ارز فیات چگونه کار می کند؟

ارز BUSD چیست و چگونه در بحرانی‌ترین شرایط بازار کاربرد دارد؟

ارز busd چیست – ارز BUSD یکی از استیبل کوین‌های مطرح بازار ارزهای دیجیتال است که از سوی صرافی بایننس ارائه‌شده است. استیبل کوین‌ها دارایی‌های دیجیتال با قیمت ثابت‌اند و BUSD ارزشی ثابت برابر دلار دارد؛ اما چنین ارزهایی برای کاربرانی که به دنبال کسب ارز فیات چگونه کار می کند؟ سود هستند چه کاربردی خواهد داشت؟ فرق بین USDT و BUSD چیست؟ در ادامه بیشتر در خصوص اینکه ارز BUSD چیست و چه کاربردهایی دارد و آیا گزینه مناسبی برای نگهداری ارز با ارزش دلار است؛ صحبت خواهیم کرد.

مقاله در یک نگاه؛ ارز busd چیست و چگونه کار می‌کند؟

ارز دیجیتال BUSD یک استیبل کوین رگوله شده با پشتوانه پول فیات است که ارزش آن با دلار آمریکا برابر است. به این معنا که به ازای هر واحد ارز BUSD، یک دلار آمریکا در خزانه این ارز وجود دارد و پشتوانه این ارز به این حالت شکل گرفته است. به بیانی دیگر، عرضه BUSD به گونه ای تنظیم شده که با دلار آمریکا نسبت ۱:۱ داشته باشد بنابراین هر واحد BUSD ارزشی برابر با یک دلار آمریکا دارد. شرکت پکسوس به عنوان ایجاد کننده توکن BUSD، موظف است که گواهی‌های حسابرسی ماهانه ذخایر BUSD را منتشر کند.

بایننس یو اس دی به عنوان یک استیبل کوین، برای حفظ ارزش طراحی‌شده است. بنابراین ارز BUSD به سرمایه‌گذاران و معامله گران اجازه می‌دهد تا یک دارایی با نوسان کم را در فضای بلاک چین نگهداری کنند به‌طوری‌که مجبور نشوند دارایی‌شان را از فضای رمزارزها خارج کنند. البته نوسان قیمتی محدودی در BUSD وجود دارد.

ارز بایننس یو اس دی BUSD چیست؟

اگر تجربه کار با صرافی بایننس را داشته باشید، احتمالاً نام ارز دیجیتال BUSD به چشمتان خورده است. این توکن یکی از جفت ارزهای معاملاتی رایج این صرافی است. شاید خلاصه‌ترین تعریف بایننس یو اس دی BUSD تشبیه آن به یک نسخه دیجیتالی از دلار آمریکا باشد.

Binance USD یک استیبل کوین یا ارز دیجیتال با قیمت ثابت است که توسط پکسوس (Paxos) و بایننس (Binance) ایجاد شده است. پکسوس با بهره‌مندی از فناوری بلاک چین اقدام به ارائه محصولی به شکل استیبل کوین کرده است و به شرکت‌های متقاضی، ارائه خدمات می‌کند. این شرکت همچنین سابقه ساخت یک استیبل کوین با پشتوانه طلا را در کارنامه دارد. نام آن محصول PAX Gold یا (PAXG) است. سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک توکن های BUSD و PAXG را قانون‌گذاری کرده و بر آن‌ها نظارت دارد.

به طور فنی هر واحد BUSD ارزشی برابر با یک دلار آمریکا دارد. به اندازه کل عرضه BUSD ، دلار آمریکا توسط پکسوس نگهداری می‌شود. پشتوانه فیات بایننس یو اس دی در بانک‌ها و صندوق‌های مورد تائید سازمان نظارتی ایالت نیویورک نگهداری می‌شوند. هنگامی که قیمت دلار آمریکا افزایش یا کاهش می‌یابد؛ قیمت BUSD نیز به همان میزان تغییر می‌کند. این رایج‌ترین و سنتی‌ترین مدل استیبل کوین است.

بایننس یو اس دی سه ویژگی کلیدی برای تراکنش‌ها ارائه می‌دهد: دسترسی، انعطاف‌پذیری و سرعت. توکن به‌راحتی از طریق پکسوس یا بایننس قابل‌دسترسی است. خرید ارز BUSD و فروش آن همچنین در نوبیتکس نیز امکان‌پذیر است.

روال کلی تولید توکن BUSD به این صورت است که با ارسال پول فیات به پکسوس، این شرکت توکن های BUSD جدیدی تولید یا اصطلاحاً مینت می‌کند و در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. بنابراین دسترسی به این رمزارز بسیار آسان است.

از دیگر ویژگی‌های ارز BUSD انعطاف آن در تبدیل دارایی‌ها به استیبل کوین BUSD و پس از توانایی انتقال سریع آن به هر گوشه از جهان است.

شرکت پکسوس ارز BUSD را در بلاکچین اتریوم ایجاد می‌کند در حالی که شرکت بایننس این توکن را به صورت Binance-Peg BUSD در زنجیره BNB ارائه می‌دهد. فرق این دو در این است که Peg-BUSD به یک توکن BUSD در بلاک چین اتریوم متصل است.

برای ایجاد یک واحد BUSD با استاندارد شبکه بایننس (BEP-20)، لازم است که یک واحد BUSD در شبکه اتریوم (ERC-20) در یک آدرس اتریومی نگهداری شود و این دو به یکدیگر متصل شوند. این کار توسط بایننس صورت می‌گیرد و نهایتاً کاربر بر اساس انتخابش Peg-BUSD یا BUSD تحویل می‌گیرد. این دو توکن بر اساس نیاز می‌توانند میان این دو بلاک چین جابجا یا سواپ شوند. برداشت‌ها هم می‌تواند بر اساس انتخاب افراد دو بلاک چین اتریوم یا بلاک چین بایننس صورت بگیرد.

