معایب پلتفرم غیر متمرکز اتریوم

امیر شاملویی

مزایا و معایب توکن سازی بیت کوین روی شبکه اتریوم

توکن بیت کوین (بیت کوین توکن‌سازی شده) روشی برای استفاده از بیت کوین در بلاکچین‌های دیگر است. اما آیا بیت کوین در حال حاضر فوق‌العاده نیست؟ مسلماً هست! بیت کوین مورد استفاده خوبی دارد و در حال حاضر به عنوان نوعی کالای عمومی عمل می‌کند. در عین حال، ویژگی‌های محدود آن (که البته آگاهانه صورت گرفته) فضای کمی برای نوآوری بیشتر باقی می‌گذارد.

با بیت کوین چه کار دیگری می‌توانیم انجام دهیم؟ برخی از بیت کوینرها می‌گویند ما نباید کار خاصی انجام دهیم و این منطقی است. از سوی دیگر، دیگران معتقدند که ما باید راه‌هایی برای استفاده از بیت کوین در بلاکچین‌های دیگر پیدا کنیم. این جایی است که ما به توکن بیت کوین روی شبکه اتریوم می‌رسیم.

چرا بیت کوین را توکن‌سازی می‌کنیم؟ آیا اصلاً این کار منطقی است؟ بیت کوین چگونه توکن‌سازی می‌شود؟ آیا می‌توانید به بیت کوین توکن‌سازی شده دست پیدا کنید؟ اگر به این موضوع علاقه دارید، در این مقاله به این سؤالات پاسخ خواهیم داد.

بیت کوین

بیت کوین معمولاً به عنوان یک «دارایی ذخیره» یا ذخیره ارزش در فضای ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می‌شود. در نتیجه، بالاترین میزان پذیرش، بهترین نقدشوندگی، بالاترین میانگین حجم معاملات را دارد و با توجه به ارزش بازار همچنان در ردیف برترین ارزهای دیجیتال قرار دارد. در واقع، برخی از معایب پلتفرم غیر متمرکز اتریوم مردم بر این باورند که حتی به ارزهای دیجیتال دیگری غیر از بیت کوین نیازی نیست. استدلال آنها این است که بیت کوین می‌تواند تمام مواردی را که آلت کوین‌ها برای آن تلاش می‌کنند، ارائه کند.

با این حال، فناوری بلاکچین در بخش‌های مختلف در حال شکوفایی است. جنبش امور مالی غیرمتمرکز (دیفای) قصد دارد اپلیکیشن‌های مالی را به بلاکچین بکشاند. این اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApp) روی شبکه‌های عمومی و بی‌نیاز از مجوز اجرا می‌شوند و تراکنش‌های مالی بی‌نیاز از اعتمادسازی را بدون نیاز به یک نهاد هماهنگ‌کننده مرکزی امکان‌پذیر می‌کنند. در حالی که ایده دیفای، بلاکچین-اگنوستیک است، به این معنی که ممکن است در هر پلتفرم قرارداد هوشمندی اتفاق بیفتد، بیشتر این فعالیت روی شبکه اتریوم است.

بیت کوین ستون فقرات بازار ارزهای دیجیتال است و با این وجود نمی‌‌تواند از پیشرفت‌های سایر بخش‌های این اکوسیستم بهره ببرد. برخی از پروژه‌ها برای حل این مشکل کارهایی انجام داده‌اند.

آیا راهی وجود دارد که بتوان در حالی که شبکه بیت کوین دست نخورده بماند از بیت کوین بیش از توانایی آن استفاده کرد؟ رشد توکن بیت کوین روی اتریوم نشان می‌دهد که تقاضا برای این امر وجود دارد.

توکن بیت کوین چیست؟

ایده ساخت توکن بیت کوین نسبتاً ساده است. شما بیت کوین (BTC) را از طریق برخی سازوکارها قفل می‌کنید، توکن‌ها را در شبکه دیگری ساخته و از بیت کوین به عنوان یک توکن در آن شبکه استفاده می‌کنید. هر توکن روی شبکه دیگر نشان‌دهنده مقدار مشخصی بیت کوین است. تعادل قیمت بین این دو باید حفظ شده و روند کار برگشت‌پذیر باشد یعنی امکان تبدیل توکن‌ها به بیت کوین وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، شما می‌توانید توکن‌های بیت کوین را از بین ببرید، در نتیجه قفل بیت کوین‌های «اصلی» روی بلاکچین بیت کوین باز می‌شود.

با قفل کردن بیت کوین اصلی، توکن بیت کوین روی یک بلاکچین دیگر ساخته می شود

در مورد شبکه اتریوم، توکن بیت کوین به معنای توکن‌های ERC-20 است که نشان‌دهنده بیت کوین هستند. این کار به کاربران امکان می‌دهد تا روی شبکه اتریوم با واحد بیت کوین تراکنش انجام دهند. همچنین، این کار بیت کوین‌ها را مانند هر توکن دیگر روی اتریوم قابل برنامه‌ریزی می‌کند.

شما می‌توانید مجموع کل توکن‌های بیت کوین روی شبکه اتریوم را در وب سایت btconethereum.com بررسی کنید.

از ژوئیه سال ۲۰۲۰، حدود ۱۵٫۰۰۰ بیت کوین توکن‌سازی شده روی اتریوم وجود دارد. این رقم ممکن است زیاد به نظر برسد، اما در مقایسه با ۱۸/۵ میلیون موجودی در گردش بیت کوین بسیار ناچیز است. با این حال، این می‌تواند تنها یک آغاز باشد.

شایان ذکر است که ساید چین‌ها و راه حل‌های لایه دوم مانند شبکه لایتنینگ بیت کوین یا شبکه لیکویید نیز برای مقابله با چالش‌های مشابهی طراحی شده‌اند. جالب است که تعداد بیت کوین روی اتریوم ده برابر بیت کوین شبکه لایتنینگ است.

به هر حال، رقابت بین این راه حل‌های مختلف چندان ساده نیست. در حقیقت، بسیاری بر این باورند که آنها بیش از رقابت با یکدیگر، مکمل هم هستند. پروژه‌های توکن‌سازی می‌توانند گزینه‌های بیشتری را در اختیار هولدرهای بیت کوین قرار دارند، در حالی که پروژه‌های بدون توکن، زیرساخت‌های کلی را بهبود می‌بخشند. این کار می‌تواند منجر به هماهنگی بیشتری در این حوزه شده که به نفع کل این صنعت خواهد بود.

همه اینها جالب به نظر می‌رسد، اما چه فایده‌ای دارد؟ ابتدا باید ببینیم که چرا در وهله اول می‌خواهیم بیت کوین را توکن‌سازی کنیم.

چرا بیت کوین را روی شبکه اتریوم توکن‌سازی می‌کنیم؟

طراحی بیت کوین به صورت آگاهانه ساده انجام شده است. بیت کوین برای انجام چند کار معدود طراحی شده که آنها را به خوبی انجام می‌دهد. با این حال، این ویژگی‌ها با محدودیت‌های ذاتی همراه هستند.

در حالی که بیشترین مقدار ارزش در بیت کوین وجود دارد، اما بیت کوین نمی‌تواند از این ارزش در نوآوری در بخش‌های دیگر صنعت خود بهره زیادی ببرد. اگرچه از نظر فنی می‌توانید قراردادهای هوشمند را روی بیت کوین اجرا کنید، اما دامنه آن در مقایسه با اتریوم یا سایر پلتفرم‌های قرارداد هوشمند بسیار محدود است.

استفاده از توکن بیت کوین روی سایر زنجیره‌ها می‌تواند سودمندی شبکه را افزایش دهد. اما چطور؟ بیت کوین توکن سازی شده می‌تواند عملکردی را که به طور طبیعی روی بیت کوین پشتیبانی نمی‌شود، فعال کند. در عین حال، عملکرد اصلی و مدل امنیتی بیت کوین دست نخورده باقی می‌ماند. از مزایای دیگر می‌توان افزایش سرعت تراکنش‌ها، قابلیت تعویض و حریم خصوصی را نام برد.

