال را دارید میتوانید با خیالی آسوده وارد حساب کاربری خود در سارکس پی شوید و شروع به خرید و فروش کنید. اگر حساب کاربری ندارید، میتوانید فرایند ساخت حساب کاربری خود را آغاز نمایید.

درباره sarexpay

صرافی سارکس ‍پی که مخفف ایمن (safe) و پاسخگو (responsive) میباشد که فعالیت خود را در سال 1393 شروع کرده و مدتی فعالیت رسمی نداشتیم تا اینکه مجددا وبسایت صرافی را آنلاین کردیم. به زودی بخش مارکت و چند بخش دیگر را نیز افتتاح خواهیم کرد.

آشنایی با مفهوم و کاربرد برنامه های غیرمتمرکز(DApp)

برنامه های غیرمتمرکز یا DApp اساساً نسخه های مبتنی بر قرارداد هوشمند برنامه های بلاکچین هستند که توسط شبکه اتریوم رایج شده‌اند. آنها دقیقاً مانند برنامه های سنتی عمل می کنند. اما از نظر یک مجموعه، شامل ویژگی های بسیار بیشتری هستند.

DApp ها نشان دهنده راه جدیدی برای تعامل با امور مالی شخصی است. وقتی کسی به امور مالی سنتی فکر می کند، اغلب وام دهی، استقراض، پس انداز و نهادهای مشابه در ذهنش تداعی می شود. هریک از این موارد، توسط یک مقام مرکزی مانند بانک ها یا سایر موسسات مالی تامین می شود.

اما وقتی نوبت به آینده امور مالی می رسد، بسیاری از متخصصین، ارزهای دیجیتال و بلاکچین را آینده آن می دانند. اگر اینطور است پس وظایف مالی ساده مانند دریافت وام در یک حالت غیرمتمرکز چگونه انجام می گیرد؟

تاریخچه DApp ها

در حالی که بیت کوین(BTC) اولین شبکه بلاکچین است، این فناوری بسیار تکامل یافته تر از یک تراکنش مالی ساده است. هنگامی که ویتالیک بوترین و همکارانش اتریوم(ETH) را در سال 2013 عرضه کردند، به یک روش زندگی غیرمتمرکز بسیار توجه کردند.

بوترین، یک اینترنت مبتنی بر بلاکچین را تصور کرد که در آن کاربران به جای شرکت ها کنترل و مدیریت را در دست دارند. برای انجام این کار،اتریوم آنچه که اساساً بیانیه های «اگر – آنگاه» یا «if-then» خودکار نامیده می شود را تقویت می کند. این قراردادها تغییر ناپذیر هستند. زیرا قوانین و محدودیت ها در کد آنها گنجانده شده است. این بدان معناست که هر پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم طرف می تواند بدون نیاز به واسطه، اقدام به معامله کند که باعث از بین رفتن نیاز برای پلتفرم های متمرکز می شود.

جالب اینجاست که در سال 2014 گزارشی با عنوان «تئوری عمومی برنامه های غیرمتمرکز، DApps» جهت تعریف و تشریح DApps منتشر شد. این گزارش توسط نویسندگان با تجربه در این حوزه مانند دیوید جانستون و شاون ویلکینسون نوشته شده است.

گزارش فوق، DApps را به عنوان موجودیت هایی با ویژگی های زیر تعریف کرد:

1. یک DApp باید کد منبع باز داشته باشد و بدون دخالت شخص ثالث کار کند و توسط کاربر کنترل شود .

2. تمام اطلاعات باید در یک شبکه بلاکچین عمومی نگهداری شود. تمرکز زدایی بسیار مهم است. زیرا نقطه‌ای مرکزی جهت حمله وجود نخواهد داشت.

3. DApp ها باید از نوعی رمزنگاری برای دسترسی استفاده کنند و به مشارکت کنندگان در توکن مذکور، مانند ماینرها و سهامداران پاداش دهند.

4. یک DApp باید یک روش اجماع داشته باشد تا بتواند توکن هایی مانند اثبات کار(PoW) پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم یا اثبات سهام(PoS) را تولید کند.

سپس، گزارش سه «نوع» یا «لایه» از DApp ها را بر اساس نحوه تعامل کاربران با آنها طبقه بندی می کند.

DApp های لایه یک به تنهایی در بلاکچین خود وجود دارند. محبوب ترین پروژه ها نیز از نوع DApp هستند. مانند بیت کوین

DApp های لایه دو معمولاً در بالای لایه یک ساخته می شوند و از قدرت بلاکچین استفاده می کنند. آنها که اغلب به عنوان پروتکل هایی در نظر گرفته می شوند که از توکن ها برای تعاملات استفاده می کنند. یک راه حل مقیاس پذیر ساخته شده در اتریوم، نمونه خوبی از DApp لایه دو است.

تراکنش ها ممکن است در این پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم لایه قبل از تعهد به لایه اول پردازش شوند تا مقداری بار از زنجیره اصلی کاسته شود.