نکته مهم درباره محصول بایننس یعنی Binance-Peg BUSD این است که سازنده آن شرکت پکسوس نیست و سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک هم به نسخه پگ شده بی یو اس دی تولید شده توسط بایننس نظارتی ندارد.

BUSD چگونه کار می‌کند؟

مکانیسم BUSD در مقایسه با دیگر استیبل کوین‌ها نسبتاً ساده است. هر توکن بی یو اس دی با ۱ دلار از ذخایر موجود در خزانه قابل تعویض است. بنابراین با ارسال BUSD به پکسوس، به میزان ارسال‌شده توکن ها سوزانده شده و در عوض ارز فیات در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. همین مکانیسم ساده همواره عرضه توکن و ذخایر فیات را با نسبت ۱:۱ به طور ثابت نگه می‌دارد.

زمانی که این رمز ارز تا حدودی شروع به نوسان محدود قیمتی کند و مثلاً هر واحد آن به ۰.۹۸ سنت برسد، معامله‌گرانی که از تکنیک آربیتراژ استفاده می‌کنند، اقدام به خرید مقادیر زیادی توکن BUSD می‌کنند. سپس پس از بازگشت قیمت به یک دلار توکن ها را با قیمت ۱ دلار به فروش می‌رسانند و استیبل کوین را به پول فیات تبدیل می‌کنند.

تأثیر رگولاتوری بر ارز BUSD

رگلاتور با وسواس خاصی پکسوس و بایننس را زیر نظر گرفته است و دستور عمل ویژه‌ای برای عملکرد این استیبل کوین صادر کرده است. علاوه بر لزوم برابری پشتوانه ارز فیات چگونه کار می کند؟ با تعداد عرضه، پکسوس باید در مراحل ایجاد و یا سوزاندن توکن‌های BUSD با دقت و شفافیت کامل عمل کند. همچنین پکسوس حق مسدود کردن حساب‌ها و حذف دارایی‌ها را در صورت شناسایی فعالیت غیرقانونی دارد.

این استیبل کوین به تمامی قوانین سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک پایبند است. برای عملی کردن چنین دستور عملی در کد قرارداد هوشمند ارز BUSD بخشی تعبیه شده است که این کار را امکان‌پذیر می‌کند.

البته این سخت‌گیری‌ها بر روی BUSD صادر شده توسط پکسوس (در شبکه اتریوم) وجود دارد و Binance-Peg BUSD، صادر شده توسط بایننس در زنجیره BNB شامل این قوانین و سخت‌گیری‌ها نمی‌شود.

کاربرد ارز BUSD

بر اساس بحث‌های پیشین برای ارزهای BUSD و Binance-peg ارز فیات چگونه کار می کند؟ BUSD می‌توان چندین کاربرد برای سرمایه‌گذاران و معامله گران در نظر گرفت از جمله:

• محافظت سرمایه از نوسانات قیمتی بازار رمزارزها
• حفظ سود بدون نیاز به تبدیل رمزارز به دارایی فیات
• امکان کسب سود از طریق آربیتراژ

BUSD چه تفاوتی با سایر استیبل کوین‌ها دارد؟

BUSD به چند دلیل مهم با سایر استیبل کوین‌های موجود در بازار متفاوت است. اول از همه، BUSD دارای پشتوانه پول فیات است.

شرکت پکسوس موظف است ممیزی‌های منظم از میزان ذخایر دلاری که نشان از عرضه برابر با ارز BUSD دارد را به طور ماهانه منتشر کند.

شرکت حسابداری Withum این ممیزی‌ها را به عنوان بخشی از پروتکل‌های اجباری BUSD به عنوان یک ارز دیجیتال رگوله شده انجام دهد. بنابراین از نظر ذخایر و عرضه می‌توان تا حد بسیار زیادی مطمئن بود که نیرنگی در کار نیست و ادعاها با واقعیت مطابق است.

دلیل این حساسیت هم رسوایی ارز تتر در بررسی ها و سوابق آن بوده است به طوری که ذخایر تتر با تعداد عرضه و همین‌طور شکل پشتوانه اعلامی آن با واقعیت بسیار متفاوت بوده است. به همین دلیل تتر متحمل جریمه سنگینی شده است و اعتمادها به این استیبل کوین کاهش‌یافته است. می‌توان فرق USDT و BUSD را در قابل‌اعتمادتر بودن BUSD دانست. به همین خاطر برای نگهداری ارز دیجیتال با قیمت ثابت BUSD گزینه بهتری است.

سخن پایانی

ارز BUSD هم به عنوان یک سرمایه‌گذاری پایدار و همچنین به عنوان یک ابزار مفید برای مقابله با ریسک ناشی از بازار رمزارزها برای معامله گران و سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. اینکه نظارت بر آن وجود دارد و ذخایر به شکل حسابرسی شده در مؤسسات مالی مورد اعتماد نگهداری می‌شوند، اعتبار این ارز را ارتقا بخشیده است. برای آن دسته از کاربران که به طور مداوم با زنجیره بایننس و خدماتی که بایننس از آن میزبانی می‌کند سر و کار دارند، انتخاب استیبل کوین BUSD انتخاب عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد.

تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات اسکناس‌های کاغذی و سکه‌های فلزی است که به عنوان پول رایج هر کشوری آن‌ها را می‌شناسیم و با آن‌ها سر و کار داریم. تا چندین سال پیش ماهیت پول فیزیکی بود و فقط به شکل سکه و اسکناس وجود داشت؛ اما امروزه با پیدایش ارز دیجیتال ارتباطات مالی ما تغییر کرده است. احتمالا این روزها در اخبار و شبکه‌های اجتماعی نام پول‌های دیجیتال را شنیده‌اید.

در این مقاله می‌خواهیم درباره تفاوت پول‌های جدید با اسکناس و سکه‌های سنتی را صحبت کنیم؛ سوال‌هایی که در ذهنتان شکل گرفته است را پاسخ دهیم. با ما در ارزکت همراه باشید.

ارز فیات چیست؟

پول فیات یا همان پول بدون پشتوانه است. اعتبار این پول بسته به میزان عرضه و تقاضای مردمی است که از آن استفاده می‌کنند. ارز فیات ارزش فیزیکی ندارد و یک تکه کاغذ یا سکه است. این ارزها همان سکه‌های رایج امروزی هستند و در سراسر جهان برای معاملات اقتصادی استفاده می‌شوند. بزرگترین مشکل این ارزها امکان چاپ بدون محدودیت آن‌هاست؛ که باعث تولید بی‌رویه و افزایش تورم می‌شود.

تاریخچه ارز فیات

ابتدا در قرن یازدهم در کشور چین برای اولین بار تصمیم به چاپ پول‌های کاغذی گرفته شد. در قرن هفدهم در بعضی کشورها مانند: هلند، اسپانیا و سوئد تصمیم به استفاده از ارز فیات گرفته شد. در قرن‌های بعد فرانسه و کشورهای آمریکای شمالی شروع به استفاده از این سیستم پولی کردند.

سرانجام در سال 1971 میلادی، رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا پول‌های فیات را جایگزین طلا کرد. پس از این تصمیم استفاده از سیستم استاندارد طلا در تمام کشورهای دنیا متوقف شد و استفاده از ارز فیات جایگزین این سیستم سنتی شد.

مزایای ارز فیات

در این مطلب به برخی از مزیت‌های ارز فیات می‌پردازیم:

• این ارز کمیاب نمی‌شود: ذخایر طلا و پول‌های کالایی که در سیستم استاندارد طلا مورد استفاده هستند، به این دلیل که کالا و شی‌ء هستند، در برهه‌ای از زمان ممکن است نایاب شوند؛ اما ارز فیات را می‌توان بدون محدودیت و به راحتی تولید کرد.
• این ارز کم هزینه است: چاپ این پول‌ها نسبت به پول‌های دیگر هزینه کمتری دارند.
• منعطف بودن پول فیات: در مواقع خاص دولت‌ها و بانک‌ها می‌توانند بر ارزش پول فیات تاثیر بگذارند.
• این ارز بسیار کاربردی است: مبادلات بین المللی با این پول آسان‌تر است؛ زیرا بیشتر کشورهای دنیا این پول را به رسمیت میشناسند.
• ذخیره این ارز آسان است: پول‌های کالایی و ذخایر نقره و طلا نیاز به یک مکان امن دارد و نیاز به خزانه ملی با یک سیستم پیچیده دارد. اما پول‌های کاغذی جا و هزینه کمتری نیاز دارند.

معایب ارز فیات

• پیشینه بد: چندین حکومت و دولت با اتکا به پول‌های فیات به ورشکستگی اقتصادی و از دست دادن قدرت رسیدند.
• تورم: همان طور که گفته شد، به دلیل اینکه می‌توان این پول‌ها را به صورت نامحدود چاپ و تولید کرد، امکان به وجود آمدن تورم وجود دارد.

تفاوت ارزهای دیجیتال با پول فیات

ارزهای دیجیتال ماهیت فیزیکی ندارند. این پول‌ها در کیف پول‌های دیجیتالی ذخیره می‌شوند. در سال‌های اخیر محبوب‌ترین ارز دیجیتال یعنی بیت کوین (BTC) به دنیا معرفی شد. در ادامه بحث به مقایسه ارزهای دیجیتال با پول فیات می‌پردازیم:

• نبود پشتوانه فیزیکی تنها وجه اشتراک ارزهای دیجیتال و ارز فیات است.
• در بیشتر رمزارزها پروتکل‌های خاصی مشخص شده تا از ایجاد تورم جلوگیری شود. اما در پول فیات امکان تولید بی‌رویه این پول‌ها عامل اصلی تورم است.
• میزان پذیرش ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال پذیرش بیشتری دارد.
• پول فیات نسبت به ارزهای دیجیتال نوسانات کمتری دارد. به همین علت افراد کمتری در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری می‌کنند.
• استفاده از پول فیات بستگی به مرزهای جغرافیایی و پذیرش آن در دیگر کشورها دارد اما ارزهای دیجیتال در سراسر دنیا قابل استفاده هستند.
• ارزهای دیجیتال به دلیل سیستم رمزگذاری شده، امنیت بالاتری دارند و امکان جعل و هک و سرقت در آن‌ها پایین است.

کلام آخر

پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه فیزیکی ندارد، مشکل عمده آن امکان چاپ بیش از اندازه آن است که می‌تواند تورم ایجاد کند. زمان زیادی لازم است تا مردم جهان یه جای پول‌هایی که قابل لمس هستند، پول‌هایی که کد نوشتاری دارند را بپذیرند. درست است که ارزهای دیجیتال جایگاه مناسبی در اقتصاد جهان پیدا کرده‌اند، اما هنوز پول فیات رایج‌ترین سیستم مالی ارز فیات چگونه کار می کند؟ در دنیاست.