یک دلیل احتمالی دیگر هم وجود دارد. یکی از بزرگ‌ترین جنبه‌های دیفای ایده ترکیب‌پذیری و سازگاری آن است. این بدان معناست که از آنجایی که همه این اپلیکیشن‌ها روی یک لایه پایه عمومی و منبع باز و بدون نیاز به مجوز اجرا می‌شوند، می‌توانند به صورت یکپارچه و هماهنگ با یکدیگر کار کنند.

آوردن بیت کوین به این لایه هماهنگ با سازه‌های مالی از نظر بسیاری یک ایده هیجان‌انگیز است. این کار می‌تواند انواع جدیدی از اپلیکیشن‌ها را که از بیت کوین استفاده کرده اما بدون هماهنگی استفاده از آنها امکان‌پذیر نیست، تولید کند.

توکن بیت کوین روی شبکه اتریوم از مزایای این شبکه استفاده می کند

توکن‌ بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

روش‌های زیادی وجود دارد که می‌توان بیت کوین را روی اتریوم و سایر بلاکچین‌ها توکن‌سازی کرد. همه این روش‌ها دارای درجات مختلفی از تمرکززدایی، فرضیات مختلفی در مورد اعتمادسازی و خطرات هستند و ممکن است تعادل ارزش میان بیت کوین و توکن آن را به گونه متفاوتی حفظ کنند.

دو روش اصلی را می‌توان به عنوان روش‌های حضانتی و غیر حضانتی تعریف کرد. نوع اول شامل یک نهاد حضانتی متمرکز است و این توکن‌ها نیز ممکن است توسط آن نهاد صادر شوند. این کار ریسک طرف مقابل (ریسک اعتباری) را نشان می‌دهد، زیرا باید به نهاد حضانتی بیت کوین اعتماد شود (و این نهاد باید در کسب‌وکار باقی بماند). از طرف دیگر، انجام این کار ممکن است امنیت بیشتری نسبت به گزینه‌های دیگر داشته باشد.

راه حل‌های دیگر کمی متفاوت هستند. هیچ نهاد معتبری مورد نیاز نیست، زیرا فرایندهای خودکار روی زنجیره‌ای کل مراحل صدور و سوزاندن توکن را انجام می‌دهند. دارایی‌های وثیقه (بیت کوین‌های اصلی) قفل شده و توکن‌ها از طریق برخی از ماشین‌های روی زنجیره‌ای، روی زنجیره دیگر صادر می‌شوند. وجوه به صورت روی زنجیره‌ای قفل می‌شوند تا زمانی که با از بین رفتن توکن‌ها دوباره قفل آنها باز شود. گرچه این کار ریسک طرف مقابل را از بین می‌برد، اما خطرات احتمالی امنیتی را افزایش می‌دهد. چرا؟ در این حالت، بار خطر کاملاً بر دوش کاربر معایب پلتفرم غیر متمرکز اتریوم است. اگر خطای کاربر یا قرارداد منجر به از دست رفتن دارایی شود، احتمالاً آن دارایی برای همیشه از بین می‌رود.

نمونه‌هایی از توکن بیت کوین

توکن‌های حضانتی (Custodial)

در حال حاضر، این نوع توکن بخش قابل توجهی از عرضه توکن بیت کوین را تشکیل می‌دهد. بیشترین مقدار قفل شده به صورت رپد بیت کوین (WBTC) است. چگونه کار می‌کند؟ کاربران بیت کوین خود را به یک متولی مرکزی ارسال می‌کنند که آنها را در یک کیف پول سرد چند امضایی ذخیره کرده و در مقابل توکن‌های WBTC را صادر می‌کند. شایان ذکر است که این فرآیند برای مطابقت با مقررات KYC / AML نیاز به اثبات هویت کاربران دارد. این روش مستلزم اعتماد به نهادی است که این توکن را صادر می‌کند اما دارای مزایای امنیتی نیز هست.

همچنین، صرافی بایننس یک نسخه توکنیزه از BTC به نام BTCB دارد. این یک توکن BEP-2 است که روی Binance Chain (بلاکچین بایننس) صادر شده است. امکان معامله این توکن روی Binance DEX (صرافی غیر متمرکز بایننس) فراهم شده است.

بیشتر بیت کوین های قفل شده به ازای توکن های حضانتی به صورت رپد (WBTC) هستند

توکن‌های غیر حضانتی (Non-custodial)

راه حل‌های غیر حضانتی کاملاً درون زنجیره‌ای کار می‌کنند، بدون این که هیچ متولی مرکزی دخالتی داشته باشد. به زبان ساده، می‌توانید آن را همانند رپد بیت کوین در نظر بگیرید. با این حال، به جای یک نهاد حضانت مرکزی، یک قرارداد هوشمند یا یک ماشین مجازی، دارایی را ایمن نگه داشته و توکن‌ها را صادر می‌کند. کاربران می‌توانند BTC خود را واریز کرده و توکن بیت کوین خود را به روشی بی‌نیاز از اعتمادسازی و مجوز صادر کنند.

همچنین، برخی از این سیستم‌ها نیاز به وثیقه اضافی (overcollateralization) دارند، بدین معنی که کاربران باید وثیقه (بیت کوین) بیشتری از آنچه قرار است برایش توکن صادر شود، واریز کنند. این کار برای آماده‌سازی سیستم برای رویدادهایی مثل قو سیاه و سقوط‌های شدید در بازار انجام می‌شود. در هر صورت، اگر ارزش آن وثیقه به طور قابل توجهی کاهش یابد، این سیستم‌ها توانایی کنترل آن را نخواهند داشت.

محبوب‌ترین توکن غیر حضانتی renBTC است. بیت کوین‌ها به ماشین مجازی رن (RenVM) ارسال شده و با استفاده از شبکه‌ای از گره‌های غیرمتمرکز ذخیره می‌شوند. سپس با توجه به میزان بیت کوین ارسالی، توکن‌های ERC-20 صادر می‌شوند.

نمونه‌های قابل توجه دیگر sBTC و iBTC هستند که توکن‌های مصنوعی بوده و به جای بیت کوین توسط توکن شبکه Synthetix یا SNX به وثیقه گرفته شده‌اند. آنچه iBTC را جالب توجه می‌کند، این است که به طور معکوس روند قیمت بیت کوین را دنبال می‌کند. این امر باعث می‌شود تا یکی از معدود راه‌های غیر حضانتی برای شورت کردن بیت کوین باشد.

شایان ذکر است که اینها فناوری‌های بسیار آزمایشی هستند. جای تعجب نیست که راه حل‌های متمرکز و حضانتی از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند؛ چرا که آنها از امنیت بیشتری برخوردارند. به طور طبیعی، خطر بزرگ‌تر باگ‌ها و خطاهای کاربر نیز وجود دارد که به طور بالقوه منجر به از دست دادن دارایی می‌شوند. در هر صورت، در نهایت این فناوری‌ها با کمی بهبود می‌توانند آینده توکن‌سازی باشند.

از آنجایی که این راه حل‌های غیر حضانتی توسط فرآیندهای خودکار اداره می‌شوند، استفاده از آنها فقط برای کاربران حرفه‌ای توصیه می‌شود. اما، اگر می‌خواهید بدون نگرانی در مورد فرآیند صدور با این توکن‌ها کار کنید، می‌توانید آنها را در صرافی‌های ارز دیجیتال خریداری و معامله کنید.

آیا توکن بیت کوین برای شبکه بیت کوین یا اتریوم خوب است؟

پاسخ دادن به این سؤال دشوار است. بهتر است هر دو جنبه این بحث را در نظر بگیریم.

توکن بیت کوین چه مزایایی برای شبکه بیت کوین دارد؟

مسلماً سودمندی شبکه بیت کوین را افزایش می‌دهد. اگرچه بسیاری معتقدند که بیت کوین لزوماً به عملکرد بیشتری احتیاج ندارد، اما شاید بتواند از برخی از آنها استفاده کند. همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم، این مزایا می‌توانند افزایش سرعت معامله، قابلیت تعویض، حریم خصوصی و کاهش کارمزدهای تراکنش‌ها باشند. با راه‌اندازی ETH 2.0، ممکن است انتظار داشته باشیم که تراکنش‌ها روی اتریوم سریع‌تر و ارزان‌تر شوند. این اتفاق می‌تواند به ارسال و دریافت توکن بیت کوین روی اتریوم نیز کمک کند.