در نهایت، DApp های لایه سه در بالای لایه دو ساخته شده است، اغلب اطلاعات مورد نیاز برای تعامل دو لایه دیگر را در خود نگه می دارد. ممکن است API ها و اسکریپت های لازم برای عملکرد لایه های یک و دو را ذخیره کند. به عنوان مثال، یک پروتکل لایه سه می تواند DApp های لایه دو مختلف را در خود جای دهد و تجربه کاربر را از طریق همه آنها تسهیل کند.

به زبان ساده، این گزارش DApp ها را به عنوان برنامه های کاربردی مختلفی تعریف می کند که توسط یک بلاکچین اصلی تغذیه می شوند.

چرا از DApp استفاده کنیم؟

تمرکززدایی به لطف قراردادهای هوشمند که عمدتاً فاقد شخص ثالث است مزایای مختلفی نسبت به برنامه هایی که در یک شبکه متمرکز اجرا می شوند را ارائه می دهد. اپلیکیشنی مانند Venmo به شخص اجازه می دهد برای هر کسی پول ارسال کند، اما انتقال وجه به حساب بانکی دارای هزینه است.

با این حال، ارسال پول از طریق یک برنامه غیرمتمرکز به این معنی است که هیچ هزینه یا هزینه بسیار کمی برای پرداخت وجود دارد. این امر باعث صرفه جویی در هزینه کاربران می شود و با توجه به اینکه تراکنش های غیر متمرکز تقریباً فوری هستند، در زمان آنها نیز صرفه جویی می شود.

مزیتی که پلتفرم های غیرمتمرکز نسبت به نمونه های متمرکز دارند این است که در برابر حملات آسیب پذیر نیستند؛ زیرا هیچ وسیله فیزیکی برای هدف گیری وجود ندارد. این مسئله نه تنها باعث ایمن تر شدن شبکه می شود، بلکه به این معنی است که هیچ خرابی نیز وجود ندارد. به علاوه، دسترسی به این برنامه همیشه امکان پذیر است.

همچنین، Dapp ها می توانند تقریباً برای هر صنعتی مانند بازی سازی، پزشکی، مدیریت و حتی ذخیره سازی فایل استفاده شوند. در نتیجه، استفاده از Dapp ها هیچ تفاوتی با برنامه های کاربردی سنتی ندارد.

وقتی وب شروع به کار کرد، فضایی سرشار از اطلاعات بود که همه می توانستند به آن دسترسی پیدا کنند. با گذشت زمان شرکت های بزرگ آن را مهار یا متمرکز کردند. در حالی که این سازمان ها، اطلاعات را به صورت رایگان ارائه می کنند، اما با ذخیره و فروش اطلاعات کاربران کسب درآمد می کنند.

این امر باعث می شود که شرکت ها با ارزیابی و تحلیل اطلاعات بدانند که کاربرانشان چه چیزی دوست دارند بخرند، چقدر پول دارند و چه کسانی را می شناسند.

با استفاده از DApp ها، کاربر می تواند انتخاب کند که فقط اطلاعات مورد نیاز(مثلا جهت یک معاینه پزشکی یا دریافت وام) را به اشتراک بگذارد و انتخاب کند که چه کسی و برای چه مدت به آن اطلاعات دسترسی داشته باشد. ممکن است شرکت ها برای این دسترسی هزینه پرداخت کنند و مطمئن شوند که کاربران نیز از آن سود می برند.

معایب DApp ها:

در حالی که برنامه های غیرمتمرکز ممکن است آینده‌ای عاری از شرکت ها را ارائه دهند، اما در حال حاضر مسائل عمده‌ای وجود دارد که این صنعت در تلاش برای حل آنها است.

به عنوان مثال، فقدان یک مرجع مرکزی ممکن است به معنای به روز رسانی کندتر پلتفرم باشد. از این گذشته، یکی از طرفین می تواند به سادگی برنامه خود را هرطور که می خواهد به روز کند. با این وجود، یک DApp حتی برای رفع یک مشکل جزئی به اجماع اکثریت از سوی حاکمیت فعلی نیاز دارد. این مسئله ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد. زیرا کاربران در مورد جوانب مثبت و منفی هر گونه تغییری بحث می کنند.

همچنین، DApp ها برای عملکرد صحیح به یک پایگاه کاربری با اندازه‌ای معقول نیاز دارند. آنها فقط برای تعامل با پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم آن به گره ها، حاکمیت و کاربران نیاز دارند. با این حال، دسترسی به DApp ها در این مرحله اولیه می تواند بسیار دشوار باشد. زیرا بسیاری از آنها پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند.

در آینده ممکن است دسترسی به یک DApp بسیار ساده شود؛ اما در حال حاضر، کاربران باید یک مرورگر که از DApp پشتیبانی می کند را دانلود کرده، رمزارز مورد نیاز را به آن کیف پول فرستاده و از آنجا تعامل داشته باشند.

در حالی که متخصصان فناوری نباید با این امر مشکلی داشته باشند، اما اکثریت قریب به اتفاق مردم نمی دانند از که از کجا باید شروع کنند.

