ریسک نقدینگی در مقابل پاداش

ضرر پایدار چیست و چگونه از آن اجتناب کنیم؟

وقتی از ایجاد نقدینگی و کسب درآمد از استخرها و سهام‌گذاری‌های ارز دیجیتال صحبت می‌شود، همه به فکر سود و درآمدزایی هستند. اما کمتر شخصی نسبت به ضرر پایدار و چگونگی جلوگیری از آن برنامه‌ریزی می‌کند. در این مقاله از کوین نیک با ما همراه باشید تا با ضرر پایدار و روش‌های اجتناب از آن آشنا شویم.

اگر در زمینه مسائل دیفای (DeFi) یا امور مالی غیرمتمرکز فعالیت داشته باشید، حتما برای یک بار هم که شده، با اصطلاحی به نام ضرر پایدار یا Impermanent Loss آشنا شده‌اید. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که قیمت توکن شما به نسبت زمانی که آن را در یک استخر دیفای واریز کرده‌اید، تغییر می‌کند. هرچقدر که این تغییر بزرگ‌تر باشد، ضرر هم بیشتر است. بنابراین همیشه ایجاد نقدینگی در این استخرها سودمند نیست. به همین دلیل بدون تحقیق و آگاهی از چگونگی اجتناب از آن، برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دیفای بسیار مهم است.

پروژه‌ها و پروتکل‌های دیفای مانند یونی‌ سواپ، سوشی‌ سواپ یا پنکیک‌ سواپ، در مدت زمان کوتاهی با انفجار بزرگی از افزایش حجم و نقدینگی همراه شدند. این پروتکل‌های نقدینگی به هر کاربری با در اختیار داشتن دارایی دیجیتال اجازه می‌دهد تا به یک بازارگردان (Market Maker) تبدیل شده و بتواند با پاداش کارمزد خود را از تریدهای انجام شده دریافت کند. به همین دلیل بسیاری از کاربران با سرمایه‌ و دارایی‌های کریپتویی خود، برای کسب سود بیشتر به سراغ این پروتکل‌ها می‌روند. اما برخی از آن‌ها بدون آگاهی و با این تصور که نقدینگی فقط برای آن‌ها سودمند است، در این پروتکل‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.

اما صبر کنید، پیش از انجام این کار شما باید با یکی از اصطلاحات مهم در نقدینگی این پلتفرم‌ها آشنا شوید. در ادامه این مقاله با مبحث بسیار مهم ضرر پایدار آشنا خواهیم شد.

ضرر پایدار چیست؟

ضرر پایدار در سرمایه‌گذاری ارز دیجیتال چیست؟

ضرر پایدار (Impermanent Loss) به زمانی گفته می‌شود که قیمت یک توکن پس از سپرده‌گذاری در یک استخر استخراج، افزایش یا کاهش پیدا می‌کند. هرچقدر که این تغییر بیشتر باشد، کاربر بیشتر در این اتفاق درگیر می‌شود. در خصوص این مسئله، منظور از ضرر به معنی کاهش ارزش دلاری آن دارایی در هنگام برداشت به نسبت زمان واریز یا سپرده‌گذاری است.

در خصوص پروتکل‌های نقدینگی، قطعا با عبارت کشت سود (Yield Farming) آشنا شده‌اید. جایی که در آن شما دارایی‌های خود را به صورت وام ارائه می‌دهید و سود آن را دریافت می‌کنید. این نوع پروتکل‌ها رابطه مسقتیمی با ضرر پایدار دارند. با این حال نباید آن را با سهام‌گذاری اشتباه بگیرید. در سهام گذاری شما دارایی خود را مستقیما در بلاکچین قرار می‌دهید تا تراکنش‌ها را تایید و با ایجاد بلاک جدید، پاداش دریافت کنید.

اما در نقطه مقابل، در کشت سود شما باید دارایی توکن‌های خود را در یک پروتکل نقدینگی یا استخر نقدینگی واریز کنید. با توجه به نوع پروتکل و چگونگی عملکرد آن، سود و پاداش شما هم متفاوت است. اما کدام نوع سرمایه‌گذاری بهتر است؟ در کشت سود شما ممکن است سود بسیار بیشتری نسبت به هودلینگ و سهام‌گذاری به جیب بزنید، اما در عین حال ریسک آن هم بیشتر است؛ چرا که مسائلی چون نقدینگی، کنترل و تغییر قیمت‌ها همگی از جمله ریسک‌هایی هستند که سرمایه شما را تهدید می‌کنند.

آیا ضرر پایدار جلوی سود کاربران را می‌گیرد؟

از جمله عواملی که در ضرر پایدار موثر هستند و سطح ریسک آن را تعیین می‌کنند، می‌توان به تعداد افرادی که نقدینگی ایجاد می‌کنند و توکن‌هایی که در استخر نقدینگی وجود دارد اشاره کرد. برخی از استخرها توکن‌های خود را با توکنی دیگر (معمولا استیبل کوین‌ها) بیمه می‌کنند. این توکن‌ها ممکن است با ارز دیجیتالی مانند تتر یا توکنی بر اساس شبکه اتریوم مانند اتر پشتیبانی شوند. استخرهایی که شامل دارایی‌هایی مانند استیبل کوین‌ها با طیف قیمتی محدودتر هستند، نسبت به ضررهای موقت از آسیب‌پذیری کمتری برخوردارند. در نهایت ایجاد کنندگان نقدینگی با ضرر پایدار به نسبت کمتری مواجه می شوند.

پس سوال این است که اگر کاربران ممکن است متحمل ضرر شوند، چرا همچنان برای این استخرها نقدینگی ایجاد می‌کنند؟ خب جواب این است که بسیاری از این ضرر‌ها با کارمزدهای معاملات در این پلتفرم‌ها جبران می‌شوند. در حقیقت، حتی استخرهایی مانند Uniswap که در بین بیشترین پلتفرم‌ها با ضرر پایدار هستند، به لطف کارمزد معاملات می‌توانند برای کاربران خود سودمند باشند.

مثلا همین پلتفرم یونی‌سواپ، ۰٫۳ درصد از هر معامله را بین ایجاد کنندگان نقدینگی توزیع می‌کند. از آن جایی که در این پلتفرم و بسیاری از استخرهای شناخته شده دیگر، تعداد معاملات زیاد است، حتی با وجود تعداد بالایی ضرر، همچنان برای کاربران خود سود ایجاد می‌کند.

این نوع ضرر چطور رخ می‌دهد؟

برای چگونگی رخ دادن این نوع ضرر، بهتر است از یک مثال استفاده کنیم. در بسیاری از استخر‌های نقدینگی بازارگردان خودکار (AMM یا Automated Market Maker) زوج ارز دیجیتالی که قصد سپرده‌گذاری دارید، باید برابر باشند. برای مثال، مریم ۱ اتریوم و ۱۰۰ تتر را در این استخر سپرده‌گذاری کند. در این مثال ۱ اتر برابر است با ۱۰۰ تتر. به زبان ساده، در این مثال زمانی که مریم ارز دیجیتال خود را سپرده‌گذاری می‌کند، یک اتر برابر است با ۱۰۰ تتر. بنابراین از جهتی دیگر، میزان دارایی مریم به طور کلی ۲۰۰ دلار است.