از طرف دیگر، برخی معتقدند که این امر به طور بالقوه برای هولدرهای توکن بیت کوین خطرناک است. همچنین، توکن‌سازی BTC مستلزم کنار گذاشتن مزایای امنیتی قوی شبکه بیت کوین است؛ یکی از پرتقاضاترین و محبوب‌ترین ویژگی‌ها.

به عنوان مثال، اگر توکن‌های بیت کوین‌ به دلیل وجود یک اشکال یا باگ در قرارداد هوشمند به سرقت رفته یا از بین بروند، چه اتفاقی می‌افتد؟ هیچ راهی برای باز کردن قفل بیت کوین‌های روی بلاکچین بیت کوین وجود ندارد.

نکته دیگری که باید در نظر گرفت کارمزدهاست. برخی معتقدند که اگر تعداد زیادی از کاربران اقدام به تراکنش توکن بیت کوین روی بلاکچین اتریوم کنند، کارمزد تراکنش‌ها در شبکه بیت کوین کاهش می‌یابد. در دراز مدت (بسیار طولانی مدت)، بیت کوین قرار است تنها با کارمزدهای تراکنش‌ها پشتیبانی شود. اگر بیشتر آنها به اکوسیستم اتریوم سرازیر شوند، این کار می‌تواند امنیت شبکه را به خطر اندازد. با این حال، تا آن موقع راه درازی در پیش داریم و در حال حاضر مسئله اساسی نیست.

توکن بیت کوین چه مزایایی برای شبکه اتریوم دارد؟

اگر اتریوم مقدار زیادی بیت کوین به‌دست آورد، این امر می‌تواند سود اتریوم را به عنوان یک شبکه جهانی برای انتقال ارزش افزایش دهد. طبق تحقیقات اتراسکن (Etherscan)، بخش قابل توجهی از مقدار ۱۵٫۰۰۰ بیت کوینی که برایشان توکن ساخته شده، در اکوسیستم اتریوم دیفای قفل شده‌اند.

این توکن می‌تواند کاربرد دیفای را در اتریوم تا حد زیادی افزایش دهد. چطور؟ امکان ارائه خدمات مالی غیرمتمرکز مبتنی بر توکن بیت کوین فراهم می‌شود. صرافی‌های غیر متمرکز مبتنی بر بیت کوین، مارکت پلیس‌های وام‌دهی، استخرهای نقدینگی و سایر مواردی که در دیفای وجود دارند، همگی می‌توانند به BTC تخصیص داده شوند. همچنین، موفقیت این توکن کوین می‌تواند مهاجرت انواع دیگر دارایی‌ها به شبکه اتریوم را ترغیب کند.

بیشتر پروژه‌ها هنوز در مراحل بسیار ابتدایی هستند و فناوری آنها جای زیادی برای پیشرفت دارد. با این وجود، مطمئناً تحولات مهیجی در این عرصه رخ خواهد داد.

حرف آخر

گفتیم که توکن بیت کوین چیست و چه انواع مختلفی از آن وجود دارد. عامل اصلی ساخت این توکن به عنوان توکن ERC-20 افزایش سودمندی شبکه بیت کوین است.

اگر اتریوم بتواند بخش قابل توجهی از تراکنش‌های شبکه بیت کوین را به خود اختصاص دهد، می‌تواند پیامدهای عمده‌ای برای آینده این دو شبکه به همراه داشته باشد. آیا فلیپنینگ (برتری ارزش بازار اتریوم نسبت به بیت کوین) واقع‌گرایانه است؟ چه بخشی از موجودی بیت کوین در آینده روی شبکه اتریوم مبادله خواهد شد؟ باید منتظر ماند و دید. با این حال، کل صنعت بلاکچین می‌تواند از ایجاد پلی بین این دو شبکه بزرگ ارز دیجیتال بهره‌مند شود.

نظر شما در مورد کاربردهای توکن بیت کوین روی شبکه اتریوم چیست؟ نظرات خود را در وب سایت و شبکه‌های اجتماعی کوین نیک با ما به اشتراک بگذارید.

ارز دیجیتال اتریوم در یک نگاه

«اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر فن آوری بلاک چین است که توسعه دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌های غیر متمرکز خود را با مقیاس پذیری بهتر از شبکه بلاکچین بیت کوین، روی آن پیاده سازی کنند.» اتریوم علاوه بر شبکه بلاکچین اش، یک توکن رمزارز داخلی شبکه اش را به نام «اتر» ارائه کرد. اتر را می‎توان سوخت برنامه‌های در حال اجرا بر معایب پلتفرم غیر متمرکز اتریوم روی پلتفرم اتریوم دانست. تمام تراکنش‎های موجود در سیستم اتریوم با‎ صرف مقدار مشخصی اتر انجام می‌شود. علاوه بر این، اتر می‌تواند به عنوان یک وسیله پرداخت داخلی یا مانند سایر ارزهای دیجیتالی برای تبادل پول مورد استفاده قرار گیرد.

اتریوم Ethereum در یک نگاه

• 🔵 کشور مبداء : روسیه ، آمریکا
• 🔵 برنامه توسعه : توسعه شبکه به نسل سوم و ارتقا مقیاس پذیری در اتریوم 2.0

• 🔵 پروتکل بلاکچین : EtHash روش استخراج اثبات کار یا تقریبا همان PoW بوده ولی قرار است در اتریوم 2 روش اثبات سهام PoS به زودی جایگزین شود
• 🔵 الگوریتم اجماع : «الگوریتم اثبات سهم» (Proofe o Stake)
• ⏱️ زمان تکمیل هر بلاک : ۱۴ ثانیه
• 🔵 تعداد تراکنش در هر ثانیه : اتریوم ۱ می‌تواند در حدود ۳۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند و اتریوم ۲ می‌تواند تا ۱۰۰ هزار تراکنش در ثانیه را پردازش کند
• 🔵 رده تکنولوژی بلاکچین : در حال حاضر نسل دوم و در حال ارتقا به نسل سوم در اتریوم 2
• 🔵 مقیاس پذیری : متوسط در حال ارتقا به درجه بالاتر
• 🔵 حریم خصوصی و امنیت : بالا , ضمنا توسط چندین توکن واسط پشتیبانی میگردد
• 🔵 کارمزد تراکنش : متغیر است (بستگی به شلوغی شبکه دارد)

• ⚒️ قابلیت استخراج : تا قبل از آگوست 2022 در اتریم 1 قابلیت استخراج داشت ولی پس از ارتقا به اتریوم 2 این قابلیت حذف شد.
• 🎁 قابلیت استیک : دارد

• 🔵 توکنومتری
  • 💰 حداکثر عرضه سکه : بدون محدودیت
  • 💰 سکه در گردش : 117,436,000 ETH
  • 🔥 برنامه توکن سوزی : دوره ای از محل کارمزدها و سوخت گس شبکه
  • 🔰 در مورد روش تقسیم توکن ها اطلاعاتی یافت نشد

  اطلاعات کامل توکنمیکس اتریوم
  💥 در این سایت می‌توانید اطلاعات بسیار سودمندی از جمله نرخ انتشار، تورم اتریوم و میزان کوین‌های سوزانده شده را در یک محیط گرافیکی جالب مشاهده کنید. نام این سایت یعنی Ultrasound برگفته از لقبی است که هواداران اتریوم و دیگر ارز‌های دیجیتال در مقابل طرفداران طلا به کار می‌برند. بدین معنی که اگر طلا با وجود منابع محدود یک دارایی sound (منطقی) است، ارزی همانند اتریوم در صورت نرخ انتشار منفی و به عبارتی تورم منفی یک دارایی Ultrasound (دارایی فوق منطقی) است.
  🗣 لازم به ذکر است که پس از به‌روزرسانی مرج اتریوم نرخ انتشار این ارز کاهش یافته است و در مقاطعی حتی منفی نیز شده است (یعنی میزان کوین‌های سوزانده شده بیش از کوین‌های تازه منتشر شده است). بر طبق اطلاعات این سایت نرخ تورم اتریوم در میانگین 7 روزه در حال حاضر منفی 0.23 درصد است. از دیگر بخش‌های جالب این سایت مقایسه اتریوم (به عنوان مثال مقایسه P/E) با دارایی‌های دیگر برای تبدیل به با ارزش ترین دارایی جهان است.
  🔮 واژه‌های توکنمیکس از تلفیق دو عبارت Token و Economics به معنای اقتصاد گرفته شده است.
  لینک سایت
  