نمونه هایی از DApp ها در سراسر جهان

به نظر می رسد استفاده از DApp ها در دنیای مالی غیرممکن است، اما آنها واقعاً می توانند در همه صنایع نقشی مفید و موثر داشته باشند. در ادامه برخی از این مزایا را در صنایعی مانند امور مالی، شبکه های اجتماعی، بازی و موارد دیگر را بررسی خواهیم کرد.

دارایی و سرمایه گذاری

وام دهندگان و وام گیرندگان می توانند از DApp ها برای انجام معاملات خود استفاده کنند. در بانک ها، وام دهندگان بر اساس پول ذخیره شده خود، نرخ بهره خاصی را دریافت می کنند. هرچه یک فرد بیشتر پس از انداز کند، بانک می تواند بیشتر وام دهد و هر دو طرف از نظر سود، درآمد بیشتری دارند. با این حال، بانک که به عنوان یک نهاد متمرکز عمل می کند، صرفاً برای ایجاد فضایی جهت افزایش ذخیره وجوه، سهم بیشتری از آنچه وام دهندگان انتظار دارند برای خود در نظر بگیرد.

در یک DApp، وام دهندگان 100% سود خود را به دست می آورند. زیرا هیچ واسطه‌ای برای پرداخت وجود ندارد. به همین دلیل، آنها کنترل بیشتری بر روی وام ها دارند.

در مورد وام گیرندگان، آنها از نظر بهره پرداختی و همچنین زمان پرداخت، آزادی عمل و گزینه های بیشتری در اختیار دارند. در واقع، برخی از پلتفرم ها به وام گیرندگان، ماه ها یا حتی سال ها زمان می دهند تا بهره وام را پرداخت کنند؛ با این فرض که حداقل آستانه پرداخت را برآورده کنند.

همچنین، وام گیرنده میتواند در مورد نرخ ها نیز با وام دهنده صحبت کند و از تصمیم عادلانه برای هردو طرف معامله اطمینان حاصل کند.

شبکه های اجتماعی

کاربران از DApp های اجتماعی بهره زیادی خواهند برد. اول از همه، دیگر کسی نیست که اقدام به سانسور کردن پست ها کند. این مسئله به معنی آزادی بیان در همه جا است. با این حال، اگر برخی از پست ها مشکل ساز باشند، انجمن می تواند نسبت به حذف آنها رای دهد.

اینفلئنسرها نیز می توانند درآمد بیشتری داشته باشند. در پلتفرم های سنتی مانند توییتر، این شرکت بیشترین سود را از توییت های محبوب می برد، از تمام بازدیدهای سایت درآمد تبلیغاتی به دست می آورد و نویسنده از نظر مالی هیچ حمایتی نمی شود.

DApp های اجتماعی ممکن است یک سیستم پرداخت داخلی با استفاده از توکن خود داشته باشند که کاربران می توانند تبلیغات را اجرا کرده و پرداخت های خود را به طور کامل دریافت کنند؛ نه اینکه شرکتی در این زمینه کوتاهی کند.

بازی

یکی از موارد جالب استفاده از Dappها، بازی ها هستند. در حال حاضر، بازی ها برای رشد و توسعه یک شخصیت به ده ها ساعت سرمایه گذاری نیاز دارند.

DApp ها از نظر ارزش راه حل جالب تری ارائه می دهند. به عنوان مثال، یک بازی مانند CryptoKitties را در نظر بگیرید. بازیکنان، دارایی تو کنیزه شده را به دست می آورند که در این مورد یک گربه است. سپس آن گربه با گذشت زمان رشد می کند و اگر به درستی بزرگ شود ارزش آن نیز افزایش می یابد. یک کاربر می تواند آن گربه را به هرچیزی که میخواهد معامله کند. البته با این فرض که خریداری وجود دارد تا هزینه آن را پرداخت کند.

علاوه بر آن، برخی از گربه ها به طور بالقوه می توانند زاد و ولد کرده و حتی یک گربه کمیاب تر و ارزشمندتر را ایجاد کنند. بازیکنان میتوانند گربه ها را مبادله یا جمع آوری کنند و هر کاری که می خواهند با این حیوانات توکنیزه شده انجام دهند. سرمایه گذاری آنها با گذشت زمان واقعا ارزشمند می شود.

رای گیری و حکومت

در بیشتر موارد، رای دادن فرایندی دردناک است که اغلب شامل مراحل مختلف اعتبارسنجی می باشد. برخی از آنها برای شهروندان بدون مسکن مناسب یا کسانی که از مسائل دیگر رنج می برند غیرقابل دسترسی پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم می باشند.

به لطف قراردادهای هوشمند، یک DApp رای دهی می تواند این فرایند را برای همه تسهیل و هموار کند. اساساً جامعه می تواند به لیستی از پیشنهادات رای دهد. سپس آنها می تواند یک چارچوب زمانی(مثلا 24 ساعت) برای کاربران تعیین کنند تا رای خود را با توکن ها مشخص کنند. این روش، امکان مشارکت را برای همه فراهم می کند و اجازه می دهد که هرکس به صورت ناشناس در آن رای دهد.