علاوه بر این، در این استخر ۱۰ اتر و ۱۰۰۰ تتر توسط اشخاصی دیگر مانند مریم، سپرده‌گذاری شده‌ است. مریم از بین این افراد ۱۰ درصد سهم دارد و نقدینگی کلی آن ۱۰ هزار است.

حالا تصور کنیم که قیمت اتریوم به ۴۰۰ تتر افزایش پیدا می‌کند. در حالی که این اتفاق رخ می‌دهد، معامله‌گران آربیتراژ (Arbitrage Traders) به این استخر تتر اضافه می‌کنند و اتر را از آن خارج می‌کنند تا نسبت موجود قیمت درست را نشان دهد. توجه داشته باشید که در این نوع استخرهای بازارگردان خودکار، خبری از دفتر سفارشات نیست و قیمت بر اساس نسبت بین دو زوج مشخص می‌شود. بنابراین در حالی که با این کار نقدینگی ثابت مانده است (۱۰ هزار نقدینگی) نسبت دارایی‌ها در آن تغییر می‌کند.

اگر قیمت اتر به ۴۰۰ تتر رسیده باشد، نسبت بین مقدار اتر و مقدار تتر در این استخر تغییر می‌کند. معامله‌گران آربیتراژ باعث شده‌اند که حالا در این استخر ۵ تر و ۲۰۰۰ تتر داشته باشیم.

نسبت محاسبه ضرر پایدار

نسبت ضرر و سود چطور محاسبه می‌شود؟

پس از این اتفاق، مریم تصمیم می‌گیرد تا سرمایه‌ خود را از این استخر بیرون بکشد. همانطور که پیش‌تر گفتیم، سهم او ۱۰ درصد است. در نتیجه او با توجه به نسبت‌هایی که در این استخر تغییر کرده، می‌تواند ۰٫۵ اتر و ۲۰۰ تتر معادل ۴۰۰ دلار دریافت کند. با یک حساب سرانگشتی، مشخص است که مریم ۲۰۰ دلار سود داشته است. اما مسئله چیز دیگریست. چه می‌شد اگر مریم اصلا یک اتر و ۱۰۰ تتر خود را در این استخر نمی‌گذاشت؟ یک عدد اتریوم او به ۴۰۰ دلار افزایش پیدا می‌کرد و در نتیجه او در مجموع ۵۰۰ دلار در اختیار داشت.

بنابراین می‌توان متوجه شد که مریم اگر پول خود را به جای واریز در یک استخر، نگه می‌داشت، او حالا سود بیشتری به جیب می‌زد. این دقیقا همان ضرر پایدار یا Impermanent Loss است. در این مثال، درست است که مریم سود کرد، اما در عین حال با یک نوع ضرر دیگر مواجه شد. در ذهن داشته باشید که در مثال‌های بزرگ‌تر، ضرر پایدار می‌تواند منجر به ضررهای بسیار قابل توجهی شود. البته این نکته را هم در نظر داشته باشید که در این مثال، ما سود مریم از کارمزدهای استخر را در نظر نگرفتیم. در بسیاری از موارد، میزان سود کارمزدها به قدری است که می‌تواند برخی از ضررها را بپوشاند.

چگونه از ضرر پایدار اجتناب کنیم؟

وجود این ضرر نباید شما را از سپرده‌گذاری در چنین استخرهای بترساند. بلکه هدف از معرفی این مسئله، آشنایی شما با ضررهایی است که با آن روبه‌رو خواهید شد. این مسئله را در ذهن داشته باشید که نمی‌توان به طور کامل و صد در صد از ضرر پایدار اجتناب کرد. با این حال با برخی از معیارها می‌توان ریسک آن را به حداقل رساند.

یکی از استراتژی‌های اجتناب از این ضرر، انتخاب زوج یک استیبل کوین است. همانطور که پیش‌تر گفتیم، استیبل کوین‌ها به دلیل حداقل نوسان قیمت، از مقاومت بهتری در برابر ضرر پایدار برخوردار هستند. استیبل کوین‌ها همچنین موقعیت کمتری در زمینه معاملات آربیتراژ دارند و ریسک کمتری سرمایه‌گذار را تهدید می‌کند. البته در نظر داشته باشید که اگر بخواهید از زوج استیبل کوین استفاده کنید، از موقعیت‌های گاوی (افزایش قیمت ارزهای دیجیتال) بهره‌مند نخواهید شد.

روش دیگر این است که از زوج ارزهایی انتخاب کنید که در برابر بی‌ثباتی بازار، نقدینگی آن در خطر قرار نگیرد و در عین حال از کریپتوهایی که تاریخچه بی‌ثبات و نوسان بالایی دارند اجتناب کنید.

بهترین راهی که می‌تواند ضرر پایدار را برای شما به حداقل برساند، جستجوی دائمی بازار و یادگیری آن است. یک سرمایه‌گذار و ایجاد کننده نقدینگی باید بتداند که چه زمانی دارایی خود را بفروشد، آن را به استیبل کوین‌ها تبدیل کند و چه زمانی کار خود در یک استخر را متوقف کند. اگر توجه داشته باشید، بسیاری از سرمایه‌گذاران سازمانی با وجود در اختیار داشتن سرمایه زیاد، به سراغ این استخرهای نقدینگی نمی‌آیند چرا که خطر ضرر موقف امور مالی غیرمتمرکز در آن‌ها زیاد است. همچنین در نظر داشته باشید که این ضرر در بین استخر‌های نقدینگی متفاوت است. هر چقدر که دارایی‌های موجود در یک استخر از نوسان بیشتری برخوردار باشند، در نتیجه ضرر پایدار شما هم بیشتر خواهد بود.

سخن پایانی

اگر قصد ورود به این نوع استخرها را دارید، بنابراین بهتر است از مقدار کم شروع کنید. به این صورت می‌توانید در خصوص تخمین میزان ضرر خود آمادگی و تجربه کافی به دست بیاورید. همچنین بهتر است به سراغ استخرهایی بروید که در جوامع ارزهای دیجیتال بیشتر امتحان شده‌اند. با این کار شما آشنایی بهتری با باگ‌ها، نوع عملکرد آن‌ها و میزان نوسانات آن استخر خواهید داشت.

آیا شما در این نوع استخرها سرمایه‌گذاری کرده‌اید؟ نظرات و پیشنهادات خود را از طریق بلاگ کوین نیک با ما و دوستانتان در میان بگذارید. شبکه‌های اجتماعی کوین نیک در تلگرام، اینستاگرام و توییتر نیز اخبار کوتاه دنیای ارزهای دیجیتال را به اطلاع شما می‌رسانند.

ریسک نقدینگی در مقابل پاداش

گروه بورس- بورس تهران جزو معدود بورس هایی در دنیا به شمار می رود که شرکت های فعال در آن هر ساله در فصل مجامع سود تقسیمی بالایی را میان سهامداران خود تقسیم می کنند؛ در واقع رقمی حدود 70 تا 90 درصد سود نقدی در ایران تقسیم می شود که رقم بالایی است.