  
  

  • 🔵 ویژگی­ های شبکه اتریوم
    • 🔹 غیر قابل تغییر بودن : واسطه‌ها و افراد ثالث نمی‌تواند هیچ تغییری در داده ها ایجاد کنند.
    • 🔹 تولید اتریوم سقف ندارد ضمن اینکه هر روزه و مرتبا مقادیر بالایی از آن برای کارمزد قراردادهای هوشمند و کارمزد تراکنش ها سوزانده میشود و تورم مثبت بالایی ندارد و حتی گاهی تورم منفی دارد.
    • 🔹 غیرقابل دستکاری و نفوذ بودن : برنامه‌ها بر اساس اجماع شبکه فعالیت می‌کنند. بنابراین امکان سانسور، نفوذ به شبکه یا حذف داده‌ها وجود ندارد.
    • 🔹 امنیت بالا : ایجاد امنیت، بدون یک نهاد مرکزی وجود دارد و تضمین شده است.
    • 🔹 همیشه فعال : برنامه‌ها هرگز متوقف نمی‌شوند و هیچ کس حتی دولتها هم ، قادر به جلوگیری از فعالیت آنها نیستند.
    • 🔹 هر خدمت متمرکزی که نیازمند سرور مرکزی باشد می‌تواند توسط اتریوم غیرمتمرکز شود. خدمات بزرگی مثل پرداخت‌ها، بیمه،‌ رای‌گیری ، وام دهی و وام گیری و بسیاری از خدماتی که اکنون توسط واسطه‌ها انجام می‌شوند، با بلاک چین تمرکز زدایی خواهند شد.
    • 🔹 اتریوم از مزایای لایه دوم در ارزهای زیر برای افزایش مقیاس پذیری و سرعت بهره میبرد:

    چون برنامه‌های غیر متمرکز در بلاک چین اجرا می‌شوند، در نتیجه از تمام ویژگی‌های بلاک چین نیز می‌توانند استفاده کنند. مثلا:

    • ✅ ارزش بالا به پشتوانه اعتماد جهانی
    • ✅ دارای بلاکچین اختصاصی در حال گسترش به نسخه 2
    • ✅ دارای توکن های متعدد زیر مجموعه
    • ✅ اکوسیستم بزرگ و جا افتاده توسعه دهندگان، کاربران و مشاغل
    • ✅ غول های فناوری عاشق اتریوم اند. (مایکروسافت ، HSBC T Barclays)
    • ✅ اتریوم محبوب ترین ابزار برنامه نویسی با مجموعه عظیمی از برنامه های مختلف غیرمتمرکز در زمینه های مختلف را دارد.

    

    • معایب ارز دیجیتال
      • 🔴 مقیاس پذیری پایین در اتریوم 1 و هزینه زیاد کارمزد تراکنش ها و گس قراردادهای هوشمند
      • 🔴 پروژه های دیفای تحت بلاکچین اتریوم مشکلات امنیتی دارند که نیاز به بازنگری در پروتکل وجود دارد و صرافی ها را محدود میکند

      

      • آدرس قرارداد هوشمند در شبکه بلاکچین های مختلف:
        • آدرس اتریومی توکن : -
        • آدرس BNB اسمارت چین : 0x2170ed0880ac9a755fd29b2688956bd959f933f8
        • آدرس پالــــی گــان : -
        • آدرس HECO هـــکو : 0x64ff637fb478863b7468bc97d30a5bf3a428a1fd
        • آدرس شبکه NEAR نیر : aurora
        • آدرس شبکه اولنــچ : 0xf20d962a6c8f70c731bd838a3a388d7d48fa6e15
        • آدرس شبکه سولانا : 2FPyTwcZLUg1MDrwsyoP4D6s1tM7hAkHYRjkNb5w6Pxk
        • آدرس آربیتــــــــروم : -
        • آدرس شبکه توموچین: 0x2eaa73bd0db20c64f53febea7b5f5e5bccc7fb8b
        • آدرس دشبکه سورا : 0x0200070000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
        • آدرس RSK شبکه : 0x1D931Bf8656d795E50eF6D639562C5bD8Ac2B78f
        • آدرس شبکه VELAS ولاس : 0x85219708c49aa701871ad330a94ea0f41dff24ca
        • آدرس KLAYTN کلیتن : 0x34d21b1e550d73cee41151c77f3c73359527a396

        اتریوم چیست؟

        

        امیر شاملویی

        • اشتراک‌گذاری

        

        به زبان ساده اتریوم پلتفرمی است که بر اساس بلاک چین کار می‌کند. این رمزارز باز و غیرمتمرکز نیز هست. اتریوم از نظر ارزش بازار، دومین ارز دیجیتال معتبر در دنیا است.

        حدود یک سالی است که «ارزهای دیجیتال» بسیار معروف شده‌اند و بسیاری از افراد در مورد سرمایه‌گذاری در آنها سوال می‌کنند. معروفترین این ارزها بیت کوین و اتریوم است. این ارزها مفهومی تقریبا جدید هستند و بسیاری از سرمایه‌گذاران دانش زیادی در خصوص در آنها ندارند. در ادامه به معرفی ارز دیجیتال اتریوم و ویژگی‌های مربوط به آن می‌پردازیم و شما را با مفاهیم بنیادی این ارزها آشنا می‌کنیم.

        

        اتریوم چیست؟

        به زبان ساده اتریوم پلتفرمی است که بر اساس بلاک چین کار می‌کند. این رمزارز باز و غیرمتمرکز نیز هست. اتریوم از نظر ارزش بازار، دومین ارز دیجیتال معتبر در دنیا است. اتریوم از جمله ارزهای دیجیتال محبوب در بازار محسوب می‌شود و در سال‌های اخیر استقبال خوبی از آن به عمل آمده است. نام اتریوم برگرفته از کلمه «اتر» است که در فیزیک به محیطی گفته می‌شود که در جهان وجود دارد و به نور امکان عبور می‌دهد. در واقع، سازنده اتریوم قصد داشته پلتفرم این ارز دیجیتال محیطی زیربنایی باشد که اپلیکیشن‌ها بتوانند روی آن اجرا شوند.

        تاریخچه اتریوم

        تاریخچه پیدایش ایده اتریوم به سال 2013 بازمی‌گردد. ایده این ارز دیجیتال معتبر را شخصی به نام ویتالیک بوترین مطرح کرد. وی معتقد بود بیت کوین مشکلاتی دارد و به همین دلیل به معرفی اتریوم پرداخت. او در سال 2014 دست به جمع‌آوری سرمایه برای پیاده‌سازی این ارز دیجیتال زد. بالاخره، در 30 جولای 2015 اتریوم پدیدار شد. این ارز از آن به بعد رشد خوبی را شاهد بوده است. اتریوم در اواخر سال 2016 حدودا 8 دلار قیمت داشت اما قیمت آن در سپتامبر 2021 (یعنی کمتر از 5 سال بعد) به 3470 دلار رسیده است، یعنی بیش از 400 برابر. البته این ارز دیجیتال چهار ماه قبل به سقف تاریخی خود یعنی 4379 دلار نیز رسیده بود.

        هدف اتریوم چیست؟

        حالا که با اتریوم و تاریخچه آن آشنا شدیم خوب است بدانیم هدف از این ارز دیجیتال چیست. برخی از صاحب نظران می‌گویند دلیل وجود این ارز دیجیتال آن است که نیاز ما به نهادهایی مانند بانک و شرکت‌ها را از میان ببرد. گسترش این پلتفرم‌ها می‌تواند ارزها را بدون واسطه انتقال دهد و تاثیرات زیادی برای مبادلات خواهد داشت. علاوه بر این، پلتفرم اتریوم محیطی برای غیرمتمرکز کردن فرآیندهای دیگر نیز محسوب می‎شود.