آرا در یک شبکه غیرمتمرکز که تغییر ناپذیر و غیرقابل دستکاری است، ذخیره می شود. به علاوه، قراردادهای هوشمند می توانند به رای دهندگان با یک توکن مرتبط برای مشارکتشان پاداش داده و افراد بیشتری را جهت رای دادن تشویق کنند.

اپلیکیشن غیرمتمرکز (Dapp) چیست؟

اتریوم از این جهت منحصر به فرد است که تلاش می کند از بلاکچین به عنوان روشی برای تصحیح آنچه طراحان آن را به عنوان نقص در اینترنت می شناسند، استفاده کنند. این سیستم مانند یک اپ استور غیرمتمرکز است که در آن هرکسی می تواند برنامه های غیرقابل توقف (dapps) بسازد که با اپلیکیشن های دیگر متفاوت است و نیازی به یک واسطه برای عملکرد با مدیریت اطلاعات کاربر ندارد.

برنامه های غیرمتمرکز کاربران و ارائه دهندگان را به طور مستقیم متصل می کنند.

به عنوان یک مثال از این سیستم طراحی یک توئیتر غیرمتمرکز است که در برابر سانسور مقاوم است. هنگامی که یک پیام را به بلاکچین منتشر می کنید، حتی شرکت ایجاد کننده نیز نمی تواند آن را پاک کند.

نمی توان به راحتی تعریفی برای اپلیکیشن غیرمتمرکز ارائه دهد. دو ویژگی اصلی این سیستم منبع باز بودن و شکست به دلیل یک نقطه ی مرکزی است.

انواع dapps

با استفاده از این فناوری جدید، طرفدارام اتریوم می خواهند همه چیز را غیرمتمرکز کنند. اما انواع اپلیکیشن هایی که کاربران می توانند با پلتفرم های محاسباتی آن ها را بسازند ممکن است معدود باشند.

وایت پیپر اتریوم، اپلیکیشن های غیرمتمرکز را به سه نوع تقسیم می کنند: برنامه هایی که پول را مدیریت می کنند، برنامه هایی که پول در آن ذخیل است، و برنامه هایی که در دسته ی دیگری جای می گیرند که یک سیستم رای گیری را راه اندازی می کنند.

در نوع اول، کاربر باید با استفاده از گره های رایانه ای توزیع شده شبکه به عنوان راهی برای تسهیل توزیع این داده، به تبادل اتر به عنوان روشی برای انعقاد قرارداد با پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم کاربر دیگر استفاده کند.

در نوع دوم برنامه، پول با اطلاعاتی از خارج بلاکچین ادغام می شوند. به عنوان مثال، یک اپلیکیشن بیمه محصولات زراعی وابسته به یک خوراک در خارج از کشور را در نظر بگیرید. به طور مثال کشاورزی محصولی را خریداری می کند که در صورت خرابی محصول، به طور خودکار خسارت می گیرد.

برای اجرا، این قراردادها به چیزهایی به نام oracles نیاز دارند که بر که بر مبنای اطلاعات به روز شده است. (اگرچه، شایان ذکر است که برخی از توسعه دهندگان شک دارند که این مورد استفاده را می توان به روش غیر متمرکز انجام داد.)

اگر بیت کوین توانسته از مراکز مالی جهانی فاصله بگیرد، چرا شرکت ها و سایر موسسه ها نتوانند؟ موسسه های غیرمتمرکز نیز در جستجوی راهی برای استفاده از این اپلیکیشن ها هستند.

اتریوم چیست؟ همه چیز درباره اتریوم

پس از معرفی بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال در بازار مالی دیجیتال جهان در سال 2008 ، این بار یک جوان روسی به نام ویتالیک بوترین ، با الهام از این ارز دیجیتال رمز ارزی به نام اتریوم (Ethereum) خلق نمود که در نهایت در سال 2015 به صورت رسمی در حوزه دیجیتال و در بازار ارزها راه اندازی شد. در حقیقت هدف بوترین از ایجاد اتریوم Eth این بود که شرایطی را فراهم نماید تا تمامی فعالیت های مالی دیگر علاوه پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم بر فعالیت های پولی دیجیتال، در بستر دیجیتال و به صورت غیر متمرکز و بدون واسطه انجام شود .

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال (cryptocurrency) چیست؟

اتریوم چیست؟

اتریوم یک ارز دیجیتال می باشد که در بستر بلاک چین به صورت غیرمتمرکز عمل می کند و علاوه بر انتقال پول دیجیتال ، امکان عقد قراردادهای هوشمند مختلف در این بازار مالی بدون واسطه و به صورت دیجیتالی نیز انجام می گیرد. قرارداد هوشمند بستری است که یک سری شرایط خاص برای آن از پیش تعریف شده است و در صورت تحقق این شرایط، قرارداد به صورت خودکار در شبکه بلاک چین بدون واسطه اجرا می شود . با وجود پلتفرم اتریوم و توسعه بیشتر آن، به زودی انجام کلیه فعالیت های مالی به صورت غیرمتمرکز و در چارچوب شبکه بلاک چین امکان پذیر خواهد بود. در واقع هدف اصلی این پلتفرم حذف تمامی واسطه ها و کاهش هزینه های اضافی ناشی از تمامی فعالیت های مالی است.