فارغ از معضلاتی نظیر نحوه پرداخت سود نقدی که با استانداردهای بین المللی فاصله بسیاری دارد، ریشه پرداخت سود نقدی به سابقه طولانی دولتی بودن شرکت ها، نگاه کوتاه مدت سهامداران و مهلت غیرمتعارف پرداخت این سود برمی گردد. این موضوع که از نگاه سرمایه گذاران خارجی بسیار عجیب به نظر

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!

اضافه برداشت بانک‌ها در حال مدیریت است

امتداد - بانک مرکزی اعلام کرد: نسبت تسهیلات غیرجاری (دولتی و غیردولتی) به کل تسهیلات اعطایی که در سالهای اخیر کمتر از ۱۰ درصد بود در پایان سال ۱۴۰۰ به ۶.۱ درصد کاهش یافت.

به گزارش پایگاه خبری امتداد، بانک مرکزی در پاسخ به مطلب روزنامه جهان صنعت تحت عنوان «پوپولیسم رئیسی و تله اقتصاد گلدکوئستی» توضیحاتی به شرح زیر ارائه کرده است:

در خصوص رقابت بانک‌ها با یکدیگر برای پرداخت سود بیشتر لازم به توضیح است، بر اساس بخشنامه شماره ۱۲۶۶۴۲/۹۹ مورخ ۲۸/۴/۱۳۹۹، نرخ سود علی‌الحساب سپرده‌های سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت عادی ۱۰ درصد، کوتاه‌مدت ویژه سه ماهه ۱۲ درصد، کوتاه‌مدت ویژه شش‌ماهه ۱۴ درصد، با سررسید یک سال ۱۶ درصد و با سررسید دو سال ۱۸ درصد تعیین شده است که تا کنون تغییری در آن از سوی بانک مرکزی اعلام نشده است.

بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان

همچنین، انتظام بخشی به بازار پول و ایجاد ثبات در نظام پولی و مالی کشور از طریق الزام بانک‌ها و موسسات اعتباری به رعایت نرخ سود علی‌الحساب سپرده‌های سرمایه‌گذاری مدت‌دار همواره در دستور کار بانک مرکزی قرار داشته است و همان‌طور که معاون محترم نظارت در مصاحبه خود در چهارم مهرماه سال جاری تاکید کردند، رعایت نرخ‌ سود سپرده‌ها از سوی بانک‌ها و مؤسسات اعتباری، توسط معاونت نظارت بانک مرکزی مورد پایش و بررسی مستمر قرار گرفته و با توجه به بخشنامه ابلاغ شده به بانک‌ها در هشتم شهریورماه سال جاری در خصوص بانک‌ها و مؤسسات اعتباری که از نرخ‌های مصوب تخطی نمایند، اقدامات انضباطی از جمله ارجاع پرونده به هیأت انتظامی بانک‌ها اعمال می‌گردد.

ضمن آنکه تحولات رخ‌داده در اضافه برداشت بانک‌ها و موسسات اعتباری می‌تواند متاثر از عوامل مدیریتی و حکمرانی هر بانک شامل حاکمیت شرکتی، مدیریت ریسک نقدینگی، نوع مالکیت بانک، ترکیب دارایی‌های نقد و غیر نقد بانک، درجه تمرکز سپرده‌ها و عوامل بیرونی اثرگذار بر فعالیت بانک نظیر تکالیف دولتی به آن بانک، ریسک‌ها و نااطمینانی‌های کلان باشد؛ لذا نمی‌توان افزایش اضافه برداشت بانک‌ها و موسسات اعتباری را صرفاً به یک عامل نسبت داد و دلیل واحدی را برای اضافه برداشت کلیه بانک‌ها و موسسات اعتباری بدون توجه به مولفه‌های فوق‌الذکر که ممکن است برای هر بانک متفاوت باشد، در نظر گرفت.

لازم به اشاره است عمده رقابت بانک‌ها و موسسات اعتباری برای نرخ سود بالاتر در دوره دولت یازدهم به دلیل نرخ سود بالای سپرده‌ها در موسسات مالی غیرمجاز بوده است که با ساماندهی و تعیین تکلیف موسسات مذکور در سال‌های اخیر توسط بانک مرکزی این موضوع تا حدود قابل‌ملاحظه‌ای منتفی شده است.

در خصوص افزایش اضافه برداشت بانک‌ها و موسسات اعتباری در ماه‌های اخیر و مقایسه آن با سال‌های گذشته لازم به توضیح است، در دولت گذشته پایه پولی تحت تاثیر رفتار مالی دولت و افزایش استفاده دولت از تنخواه‌گردان خزانه قرار داشته است. از طرف دیگر دولت منابع به دست آمده از تنخواه‌گردان خزانه را استفاده (خرج) کرده که در نتیجه آن منابع مذکور در عمل به بازار بین‌بانکی وارد شده است. از این‌رو، تزریق حجم بالایی از منابع بانک مرکزی به بازار پول در این مدت به واسطه افزایش قابل ملاحظه منابع در دسترس بانک‌ها، به صورت افزایش حجم بازار بین بانکی، کاهش اضافه برداشت شبکه بانکی و نهایتاً کاهش نرخ سود در بازار بین بانکی تجلی یافته است.

لیکن دولت سیزدهم جهت پوشش کسری بودجه ضمن اتخاذ اقداماتی در خصوص مدیریت منابع و مصارف بودجه نظیر اتکا به منابع سپرده‌ای و عملیاتی شدن حساب واحد خزانه، نسبت به انتشار اوراق بدهی اقدام نموده است. روشن است که در مراحل اولیه، انتشار اوراق بدهی توسط دولت، ممکن است به کاهش منابع در بازار بین‌بانکی و حتی افزایش اضافه برداشت بانک‌ها از منابع بانک مرکزی منجر شود.

لیکن انتظار می‌رود با مدیریت نقدینگی از سوی بانک‌ها و همچنین کنترل رشد مقداری ترازنامه بانک‌ها، ضمن اصلاح ترکیب دارایی‌ها و بدهی‌های بانک‌ها، اضافه برداشت آن‌ها نیز به میزان قابل توجهی کاهش یابد. ضمن آنکه بررسی رفتار بانک‌ها نشان می‌دهد بخش عمده اضافه برداشت بانک‌ها و موسسات اعتباری متاثر از عواملی همچون مشکلات ترازنامه‌ای و حاکمیت شرکتی آنها می‌باشد که در این راستا بانک مرکزی در دولت سیزدهم اقدامات موثری را به منظور اصلاح نظام بانکی و ساماندهی بانک‌ها و موسسات اعتباری مشکل‌دار در دست اقدام دارد.

در خصوص یارانه‌زدایی‌های شدید و احتمال آغاز یک دوره انقباضی و حبس پول در بانک‌ها لازم به اشاره است که دولت سیزدهم در چارچوب اجرای طرح مردمی سازی یارانه‌ها و حذف ارز ترجیحی اقدام به اصلاح قیمتی در اردیبهشت‌ماه کرد و هم‌زمان با بازتوزیع یارانه‌ها به اقشار آسیب‌پذیر در صدد جبران زیان رفاهی ناشی از اجرای این سیاست و بهبود وضعیت رفاهی دهک‌های پایین درآمدی بوده است.