        شباهت‌های اتریوم و بیت کوین

        مهمترین شباهت بیت کوین و اتریوم این است که هر دو ارز دیجیتال به شمار می‌روند. به این ترتیب، بسیاری از چیزهایی که به طور کلی برای یک ارز دیجیتال و نقل و انتقال مالی مطرح و مهم شمرده می‌شود، میان آن دو مشترک است. به زبان ساده هر دو آنها در دسته ارزهای دیجیتال قرار می‌گیرند. البته تفاوت‌هایی هم بین این دو، وجود دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

        

        تفاوت‌های اتریوم و بیت کوین

        اتریوم و بیت کوین تفاوت‌هایی با هم دارند. بیت کوین عموما به این درد می‌خورد که ارز مجازی را ذخیره کنید. در واقع بیت کوین به عنوان ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد اما اتریوم علاوه بر این که می‌تواند به عنوان ارز دیجیتال استفاده شود، شبکه غیرمتمرکزی دارد که امکان ساخت اپلیکیشن و برخی تراکنش‌ها را فراهم می‌سازد.

        علاوه بر این، در شبکه اتریوم تراکنش‌ها سریع‌تر انجام می‌گیرد. در شبکه بیت کوین تایید هر بلاک جدید 10 دقیقه طول می‌کشد در حالی که این کار در اتریوم تنها 12 ثانیه به طول می‌انجامد.

        تفاوت سوم بیت کوین و اتریوم این است که حداکثر تعداد کوین برای بیت کوین 21 میلیون واحد است اما در مورد اتر محدودیتی برای کوین‌ها وجود ندارد. این کار باعث می‌شود نوعی سازوکار برای جلوگیری از تورم در بیت کوین وجود داشته باشد اما در اتریوم این طور نیست.

        سایر تفاوت‌های بیت کوین و اتریوم

        تفاوت‌های دیگری نیز برای بیت کوین و اتریوم وجود دارند که از جمله آنها می‌توان به هویت سازنده آن اشاره کرد. سازنده بیت کوین همچنان نامشخص است اما سازنده اتریوم مشخص است. مدل اقتصادی بیت کوین و اتریوم نیز متفاوت است. در بیت کوین بلاک‌های پاداش هر چهار سال یک بار تقسیم می‌گردد در حالی که این کار در اتریوم هر ساله انجام می‌شود. در نهایت می‌توان گفت زبان برنامه‌نویسی این دو و نحوه استخراج آنها نیز تفاوت دارد.

        کاربردهای اتریوم

        اتریوم علاوه بر ارز دیجیتال بودن کاربردهای فراوانی دارد. یکی از این کاربردها در قرارداد هوشمند و دَپ است. قرارداد هوشمند به بیان ساده برنامه‌ای رایانه‌ای یا پروتکل تراکنش است که بر اساس بندهای قراردادی کارهایی را اجرا کرده یا آنها را کنترل یا مستندسازی می‌نماید. از طرف دیگر، دپ یا اپلیکیشن غیرمتمرکز، اپلیکیشنی رایانه‌ای است که روی یک سیستم رایانه‌ای توزیع‌شده کار می‌کند. از جمله کاربردهای دیگر اتریوم دیفای (DeFi) است. کاری که دیفای می‌کند آن است که ابزارهای مالی سنتی در محیطی غیرمتمرکز فراهم شوند. در این محیط دولت‌ها و شرکت‌ها کنترلی ندارند.

        ماشین مجازی اتریوم یکی دیگر از کاربردهای اتریوم است که امکان تعامل افراد را با قراردادهای هوشمند می‌دهد. آخرین کاربرد اتریوم نیز در بحث دائو (DAO) است. دائو یا سازمان غیرمتمرکز مستقل، سازمانی است که از سوی قوانین موجود در کدهای رایانه‌ای شفاف نشان داده می‌شود. این سازمان غیرمتمرکز است و توسط اعضای سازمان کنترل می‌گردد.

        معایب اتریوم

        در خصوص اتریوم چند عیب هم می‌توان ذکر کرد. یکی از این موارد افزایش هزینه‌های مربوط به کارمزد است. با بالا رفتن محبوبیت اتریوم، هزینه‌های مربوط به کارمزد آن افزایش پیدا کرده است. دومین عیب آن نداشتن سقف برای حداکثر کوین‌های قابل ایجاد شدن است. به این ترتیب، اتریوم امکان تورم بالقوه را دارد. سومین عیبی که در مورد اتریوم می‌توان اشاره کرد، سخت بودن یادگیری گذار به شبکه غیرمتمرکز و مساله موجود در مورد برنامه‌نویسی آن است. چهارمین و آخرین عیب اتریوم نیز آینده نامعلوم آن به شمار می‌آید. اتریوم در حال بهبود مداوم است و بروزرسانی می‌شود، با این حال، به روز شدن می‌‎تواند نااطمینانی‌هایی برای اپلیکیشن‌های فعال و معاملات فعلی روی آن ایجاد کند.

        

        اتر چیست؟

        همان طور که قبلا گفتیم، در بلاک چین بیت کوین فقط یک نرم‌افزار است که قابلیت اجرا دارد اما در اتریوم نرم‌افزارهای زیادی اجرا می‌شوند. به ارز دیجیتال سیستم بلاک چین اتریوم که ماینرها برای استخراج آن فعالیت می‌کنند، اتر گفته می‌شود. در واقع، اتر همان ارز دیجیتالی است که به منظور پرداخت هزینه تراکنش‌های نرم‌افزاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

        کیف پول اتریوم چیست و چه انواعی دارد؟

        کیف پول اتریوم انواع مختلفی دارد. پیش از این که انتخاب کیف پول (وَلِت) مورد نظر خود باید بدانید چه نوع کیفی می‌خواهید: ولت سخت‌افزاری یا ولت آنلاین، موبایل یا دسکتاپ. هر یک از این کیف پول‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارد. ولت سخت‌افزاری امن‌ترین گزینه است اما قیمت آن بالا است و دسترسی به آن هم دشوارتر است. در این کیف پول، کلیدهای خصوصی به صورت آفلاین نگه داشته می‌شوند.

        ولت دسکتاپ نوع دیگری از ولت‌ها است که کلیدهای خصوصی دسترسی به کیف پول حاوی ارزهای دیجیتالی شما را در هارد شما نگه می‌دارد.

        کیف پول آنلاین هم ولتی است که با ایجاد نام کاربری و یک کلمه عبور اجازه دسترسی به ارزهای دیجیتال شما را روی سرورها فراهم می‌کند. البته این گزینه امنیت چندان بالایی ندارد.

        ولت موبایل اتریوم نیز از جمله کیف پول‌های دیگر است که مزایایی مانند رایگان بودن، راه‌اندازی و دسترسی آسان دارد و معایب آن امنیت پایین‌تر و امکانات محدودتر آن هستند.

        علاوه بر گزینه‌های بالا یک کیف پول دیگر نیز وجود دارد که به آن ولت کاغذی می‌گویند. در این ولت، کلیدهای خصوصی دسترسی به ارزهای دیجیتال روی قطعه‌ای کاغذ چاپ شده و دارای کد QR است. به دلیل ماهیت فیزیکی این کیف پول و عدم دسترسی به اینترنت هک آن ممکن نیست اما باید برای ساخت آن از سرورهای معتبر استفاده کرد تا کلید خصوصی در خلال این کار سرقت نشود.

        چگونه اتریوم استخراج کنیم؟

        برای به دست آوردن اتریوم چند راه وجود دارد. یکی از این راه‌ها خرید و معامله در پلتفرم‌های صرافی آنلاین است. راه دیگری که برای کسب اتریوم وجود دارد، استخراج است. به طور کلی استخراج اتریوم از دو راه ممکن است. یکی از این راه‌ها استفاده از کارت‌های گرافیک (GPU) است. در این روش با استفاده از مجموعه‌ای از کارت‌های گرافیک که به اصطلاح ریگ (rig) شده‌اند، عملیات استخراج انجام می‌شود. روش دوم استخراج اتریوم استفاده از ASIC است. در این روش ASICها به دستگاه‌هایی گفته می‌شود که مخصوص ماین کردن اتریوم ساخته شده‌اند.