سوالات متداول

یکی از معایب ارز فیات چیست؟

مهم ترین مشکل ارز فیات ایجاد تورم است. به دلیل اینکه امکان تولید زیاد آن وجود دارد.

یکی از تفاوت های ارز فیات با ارزهای دیجیتال چیست؟

یکی از مهم ترین تفاوت آن‌ها این است که، ارزهای دیجیتال رمزگذاری شده و امنیت بالایی دارند.

ارز فیات (Fiat Currency)

آیا می توانید تصور کنید که هنگام خرید مواد غذایی خود برای یک هفته مجبور به حمل طلا باشید؟ در اوایل تاریخ، مردم به جای پول کاغذی که امروزه همه به آن عادت کرده ایم، از طلا در ازای کالاها و خدمات استفاده می کردند. اما اکنون به جای طلا از ارزهایی مانند دلار آمریکا، یورو و حتی ارزهای دیجیتال در ازای خرید و فروش محصولات استفاده می کنیم.

امروزه انواع مختلفی از ارزها وجود دارد. برخی از آنها توسط دولت ها پشتیبانی می شوند، مانند ارزهای فیات و برخی غیرمتمرکز هستند و با فناوری بلاک چین پشتیبانی می شوند، مانند ارزهای دیجیتال.

این مقاله به پاسخ «ارز فیات چیست؟»، مزایا و معایب آن و همچنین تفاوت آن با سایر ارزها می پردازد.

پول فیات چیست؟

ارز فیات یا پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت صادر می شود و برخلاف پول کالایی، کالاهای فیزیکی مانند طلا یا نقره از آن پشتیبانی نمی کنند. پول فیات پول بدون پشتوانه هم نامیده می شود.

• برای آموزش اسکالپ تریدینگ به صفحه اصلی مراجعه کنید.

ارزش پول واقعی از اعتماد عمومی به ناشر، یعنی دولت ناشی می شود. چرا به آن ارز فیات می گویند؟ تعریف فیات از یک کلمه لاتین می آید که می تواند به “اجازه دهید انجام شود” یا “باید انجام شود” ترجمه می شود. پول فیات فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت یا بانک مرکزی به آن ارزش می دهد و بنابراین کنترل بیشتری بر ارز و میزان قابل چاپ دارد. اعتبار ان به ثبات اقتصادی کشور و عرضه و تقاضا بستگی دارد.

مقایسه پول فیات و ارزهای دیجیتال

پول فیات یک ارز قانونی است و توسط دولت قانونی اعلام می شود و ارزش آن توسط صادرکننده (دولت) پشتیبانی می شود. از سوی دیگر، کریپتوکارنسی یک پول دیجیتال است که توسط فناوری بلاک چین پشتیبانی می‌شود و غیرمتمرکز است، به این معنی که توسط یک مقام مرکزی مانند دولت پشتیبانی نمی‌شود.

• برای دیدن و انتخاب بهترین ارز دیجیتال به پایگاه دانش مراجعه کنید.

برخلاف ارز فیات، یک ارز دیجیتال بی ثبات تر است و در مقایسه با پول فیات، امنیت اطلاعات بالاتری را به ارمغان می آورد. اگرچه برخی از مردم بر این باورند که ارزهای دیجیتال ممکن است در آینده جایگزین ارزهای فیات شوند، اما بیشتر معاملات در سراسر جهان هنوز با استفاده از پول فیات انجام می شود.

مقایسه پول فیات و پول کالایی (Commodity Money)

پول کالایی دارای ارزش ذاتی است، به این معنی که دارای ارزش درک شده یا واقعی است. این نوع ارز از موادی مانند طلا یا نقره به دست می آید که دارای ارزش است. از سوی دیگر، پول فیات ارزش ذاتی ندارد. اسکناس های دلار را در نظر بگیرید؛ همه آنها از یک کاغذ بریده شده اند، اما ارزش آنها بسته به آنچه که دولت فکر می کند ارز می تواند با آن مبادله شود، می تواند متفاوت باشد.

• برای آموزش مدیریت سرمایه به صفحه اصلی مراجعه کنید.

مقایسه ارز فیات و پول نماینده (Representative Money)

پول نماینده نیز توسط دولت تولید می‌شود، اما بر خلاف پول فیات، توسط یک کالای فیزیکی پشتیبانی می‌شود. انواع مختلفی از پول نماینده وجود دارد، مانند کارت اعتباری و چک، که نشان دهنده قصد پرداخت است. اگرچه پول فیات توسط دولت حمایت می شود، پول نماینده می تواند توسط دارایی های مختلف پشتیبانی شود. در مورد چک و کارت اعتباری، پشتوانه آنها پول موجود در حساب بانکی است.

• برای آموزش ارز دیجیتال به صفحه اصلی مراجعه کنید.

مزایا و معایب پول فیات

درست مانند سایر ارزها، مانند ارزهای دیجیتال، پول فیات هم برخی مزایا و معایب دارد.

مزایای ارز فیات

معایب ارز فیات

کنترل بیشتر بر اقتصاد

یک راه ساده برای محافظت از اقتصاد نیست

تولید مقرون به صرفه

احتمال ابر تورم

راحت برای استفاده

عرضه نامحدود حباب های اقتصادی ایجاد می‌کند

مزایای ارز فیات

پول فیات نه تنها تولید آن مقرون به صرفه است، بلکه حمل و تعویض آن نیز آسان است. اما یکی از بزرگترین مزایا این است که پول فیات توسط یک کالا پشتیبانی نمی شود، به این معنی که برخلاف طلا کمیاب نیست. به همین دلیل، دولت کنترل بیشتری بر عرضه ارز دارد که به آن قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند نرخ بهره، نقدینگی و عرضه اعتبار را می دهد.