ویژگی های اتریوم

اتریوم دارای ویژگی هایی می باشد که آن را پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم در بین فعالان بازار ارزهای دیجیتال محبوب کرده است. برای درک بهتر این ارز دیجیتال و نحوه عملکرد آن لازم است ابتدا با ویژگی های آن آشنا شوید، به همین منظور در زیر ویژگی های اتریوم Eth معرفی و توضیح داده شده است:

مقایسه اتریوم و بیت کوین

با توجه به اینکه اتریوم نسل دوم ارزهای دیجیتال می باشد، بسیاری تصور می کنند که این ارز دیجیتال مشابه ارز دیجیتال بیت کوین است، اما باید توجه داشت که با وجود شباهت هایی که بین این دو نوع ارز وجود دارد، تفاوت های اساسی نیز بین آنها هست که در زیر به عنوان نقاط مشترک و غیر مشترک این دو ارز شناخته شده توضیح داده می شود:

نحوه عملکرد اتریوم

فرآیند معامله در اتریوم همانند بیت کوین یا سایر انواع ارزهای دیجیتال است که در آن هر دو طرف معامله ابتدا اطلاعات خود را ارائه می نمایند، پس از تایید این اطلاعات توسط ماینرها و نود های شبکه در بلاک چین، برای اتریوم به طور خاص یک بلوک جدید برای هر تراکنش جدید ایجاد می نماید. اما تفاوت اتریوم و بیت کوین در امکان بستن قرارداد های هوشمند در شبکه بلاک چین آن می باشد و به این ترتیب است که ابتدا شرایط و دستورات لازم برای بستن یک قرارداد و شرایط پرداخت آن در کدنویسی و در شبکه بلاک چین مشخص می شود و در شبکه بلاک چین اتریوم قرار می گیرد، سپس هر زمان که این شرایط فراهم شد، کد مورد نظر بر روی پلت فرم اتریوم پردازش شده و قرارداد به صورت خودکار انجام می شود.

بیشتر بخوانید: معرفی ۸ واحد پولی رایج در متاورس

قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند یا (smart contract) پروتکلی است که برای تنظیم قراردادها مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع قرارداد هوشمند پروتکل خاصی است که برای مشارکت، تایید یا اجرای مفاد یک قرارداد خاص فعال می گردد. قرارداد های هوشمند، معاملات و فرآیند ها را به صورت کاملا تضمینی و بدون نیاز به حضور اشخاص ثالث انجام می دهند. فعالیت‌ ها و سوابق قرارداد هوشمند قابل پیگیری اما غیرقابل استرداد می باشند. این قراردادها به طور خودکار شامل کلیه اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد و اجرای کلیه اقدامات هدفمند می شود.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند چگونه کار می‌کنند؟

برای درک بهتر قراردادهای هوشمند مثالی ساده می زنیم. قراردادهای هوشمند را می توان به عنوان دستگاه های فروش خودکار در نظر گرفت. زمانی که می خواهید از این دستگاه ها نوشیدنی بخرید، ابتدا پولی را در دستگاه قرار می دهید. سپس دستگاه به طور خودکار پول شما را پردازش کرده و نوشیدنی را تحویل می دهد. اگر مسائل فنی را در نظر نگیریم، قراردادهای هوشمند نیز تقریباً مانند دستگاه های فروش خودکار عمل می نمایند. قراردادهای هوشمند فرآیند پرداخت یا اجرای قرارداد را بدون نیاز به افراد یا سازمان‌ های واسطه پردازش می‌ کنند و در صورت صحت شرایط قرارداد مشخص شده، فعالیت را انجام می‌ دهند. در واقع، تمام کاری که این دستگاه ‌ها انجام می ‌دهند، اجرای خودکار دستور العمل‌ هایی می باشد که به آنها داده شده است.

دستورالعمل ‌های خودکار قرارداد‌های هوشمند، چگونه انجام می‌شوند؟

نخست، دارایی ها و شرایط قرارداد کدگذاری شده و در بلاک چین قرار خواهند گرفت. این قرارداد بین نودهای پلتفرم توزیع شده و چندین بار کپی می شود. پس از پردازش، قرارداد طبق شرایط مشخص شده اجرا می شود. زمان زیادی از هوشمند شدن فرآیندها می گذرد. با این حال، بزرگترین تفاوت بین فرآیند قرارداد هوشمند و فرآیندهای مرسوم در اینترنت، عدم تمرکز و عدم بازگشت آن است . به عنوان مثال تراکنش های بانکی به صورت هوشمند انجام می شود اما بانک مرکزی می تواند از تراکنش جلوگیری نماید . در قراردادهای هوشمند، شخص یا نهادی قادر به کنترل قرارداد نخواهد بود و زمانی که مفاد قرارداد صحیح باشد، قرارداد به صورت خودکار اجرا می گردد.