        در روش ریگ کردن به برخی موارد از جمله منبع تغذیه، رم، مادربرد، CPU، هارد و در نهایت کارت گرافیک نیاز داریم. اگر بخواهیم اتریوم استخراج کنیم شبیه یک سیستم کامپیوتری آنها را سرهم‌بندی می‌کنیم، البته تعداد کارت گرافیک‌ها معمولا در این سیستم بیشتر است و از فن‌های خنک‌کننده نیز استفاده می‌شود. استخراج اتریوم با استفاده از رایانه خانگی نیز امکان‌پذیر است ولی باید کارت گرافیک شما قابلیت این کار را داشته باشد و شرایط خنک کردن آن را نیز فراهم نمایید.

        به زبان ساده اتریوم پلتفرمی است که بر اساس بلاک چین کار می‌کند. این رمزارز باز و غیرمتمرکز نیز هست. اتریوم از نظر ارزش بازار، دومین ارز دیجیتال معتبر در دنیا است.

        تاریخچه پیدایش ایده اتریوم به سال 2013 بازمی‌گردد. ایده این ارز دیجیتال معتبر را شخصی به نام ویتالیک بوترین مطرح کرد. وی معتقد بود بیت کوین مشکلاتی دارد و به همین دلیل به معرفی اتریوم پرداخت.

        کارمرزد بالا و هزینه‌های مربوط به آن، نبود سقف مشخص برای تولید این رمزارز و داشتن ایراداتی در شبکه‌های غیر متمرکز از معایب اتریوم به حساب می‌آید.

        برنامه غیرمتمرکز dApp چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

        

        بلاک چین دیگر فقط برای ارزهای دیجیتال نیست. این فناوری جدید منجر به ظهور DApps یا برنامه‌های غیرمتمرکز شده است که برنامه‌هایی هستند که روی بلاک چین ذخیره می‌شوند. مشابه برنامه‌های کاربردی وب، DApps خدمات خاصی را به کاربر ارائه می دهد، اما برنامه با استفاده از بلاک چین عمل می کند، نه یک سرور سنتی. در ادامه به توضیح مفهوم برنامه غیرمتمرکز و مزایا و کارکرد آن خواهیم پرداخت.

        • 1 برنامه غیرمتمرکز dApp چیست؟
        • 2 برنامه‌ غیرمتمرکز یا dApp چگونه کار می‌کند؟
        • 3 مزایای برنامه‌های غیرمتمرکز
        • 4 معایب برنامه‌های غیرمتمرکز
        • 5 نمونه‌هایی از dApps چیست؟
        • 6 برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم چیست؟
        • 7 تفاوت بین یک برنامه متمرکز و غیر متمرکز چیست؟
        • 8 سخن پایانی

        برنامه غیرمتمرکز dApp چیست؟

        برنامه غیرمتمرکز (dApp) نوعی برنامه نرم افزاری منبع باز توزیع شده است که در شبکه بلاک چین همتا به همتا (P2P) به جای یک رایانه اجرا می‌شود. DAppها به طور مشهودی شبیه سایر برنامه‌های نرم افزاری هستند که در یک وب سایت یا دستگاه تلفن همراه اما از طریق P2P پشتیبانی می شوند.

        ماهیت غیرمتمرکز dApps به این معنی است که زمانی که یک توسعه‌دهنده پایگاه کد dApp را منتشر کرد، دیگران می‌توانند روی آن بسازند. این برنامه از کنترل یک فرد واحد آزاد است و متکی به شخص نیست. یک dApp برای ایجاد انواع برنامه‌ها، از جمله برنامه‌های مالی غیرمتمرکز، مرور وب، بازی‌ها و رسانه‌های اجتماعی توسعه یافته است.

        DApp ها بر روی یک شبکه غیرمتمرکز ساخته شده‌اند که توسط یک دفتر کل توزیع شده بلاک چین پشتیبانی می شود. استفاده از بلاک چین، dApp را قادر می سازد تا داده‌ها را از طریق شبکه‌های توزیع شده پردازش کند و تراکنش‌ها را اجرا کند. dApp ها نیز اغلب با استفاده از پلتفرم اتریوم ساخته می شوند.

        فناوری‌های دفتر کل توزیع شده مانند بلاک چین اتریوم به محبوبیت dApps کمک کرده است. مزیت اصلی dApp ها این است که همیشه در دسترس هستند و یک نقطه شکست ندارند.

        

        برنامه‌ غیرمتمرکز یا dApp چگونه کار می‌کند؟

        برنامه‌های غیرمتمرکز دارای سه ویژگی مشترک و ویژگی‌های کلیدی زیر هستند:

        • برنامه‌ها متن باز هستند. همه تغییرات مورد نیاز با اجماع اکثریت کاربران تصمیم گیری می شود. این مستلزم آن است که پایگاه کد برای ارزیابی در دسترس همه کاربران باشد.
        • آنها ذخیره‌سازی غیرمتمرکز را فراهم می کنند. داده‌ها در بلوک‌های غیرمتمرکز ذخیره می شوند.
        • آن‌ها بلوک‌های غیرمتمرکز رمزنگاری شده را ارائه می‌دهند که اعتبار و صحت آنها ثابت شده است.

        برنامه‌ها هم در یک سیستم بلاک چین ذخیره و اجرا می شوند و معمولاً از اتریوم استفاده می کنند. این برنامه با استفاده از توکن‌های رمزنگاری که برای دسترسی به برنامه مورد نیاز است، تأیید می شود.

        DApp ها شبیه برنامه‌های معمولی هستند، زیرا از همان کد فرانت هستند که برای ارائه یک صفحه وب استفاده می‌کنند. اما کد بک‌اند dApp متفاوت است، زیرا روی یک شبکه غیرمتمرکز P2P اجرا می‌شود. این همان چیزی است که dApps را از کنترل یک مرجع آزاد می‌کند.

        در حالی که یک برنامه سنتی توسط سرورها و پایگاه داده متمرکز پشتیبانی می‌شود، یک برنامه غیرمتمرکز توسط یک قرارداد هوشمند که در یک بلاک چین ذخیره می شود پشتیبانی میگردد. اتریوم محبوب‌ترین بلاک چین برای اجرای قراردادهای هوشمند است. قراردادهای هوشمند قوانین تعریف شده در کد را اجرا می کنند و معاملات را واسطه می کنند. از آنجایی که یک قرارداد هوشمند فقط شامل قسمت پشتیبان است و اغلب فقط بخش کوچکی از کل dApp است، ایجاد یک برنامه غیرمتمرکز در یک سیستم قرارداد هوشمند مستلزم ترکیب چندین قرارداد هوشمند و استفاده از سیستم‌های شخص ثالث برای قسمت جلویی است.

        بلاک چین که یک قرارداد هوشمند بر روی آن اجرا می‌شود، دفتری از سوابق داده است که در بلوک‌ها ذخیره می‌شود و این ذخیره‌سازی برخلاف ذخیره‌سازی در یک مکان مرکزی است. بلوک‌های داده در مکان‌های توزیع شده پراکنده می مانند. همه بلوک‌های داده با اعتبار رمزنگاری مرتبط و کنترل می‌شوند.

        همه dApp ها روی مرورگرهای وب استاندارد کار نمی کنند. برخی ممکن است فقط در وب سایت هایی با کد سفارشی برای باز کردن آن برنامه خاص کار کنند.

        

        مزایای برنامه‌های غیرمتمرکز

        برنامه های غیرمتمرکز مزایای زیر را ارائه می دهند:

        تحمل خطا: اگر یک گره واحد در شبکه همچنان کار می کند، یک شبکه غیرمتمرکز می تواند در دسترس بماند، اگرچه ممکن است عملکرد به شدت کاهش یابد. از آنجایی که هیچ شبکه متمرکزی وجود ندارد، یک هکر به احتمال زیاد نمی تواند به شبکه ای از گره‌ها برای از بین بردن dApp حمله کند.