از آنجایی که یک دولت بر عرضه پول کنترل دارد، قدرت محافظت از کشور در برابر بحران مالی را نیز دارد. در واقع، فدرال رزرو ایالات متحده یک مأموریت دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و نرخ تورم دارد.

• برای آموزش متاورس به صفحه اصلی مراجعه کنید.

معایب ارز فیات

اگرچه دولت بر عرضه ارز خود کنترل دارد، اما هنوز این کنترل، یک راه تضمینی برای محافظت از اقتصاد در برابر یک بحران مالی مانند رکود نیست. یکی دیگر از معایب پول فیات این است که در معرض تورم است و دولت می تواند پول زیادی را مدیریت و چاپ کند که می تواند منجر به تورم شدید شود. علاوه بر این، قیمت پول فیات به مقررات دولتی و سیاست های مالی بستگی دارد که می تواند منجر به حباب با افزایش و کاهش سریع قیمت ها شود.

برای آموزش ثبت نام کوکوین به پایگاه دانش مراجعه کنید.

آینده ارز فیات

تقریباً هر کشوری اکنون دارای پول فیات به عنوان پول قانونی است، بنابراین سخت است که بگوییم چه چیزی برای آینده در انتظار است. اگرچه افزایش سریع ارزهای دیجیتال وجود دارد و برخی از کارشناسان معتقدند که در نهایت می توانند جایگزین ارزهای فیات شوند، پول فیات به دولت ها انعطاف بیشتری برای مدیریت اقتصاد یک کشور می دهد. بنابراین، می‌توان انتظار داشت که ارز فیات برای سال‌های آینده به عنوان ابزار اصلی مبادله باقی بماند.

رمز ریال چیست؟

رمز ریال واحد پولی است که قابلیت برنامه ریزی و برنامه نویسی داشته و از این طریق پول، موجودیت هوشمند خواهد داشت. در واقع هدف بانک مرکزی از ایجاد چنین واحد پولی، مقابله با رمزارزها است. طبق گفته بانک مرکزی، طی چند سال اخیر این بانک در مواجهه با رمزارزها، عملکرد منفی داشته است ارز فیات چگونه کار می کند؟ که این موضوع در حال بررسی می باشد. چرا که اقتصاد یک کشور در گرو حاکمیت پولی آن است. به همین خاطر بانک مرکزی تصمیم به ایجاد رویکرد جدیدی در این زمینه گرفت و تصمیم به ایجاد واحد پولی رمز ریال کرد. رمز ریال یا CBDC نوعی واحد پولی حد وسط ارز بانک مرکزی و رمزارزها است. برای آشنایی با این واحد پولی این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.

رمز ریال چیست؟

با توجه به گسترش بلاک چین ها، دولت به این فکر فرو رفت که ارز دیجیتال خود را وارد این صنعت کند. هدف اصلی از ایجاد این واحد پولی، کاهش هزینه تراکنش های داخلی و بین المللی و شفافیت فعالیت های کاری است. ارز دیجیتال بانک مرکزی یا CBDC به صورت مجازی به ارز فیات اشاره می کند. CBDC یک تراکنش الکترونیکی یا ارز دیجیتال رسمی یک کشور است. همچنین این رمزارز توسط مرجع و قدرت پولی کشور یا بانک مرکزی صادر و تنظیم می شود. به این ترتیب آنها توسط معاهده، اعتماد و اعتبار کامل دولت صادر کننده حمایت می شوند. CBDCها می توانند اجرای سیاست های پولی و مالی را ساده کرده و مشارکت مالی در اقتصاد را با وارد کردن افراد غیربانکی به سیستم مالی بهبود بخشند. از آنجایی که این نوعی ارز متمرکز است، آنها می توانند به حریم خصوصی شهروندان نفوذ کنند. CBDCها در مراحل مختلفی از توسعه در سراسر جهان هستند.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی(CBDC) چگونه کار می کنند؟

ارز فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت اشاره دارد. این پول به صورت اسکناس و سکه است و به صورت قانون بوده که می توان از آن برای خرید و فروش کالا و خدمات استفاده کرد. ارز دیجیتال بانک مرکزی شکل مجازی ارز فیات است، به همین خاطر این نوع ارزدیجیتال، همانند ارز فیات از توافق، اعتماد و حمایت کامل دولت صادرکننده برخوردار می شود.

CBDC ها نشان دهنده ارزهای فیات هستند

هدف از ایجاد این ارزهای دیجیتال، ارائه راحتی و امنیت دیجیتال و همچنین گردش منظم و پشتیبان گیری از سیستم بانکداری سنتی است. آنها به گونه ای طراحی شده اند که به عنوان یک واحد حساب، ذخیره ارزش و وسیله مبادله برای معاملات روزانه عمل کنند. CBDC ها توسط اعتماد و عهد کامل دولت صادرکننده پشتیبانی می شوند، درست مانند ارز فیات. بانک مرکزی یا مقامات پولی (موسسه ای که ارز و عرضه پول یک کشور را مدیریت می کند) تنها مسئول عملیات آنها خواهد بود. البته ناگفته نماند تا سال 2011 در حدو 83 کشور درگیر رشد و توسعه این ارزهای دیجیتال بودند. البته هر یک هدفشان از انجام این کار متفاوت است. به عنوان مثال می توان موارد زیر را اشاره کرد.