کما اینکه آثار تورمی اجرای طرح مردمی سازی یارانه‌ها بعد از دو ماه تقریباً تخلیه شده، به طوری که نرخ تورم ماهانه شاخص قیمت مصرف‌کننده از ۱۰٫۶ درصد در پایان خردادماه ۱۴۰۱ به ۲٫۴ درصد در پایان مردادماه ۱۴۰۱ کاهش یافته است. ضمن آنکه دولت سیزدهم به هیچ عنوان سیاست انقباضی در پیش نگرفته و همواره حمایت از تولید و اشتغال را به صورت جدی در دستور کار خود قرار داده است که از جمله اقدامات در این زمینه می‌توان به رشد تسهیلات پرداخت شده شبکه بانکی کشور به بخش‌های مختلف اقتصادی، اعطای تسهیلات به بنگاه‌های کوچک و متوسط و شرکت‌های دانش بنیان و همچنین بهبود شیوه‌های تأمین مالی سرمایه در گردش بنگاه‌های اقتصادی و توسعه ابزارهای تأمین مالی زنجیره‌ای نظیر اوراق گام اشاره نمود.

در خصوص استفاده از نسبت تسهیلات به سپرده‌ها برای بررسی توان بانک‌ها در پرداخت سود نیز لازم به توضیح است، نسبت تسهیلات اعطایی به سپرده‌ها یکی از شاخص‌های نشان‌دهنده توازن میان تجهیز و تخصیص منابع است که سطح مطلوب آن کارایی و عملکرد قابل قبول بانک‌ها در زمینه واسطه‌گری مالی به شکل تجهیز سپرده‌ها و تخصیص آن‌ها به اقتصاد کشور را نشان می‌دهد.

بالا بودن این نسبت از حد قابل قبول حاکی از فشار مضاعف بر منابع سپرده‌ای بانک‌ها جهت تامین مالی و پایین بودن نسبت مذکور بیانگر عدم وجود موقعیت‌های کافی برای وام‌دهی یا عدم تمایل به اعطای وام به دلیل وجود ریسک‌های موجود در وام‌دهی و یا وجود سایر فعالیت‌های سودآورتر است.

لذا، پایین بودن نسبت تسهیلات به سپرده‌ها به معنای وضعیت نامناسب بانک‌ها در پرداخت سود نبوده و عموماً عملکرد بانک‌ها در زمینه واسطه‌گری مالی به شکل تجهیز سپرده‌ها و تخصیص آن‌ها را نمایش می‌دهد. در مورد نحوه محاسبه نسبت تسهیلات به سپرده‌ها نیز لازم به اشاره است که اولاً متغیر سپرده‌ها در نسبت مذکور عموماً با کسر منابع مسدود بانک‌ها (شامل سپرده قانونی و موجودی نقد بانک‌ها) لحاظ می‌گردد. ضمن آنکه نسبت تسهیلات غیرجاری (دولتی و غیردولتی) به کل تسهیلات اعطایی در سال‌های اخیر کمتر از ده درصد بوده (معادل ۶٫۱ درصد در پایان سال ۱۴۰۰) و حتی با حذف تسهیلات غیرجاری از کل تسهیلات اعطایی باز هم نسبت تسهیلات جاری به سپرده‌ها بالاتر از ۵۰ درصد برای کلیه گروه‌های بانکی به دست می‌آید.

همچنین برای حذف تاثیر رفتار دولت و مطالبات معوق دولتی در محاسبه نسبت مذکور می‌توان از سپرده‌های بخش غیردولتی و تسهیلات اعطایی به بخش غیردولتی (بدون سود سال‌های آتی) استفاده کرد که باز هم برای کلیه گروه‌های بانکی بالاتر از ۵۰ درصد خواهد بود.

ییلد فارمینگ چیست و چگونه میتوان از آن درآمد کسب نمود؟

امروزه یکی از داغ ترین ترند های حوزه دیفای (DeFi) و بازارهای مالی غیر متمرکز، ییلد فارمینگ یا کشت سود است که با عملکرد بالا میتواند درآمد زیادی را به همراه داشته باشد و در این اکوسیستم طوفانی به پا کرده است. سرمایه گذاران با قفل کردن دارایی های رمزنگاری شده خود در بازار دیفای می توانند پاداش دریافت کنند. در این مطلب قصد داریم به بررسی مفهوم ییلد فارمینگ و اجزای آن و همچنین خطرات احتمالی حاصل از سرمایه گذاری در این حوزه بپردازیم.

ییلد فارمینگ (Yield Farming) یعنی چه؟

به زبان ساده ییلد فارمینگ فرایندی است که به دارندگان ارزهای دیجیتال این امکان را می دهد تا با سپرده گذاری دارایی های خود در بازار دیفای از کارمزد معاملات سود متغیر یا ثابت دریافت کنند.

ییلد فارمینگ یا کشت سود راهی برای ایجاد بازدهی به صورت ارزهای دیجیتال با استفاده از دارایی فعلی سرمایه گذار است.

این فرایند شامل این است که شما وجوه خود را از طریق برنامه های کامپیوتری به نام قراردادهای هوشمند به دیگران قرض دهید و در ازای پاداش خدمات، کارمزد هایی را در قالب رمزنگاری دریافت می کنید.

ییلد فارمینگ معمولا با استفاده از توکن های ERC-20 در اتریوم انجام می شود و به همان نسبت پاداش ها نوعی توکن ERC-20 خواهند بود. اگرچه ممکن است در آینده تغییر کند اما در حال حاضر تقریبا همه معاملات فعلی در اکوسیستم اتریوم به عنوان برترین بستر امور مالی غیر متمرکز انجام می شود.

در حال حاضر بهره وری از پروتکل های ییلد فارمینگ می تواند سود بیشتری نسبت به بانک ها و سایر روش های سنتی داشته باشد اما به همان نسبت خطراتی هم دارد. نرخ بهره می تواند متغیر باشد و پیش بینی اینکه پاداش و سود شما در سال آینده به چه صورت است دشوار خواهد بود. همچنین ناگفته نماند که حوزه دیفای قطعا محیط خطرناک تری دارد که باید با دقت و تحقیق زیادی به سرمایه گذاری در آن بپردازید.

ییلد فارمینگ موجب می شود پروژه های نوپا نقدینگی اولیه را بدست آورند و همچنین دریافت وام را برای همه پروژه ها و کابران آسان کرده است.

عملکرد ییلد فارمینگ چگونه است؟

اولین قدم برای ایجاد ییلد فارمینگ افزودن وجوهی به استخر نقدینگی است، که اساسا قراردادهای هوشمندی هستند که دارایی ها در آن وجود دارند. این استخرها به بازار قدرتی می دهند که در آن کاربران می توانند توکن ها را مبادله، وام یا قرض بدهند. به همین دلیل زمانی که سرمایه گذاری می کنید، رسما ارائه دهنده نقدینگی محسوب می شوید.

از طرفی با قفل کردن یا به اصطلاح استیکینگ ارز های دیجیتال خود در استخر مورد نظر، در قبال تراکنش هایی که انجام می شود پاداش دریافت می کنید.