        یکپارچگی داده: داده‌های ذخیره‌شده در بلاک چین تغییرناپذیر و ایمن هستند زیرا الگوریتم‌های اجماع بلاک چین اطمینان می‌دهند که داده‌های ذخیره‌شده در بلاک چین در برابر تغییر مقاوم هستند.

        پلت فرم انعطاف پذیر: بلاک چین اتریوم به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا توسعه سریع dApps را برای صنایع مختلف امکان پذیر کند.

        حریم خصوصی کاربر: کاربران برای استفاده از قابلیت های خاص برنامه نیازی به ارسال اطلاعات شخصی خود به dApps ندارند.

        معایب برنامه‌های غیرمتمرکز

        برنامه‌های غیرمتمرکز نیز دارای نقاط ضعف زیر هستند:

        نگهداری: نگهداری، اشکال‌زدایی و به‌روزرسانی DApp‌ها دشوار است، زیرا همه رفع‌ها به توافق همه همتایان در شبکه مبتنی بر بلاک چین نیاز دارند.

        مقیاس کردن سخت: مقیاس شبکه‌های غیرمتمرکز سخت‌تر از شبکه‌های متمرکز است.

        تراکم شبکه: اگر یک dApp از منابع زیادی استفاده کند، از کل شبکه نسخه پشتیبان تهیه می کند.

        تجربه ی کاربر: از آنجایی که dApps مانند برنامه‌های متمرکز عمل نمی کند، ممکن است ایجاد یک تجربه کاربر پسند برای کاربران نهایی برای توسعه دهندگان دشوارتر باشد. کاربران برای ورود به سیستم به یک کلید عمومی و خصوصی در مقابل نام کاربری و رمز عبور نیاز دارند.

        نمونه‌هایی از dApps چیست؟

        اگرچه هزاران برنامه غیرمتمرکز در حال استفاده و توسعه هستند، اما سه نمونه از dApp ها عبارتند از Chainlink، TraceDonate و Minds .

        Chainlink یک نرم‌افزار میان‌افزار است که ورودی‌ها، خروجی‌ها و محاسبات ضد دستکاری را برای شبکه‌های اوراکل فراهم می‌کند. گوگل در حال آزمایش آن برای یک انبار داده BigQuery PaaS است.

        TraceDonate خدماتی است که خیریه‌ها و اهداکنندگان را به ذینفعان متصل می‌کند و هدف آن ایجاد اعتماد است که کمک‌های اهدایی به افراد نیازمند برسد. وجوه در یک کیف پول دیجیتالی نگهداری می‌شود و به اهداکننده امکان می‌دهد نحوه خرج کردن کمک مالی را پیگیری کند.

        Minds یک پلت فرم رسانه اجتماعی مبتنی بر dApp است که بر روی کد منبع باز اجرا می شود و می تواند تمام معایب پلتفرم غیر متمرکز اتریوم داده های شخصی ارسال شده توسط کاربران خود را رمزگذاری کند.

        برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم چیست؟

        اینها برنامه‌های غیرمتمرکزی هستند که با استفاده از پلتفرم اتریوم تولید و توسعه می‌یابند. اتریوم dApps از قراردادهای هوشمند برای خود استفاده می کند. آنها در شبکه اتریوم مستقر هستند و از بلاک چین پلتفرم برای ذخیره سازی داده ها استفاده می کنند.

        

        تفاوت بین یک برنامه متمرکز و غیر متمرکز چیست؟

        یک برنامه متمرکز متعلق به یک شرکت واحد است. نرم افزار کاربردی برای یک برنامه متمرکز بر روی یک یا چند سرور تحت کنترل شرکت قرار دارد. به عنوان یک کاربر، با دانلود یک نسخه از برنامه و سپس ارسال و دریافت داده‌ها از سرور شرکت، با برنامه تعامل خواهید داشت.

        یک برنامه غیرمتمرکز (همچنین به عنوان dApp یا dapp شناخته می شود) روی یک بلاک چین یا شبکه همتا به همتا از رایانه‌ها کار می کند. کاربران را قادر می سازد تا در معاملات مستقیم با یکدیگر به جای اتکا به یک مرجع مرکزی شرکت کنند. کاربر dApp مقداری ارز دیجیتال برای دانلود و استفاده از کد منبع برنامه به توسعه‌دهنده پرداخت می کند. کد منبع به عنوان یک قرارداد هوشمند شناخته می شود که به کاربران اجازه می دهد بدون افشای اطلاعات شخصی تراکنش‌ها را انجام دهند.

        سخن پایانی

        یک برنامه غیرمتمرکز (dapp) برنامه‌ای است که بر روی یک شبکه غیرمتمرکز ساخته شده است که یک قرارداد هوشمند و یک رابط کاربری frontend را ترکیب می کند. در اتریوم، قراردادهای هوشمند مانند API های باز در دسترس و شفاف هستند. بنابراین dapp شما حتی می تواند قرارداد هوشمندی را که شخص دیگری نوشته است شامل شود.

        عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز (IDO) چیست؟

        

        عرضه اولیه رمزارزها فرصتی هیجان‌انگیز برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. تعداد زیادی از توکن‌هایی که امروزه ارزش بسیار زیادی دارند، در زمان عرضه قیمت اندکی داشتند. به همین دلیل بسیاری از سرمایه‌گذاران به دنبال شکار فرصت‌های بازار و خرید توکن در عرضه اولیه هستند؛ البته که احتمال کلاهبرداری و تحمیل خسارت‌های مالی نیز وجود دارد. عرضه اولیه ها انواع مختلفی دارند که یکی از آنها عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است. عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا IDO یکی از جذاب‌ترین رویدادهای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است که در این مقاله به آن می‌پردازیم.

        عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز چیست؟

        عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یا Initial DEX Offering به رویدادی گفته می‌شود که دارایی‌های متقاضیان مشارکت در پروژه، درون استخرهای نقدینگی بلوکه می‌شود و در ازای آن توکن‌هایی به آنها تعلق می‌گیرد. این رویداد در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) انجام می‌شود. عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز را به اختصار IDO می‌نامند.

        

        فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز مدتی است که در بین صرافی‌های رمزارزی رایج است و یکی از بهترین روش‌ها برای توزیع توکن‌های پروژه‌های تازه‌تأسیس محسوب می‌شود. البته جزییات این رویداد همچنان در حال تکمیل است و احتمالاً در آینده شاهد تغییراتی در فرآیند توزیع و احراز هویت کاربران باشیم. عرضه اولیه فارمینگ یا IFO یکی از انواع IDO است که در ماه‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است.

        برای شرکت در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز می‌توانید از کیف پول متامسک (MetaMask) استفاده کنید. قبل از خرید توکن و ارائه نقدینگی، تحقیقات لازم را پیرامون اصالت و ارزش پروژه به طور کامل انجام دهید. همچنین برای این کار به صرافی‌های معتبر مراجعه کنید. البته صرافی‌های معتبر نیز مسئولیتی در قبال آینده پروژه‌های عرضه شده در فرآیند IDO ندارند.

        عرضه اولیه توکن چیست؟

        عرضه توکن (Token Offering) یک روش جمع‌آوری سرمایه برای پروژه‌های تازه‌تأسیس یا استارت‌آپ است. الگوهای زیادی برای توزیع رمزارزهای چنین پروژه‌هایی وجود دارد. عرضه اولیه پلتفرم رسمی و متمرکز (IEO)، عرضه توسط پلتفرم‌های خصوصی (STO) یا عرضه اولیه رمزارز (ICO) از جمله روش‌های ارائه دارایی‌های جدید در بازارهای مالی است. ایده‌های مختلفی پشت خرید چنین توکن‌هایی وجود دارد. خرید و فروش فوری، سرمایه‌گذاری بلندمدت، مشارکت در مکانیزم حاکمیتی و … از جمله مقاصد سرمایه‌گذاران برای خرید رمزارزهای تازه عرضه شده است.

        چگونگی عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

        

        پروژه‌های رمزنگاری توکن‌های خود را در اختیار صرافی‌های غیرمتمرکز قرار می‌دهند. کاربران نیز سرمایه خود را در پلتفرم مورد نظر بلوکه می‌کنند و در نهایت صرافی توکن‌ها را با توجه به حجم تقاضا و میزان عرضه بین سرمایه‌گذاران توزیع می‌کند. چند روش رایج برای این کار وجود دارد.