اگرچه همه بلاک چین ها قادر به پردازش کد هستند، اما اکثر آنها به شدت محدود هستند. اما بلاک چین اتریوم متفاوت است. اتریوم به جای ارائه مجموعه ای محدود از عملیات، به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا نرم افزارهای خودکار را روی بلاک چین خود اجرا نمایند. بلاک چین اتریوم می تواند توسط هر کسی که می تواند یک برنامه غیر متمرکز ارائه دهد استفاده شود.

ماشین مجازی اتریوم چیست؟

ماشین مجازی اتریوم (EVM) یک نرم افزار کاملا تورینگ می باشد که بر روی شبکه اتریوم اجرا می گردد. این سیستم بدون توجه به زبان برنامه نویسی، به اندازه ای که کاربر بخواهد زمان و حافظه را در اختیار او قرار می دهد. ماشین مجازی اتریوم فرآیند ایجاد برنامه های بلاک چین را بسیار آسان تر و کارآمدتر از همیشه می نماید. به جای ایجاد یک بلاک چین برای هر برنامه، می توانید از بلاک چین اتریوم برای هزاران برنامه استفاده کنید.

اتریوم در چه زمینه ‌های کاربرد دارد؟

پلتفرم اتریوم توسعه دهندگان را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز ایجاد و اجرا نمایند. یک اپلیکیشن غیرمتمرکز یا به اختصار « Dapp » می تواند بدون نیاز به واسطه و با استفاده از توزیع انبوه، عملیات خاصی را انجام دهد. به عنوان مثال، بیت کوین یک برنامه است که از طریق آن کاربران می توانند دارایی های دیجیتالی به نام بیت کوین را به صورت همتا به همتا انتقال دهند.

مزایای پلتفرم غیرمتمرکز اتریوم چیست؟

از آنجایی که برنامه های غیرمتمرکز روی بلاک چین اجرا می شوند، می توانند از تمام ویژگی های بلاک چین نیز استفاده نمود:

اتریوم کلاسیک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز و متن‌باز بر‌‌‌اساس فناوری بلاک چین است

اتریوم کلاسیک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز و متن‌باز بر‌‌‌اساس فناوری بلاک چین است

اتریوم کلاسیک

ارزروز: اتریوم کلاسیک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز و متن‌بازی است که به مجوز نیازی ندارد و بر‌‌‌اساس فناوری بلاک چین و کد اصلی اتریوم ساخته شده است و بر‌پایه قراردادهای هوشمند عمل می‌کند. ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک در سال ۱۳۹۵ (۲۰۱۶)‌ و در جریان جنجال DAO سازمان خودگردان غیرمتمرکز یا Decentralized Autonomous Organization با هاردفورک بلاک چین اتریوم به‌وجود آمد. اتریوم با نماد اختصاری ETC نمایش داده می‌شود. قراردادهای هوشمند برنامه‌های دیجیتالی خود‌مختاری هستند که به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده و خودکار اجرایی هستند و اتریوم کلاسیک بلاک چینی غیرمتمرکز برای ایجاد این قراردادها و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) محسوب می‌شود.

اتریوم کلاسیک توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) با اسم کامل ویتالی دیمیتریویچ بوترین و گوین جیمز وود (Gavin Wood)، خالق پولکادات، مهندس کامپیوتری انگلیسی بود و قبل از خلق اتریوم، به‌عنوان مهندس تحقیقاتی در مایکروسافت فعالیت می‌کرد. او شبکه اتریوم را کامپیوتری برای تمام دنیا می‌داند و به‌همراه ویتالیک بوترین شبکه اتریوم را در سال ۱۳۷۲ (۱۹۹۳) ایجاد کرد.

تاریخچه پیدایش اتریوم کلاسیک

بعد از اینکه ایده ویتالیک بوترین برای ایجاد زبان برنامه‌نویسی جدید در اجرای خودکار فعالیت‌ها بدون نیاز به مداخله بشر روی شبکه بلاک چین در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳) با استقبال جامعه بیت کوین مواجه نشد، او تصمیم گرفت به‌تنهایی ایده‌اش را عملی کند و درنتیجه اتریوم را معرفی کرد. بعد از گذشت دو سال و با رشد چشمگیر این رمزارز، قیمت آن به ۲۱ دلار رسید. شبکه اتریوم بر‌‌‌اساس قراردادهای هوشمند عمل می‌کرد و DAO (سازمان خودگردان غیرمتمرکز) نیز قرارداد هوشمند پیچیده‌ای بود که برای جذب سرمایه‌ در توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز(dApps) شبکه اتریوم استفاده می‌شد. کاربران پس از خرید اتریوم و سرمایه‌گذاری در پروژه DAO، با دریافت تعدادی توکن حق رأی کسب می‌کردند. اتریوم به‌کمک تطبیق‌پذیری، انعطاف و شفافیت این قرارداد هوشمند و استقبال زیاد از آن، در ابتدای کارش توانست در مدت چند هفته حدود ۱۵۰ میلیون دلار سرمایه اولیه به‌دست بیاورد.