• Riksbank سوئدی پس از کاهش استفاده از پول نقد، شروع به توسعه نسخه الکترونیکی کرون (به نام e-krona) کرد.
• ایالات متحده می خواهد به طور رسمی CBDC ها را در سیستم پولی خود معرفی کند تا سیستم پرداخت ملی را بهبود بخشد.

البته در این میان تعدادی از کشورهای در حال توسعه وجود دارند که دلیلشان از انجام چنین کاری، متفاوت با دیگر کشورها است. به عنوان مثال، تعداد قابل توجهی از مردم در هند حساب بانکی ندارند. ایجاد زیرساخت های فیزیکی برای آوردن افراد فاقد حساب به اکوسیستم مالی پرهزینه است. اما ایجاد CBDC می تواند مشارکت مالی در اقتصاد یک کشور را بهبود بخشد. البته این نکته را باید در نظر داشت که نباید رمزارز ملی را با پول ملی یا همان فیات یک کشور یا یک منطقه تعویض کرد.

انواع ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

دو نوع CBDC وجود دارد: ارزهای دیجیتال عمده فروشی بانک مرکزی و خرده فروشی. در ادامه به معرفی ویژگی های این دو نوع رمز ریال می پردازیم. برای آشنایی بیشتر تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

1. رمز ریال عمده فروشی

• CBDC های عمده فروشی از موسسات بانکی و مالی موجود برای انجام و تسویه تراکنش ها استفاده می کنند. این نوع CBDC ها دقیقاً مانند ذخایر سنتی بانک مرکزی عمل می کنند.
• یکی از انواع معاملات CBDC عمده فروشی، پرداخت بین بانکی است. این نوع پرداخت شامل انتقال دارایی یا پول بین دو بانک است که ممکن است تحت شرایط خاصی باشد. این انتقال خطری را برای طرف مقابل به همراه دارد که می تواند در سیستم پرداخت ناخالص بلادرنگ (RTGS) افزایش یابد.
• سیستم مبتنی بر صرافی ارز دیجیتال امکان تعدیل شرایط را فراهم می کند، بنابراین در صورت عدم رعایت این شرایط، انتقال انجام نمی شود. CBDC های عمده فروشی همچنین می توانند روند انتقال بین مرزی را سرعت بخشند.
• سیستم‌های پرداخت فعلی عمدتاً در حوزه‌های قضایی واحد یا با یک ارز واحد عمل می‌کنند. فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) در CBDC های عمده فروشی می تواند این مفهوم را به نقل و انتقالات خارج از کشور گسترش دهد و روند انتقال پول را در مرزها سرعت بخشد.

2. رمز ریال خرده فروشی

• CBDC های عمده فروشی سیستم انتقال بین بانکی را تقویت می کنند. از طرف دیگر، CBDC های خرده فروشی شامل انتقال ارز دیجیتالی تحت حمایت دولت مرکزی به طور مستقیم به مصرف کنندگان است. ریسک واسطه ها یا ریسک عدم نقدشوندگی موسسات بانکی و کاهش وجوه سپرده گذاران را از بین می برند. البته بسته به نوع دسترسی، دو نوع CBDC های خرده فروشی وجود دارد.
• دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد: این سیستم شامل ارز دیجیتال ملی است که از طریق کیف پول دیجیتال با نام مستعار برای گیرنده ارسال می شود. کیف پول در یک بلاک چین عمومی قابل شناسایی است و مانند تراکنش های نقدی، شناسایی طرفین این تراکنش ها دشوار است. به گفته Riksbank، توسعه یک سیستم دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد آسان‌تر و سریع‌تر از دسترسی مبتنی بر توکن است.
• رمز عبور یا دسترسی به حساب: این مشابه دسترسی ارائه شده توسط یک حساب بانکی است. بنابراین، یک واسطه مسئول احراز هویت گیرنده و نظارت بر فعالیت ها و پرداخت های ارز فیات چگونه کار می کند؟ غیرقانونی بین حساب ها خواهد بود. این نوع سیستم به ما حریم خصوصی بیشتری می دهد. اطلاعات تراکنش های شخصی از طریق یک فرآیند احراز هویت خصوصی توسط مقامات تجاری و دولتی محافظت می شود.

مزایا و معایب رمز ریال بانک مرکزی

مزایا:

CBDCها فرآیند اجرای سیاست های پولی و اوراق قرضه دولتی را ساده می کنند. آنها فرآیند بین بانکی را از طریق CBDC های عمده فروشی خودکار می کنند و از طریق CBDC های خرده فروشی، پیوندهای مستقیمی بین مصرف کنندگان و بانک های مرکزی برقرار می کنند. این ارزهای دیجیتال همچنین می توانند تلاش و فرآیند مرتبط با سایر وظایف دولت مانند توزیع مزایا یا محاسبه و جمع آوری مالیات را به حداقل برسانند.

پرداخت از طریق واسطه ها شامل ریسک شخص ثالث در فرآیند می شود. اگر سپرده های نقدی بانک تمام شود چه اتفاقی می افتد؟ اگر یک بانک به دلیل یک شایعه یا یک اتفاق خارجی ورشکست شود (آنها تمام پول خود را پس می گیرند) چه اتفاقی می افتد؟ چنین رویدادهایی پتانسیل برهم زدن تعادل ارز فیات چگونه کار می کند؟ ظریف یک سیستم پولی را دارند. CBDC خطر شخص ثالث را حذف می کند. مسئولیت باقی ماندن ریسک در سیستم بر عهده بانک مرکزی است.