سرمایه گذاران توکن هایی که به صورت پاداش دریافت می کنند را می توانند در پروتکل های دیگری سپرده گذاری کنند و این یک امر معمول است که افراد دارایی های خود را در پلتفرم های مختلف برای بازدهی بیشتر جا به جا می کنند. در نتیجه پلتفرم های دیفای ممکن است انگیزه های اقتصادی دیگری برای جذب سرمایه بیشتر در پلتفرم خود ارائه دهند.

شرکت ریسک نقدینگی در مقابل پاداش کنندگان در فرایند ییلد فارمینگ با بهره وری از استراتژی های بسیار پیچیده تلاش میکنند تا سود و درآمد های خود را در این فرایند افزایش دهند. آنها دارایی های رمزنگاری خود را دائماً بین بازارهای مختلف وام دهنده جابجا می کنند تا بازده خود را به حداکثر برسانند.

نکته جالب این است که کشت کنندگان سود معمولا در مورد بهترین استراتژی های ییلد فارمینگ بسیار محافظه کار هستند و آنها را محرمانه نگه می دارند. چرا که هرچه افراد بیشتر در مورد یک استراتژی بدانند، موثر بودن آن استراتژی کمتر می شود.

بازده سپرده گذاری در ییلد فارمینگ چگونه محاسبه می شود؟

به طور معمول بازدهی کشت سود به صورت سالانه محاسبه می شود.

برخی از معیارهای متداول به صورت نرخ درصد سالانه (APR-Annual Percentage Rate ) و سود سالانه (APY-Annual PercentageYield) قابل محاسبه می باشد. تفاوت بین آنها این است که APY مجموع بازدهی و سود حاصل از سرمایه گذاری در پلتفرم های مختلف را نشان میدهد اما APR به این صورت عمل نمی کند.

از طرفی باید به خاطر داشته باشید که این موارد تنها تخمین و پیش بینی ها هستند. برآورد دقیق پاداش های کوتاه مدت بسیار دشوار است زیرا ییلد فارمینگ بازاری بسیار رقابتی با سرعت بالا است که پاداش ها به سرعت می تواند در حال نوسان باشد. اگر استراتژی کشت سود برای مدتی کار کند، بسیاری از سرمایه داران از این فرصت استفاده میکنند و ممکن است در مقیاس بالا بازدهی بالایی را داشته باشند.

با توجه به اینکه APR و APY جزو بازار های قدیمی محسوب می شوند، ممکن است DeFi برای محاسبه بازده معیارهای خاص خود را پیدا کند. با توجه به سرعت بالا دیفای، بازده تخمینی هفتگی یا روزانه ممکن است منطقی تر باشد.

پلتفرم ها و پروتکل های فعال در ییلد فارمینگ

همانطور که در بخش های بالا اشاره کردیم ممکن است استراتژی های عملکرد ییلد فارمینگ هر ساعت تغییر کند. بنابراین باید در نظر داشته باشید که هر پلتفرم استراتژی، قوانین و خطرات خاص خود را به همراه خواهد داشت. بنابراین اگر می خواهید دریافت سود را با ییلد فارمینگ آغاز کنید باید با نحوه عملکرد پلتفرم های نقدینگی غیر متمرکز آشنا شوید.

در این بخش قصد داریم محبوب ترین پروتکل های ییلد فارمینگ را به شما معرفی کنیم.

💰کامپوند فایننس (Compound Finance)

کامپوند یک بازار مالی الگوریتمی است که به کاربران این امکان را می دهد تا دارایی ها را به صورت وام یا قرض دریافت کنند. هر فردی که دارای کیف پول اتریوم است میتواند دارایی های خود را به استخر “Compound” انتقال دهند و با استفاده از فرایند استیکینگ به تامین نقدینگی در این پلتفرم غیر متمرکز بپردازد و در ازای ان پاداش دریافت کند. توکن این پروتکل با نماد COMP نمایش داده میشود که بر بستر شبکه ERC-20 راه اندازی شده است. همچنین نرخ بهره بر اساس میزان عرضه و تقاضا به صورت الگوریتمی تنظیم می شود.

💰پلتفرم MakerDAO

میکر یک پلتفرم اعتباری غیر متمرکز که توکن آن با نماد DAI ارائه شده است. این توکن یک استیبل کوین است که ارزش آن به اندازه یک دلار آمریکا می باشد. سرمایه گذاران می توانند با ایجاد یک Maker Vault دارایی های خود را به صورت ETH, BAT, USDC یا WBTC به استخر این پلتفرم منتقل کنند و ارز DAI را به عنوان پاداش دریافت کنند. این وثیقه با گذشت زمان به عنوان هزینه ثابت که تعیین نرخ ان توسط دارندگان توکن MKR است، ایجاد می شود.

سرمایه گذاران با استفاده از این پلتفرم و دریافت توکن DAI می توانند در استراتژی کشت سود شرکت کنند.

💰سینتتیکس (Synthetix)

Synthetix یک پروتکل دارایی ترکیبی است که به سرمایه داران اجازه می دهد تا ارز SNX یا ETH را به عنوان وثیقه برای تامین نقدینگی قفل کنند. همچنین از هر دارایی ترکیبی که دارای قیمت قابل اطمینانی باشد می توانید برای سپرده گذاری استفاده کنید و به آن اضافه نمایید.

💰آوه (Aave)

یکی دیگر از پروتکل غیر متمرکز وام دهی است که نرخ بهره در آن براساس شرایط فعلی بازار به صورت الگوریتمی تنظیم می شود، آوه (Aave) است. افرادی که در این پلتفرم سرمایه گذاری کرده اند در ازای استیک کردن دارایی خود توکن “aTokens” دریافت می کنند. این توکن ها بلافاصله پس از سپرده گذاری به حساب سرمایه گذاران واریز می شود. این پلتفرم یکی از صرافی های غیر متمرکز است که به شدت مورد استقبال سرمایه داران قرار گرفته است.

💰یونی سواپ (Uniswap)

یونی سواپ یک پلتفرم مبادله غیر متمرکز (DEX) است که امکان معامله توکن های ناشناخته را فراهم کرده است.ارائه دهندگان نقدینگی باید در هر دو استخر به یک نسبت دارایی استیک کنند. معامله گران و تریدرها میتوانند در برابر حجم نقدینگی معامله کنند و در مقابل تامین نقدینگی به کسانی که سرمایه های خود را قفل مرده اند هزینه پرداخت کنند.

یونی سواپ یکی از محبوب ترین بسترهای مبادله ارز است که دارای استراتژی مفیدی برای ییلد فارمینگ است.

💰بالانسر (Balancer)

بالانسر یک بازار ساز خودکار (AMM) است که کاربران میتوانند با استفاده از توکن های بلاک چین اتریوم و تامین نقدینگی در این پلتفرم به کسب درآمد بپردازند. “Balancer” بر روی لایه دوم یونی سواپ راه اندازی شده است. همچنین با توجه به انعطاف پذیری این پلتفرم برای تبادل ارزها به صورت ترکیبی، باعث ایجاد یک نوآوری در ییلد فارمینگ شده است.