طبق یکی از شرایط قرارداد DAO، انتقال اتر خریده‌شده بعد از ۲۸ روز امکان‌پذیر بود، با استفاده از‌طریق همین حفره امنیتی، هکری ناشناس در تیر ۱۳۹۵ (جولای ۲۰۲۱) بیش از ۵۰ میلیون دلار از شبکه اتریوم به‌سرقت برد. این حمله شبکه نوپای اتریوم را فلج کرد و تنها به ساختار DAO مربوط می‌شد. دیدگاه کلی مردم درباره پلتفرم اتریوم و رمزارز آن تغییر کرد و قیمت اتریوم از ۲۰ به ۱۳ دلار کاهش پیدا کرد. حال توسعه‌دهندگان اتریوم ۲۸ روز فرصت داشتند تا یا راه‌حلی پیدا کنند یا دزدیده‌شدن این مبلغ را بپذیرند و آن را امری طبیعی در شبکه غیرمتمرکز بلاک چین قلمداد کنند.

تصمیم به سافت‌فورک اتریوم

تیم توسعه‌دهنده این ارز دیجیتال برای حفظ اعتبار آن، تصمیم به انجام سافت‌فورک گرفت. آن‌ها می‌خواستند بدون تغییر قوانین بلاک چین این شبکه، مانع انجام تراکنش به‌دست هکرها شوند و با نادیده‌گرفتن بلاک‌های دخیل در این تراکنش مبلغ دزدیده‌شده را برگردانند. بااین‌حال، این امر می‌توانست حجم زیادی تقاضای کاذب را به‌‌سمت سرور شبکه اتریوم روانه کند و آن را درمعرض خطر حملات DDoS قرار دهد.

هاردفورک اتریوم با مخالفت هم بنیانگذاران مواجه شد

در‌نهایت برای رفع مشکل، اکثر جامعه اتریوم و بنیان‌گذاران آن بر سر انجام هاردفورک به‌توافق رسیدند. با انجام هاردفورک، امکان بازیابی ۵۰ میلیون دلار فراهم می‌شد و بلاک چین شبکه اتریوم را به حالت قبل از حمله برمی‌گرداند. برخی از افراد در بنیان اتریوم با انجام هاردفورک مخالف بودند و اعتقاد داشتند که این کار یکپارچگی و تمرکززدایی شبکه را از بین می‌برد و درنتیجه، شکاف ایدئولوژیکی بین دو مخالفان و موافقان این راه حل رخ داد. هاردفورک روی بلاک ۱،۹۲۰،۰۰۰، یک بلاک قبل از رخ‌دادن حمله انجام شد و درنتیجه بلاک چین و ارز دیجیتال جدیدی به‌وجود آمد و به دارندگان رمزارز قدیمی، رمزارز جدید هم تعلق گرفت. مخالفان هاردفورک روی زنجیره قدیمی اتریوم باقی ماندند و نام آن را نیز به اتریوم کلاسیک تغییر دادند. از‌آنجا‌که اتریوم کلاسیک روی همان کد قدیمی بلاک چین اتریوم باقی ماند،‌ گاهی از آن با نام اتریوم اصلی نیز یاد می‌کنند.

اتریوم کلاسیک سازمانی خودگردان

با‌‌‌توجه‌‌‌به اینکه اتریوم کلاسیک سازمانی خودگردان است، توسعه‌دهندگان قصدی برای تبدیل شبکه آن به نهادی انتفاعی ندارند. بنابراین، کاربران این شبکه باید هزینه تراکنش‌ها را پرداخت و ماینرها براساس کار انجام‌شده طبق الگوریتم گواه بر کار (PoW) آن‌ها را دریافت کنند. برخلاف اتریوم، اتریوم کلاسیک برنامه‌ای برای تغییر الگوریتم خود به الگوریتم گواه بر سهام (PoS) ندارد و هم‌زمان توسعه‌دهندگان متعددی به‌دنبال راه‌حل برای مقیاس‌پذیری و پیشرفت‌های آینده آن هستند.

برتری های اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک علاوه‌بر تمام مزایای بلاک چین اتریوم، . ویژگی‌های خاصی نیز دارد؛ . ازجمله: تغییرناپذیری (Immutable): ، . غیرمتمرکز بودن (Decentralised): تراکنش‌های سریع و مقرون‌به‌صرفه (Quick & Affordable Transactions): ، . قابلیت اطمینان بالا (High Reliability): ، . قابل برنامه‌ریزی (Programmable): . همچنین امنیت شبکه اتریوم کلاسیک با استفاده از الگوریتم گواه بر کار تأمین می‌شود؛ . اما به‌عنوان زنجیره‌ای فرعی حملات متعددی را متحمل شده است. حملات دابل اسپند و ۵۱ درصد برای به‌دست‌گرفتن کنترل هش‌ریت استخراج و انجام تراکنش‌های جعلی نمونه‌هایی از این حملات به‌شمار می‌روند و جدیدترین آن‌ها نیز در مرداد ۱۳۹۹ (آگوست ۲۰۲۰) اتفاق افتاد.