امکان تعریف ویژگی های حریم خصوصی در یک سیستم CBDC بر اساس قوانین و اصول خاصی وجود دارد. یک CBDC خرده فروشی مبتنی بر ارزش مانند پول نقد عمل می کند و با نام مستعار تراکنش از حریم خصوصی محافظت می کند. از سوی دیگر، دسترسی مبتنی بر حساب به CBDC ها مانند یک حساب بانکی معمولی عمل می کند که می تواند به ویژگی های حفظ حریم خصوصی مجهز شود. یکی از موانع دربرگیرنده مالی برای بخش های بزرگی از جمعیت بدون حساب بانکی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه و فقیر، هزینه های مرتبط با توسعه زیرساخت های بانکی مورد نیاز برای دسترسی به سیستم مالی است. CBDC ها می توانند مصرف کنندگان را مستقیماً به بانک های مرکزی مرتبط کنند و نیاز به زیرساخت های گران قیمت را از بین ببرند.

معایب:

CBDC ها لزوماً مشکل تمرکز را حل نمی کنند. یک مقام مرکزی (بانک مرکزی) همیشه مسئولیت معاملات و سرمایه گذاری با او را بر عهده دارد. بنابراین، داده ها را کنترل می کند و از تراکنش های بین شهروندان و بانک ها استفاده می کند. کاربران نباید نگران هیچ درجه ای از حریم خصوصی باشند زیرا سرپرست مسئول جمع آوری و انتشار هویت های دیجیتال است. ارائه دهنده برای هر تراکنش مخفی می شود. این می تواند منجر به مسائل مربوط به حریم خصوصی مانند موارد مربوط به غول های فناوری و ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) شود. به عنوان مثال، مجرمان می توانند اطلاعات را هک کرده و از آن سوءاستفاده کنند یا بانک های مرکزی می توانند تراکنش های بین شهروندان را ممنوع کنند.

ارز فیات چگونه کار می کند؟

ارز دیجیتال بانک مرکزی یا همان CBDC

در این محتوا قصد داریم ارز دیجیتال بانک مرکزی یا همان CBDC را باهم بررسی کنیم. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی می توانند آینده پول باشند، اما هنوز راه زیادی در پیش دارند.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یک نسخه دیجیتالی از پول فیات با حمایت دولت است. این نوع ارز دیجیتال توسط بانک مرکزی صادر و با پول ملی کشور گره خورده است. CBDC ها بیشتر شبیه به استیبل کوین ها هستند، که ارزهای رمزنگاری شده ای هستند که به پول فیات متصل شده اند و تلاش می کنند همان ارزش را حفظ کنند. تفاوت اصلی این است که دولت های جهان CBDC را صادر میکنند.

بیش از 80 کشور در سراسر جهان در حال تحقیق یا توسعه CBDC هستند و در مراحل مختلفی از این فرآیند هستند. برخی از پروژه ها غیرفعال و یا لغو شده است، در حالی که برخی دیگر قبلا ارزهای دیجیتال خود را راه اندازی کرده اند. از آنجایی که CBDC ها می توانند بر بازار کریپتو تاثیر بگذارند، اگر روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری می کنید، درک آنها مهم است.

تعریف ارز دیجیتال بانک مرکزی به زبان ساده

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) پولی است که یک بانک مرکزی، مانند بانک ایران، میتواند تولید کند. این پول دیجیتال (یا الکترونیکی) نامیده می شود زیرا مانند اسکناس و سکه پول فیزیکی نیست. به صورت مبلغی در رایانه یا دستگاه مشابه است. اما CBDC مانند بیت‌کوین یک ارز دیجیتال نیست. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، توکن‌های دیجیتالی هستند، مشابه ارزهای دیجیتال، که توسط بانک مرکزی صادر می‌شوند.

آنها به ارزش پول فیات آن کشور وابسته هستند. بسیاری از کشورها در حال توسعه CBDCها هستند و برخی حتی آنها را اجرا کرده اند. از آنجایی که بسیاری از کشورها در حال تحقیق در مورد راه های انتقال به ارزهای دیجیتال هستند، مهم است که بدانیم آنها چیست و چه معنایی برای جامعه دارند. CBDC شکل الکترونیکی پول بانک مرکزی با استفاده گسترده توسط خانوارها و مشاغل برای ذخیره ارزش و پرداخت است.

تفاوت CBDC با ارز دیجیتال چیست؟

CBDC با ارز رمزنگاری شده (به عنوان دارایی های رمزنگاری شده شناخته می شود) متفاوت است. ارزهای دیجیتال توسط بانک مرکزی صادر نمی شوند. این ارزهای دیجیتال منتشر شده خصوصی شامل بیت کوین ، اتر (اتریوم) و XRP است. ارزش یک دارایی رمزنگاری شده میتواند به سرعت بالا و پایین شود. آنها یک سرمایه گذاری پرخطر هستند.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چگونه کار می کند؟

هر CBDC یک نمایش دیجیتالی از پول فیات موجود یک کشور است و به همین ترتیب کار می کند. از آنجایی که بسیاری از کشورها روی CBDC های خود کار می‌کنند، احتمالاً تفاوت هایی در نحوه عملکرد آنها وجود خواهد داشت، اما آنها از همان مدل اولیه پیروی می‌کنند.

بانک مرکزی کشور CBDC خود را صادر میکند که از حمایت آن دولت برخوردار است. سپس می توان از آن CBDC به عنوان پول قانونی برای معاملاتی مانند پرداخت حقوق به کارکنان یا خرید کالا و خدمات استفاده کرد. پس ، شما میتوانید پول را از حساب بانکی خود به حساب دوست خود در بانک دیگری انتقال دهید و همه اینها به صورت دیجیتالی اتفاق می افتد. مصرف کنندگان همچنین برای استفاده از CBDC نیازی به حساب بانکی تجاری ندارند. برای کسانی که بانک ندارند، CBDC ها راهی برای انتقال پول دیجیتالی ارائه می دهند.

آشنایی با ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که توسط کالاهای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی شود. این نوعی مناقصه قانونی در نظر گرفته میشود که میتواند برای مبادله کالا و خدمات مورد استفاده قرار گیرد. به طور سنتی، پول فیات به شکل اسکناس و سکه عرضه میشد، اما فناوری به دولت ها و موسسات مالی اجازه می دهد تا پول فیات فیزیکی را با مدلی مبتنی بر اعتبار تکمیل کنند که در آن مانده ها و تراکنش ها به صورت دیجیتالی ثبت می شود. ارز فیزیکی هنوز به طور گسترده ای مبادله و پذیرفته می شود.

با این حال، برخی از کشورهای توسعه یافته کاهش قابل توجهی را در استفاده از آن تجربه کرده اند و این روند در طول همه گیری COVID-19 تسریع شد.

معرفی و تکامل ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین، علاقه بیشتری به جوامع بدون پول نقد و ارزهای دیجیتال ایجاد کرده است. بنابراین، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی در سراسر جهان در حال بررسی امکان استفاده از ارزهای دیجیتالی تحت حمایت دولت هستند. زمانی که اجرا شوند، این ارزها از حمایت کامل دولتی که آنها را منتشر کرده، درست مانند پول های فیات برخوردار خواهند بود.

اهداف ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

هدف اصلی CBDC ها ارائه حریم خصوصی، قابلیت انتقال، راحتی، دسترسی و امنیت مالی به مشاغل و مصرف کنندگان است. CBDCها همچنین می‌توانند تعمیر و نگهداری مورد نیاز یک سیستم مالی پیچیده را کاهش دهند، هزینه‌های تراکنش بین‌مرزی ارز فیات چگونه کار می کند؟ را کاهش دهند و گزینه‌های کم‌هزینه‌تری را برای افرادی که در حال حاضر از روش‌های انتقال پول جایگزین استفاده می‌کنند، فراهم کنند.

یک نکته ای که در اینجا قابل بیان می‌باشد این است که CBDC همچنین ابزارهایی را برای بانک مرکزی یک کشور برای اجرای سیاست های پولی برای ایجاد ثبات، کنترل رشد و تأثیرگذاری بر تورم نیز فراهم می‌کند.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی همچنین خطرات استفاده از ارزهای دیجیتال را به شکل فعلی کاهش می دهد. ارزهای دیجیتال بسیار پرنوسان هستند و ارزش آنها دائماً در نوسان است. این نوسانات میتواند باعث استرس مالی شدید در بسیاری از خانوارها شود و بر ثبات کلی یک اقتصاد تأثیر بگذارد. CBDCها که توسط یک دولت حمایت می‌شوند و توسط بانک مرکزی کنترل می‌شوند، ابزاری پایدار برای مبادله ارز دیجیتال برای خانوارها، مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها فراهم می‌کنند.

کشور ایران یک CBDC به نام رمز ریالی ایجاد کرده است که میتوان از آن استفاده کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره آن میتوانید به صفحه رمز ریالی مراجعه کنید.

CBDC ها در مقابل ارزهای دیجیتال

اکوسیستم‌های ارزهای دیجیتال نمایی از یک سیستم ارز جایگزین را ارائه می‌کنند که در آن مقررات دست‌ و پاگیر شرایط هر تراکنش را تعیین نمی‌کنند. تکثیر یا جعل آنها سخت است و با مکانیسم‌های اجماع که از دستکاری جلوگیری می‌کند محافظت می‌شوند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به گونه ای طراحی شده اند که شبیه ارزهای رمزنگاری شده باشند، اما ممکن است نیازی به فناوری بلاک چین یا مکانیسم های اجماع نداشته باشند. علاوه بر این، ارزهای رمزپایه تنظیم نشده و غیرمتمرکز هستند.

ارزش آنها توسط احساسات سرمایه گذاران و خریداران، استفاده و علاقه کاربر تعیین می شود. آن‌ها دارایی‌های بی‌ثباتی هستند که بیشتر برای سفته‌ بازی مناسب‌تر هستند. CBDC ها ارزش ارز فیات را منعکس می کنند و برای ثبات و ایمنی طراحی شده‌اند.

آیا CBDC بر اساس بلاک چین است؟

CBDC ها میتوانند بر اساس بلاک چین باشند، اما نیازی به این کار ندارند. ابتکار ارز دیجیتالی بانک فدرال رزرو بوستون و موسسه فناوری میشیگان در تحقیقات خود دریافتند که دفتر کل توزیع شده می تواند کارایی و مقیاس پذیری CBDC را مختل کند.

آیا CBDC یک ارز دیجیتال است؟

اگرچه ایده ارزهای دیجیتال بانک مرکزی از ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین سرچشمه می گیرد، CBDC ها ارزهای دیجیتال نیستند. CBDC ها توسط یک بانک مرکزی کنترل می شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال تقریباً همیشه غیرمتمرکز هستند، به این معنی که نمی توانند توسط یک مرجع تنظیم شوند.