        روش اول: پروژه ارائه‌شده پس از بررسی‌های مختصری توسط صرافی پذیرفته می‌شود و توکن با قیمت ثابت لیست خواهد شد. کاربران دارایی خود را بلوکه می‌کنند و پس از مدتی توکن از طریق رویداد TGE به کیف پول کاربران ارسال خواهد شد.

        روش دوم: برخی صرافی‌ها لیستی از سرمایه‌گذاران واجد شرایط دریافت توکن‌های عرضه اولیه ایجاد می‌کنند. کاربران برای پیوستن به این لیست باید اقدامات مختلفی مثل بازاریابی انجام دهند.

        روش سوم: بخشی از مبالغ دریافت‌شده از کاربران به استخرهای نقدینگی تعلق می‌یابد و بخشی دیگر در اختیار تیم توسعه قرار می‌گیرد. نقدینگی برای مدت معینی قفل می‌شود و توکن پس از رویداد TGE در دسترس خریداران قرار خواهد گرفت.

        روش چهارم: در حین TGE توکن‌ها به خریداران منتقل و استخرهای نقدینگی نیز برای معامله باز می‌شود.

        عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز چه تغییراتی خواهد کرد؟

        

        دائماً فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز بهبود پیدا می‌کند. برای مثال فرآیند IFO (Initial Farm Offering) یک روش جدید و اصلاح‌شده برای عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است. در این فرآیند سرمایه‌گذاران به جای دارایی بلوکه‌شده باید سهامی در استخرهای نقدینگی داشته باشند؛ استخرهایی که با جفت‌ارزهایی مربوط به پروژه و صرافی ایجاد شده‌اند. صرافی پنکیک سواپ (PancakeSwap) یکی از پیشتازان برگزاری چنین رویدادهایی است. از دیگر اصلاحات احتمالی نیز می‌توان به اجباری شدن فرآیند احراز هویت (KYC) برای شرکت‌کنندگان اشاره کرد.

        مزایای IDO

        اولین مزیت عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز سرمایه‌گذاری آسان است. به کمک IDO نیازی نیست برای خرید توکن‌ها مستقیماً به پلتفرم پروژه مراجعه کنید. مزیت دوم، بلوکه شدن دارایی‌ها برای ایجاد نقدینگی در صرافی است. این کار به پایداری قیمت توکن و کاهش احتمال ورشکستگی زودهنگام پروژه کمک می‌کند.

        از دیگر مزیت‌ها می‌توان به عدم نیاز به ثبت‌نام و احراز هویت اشاره کرد. از طرفی عرضه توکن‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز آسان است و خبری از سخت‌گیری‌های پلتفرم‌های متمرکز و رسمی نخواهد بود. بنابراین پروژه‌های کوچک نیز شانس خودنمایی خواهند داشت. در نهایت باید گفت IDOها معمولاً تدابیری برای جلوگیری از تسلط نهنگ‌ها به کار می‌بندند (مثل محدودیت در حجم خرید) تا در همان ابتدا سرمایه‌گذاران کلان به بازار مسلط نشوند.

        معایب IDO

        اولین نقطه ضعف، امکان بروز پولشویی، فرارهای مالیاتی و جرایم مالی است. فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز نیازی به احراز هویت ندارد و همین مسئله می‌تواند گاهی چالش‌آفرین باشد. همچنین جزییات پروژه‌های شرکت‌کننده در IDO نسبت به IEO کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرد.

        تفاوت بین IDO، IEO و ICO چیست؟

        

        برای شناسایی IDO می‌توانید به پلتفرم یا وب‌سایت رسمی پروژه مراجعه کنید یا در شبکه‌های اجتماعی از جزییات عرضه اولیه آگاه شوید. همچنین DEXها فهرستی از رویدادهای IDO آتی ارائه می‌دهند. برای شناخت بیشتر پروژه نیز می‌توانید از وب‌سایت CoinMarketCap کمک بگیرید. به طور کل در فرآیند IDO تحقیقات کمتری پیرامون اصالت پروژه توسط نهاد عرضه‌کننده صورت می‌گیرد و خبری از وثیقه‌های مالی نیست.

        چگونه در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز شرکت کنیم؟

        

        برای شرکت در فرآیند عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز کافی است کیف پول خود را به صرافی مورد نظر متصل و مقداری ارز دیجیتال خریداری کنید. دقت داشته باشید برای پرداخت هزینه خرید توکن‌ها باید رمزارزهای مشخصی (معمولاً مطابق با جفت‌ارزهای استخر نقدینگی) در کیف پول خود داشته باشید. سپس وارد بخش IDO DApp در کیف پول خود شوید.

        دستورالعمل‌های بلوکه کردن دارایی همیشه یکسان نیست. زمان انتقال توکن‌ها به کیف پول نیز ممکن است متفاوت باشد. در برخی موارد نیز امکان عدم انتقال توکن وجود دارد. پس حتماً جزییات مربوط به قوانین IDO را به دقت بخوانید.

        چگونه در IDO مراقبت سرمایه خود باشیم

        به آدرس‌های اینترنتی و لینک‌ها توجه کنید. کلاهبرداران از لینک‌ها و صفحات جعلی برای فریب کاربران در زمان شرکت در IDO استفاده می‌کنند.

        برای شرکت در IDO حتماً به صرافی‌های غیرمتمرکز شناخته‌شده و معتبر مراجعه کنید. بسیاری از صرافی‌های مشهور مانند پنکیک سواپ و بیکری سواپ (BakerySwap) به طور مرتب رویدادهای IDO را برگزار می‌کنند.

        حتماً در مورد پروژه مورد نظر تحقیقات کافی انجام دهید. شناخت تیم توسعه پروژه، نحوه انتقال وجوه جمع‌آوری شده، سوابق کاری و پروژه‌های مشابه و … می‌تواند به شما در راستی‌آزمایی ارزش توکن کمک کند.

        شرایط و ضوابط IDO را بررسی کنید. مدت زمان بلوکه شدن دارایی، حداقل و حداکثر مقدار خرید، کارمزدها، رمزارز مورد نیاز برای خرید توکن و … از جمله موضوعات مهم در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز است.

        مقداری از سرمایه خود را به عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز اختصاص دهید که توانایی از دست دادن آن را دارید. توکن‌های IDO به نوسان‌های شدید شهرت دارند. احتمال شکست کامل یک پروژه در هفته اول بسیار زیاد است. البته که احتمال رشدهای خارق‌العاده نیز وجود دارد اما IDO یکی از پرریسک‌ترین بخش‌های کریپتوکارنسی است؛ پس با احتیاط در این جهان گام بردارید.

        صرافی‌های پرطرفدار IDO

        برای شناخت صرافی‌های غیرمتمرکز ارائه‌کننده رویداد IDO می‌توانید به وب‌سایت CoinGecko مراجعه کنید. هر صرافی توکن‌های مشخصی را عرضه می‌کند. صرافی‌های غیرمتمرکز در این بخش رقابتی شدید با یکدیگر دارند. با این حال عرضه توکن در یک صرافی شناخته‌شده به معنای معتبر بودن پروژه نیست. از طرفی صرافی‌هایی که حجم معاملات بالاتری دارند لزوماً معتبرترین پلتفرم‌ها نیستند.

        خلاصه مطلب

        عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز یکی از روش‌های پرطرفدار برای سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال است. از طرفی پروژه‌ها و استارت‌آپ‌ها نیز به کمک IDO می‌توانند به راحتی سرمایه‌ای قابل‌توجه برای توسعه و تحقق اهداف خود به دست آورند. فرصت‌های سرمایه‌گذاری بسیار مهمی در عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز وجود دارد. همچنین کلاهبرداری‌های زیادی هم از همین طریق صورت گرفته است. حضور آگاهانه، منطقی و پیوسته در IDOها می‌تواند شما را ثروتمند کند؛ به شرطی که اسیر تله‌های این بازار نشوید.