💰یرن فایننس (Yearn.finance)

ییلد فارمرها از طریق این پروتکل غیر متمرکز خودکار می توانند از خدمات وام دهی پلتفرم هایی مانند “Aave” و “Uniswap” با بالاترین سود استفاده کنند. کاربران می توانند درصد عملکرد سالانه خود را به 80 درصد برسانند. همچنین سرمایه گذاران سود خود را به صورت توکن های “yTokens” دریافت می کنند.

پلتفرم یرن فایننس برای افرادی مناسب است که میخواهند دارایی های خود را در جایی سرمایه گذاری کنند که با انتخاب بهترین استراتژی بیشترین سود را دریافت کنند.

🎯 نکته: سرمایه گذاران پس از انتخاب پلتفرم مورد نظر دارایی خود را به ریسک نقدینگی در مقابل پاداش یک قرارداد هوشمند انتقال می دهند و در عوض پاداش دریافت می کنند. اما ادامه راه به همین سادگی نیست که تنها با واریز وجه به بازدهی بالا امیدوار باشید. به عنوان یک قاعده اساسی در مدیریت ریسک، باید در در حفظ سرمایه خود و کنترل آن کوشا باشید.

خطرات و ریسک های ییلد فارمینگ

ییلد فارمینگ آسان نیست. حتی سودآورترین استراتژی ها هم در این زمینه بسیار پیچیده است و فقط برای معامله گران حرفه ای توصیه می شود. علاوه بر این در حقیقت کسب درآمد از طریق این روش برای نهنگ ها و افرادی که سرمایه هنگفت دارند مناسب است. در صورتی که با نحوه عملکرد آن آشنا نیستید ممکن است دارایی خود را از دست دهید.

🧨ماهیت قرارداد های هوشمند

یکی از خطرات آشکار فعالیت در زمینه ییلد فارمینگ قرارداد های هوشمند است. با توجه به ماهیت دیفای پلتفرم های زیادی توسط های ناشناخته و کوچک با بودجه های محدود ایجاد می شوند و توسعه می یابند. این موضوع می تواند احتمال بروز مشکلات و کلاهبرداری در این نوع قرارداد ها را افزایش دهد.

حتی در مورد پلتفرم هایی که از اعتبار خوبی برخوردار هستند ممکن است مشکلات و نقص هایی کشف شوند. با توجه به تغییر ناپذیر بودن بلاک چین این موارد می تواند منجر به از دست دادن سرمایه و بودجه کاربران شود. به همین دلیل هنگام سرمایه گذاری در این پلتفرم ها باید این موارد را با دقت بررسی کنید.

🧨ترکیب پذیری پلتفرم ها

یکی از بزرگترین مزایای دیفای نیز به عنوان یکی از بزرگترین خطرات ییلد فارمینگ محسوب می شود و آن ایده ترکیب پذیری است.همانطور که قبلا بحث کردیم پروتکل های DeFi بدون مجوز هستند و این قابلیت را دارند که به طور یکپارچه با یکدیگر ادغام شوند. این بدان معناست که کل اکوسیستم DeFi به شدت به تک تک اعضای سازنده خود وابسته است.

در نتیجه اگر یکی از اجزای سازنده آن طور که باید کار نکند، کل سیستم دچار اختلال می شود. این مسئله ای است که یکی از بزرگترین خطرات را برای ییلد فارمرها و منابع نقدینگی ایجاد می کند.

🧨پرداخت کارمزد بالا

هزینه های بالا جابجایی ارز در شبکه اتریوم از دیگر مشکلات فعالیت در این حوزه می باشد.

آینده ییلد فارمینگ

ییلد فارمینگ یک روش نوین برای کسب پاداش و درآمد با دارایی های رمزنگاری شده با استفاده از پروتکل های نقدینگی است. این به هر کسی امکان می دهد با استفاده از اکوسیستم غیرمتمرکز امور مالی غیر متمرکز ساخته شده بر روی اتریم درآمد پسیو کسب کند. در نتیجه ، کشت سود ممکن است نحوه هودل کردن توسط سرمایه گذاران را در آینده تغییر دهد. چرا به عنوان یک سرمایه گذار دارایی های خود را بیکار نگه دارید وقتی می توانید آنها را به کار بیندازید و درآمد کسب کنید؟

در حال حاضر کشت سود یا ییلد فارمینگ عملکردی با ریسک و سود بالا دارد که ممکن است ارزش پیگیری داشته باشد. لازم به ذکر است تحقیقات و اطلاعات خود را در این زمینه تکمیل کنید و میزان ریسک خود را ارزیابی کنید سپس اقدام به سرمایه گذاری نمایید.

ییلد فارمینگ (Yield Farming) در دیفای (DeFi) چیست و چگونه کار می‌کند؟

Yield Farming در فارسی به معنای کشاورزی بهره است. به عبارتی ییلد فارمینگ یا فارمینگ بهره، کسب کریپتو بیشتر با استفاده از خود کریپتو است. در این روش شما مقداری از ارز دیجیتال خود را از طریق قرارداد‌های هوشمند به دیگران قرض می‌دهید و در ازای آن، سودی را به شکل همان رمز ارز دریافت می‌کنید.

در این مقاله تمام آنچه را که باید درمورد ییلد فارمینگ باید بدانید را بیان می‌کنیم. همچنین نحوه کسب سود از این روش در سیستم‌های دیفای را نیز بررسی خواهیم کرد.

ییلد فارمینگ چیست؟

ییلد فارمینگ به زبان ساده به معنای قفل کردن ارز‌های دیجیتال و دریافت سود از آن است. این ریسک نقدینگی در مقابل پاداش روش را می‌توان شبیه سهامداری تلقی کرد. با این حال پیچیدگی‌های زیادی در پس‌زمینه آن وجود دارد. کاربران این حوزه که تامین‌کنندگان نقدینگی (LP) نام دارند، وجوهی را به استخر‌های نقدینگی ییلد فارمر‌ها اضافه می‌کنند.

استخر‌های نقدینگی اساسا یک قرارداد هوشمند حاوی بودجه هستند. کاربران در ازای ارائه نقدینگی به استخر، مقداری پاداش دریافت می‌کنند. این پاداش از کارمزدهای ایجاد شده در پلتفرم اصلی دیفای یا منبع دیگر تامین می‌شود.

برخی از استخر‌های نقدینگی از چندین توکن جهت ارائه پاداش استفاده می‌کنند. سپس آن توکن‌ها ممکن است دوباره در استخر دیگر ذخیره شوند. بنابراین استراتژی‌های فوق‌العاده پیچیده‌ای در پس‌زمینه وجود دارد. اما ایده اصلی، سپرده‌گذاری در استخر نقدینگی و دریافت پاداش در ازای آن است.

ییلد فارمینگ معمولا با استفاده از توکن‌های ERC-20 در شبکه اتریوم انجام می‌شود. همچنین پاداش‌ها نیز معمولا نوعی توکن ERC-20 است. اگرچه در آینده ممکن است این اکوسیستم تغییر کند. درحال حاضر بیشتر این فعالیت‌ها در اکوسیستم اتریوم انجام می‌شود.

ییلد‌ فارمر‌ها معمولا وجوه خود را بین پروتکل‌های مختلف جهت دستیابی به بیشترین بازدهی جابه‌جا می‌کنند. این کار باعث می‌شود که انگیزه اقتصادی جهت جذب سرمایه بیشتر به پلتفرم‌های دیفای فراهم شود. درست مانند صرافی‌های متمرکز، نقدینگی تمایل به جذب نقدینگی بیشتری دارد.

چه‌چیزی باعث توسعه ییلد فارمینگ شد؟

راه‌اندازی توکن COMP (توکن حاکمیتی اکوسیستم Compound Finance) باعث ایجاد علاقه شدید به ییلد فارمینگ شد. توکن‌های حاکمیتی، حق حاکمیتی را به دارندگان خود اعطا می‌کنند. با این حال نحوه‌ی توزیع این توکن‌ها باید به گونه‌ای باشد که اکوسیستم همچنان غیرمتمرکز باقی بماند.

یکی از راه‌های متداول برای راه‌اندازی یک بلاک‌چین غیرمتمرکز، توزیع توکن‌های حاکمیتی به صورت الگوریتمی و بر مبنای میزان دارایی است. به عبارتی، کاربران با ارائه یک توکن در استخر نقدینگی، مقداری از توکن مدنظر خود را به شکل پاداش دریافت می‌کنند.

راه‌اندازی توکن COMP به این نوع مدل توزیع محبوبیت بیشتری بخشید. از آن زمان، پروژه‌های دیفای هرکدام طرح‌های نوآورانه ای برای جذب نقدینگی به اکوسیستم‌های خود ارائه کرده‌اند.

ارزش کل قفل‌شده (TVL) چیست؟

شاخص TVL میزان کل کریپتو و سایر بازار‌های پولی قفل‌شده در پروژه‌های دیفای است. به عبارتی دیگر، TVL میزان کل نقدینگی قفل‌شده در تمام استخر‌های نقدینگی است. این یک شاخص مفید جهت بررسی سلامت دیفای و مجموعه ییلد فارمینگ است.

وب‌سایت Defi Pulse مکان مناسبی جهت بررسی این شاخص است. همچنین پروژه‌هایی که بیشترین میزان اتریوم یا سایر توکن‌ها را در استخر خود دارند، قابل ردیابی هستند. به اکثر مواقع، هرچه دارایی های یک استخر بیشتر باشد، بازدهی بیشتری نیز خواهد‌داشت.

ییلد فارمینگ چگونه کار می‌کند؟

ییلد فارمینگ ارتباط نزدیکی با مدلی به نام بازار ساز خودکار (AMM) دارد. این مدل شامل ارائه دهندگان نقدینگی (LP) و استخر‌های نقدینگی می‌شود.

ارائه‌دهندگان نقدینگی وجود خود را به یک استخر نقدینگی واریز می‌کنند. این استخر بازاری را ایجاد می‌کند که در آن کاربران می‌توانند توکن قرض داده، وام گرفته یا آن‌ها را مبادله کنند. استفاده از این پلتفرم‌ها مستلزم پرداخت کارمزد است. در نهایت سهم LPها از طریق مجموع کارمزدها به آن‌ها پرداخت می‌شود. موارد گفته‌شده اصول کلی یک مدل AMM است.

علاوه بر کارمزد، توزیع یک توکن جدید، می‌تواند انگیزه دیگری جهت افزودن وجوه به استخر نقدینگی باشد. به عنوان مثال ممکن است راهی برای خرید یک توکن در بازار آزاد وجود نداشته‌باشد. بنابراین یک استخر نقدینگی ممکن است شرایط را جهت دریافت آن توکن فراهم کند.

قوانین توزیع، همه مبتنی بر پروتکلی است که یک پروژه دیفای ارائه می‌دهد. با این حال وجه اشتراک همه آن‌ها دریافت پاداش به نسبت میزان نقدینگی است که به استخر نقدینگی ارائه می‌دهد.

وجوه سپرده‌شده به طور معمول استیبل‌کوین‌های متصل به دلار آمریکا هستند. برخی از رایج‌ترین استیبل‌کوین‌های مورد استفاده در دیفای شامل BUSD، USDC، USDT، DAI و … است. همچنین برخی از اکوسیستم‌ها، توکن‌هایی را ضرب می‌کنند که نشان‌دهنده توکن سپرده شما در اکوسیستم است. به عنوان مثال اگر ETH را به اکوسیستم Compound واریز کنید، توکن cETH دریافت خواهید کرد. بنابراین پیچیدگی‌های زیادی در لایه‌های زیرین این روش وجود دارد.

پاداش ییلد فارمینگ چگونه محاسبه می‌شود؟

به طور معمول پاداش ییلد فارمینگ به صورت بازده سالانه محاسبه می‌شود. برخی از معیار‌های رایج در این روش شامل نرخ درصد سالانه (APR) و بازده درصدی سالانه (APY) است. تفاوت این دو روش در این است که APR اثر مرکب را در نظر نمی‌گیرد اما APY این کار را انجام می‌دهد. اثر مرکب به معنای سرمایه‌گذاری مجدد سود جهت ایجاد بازدهی بیشتر است.

در نظر داشته‌باشید که این دو شاخص تنها تخمین و پیش‌بینی هستند. حتی تخمین دقیق پاداش‌ها در کوتاه‌مدت نیز بسیار دشوار است. دلیل این امر، رقابتی و پر‌نوسان بودن این بازار است.

از آن‌جا که APR و APY از بازار‌های قدیمی منشاء می‌گیرند، بازار‌ها دیفای به معیار‌های خود جهت محاسبه بازده نیاز دارند. با توجه به سرعت بالای دیفای، بازده تخمینی هفتگی یا حتی روزانه منطقی‌تر به نظر می‌رسد.

وثیقه در دیفای به چه معناست؟

هنگام گرفتن قرض از پلتفرم‌های دیفای، چهش پوشش وام خود باید وثیقه بگذارید. این وثیقه به‌ عنوان بیمه برای وام شما عمل می‌کند. میزان و نوع این وثیقه با توجه به پلتفرم‌های مختلف متفاوت است. بنابراین ابتدا قوانین مرتبط با اکوسیستمی که در آن کار می‌کنید را به دقت مطالعه کنید.

با کاهش قیمت توکنی که وام گرفته‌اید، ممکن است ارزش وثیقه شما از آستانه مورد نیاز پلتفرم کمتر شود. در این صورت، پلتفرم مربوطه دارایی شما را به عنوان وثیقه نقد می‌کند. درست مانند آنچه که در بازار فیوچرز در حین معامله‌گری ممکن است اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از این اتفاق می‌توانید به ارزش وثیقه خود اضافه کنید.

به‌طور معمول اکثر پلتفرم‌ها با مفهومی به نام وثیقه اضافی کار می‌کنند. این بدان معناست که وام‌گیرندگان باید ارزش بیشتری نسبت به وام خود باید وثیقه بگذارند. دلیل این امر جلوگیری از ضرر سیستم در صورت سقوط‌های شارپی بازار است.

بنابراین اگر نرخ وثیقه یک پلتفرم ۲۰۰ درصد باشد به این معناست که در ازای ۱۰۰ دلار ارزش ورودی، ۵۰ دلار وام دریافت خواهید‌کرد. اگرچه برای جلوگیری از انحلال وثیقه خود بهتر است بیشتر از این مقدار وارد کنید. بنابراین قبل از دریافت وام از یک پلتفرم، ابتدا نرخ وثیقه آن را بررسی کنید.

ریسک‌های ییلد فارمینگ

کشاورزی بهره آن‌چنان ساده نیست. استراتژی‌های پر‌سود بسیار پیچیده هستند و تنها به افراد حرفه‌ای در این حوزه توصیه می‌شود. علاوه بر آن، این روش بیشتر مناسب افرادی است که دارایی زیادی جهت واریز به استخر‌های نقدینگی دارند. اگرچه با سرمایه‌های کم نیز می‌توان از این روش استفاده کرد.

یکی از خطرات آشکار ییلد فارمینگ، قراردادهای هوشمند است. با توجه به ماهیت DeFi، بسیاری از پروژه‌ها توسط تیم‌های کوچک با بودجه محدود ساخته می‌شود. بنابراین احتمال وجود اشکال در قراردادهای هوشمند ساخته‌شده توسط این تیم‌ها را افزایش می‌دهد.

حتی در پروژه‌های بزرگ‌تر نیز همواره باگ‌های متعددی در این قراردادها کشف می‌شود. بنابراین با توجه به ماهیت غیر قابل تغیر بلاکچین‌ها، این اشکالات می‌تواند به از دست‌دادن سرمایه کاربر منجر شود. بنابراین هنگام واریز دارایی خود در یک قرارداد هوشمند، باید این را در نظر بگیرید.

قابلیت ترکیب‌پذیری یکی دیگر از مواردی است که علاوه بر مزیت یک ریسک در دیفای به حساب می‌آید. همان‌طور که بیان کردیم، پروتکل‌های دیفای غیرمتمرکز و بدون واسطه هستند. بنابراین به‌راحتی می‌توانند با یکدیگر ادغام‌شده و در کنار یکدیگر کار کنند. اما این مورد یک ریسک نیز به حساب می‌آید. تنها کافی است که یکی از اجزای یک اکوسیستم به درستی کار نکند؛ آن‌گاه کل مجموعه دچار اشکال می‌شود. بنابراین هنگام واریز نقدینگی به یک استخر، باید تمام پروتکل‌هایی را نیز که با آن ادغام‌ شده‌اند را بررسی کنید.

پلتفرم‌ها و پروتکل‌های ییلد فارمینگ

استراتژی‌های کشاورزی بهره ساعت به ساعت در حال تغییر است. هر پلتفرم استراتژی، قوانین و ریسک‌های مخصوص به خود را دارد. تا این‌جا ایده کلی و ریسک‌های موجود در ییلد فارمینگ را بیان کردیم. در ادامه یک لیست از پروتکل‌هایی را که هسته‌ای اصلی ییلد فارمینگ را تشکیل می‌دهند، مورد بررسی قرار می‌دهیم.

Compound Finance

کامپاند یکی از پروتکل‌های اصلی اکوسیستم ییلد فارمینگ است. در این پلتفرم کاربران دارایی‌های خود وام می‌دهند یا قرض می‌گیرند. تنها با اتصال به کیف پول اتریوم و واریز وجه به استخر نقدینگی، می‌توان پاداش‌هایی را با اثر مرکب دریافت کرد. همچنین نرخ پاداش به صورت الگوریتمی بر اساس عرضه و تقاضا تنظیم می‌شود.

MakerDAO

Maker یک پلتفرم اعتباری غیرمتمرکز است که از استیبل‌کوین DAI به عنوان پاداش استفاده می‌کند. هر کس می‌تواند فضایی به‌نام Maker vault باز‌کرده و در آن دارایی‌های مانند USDC، BAT، ETH یا WBTC را قفل کند.

Synthetix

این پروتکل به کاربران این اجازه را می‌دهد تا توکن SNX یا ETH را به استخر‌های نقدینگی اضافه کنند و در ازای آن دارایی‌های مصنوعی دریافت کنند. این دارایی‌های می‌توانند ارز‌های فیات، رمز ارز‌های پایه یا کالا‌های قابل ارزش‌گذاری باشد. این پلتفرم قصد دارد در آینده از تمام دارایی‌های قابل ارزش‌گذاری به عنوان دارایی‌های مصنوعی پشتیبانی کند.

Aave یک پروتکل غیرمتمرکز جهت ارائه وام و استقراض است. نرخ بهره بر اساس شرایط بازار فعلی به صورت الگوریتمی تنظیم می‌شود. وام‌دهندگان در ازای وجوه خود توکن a دریافت می‌کنند. این توکن‌ها بلافاصه جهت ایجاد سود مرکب سپرده‌گذاری می‌شوند. این پروتکل یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌های بین کاربران ییلد فارمینگ است.

UniSwap

Uniswap یک صرافی غیر متمرکز است که امکان مبادله توکن‌های غیر قابل اعتماد را فراهم می‌کند. LPها جهت ایجاد یک بازار، حداقل ارزشی معادل دو توکن را واریز می‌کنند. سپس معامله‌گران در مقابل آن استخر نقدینگی معامله می‌کنند. سود LPها از طریق کارمزدی که از معامله در استخر نقدینگی ایجاد می‌شود، تامین می‌گردد.

Curve Finance

Curve Finance یک صرافی غیرمتمرکز است که به طور خاص جهت مبادله استیبل‌کوین‌ها طراحی شده‌است. برخلاف Uniswap، این صرافی به کاربران این اجازه را می‌دهد که مبادلات استیبل‌کوین‌هایی با ارزش بسیار بالا را با کمترین اصطکاک انجام دهند.

Balancer

Balancer یک صرافی غیرمتمرکز مانند Uniswap و Curve است. تفاوت اصلی آن با دو مورد قبل امکان تخصیص توکن‌های سفارشی به استخر‌های نقدینگی است. همچنین مانند Uniswap، ارائه‌کنندگان نقدینگی در ازای کارمزد معاملاتی که در استخر نقدینگی انجام می‌شود، پاداش دریافت می‌کنند.

Yearn.Finance

Yearn.Finance یک اکوسیستم جهت خدمات وام‌دهی مانند Aave و Compound و … است. هدف این اکوسیستم استفاده از الگوریتمی جهت دستیابی به سود‌آورترین خدمات وام‌دهی است. وجوه واریز شده به توکن Y تبدیل می‌شوند و به صورت دوره‌ای جهت دستیابی به سود مرکب سپرده‌گذاری می‌شوند.

سخن‌پایانی

در این مقاله به بررسی ییلد فارمینگ به عنوان جدیدترین روش کسب سود غیرفعال از بازار ارز دیجیتال پرداختیم. این روش اگرچه سود‌های مناسبی را می‌تواند به ارمغان بیاورد، با این‌حال ریسک‌های موجود در آن را نیز باید درنظر بگیرید. همچنین اگر جهت اتصال کیف پول خود به این پلتفرم‌ها، حتما از کیف پول‌های سخت‌افزاری استفاده کنید تا امنیت دارایی‌هایتان را تامین کنید.