تفاوت‌های اتریوم کلاسیک (ETC) و اتریوم (ETH)

اتریوم کلاسیک ارز دیجیتالی ارزشمند است . و مزایای پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم زیادی دارد؛ . اما اتریوم بین افراد جامعه قانونی‌تر به‌نظر می‌رسد و بیشتر معامله می‌شود. تجزیه‌و‌تحلیل‌ها روی میزان سرمایه‌گذاری افراد در این دو رمزارز نیز حاکی از محبوبیت قطعی اتریوم است. اتریوم کلاسیک با سهم بازار ۳/۹ میلیارد دلار، . ۱۱۶/۳ میلیون توکن در گردش دارد؛ . درحالی‌که اتریوم با ۱۱۵/۶ میلیون توکن در گردش، . سهم بازاری برابر با ۳۰۴/۹ میلیارد دلار دارد. در شبکه اتریوم، اترها با نرخ ثابتی تولید می‌شوند . و محدودیتی برای نرخ عرضه در این شبکه وجود ندارد؛ . اما توسعه‌دهندگان اتریوم کلاسیک تصمیمی مبنی‌بر ثابت نگه‌داشتن تعداد توکن‌های آن و برابر با ۲۱۰ میلیون توکن گرفته‌اند . و همین تصمیم دلیل سهم بازار اندک اتریوم کلاسیک در‌مقایسه‌با اتریوم است.

ارزش یک توکن پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم اتریوم در‌حال‌حاضر بسیار بیشتر از یک واحد اتر کلاسیک است. هر دو شبکه از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کنند؛ . اما با‌‌‌توجه‌‌‌به نگرانی‌های امنیتی که پیش‌تر درباره قراردادهای هوشمند . اتریوم کلاسیک مطرح شده بود، . سرمایه‌گذاران تمایل بیشتری برای سرمایه‌‌گذاری روی ارز دیجیتال اتریوم دارند. سازوکار اجماع استفاده‌شده در اتریوم کلاسیک مبنی‌بر الگوریتم گواه بر کار است؛ . اما اتریوم نیز از همین سازوکار استفاده می‌کند، توسعه‌دهندگان آن به‌دنبال تغییر سازوکار آن از الگوریتم گواه بر کار (PoW) به الگوریتم گواه بر سهام (PoS) هستند. با این تغییر شبکه اتریوم سریع‌تر و بهینه‌تر از اتریوم‌کلاسیک خواهد شد . و مقیاس تراکنش‌ها در آن به‌طور محسوس افزایش پیدا خواهد کرد. برخی از کاربران اتریوم‌کلاسیک نیز امیدوار‌‌‌ند که شبکه آن نیز همین مسیر را در پیش بگیرد.

استخراج رمزارز اتریوم کلاسیک (ETC)

استخراج اتریوم کلاسیک تجهیزات یا سخت‌افزار خیلی قدرتمندی نیاز ندارد. اتر کلاسیک را می‌توان با استفاده ار پردازنده‌های گرافیکی (GPU) استخراج کرد . و برای شروع به ریگ‌های ایسیک (ASIC) تخصصی نیازی نیست. ماین رمزارز اتریوم‌کلاسیک را به‌راحتی با یک دسکتاپ گیمینگ قوی پلتفرم برنامه های غیر متمرکز اتریوم و کارت گرافیک NVIDIA یا AMD می‌توان انجام داد. اگر دسکتاپ شما کارت گرافیک انویدیا از سری 1080 یا بیشتر و چهار گیگابایت یا بیشتر VRAM/RAM داشته باشد، . به‌راحتی می‌تواند ریگ استخراج را راه‌اندازی کند. حتی اگر شش کارت گرافیک در ریگ استخراج اتریوم کلاسیک نیز استفاده شود، . همچنان مصرف برق اقتصادی خواهد بود؛ . اما به‌روزرسانی درایورهای سخت‌افزاری مصرفی در این فرایند برای داشتن استخراجی بدون مشکل ضروری است. هزینه استخراج اتریوم‌کلاسیک نیز بسیار کمتر از استخراج اتریوم است.

خرید رمزارز اتریوم کلاسیک (ETC)

اتریوم کلاسیک ارز دیجیتالی با ارزش بازار بسیار زیاد است و تعداد صرافی‌های زیادی از آن پشتیبانی می‌کنند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: بایننس (Binance) ، اوکی‌اکسچنج (OKEx) ، هیوبی گلوبال (Huobi Global) ، ‌کیف‌پول‌های اتریوم‌کلاسیک، . بعد از خرید توکن اتریوم‌کلاسیک، . برای ایمن نگه‌داشتن آن‌ها به انتخاب والتی مناسب نیاز خواهید داشت. در تصویر زیر، به هر کدام‌ از این نوع والت‌ها به‌‌همراه ویژگی‌های آن‌ اشاره شده است: برخی از والت‌های امن توصیه‌شده برای اتریوم کلاسیک در وب‌سایت Ethereum Classic عبارت‌اند از: